Argh - slaapgedoe
Zoon is nu 11,5 week oud en weegt ongeveer 7 kilo. Heerlijk ventje, alleen maakt hij me gek met zijn slaapperikelen. 's Nachts gaat het prima, maar verder overleef ik voornamelijk nog door voortdurend "het is een fase" te prevelen. Hij wil overdag gewoon niet slapen, hoe moe hij ook is. Dochter legde ik weg 'bij de eerste tekenen van moeheid' en ja hoor, meestal vertrok ze dan keurig richting dromenland. Zoon valt uitsluitend in slaap als hij in beweging is (auto, wandelwagen, gedragen worden) OF aan de borst. Dat dan nog tot daar aan toe, maar als je hem dan weglegt, ligt hij binnen tien minuten te krijsen. En dat krijsen houdt hij gerust een half uur vol (langer heb ik het nooit geprobeerd), tot hij helemaal overstuur is en nat van het zweet. Wel valt hij dan meteen in mijn armen in slaap, natuurlijk, maar ik vind zo lang laten huilen niet echt een oplossing.
Wie heeft de gouden tip? Ik weet dat hij heus wel een keer een ritme gaat vinden, maar dit is heel vervelend - vooral voor mij, moet ik er eerlijk bij zeggen, zoon lijkt er niet onder te lijden zolang hij maar gezellig op de arm mag.
O ja, en elke drie/vier uur eten doet hij dus alleen 's nachts. Overdag komt hij veel sneller weer. Ik heb al een miljoen keer gedacht: ik stap over op de fles, grrrr, ik heb dit zo gehad, ik ben de hele dag alleen maar bezig met voeden en wiegen. Aan de andere kant weet ik dat het allemaal heel tijdelijk is en dat ik dat voeden vreselijk zal missen, ik geniet er ook erg van, dus tot nu toe is het nog bij een gedachte gebleven. Toch vraag ik me af, is het misschien DE oplossing waardoor hij eindelijk gaat slapen?
En hoeveel slaap heeft hij eigenlijk nodig? Hij slaapt op deze manier veel te weinig, toch?
Groetjes
Massi
Whow massi
Ik ben dan wel Jeekaa niet, maar heb even je link geopend: wat een heerlijk kereltje heb je! Inderdaad, die groeit als kool 
. Fijn dat deze dag wat beter verliep en dat je aardig wat tips hebt gekregen. Op naar morgen, hopelijk weer een goede dag.
Annej
Je eigen advies 'de gouden tip noemen', is ook al zowat.... Ik zou zeggen kijk eens naar jezelf voordat je zo op de persoon tegen mij ageert.
Massi
Hoi Massi,
Ik heb mijn zoon ook een tijd overdag op z'n buik gelegd, dan sliep hijbiets rustiger. Ik had een aerosleep matrasdekje en hoeslakentje.
Liora
Dc en massi
Dc, ik trek het me ook niet persoonlijk aan hoor Ik vind alleen wel dat als iemand een beslissing neemt over inbakeren, dat je dit wel moet doen gebaseerd op alle feiten. Ik zeg ook nergens dat alles om borstvoeding moet draaien, maar zover ik uit de post van Massi begreep wil zij hier wel mee doorgaan. Dan is dit dus wel een overweging om mee te nemen lijkt me. Ik kan door mijn scherm heen niet zien of Massi van de risico's van inbakeren op de hoogte is.
Massi, ik herken jouw verhaal trouwens erg goed. Ik heb een zoontje van vier maanden die de eerste drie maanden hetzelfde gedrag vertoonde. Hij is door een osteopaat behandeld voor verborgen reflux, nu lijkt hij hier nog weinig last van te hebben. Mijn zoontje sliep overdag alles bij elkaar hooguit een half uur en had daar zichtbaar last van. Wegleggen had geen zin, meneertje was na vijf minuten zo erg overstuur aan het huilen dat ik vervolgens een half uur bezig was om hem te troosten. Ik heb toen een draagdoek aangeschaft. Heb hier ook nog een peuter van twee rondlopen, die door het vele huilen en slechte slapen van baby-broertje echt aandacht te kort kwam. In de draagdoek viel hij altijd rustig in slaap, zodat ik vervolgens mijn handen vrij had voor mijn oudste zoon.
Hoewel zoontje nu nog geen grote slaper is (drie of vier keer per dag een half uurtje), is hij hiermee gelukkig wel tevreden. Hij huilt veel en veel minder en valt af en toe zelfs zelf in slaap in de box. Hij is nu een ontzettend tevreden ventje die al hardop lacht als je hem alleen maar aankijkt. Er is dus hoop!
