Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Babytijd Babytijd

Babytijd

Lees ook op
Kiki

Kiki

22-12-2008 om 23:15

Help, ik heb een schattige baby

Ja ik weet het, ik ben zijn moeder ik moet het zeggen. Maar, ik weet niet of helaas hier het juiste woord is, ik ben niet de enige die dit vind. Het is echt een ontzettend knap kind, lief, goedgeluimd, niet eenkennig. Ok sorry, klinkt heel pocherig, zo is het niet bedoeld

Overal waar we komen, overal waar we zijn krijgt hij aandacht. Niet alleen van onze families, maar echt van iedereen. Wildvreemden praten tegen hem, lachen tegen hem en, mijn ergernis, zitten aan hem.
Ik ben nog niet binnen of ik ben mijn kind kwijt. Niet mijn ouders en schoonouders hoor, die zijn geweldig en natuurlijk dol op hem en sowieso kan ik het van hen natuurlijk prima hebben.
Hij vindt het prachtig, hij vraagt echt letterlijk om die aandacht. Kijkt mensen rechtaan en gaat lief lachen. Hij heeft zo'n quasiverlegenheidsact dat een directe hit is. Hij vraagt de aandacht, krijgt vervolgens de aandacht en draait dan nepverlegen zijn hoofd in mijn schouder. Ik weet niet hoe hij erachter is gekomen dat mensen daardoor smelten, maar het is zo. Het is echt een kleine don Juan. Ik weet dat baby's niet echt kunnen flirten, maar ik zweer jullie. Dat is precies wat hij doet, bij jonge en, eerlijk waar, knappe meisjes. Ja, smaak heeft hij wel

Ik weet niet van wie hij dat heeft, want manlief en ik zijn niet zo. Ik ben wel heel extravert en we zijn beiden heel zelfverzekerd, maar niet in die mate

Maar nu mijn probleem en nogmaals alleen mijn probleem, want mijn zoontje vindt al die aandacht fantastisch: ik irriteer me werkelijk aan die mensen die aan hem zitten. Dat je teruglacht en reageert op mijn zoontje. Tuurlijk prima, maar blijf alsjeblieft van hem af.

Hoe kan ik dat overbrengen. Ik kan niet zeggen dat hij dat niet leuk vindt, want hij vindt het wel heel leuk. Ik vind het alleen niet leuk. Al die mensen, al die handen. Iedereen duikt maar in zijn wagen.

OK luxeprobleem ik weet het. Maar hebben jullie nog tips en adviezen

groetjes
Kiki

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Geen tips of advies

Wel herkenning!
Mijn oudste zoon (inmiddels 6) was als baby en peuter ook zo'n allemansvriend. Wat dat is het natuurlijk gewoon. Iedere baby is voor buitenstaanders schattig maar als die baby dan ook nog eens sjanst met de hele wereld maakt dat het voor iemand wel heel makkelijk om alle aandacht aan dat aandachttrekkertje te geven.

Maar goed, zoals ik al zei, mijn oudste was er ook zo een en mijn jongste doet nu nog (22 maanden) precies hetzelfde. Hij zwaait, lacht en sjanst naar iedereen, heeft daarbij van die hele grote blauwe ogen en is altijd vrolijk. Ja, dat trekt aandacht en iedereen vind dat ze hem wel mogen aaien, oppakken of wat dan ook. Zolang hij het zelf niet vervelend vind laat ik het maar gaan.
Het grootste probleem is, als ze wat ouder zijn, dat je ze heeeeeel duidelijk moet maken dat ze niet zomaar met jan en alleman mee mogen gaan. Als ze iedereen aardig vinden en gek zijn op aandacht kan dat nog wel eens moeite kosten.

Mijn middelste was trouwens ook een prachtige baby, eigenlijk een mooiere baby dan mijn jongens, alleen was ze totaal niet vriendelijk. Iedere vreemde die het maar waagde om naar haar te kijken werd op een chagrijnige, boze blik getrakteerd. Vond ik als moeder niet altijd erg hoor, blijven ze tenminste van je kind af

Ha, ha kiki

Hier hebben we ook zo'n charmeur...hij doet precies hetzelfde als jouw kindje! Gelukkig hebben wij hier geen grijpgrage vreemden die zo nodig even koetsie-koetsie in de wagen willen doen.

