Eenkennig voor papa?

hallo,
ik wil even vragen of iemand dit herkend.
onze dochter heeft echt eenhalf jaar lang tot ze 6 mnd was echt niet bij papa willen zitten.
ze is de derde in de rij,andere kids hebben dat nooit gehad.

Bij mij is het ok,
maar zodra ik ook maar de beweging maak om haar even bij papa neer te leggen begint ze vreselijk te gillen zo erg dat ze vaak ook haar voeding er weer uit spuugde van hysterie. ( je wilt toch ook gewoon soms even je eigen dingen kunenn doen,al is het maar simpel tanden poetsen ofzo).

we begrijpen niet waarom...is ze gewoon een vreselijk mama's kind dan?
Na 6 mnd was het als sneeuw voor de zon voorbij en kon ze gewoon met papa gezellig zitten spelen enz.

Nu hebben we weer een kleintje en opzich gaat dat prima,
ook met papa.
vrolijk knulletje.
Maar 's avonds gebeurd het regelmatig dat ie dus bij papa echt ontroostbaar is ...en ik bedoel dan echt heeeeeeel hysterisch...knal rood aanlopend....
als ik hem overneem snikt ie na en is het over.

Meteen kijken we elkaar aan en denken: ja hallo...nog even terug bij papa proberen...en vervolgens begint ie weer....
is dit een fase van eenkenning zijn ofzo?
van hechten of hoe zit dat?

hij is 4 maanden.
zouden ze nu al gewoon zo duidelijk weten "IK WIL GEWOON MAMA en nIET papa??

wie herkent dit????
En hoe gingen jullie daarmee om?