PS wat een leuke foto! Een heerlijke knul zo te zien.
Overigens nog een tip
Mischien ook handig. Ik zette de wieg en het ledikantje een paar centimeter anti-trendelenburg. Dat verhindert makkelijk teruglopen van de voeding en zorgt dat eventueel snot e.d. makkelijker afstroomt. Viel me op dat ze er niet erg van afzakten.
Vandaag
Gisteren een drukke dag gehad waarin mijn meisje de hele dag hazeslaapjes deed, dus net was ze moe, heb ik haar op bed gelegd, en ging ze huilen. Ben gaan stofzuigen boven, toen was ze een tijdje stil, toen na een half uurtje weer huilen, en ik heb mezelf echt moeten stoppen om er niet gelijk heen te gaan. Ik heb 5 minuten gewacht (echt op de klok moeten kijken, het voelde veeeeel langer) en nu is ze alweer een kwartier stil.
De stofzuigtip kreeg ik van mijn schoonmoeder (moeder van 4). Beginnen in de kamer waar de baby slaapt, en dan steeds verder weg, ze vallen er vaak op in slaap! Deze dus wel 
enne, lekker kindje hoor!
Oh ja
Dat was ik alweer helemaal vergeten. Jongste sliep tot een maand of acht op zijn zij in zo'n babysleep, twee van die driehoekige kussentjes aan elkaar, zodat hij niet op zijn buik kon rollen. Want dat vond ik een beetje eng. Overigens sliep hij nooit alleen, overdag in de kinderwagen en 's avonds en 's nachts naast mij (als hij sliep dan he 
En tijdens het avondeten zat hij er gezellig bij in zijn maxicosi op tafel. Dat scheelde hier een hoop gehuil.
Massi
Hoe ging het vandaag? Ik hoop weer goed!
Massi??? wakker worden!
Ik hoop van harte dat je gewoon heerlijk aan het bijslapen bent, omdat je zoontje goed is gaan slapen 
. Hoe gaat het nu?
Sascha
Haha, ik was niet aan het slapen, hoor! Het blijft gewoon lastig om computertijd te vinden - 's avonds al helemaal (clustertijd), maar overdag net zo goed. Ik ben al heel blij als ik mijn mail kan lezen, laat staan beantwoorden, laat staan OO'en.
Zoals je hier beneden kunt lezen, slaapt hij zowaar al twee uur in een buggy. Ik weet met al die vrije tijd geen raad, heb maar eens de wc en de keuken een goede sopbeurt gegeven .
Nog bedankt voor het compliment, trouwens - het is ook echt een bijzonder makkelijk lachend kereltje.
AnneJ, ik heb standaard een handdoek onder de matras bij het hoofdeinde, zelfs bij kleuterdochter nog. Ooit eens mee begonnen toen ze nog een baby was en ietwat verkouden, beviel inderdaad goed. Ook minder spugen, heb ik het idee.
Liora, op de buik werkte een keer en daarna niet meer. Het is een zeldzaam eigenwijs portret, dit kind.
Jeekaa, bedankt voor de lieve woorden over zoon. Een draagdoek red ik zelf niet. Ik heb reuma en krijg dan ontstekingen in mijn schouders. Bovendien wordt hij al behoorlijk zwaar. Wat ik wel eens doe, is een half uurtje koken met zoon in de Baby Bjorn, dat red ik net en blijkt een redelijke oplossing.
Dc, soms helpt het hier ook om zoon weer in slaap te wiebelen, maar meestal niet. Hij wil ook vaak gewoon drinken. Ik geef dan even een borst tussendoor, en dan slaapt hij soms nog heel even door, meestal niet echt.
Roosje, die maxicosi op tafel hebben wij alweer afgeschaft want het eet niet lekker met zo'n brulboei op een halve meter afstand. Met name kleuterdochter kan er absoluut niet tegen. We eten nu dus in etappes. Eerst ik met dochter, man wiebelt met zoon, en dan man en dochter (toetje) en dan neem ik zoon over. Werkt nu even het beste. Op zijn zij slapen doet hij regelmatig, al zijn het altijd hazeslaapjes.
Al met al zit er niet echt veel schot in, af en toe een goede dag afgewisseld met aanmodderdagen. Soms krijg ik een cadeautje, dan slaapt hij ineens uren achter elkaar, zoals nu. Buiten slaapt hij beter, als ik een dagje naar de dierentuin ga met beide kinderen, slaapt hij bijna de hele dag. Ik ga dus opvallend vaak naar de dierentuin 
.