Tja, wat te doen/zeggen: de wagen de andere kant opdraaien als ze bukken?

Groetjes Cass

Juliƫtte

Juliƫtte

23-12-2008 om 14:33

Gewoon zeggen

Hai,

Ik had niet van zulke extreme charmeurs hahaha maar ik had wel een tweeling ! En dat schijnt ook een attractie te zijn. We werden dus continue aangehouden, aangesproken en bovenal werden ze continue aangeraakt! Als baby in de wagenbak viel het nog wel mee maar toen ze eenmaal in het buggy-deel zaten, ging de beer los !

Ik heb het steeds gewoon gezegd dat ik niet wilde dat men ze aanraakten. Me aanspreken en vragen stellen oke, maar niet zomaar aan mijn kinderen zitten. En ja dan keek men wel regelmatig verstoort en werd ik uitgemaakt voor overdreven en bezorgd of afstandelijk. Soms vroeg ik of ik ook even hun haar of wang mocht aanraken Dan viel het kwartje soms, en zo niet jammer dan, ik ken die mensen verder helemaal niet , toedeloe !

En bij bekenden kon ik het gerust zeggen, dan begrepen ze het wel. (en zo niet dan nam ik ze mee met een uitstapje winkelcentrum en mochten zij de kar duwen, dan begrepen ze in ene heel goed hoe moe ik werd van al die aandacht en het gepluk aan de kinderen hahaha).

MamavanB

MamavanB

29-12-2008 om 11:46

Sjonge

jeetje Kiki,
Voor iemand die zichzelf extravert noemt maakt je van een muis wel een olifant hoor. Is het ooit bij je opgekomen dat je er gewoon iets van kunt zeggen?

Ik herken je probleem, vandaar mijn reactie.

Maar dat heeft niet langer dan een paar weekjes geduurd. Dat ik er net als jij niet van gediend ben dat zomaar iedereen aan mijn kind zit heb ik gewoon geuit. Daarvoor zijn we met een mond geboren. Je kunt zoiets prima op een vriendelijke manier zeggen zonder bot te zijn of bang te zijn dat je iemand kwetst. Het blijft tenslotte jullie kind.
succes!

Kiki

Kiki

29-12-2008 om 23:45

Mammavanb

Met alle respect, maar je kwetst er wel mensen mee. Mensen zijn gelijk beledigd. Ze bedoelen het namelijk wel degelijk goed en extravert of niet, mensen kwetsen of beledigen is niet mijn ding.

Van een mug een olifant maken. Ik denk het niet, want ik ben me er wel degelijk van bewust dat het mijn probleem is en niet die van mijn zoontje.
Mijn man heeft er overigens veel minder last van. Misschien nodigt het bij hem toch minder uit. Hij kijkt waarschijnlijk zo onvriendelijk dat ze niet durven. hahaha (wat hij wel heeft zijn hordes vrouwen die smelten als ze hem met zijn kind zien. Er is iets met mannen en hun kinderen wat erg veel aantrekkingskracht heeft. Hebben jullie mannen dat ook?)

Ach ik heb me er gewoon bij neergelegd. Ok dit klinkt veel slachtofferiger dan ik bedoel. Het is ook wel erg leuk om zo'n lief zoet jongetje te hebben dat populair is bij iedereen. Beter dat dan andersom. Mijn nichtje heeft ook een kindje, ook zo'n zoet kind, maar het kind kijkt iedereen die aan haar zit aan met een boze blik. Dat vind ik supergaaf van het kindje. Ze komt nu al lekker voor zichzelf op, maar mijn nichtje maakt zich nu al zorgen over haar sociale vaardigheden.

Misschien wordt het volgend jaar wel minder, krijg ik een onwijze vervelende peuterpuber Bovendien, we zijn volop aan het oefenen voor de tweede. Storten ze zich allemaal op kindje 2

groetjes
Kiki

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.