Groetjes
Massi
Massi nissa
kijk eens op deze site, heb hier vanmiddag zitten lezen en staan een hoop tips op ook als je niet wil inbakeren.
mijn babytje is nu 11 weken en ik herken wel het een en ander qua hazenslaapjes. maar vanmiddag zat ik te lezen en ik heb er veel aan gehad
succes
Kom ik weer
Hoi Massi,
Ik vond inbakeren altijd een naar idee, alsof hè een baby een slaappil geeft. Maar ik heb er zoveel baat bij gehad, kwam echt helemaal bij. En ik gun jou dat zo.
Wat weerhoudt je? Staat het jou ook gevoelsmatig tegen?
Liora
Hier ook slaapgedoe....
Sinds 3,5 week ben ik de trotse moeder van Kiki, een prachtige meid! Inmiddels slapen vader en moeder gescheiden van elkaar....vader moet weer werken en kan niet tegen onderbroken nachten, vandaar. Hoe dan ook: ik slaap lekker met Kiki op 1 kamertje en dat bevalt prima! Vaak draag ik haar in de draagzak of op mijn arm, ook liggen we vaak samen op de bank en ligt ze op mijn buik. Overdag ligt ze in de box, in de wandelwagen en dus regelmatig bij mij. Ook 's nachts pak ik haar bij me in bed, ze start in haar ledikantje, als ze huilerig is of moet spugen. Al met al volg ik sterk mijn gevoel en laat ik haar niet huilend liggen....waar dan ook.
Mijn man zegt steeds vaker dat hij zich zorgen maakt en bang is dat Kiki 'verwend' raakt en dadelijk niet meer alleen in slaap kan vallen/kan slapen. Ik ben daar echter helemaal niet bang voor en wil haar nu alle geborgenheid en veiligheid geven die ze nodig heeft, en ik denk dat dat veel lijfelijk contact is.
Ben ik daar nu een uitzondering in? Wat denken jullie? Hoe kan ik mijn man overtuigen van mijn (juiste?)gevoel. Uiteraard klopt mijn eigen gevoel natuurlijk maar jullie begrijpen vast wat ik bedoel
Regien
Ik geloof dat je een kleine baby niet teveel lichamelijk contact kunt geven. En als ze er rustig van wordt, heeft ze dat dus nodig. Klinkt alsof het supergoed gaat!
Als je het zelf niet volhoudt of niet meer wil, dan is het pas tijd om iets anders te proberen, of als het niet werkt.
En verwennen met aandacht kan gewoon niet bij een baby. Dus daar hoeft je man zich echt geen zorgen om te maken!
Liora
Ha, niet eens!
Eindelijk iets gevonden waar we het niet eens zijn, Liora!
Ik denk dat je een baby het beste kunt behandelen alsof het de derde is. Dus af en toe in de transat leggen, terwijl jij bezig bent met koken ofzo, af en toe even laten wachten als je met iets bezig bent en ze huilt.
Verder ben ik wel helemaal voor samen slapen trouwens, echt heerlijk is dat. Maar ik merk nu al (baby is nu 2 maanden) dat ze af en toe in mijn armen onrustig is, en dan als ik haar in de transat leg, ze heel rustig is. Ik kan haar ook overdags zo op bed leggen, en dan gaat ze zonder huilen slapen. Had ik ook met de 2e. Met de eerste liep ik de hele tijd rond, en die ging krijsen zodra ik hem neerlegde, en bij 4 maanden waren we allemaal uitgeput.
Alleen 's avonds heeft ze constant lichaamscontact en clusteren nodig. En nu valt ze zo rond 22u in een diepe slaap, een maand geleden was dat nog 23u.
Samen slapen
Ik heb trouwens met de oudste 2 ook samen geslapen 's nachts, en die zijn zonder problemen bij 5 en 6 maanden naar hun eigen bed in eigen slaapkamer gegaan hoor. Ter geruststelling voor je man.
Maar zorg wel dat je de weekenden wel met je man samen slaapt, koop desnoods oordopjes voor hem, anders heb je straks een enorme brug te overbruggen!
Wel eens met liora
Ik kijk er hetzelfde tegenaan als Liora. Volg je gevoel en als Kiki hier rustig van wordt, dan heeft ze het nodig. Tegen de tijd dat jij het zat bent, is het tijd voor aanpassen.
Mijn vierde is ook een meisje dat erg aan mij hangt. De eerste vijf weken sliep ze op mijn buik en ze heeft lang op mijn arm gewoond. Nog steeds is ze aanhankelijk (ze is nu 19 maanden). Mijn derde had het ook, totdat ze ongeveer 22 maanden was. Mijn oudste twee hadden het niet. Mijn tweede had het juist nodig om even te huilen voordat ze ging slapen, een soort van verwerking van de dag, zeg maar. Ieder kind is weer anders. En wat stralen je berichten van een gelukkig gevoel, Regien. Fijn!
Opvoedmethoden
Misschien kun je je man meer tijd met jullie baby geven zodat hij zelf ervaart hoe natuurlijk het is om er te zijn voor je baby. In elk geval dat ze dicht bij je is, wat je ook doet. Die babies zijn zo hulpeloos. Dat is geen verwennen dat is ze een goede vertrouwde basis meegeven in het leven.
Ik zou niet weten hoe je anders verschil van inzicht kunt voorkomen. Ik vind 'verwend' denk ik een archaïsch begrip. Men vind maar wat. Je hoeft je baby niet alvast te laten wennen aan het 'harde' leven. Dat komt vanzelf wel, daar hoef je helemaal niets zelf aan te doen.
Moedig je man aan om het contact met zijn dochter te ervaren. Haar te helpen zich goed te voelen in jullie wereld en die te leren kennen. Hopelijk zijn er geen 1-2tjes met ouders en schoonouders die er anders over denken. Je bent zelf de grens Regien, niet een of ander regeltje of opvatting van anderen.
Het is een wonder, we zijn het niet eens, haha!
Maar even iets anders: wat is een transat?
Wipstoeltje
Sorry, dan is transat vast de franse term!
Even voor de duidelijkheid, ik vind dus niet dat je een baby van een maand moet laten huilen ofzo hoor.
Regien
Regien, gewoon lekker je gevoel volgen, hoor. Mijn eerste sliep heel goed in zonder lichamelijk contact, mijn tweede (zoals je in dit draadje leest) niet. Doe wat de baby aangeeft nodig te hebben, zeker als ze nog zo piepklein zijn als jouw dochter. Dat samenslapen is heerlijk, heb ik bij mijn oudste ook gedaan en nu weer. Kan helemaal geen kwaad en maakt alle betrokkenen blij .
Enne, in mijn ogen is hier van opvoeding nog geen sprake, hoor. Dat begint pas na een jaar ofzo. Tot die tijd mag je ze platverwennen!
Groetjes
Massi
PS: Liora, woensdag heeft mijn vriendin hem ingepakt om te zien hoe hij reageerde. Hij vond het niks en lag te brullen, waarop de vriendin zei dat hij waarschijnlijk niet moe genoeg was en dat we een verkeerd tijdstip hadden gekozen. Geen uitsluitsel dus.
Pelle
De een kan er beter tegen dan de ander. Wij slapen ook regelmatig apart, zodat we niet allebei brak zijn. Ik ben 's nachts veel makkelijker wakker, en slaap ook heel makkelijk weer in. Hij niet!
Maar mijn man laat me 's ochtends vaak nog een uurtje langer slapen, terwijl hij voor de oudste 2 zorgt. Daar ben je toch een team voor, om elkaar aan te vullen?
Andere draagdoek?
Massi, zou dragen op je rug niet wat voor je zijn? Bij die manier knoop je heel anders en wordt je lichaam heel anders belast. En bovendien zijn ze dan uit de weg Koken met een baby in een draagdoek aan de voorkant vond ik altijd engig, maar op m'n rug durfde ik wel. Ik heb geen idee of jouw lichaam dat aankan hoor, ik roep maar wat
Tirza
Gevoel!
Ik ben overstag: ik ga mijn gevoel volgen
Manlief is meer van het plannen en vastleggen in regels, wat mij onmogelijk lijkt in deze. Zijn, terechte, kritiek op mijn 'volgen van mijn gevoel' is dat hij het gevoel heeft niets meer te zeggen te hebben over de omgang/opvoeding van onze dochter. Ik moet dus ook luisteren naar zijn beweegredenen om iets op een bepaalde manier te willen doen of laten....lastiglastig!!! Nou ja, dat luisteren is niet zo lastig maar mijn gevoel daardoor niet helemaal kunnen volgen wel...herkenbaar??
Wat betreft het niet tegen onderbroken nachten kunnen: ook mijn man kan niet goed meer inslapen als hij wakker wordt, dat is dan ook vooral het probleem. Ik kan daarentegen prima mijn slaap weer hervatten! Overigens doet manlief de laatste fles, waarbij ik al lekker lig te slapen!
Tirza
Vooralsnog mag man gewoon veel vaker koken, haha. Dat kan met al die feestdagen heel goed, gelukkig. Normaal gesproken als hij moet werken, komt hij pas rond 7 uur thuis en moet ik dus voor iets warms, voedzaams en gezonds zorgen met een chagrijnige kleuter en een jengelende baby aan mijn broek. We hebben soep of omelet gegeten tot het onze neus uitkwam .
Op mijn rug dragen vind ik wel een idee, alleen zou ik niet weten hoe je dat doet met zo'n doek. Slinger je dat kind er gewoon a la Afrikaanse vrouwen op?
Ach, ik moet gewoon leren om die baby eens een half uur te laten brullen, daar krijgt-ie niks van en dan heb ik mijn handen vrij. Probleem is dat ik dan zo stijf van de stress sta (ik woon gelijkvloers en kan het geluid van zoon dus niet wegfilteren door deuren dicht te doen) dat ik pannen uit mijn handen laat vallen, tegen mijn arme dochter uitval en gewoon verander in een incompetent wrak.
Groetjes
Massi
Massi
Sushi en maaltijdsalades zijn ideaal om te met baby want ze kunnen niet koud worden. Salade lekker van tevoren maken. In het archief heb ik al een paar keer de witte bonen met tonijnsalade opgeschreven, en jamie's couscoussalade met zalm. Zo lekker!!!
Pelle
Dat zijn toch dingen die je als paar samen uit moet zoeken. Vaak wordt baby toch al wat minder vaak wakker, als de moeder eenmaal weer aan het werk gaat.
Bij oudste zouden we eerlijk afwisselen. Nou daar stond man dan midden in de nacht een luier te verschonen, ... met mij klaarwakker in het bed! Dat had geen enkele zin.
Dus, hij neemt meer van me over in de weekenden/ochtenden/avonden, en ik draai de nachtdiensten (ook toen ik weer ging werken). Wel vind ik het fijn om hem 's nachts te kunnen knuffelen, dus we doen niet standaard dat hij op de bank slaapt, maar wel een paar keer per week. En nu bij derde kind, kan hij trouwens nog steeds niet gelijk weer in slaap vallen. Ik denk dat dat voor hem nooit went. En ik ben klaar met babe, en lig alweer in een diepe slaap (uh, vaak ook voor baby is uitgedronken trouwens, dan wordt ik een paar uur later wakker van wat vaag gesabbel aan m'n borst door een slapende baby, hi hi).
Maar je hebt gelijk dat ze er wel goed over na moeten denken, en praten. Ik ben meer bezorgd over de enorme afstand (emotioneel en fysiek) die je creeërt met je partner door standaard apart te slapen. Je bent al zo gefocused op de baby (zeker bij de 1e).
Massi -ot
Hier eten we regelmatig pasta met kaas (gewoon van die geraspte kaas). Studentenrecept van mijn man, en de kinderen zijn er gek op. Klaar in no time
En vraag NU aan je partner om alvast een maaltijd voor door de week klaar te maken
Half uur laten brullen kan ik ook niet hoor. Dan sta ik ook stijf van de stress en barst ik in huilen uit. Tien minuten is toch wel het maximum.
Liora e.a.
Liora, wij eten elke drie dagen salade! Heerlijk. Gelukkig vindt mijn man het ook echt lekker. Dochter niet, maar voor haar bak ik dan even snel een visje ofzo.
Rembrand, je bent een schat, dank voor de link. Nu nog in de kast duiken, want waar is die draagdoek van viereneenhalf jaar geleden?
Dc, blij om te horen dat ik niet de enige moeder ben die niet tegen dat gebrul kan. Dubbel koken doen we altijd al, dan hebben we iets in de vriezer als we er niet meer uitkomen qua planning. Enne, macaroni ham-kaas-tomatenpuree vind ik stiekem ontzettend lekker, maar mijn man eet geen varkensvlees EN geen pasta. Jammer, hoor.
Groetjes
Massi
PS: Wat wij wel eens eten als studentenhap: twee hamburgers in blokjes gesneden, pakje krieltjes, potje groente (erwtjes o.i.d.), gesnipperd uitje, teentje knoflook en dan wokken met hete vietnamese saus. Binnen een kwartier klaar en heel erg lekker.
