Babytijd Babytijd

Babytijd

Lees ook op

Hoe overleef je een huilbaby


Ik hoop ook dat het goed met jullie gaat! 

Ook ik hoop dat het goed gaat met jou en je gezin

hoe gaat het ondertussen?

Lieve Luna, even een berichtje dat ik aan je denk 

 
Hopelijk gaat het inmiddels beter.

Ook ik denk regelmatig aan je. Weet dus dat we aan je denken, maar je bent ons zeker niet verplicht om een update te geven. Dat is aan jou

Hoi Luna, hoe is het nu? 

hey Luna ik hoop dat de rust in huis iets is wedergekeerd en ik wens jullie ook een mooie decembermaand toe.
Ik ben ook benieuwd hoe het met je gaat

🍀

Ook van mij nog een 

Luna85

Luna85

23-12-2021 om 15:39 Topicstarter

Bedankt lieve allemaal voor het aan ons denken 

Het gaat zo zo. Een heel positief punt is dat onze baby minder huilt door de behandelingen. We (ik dus eigenlijk) weten ook beter hoe we met hem om moeten gaan inmiddels om het dragelijk te houden. In de nachten slaapt ons zoontje inmiddels best oké. Hij wordt wel vaak wakker en wil dan wat drinken en knuffelen, maar hij huilt dan vrijwel niet meer. Overdag heeft hij wel fases van echt veel huilen, maar hij slaapt ook elke dag een paar uur aaneengesloten. En naast het huilen heeft hij vaak ook hele gezellige periodes, waarin hij veel lacht  Ik ben nu inmiddels bijna twee maand bezig met mijn eigen medicatie en dat helpt ook. Ik heb vaak wel weer zin in dingen en geniet ook weer van normale dingen. 

Met mijn partner gaat het nog steeds niet zo goed in combinatie met mij en de baby. Zorgverleners hebben echt hun best gedaan, maar het is trekken aan een dood paard omdat hij het gewoon anders ziet. Hij vindt namelijk wel dat hij genoeg doet, ookal heeft hij de baby per dag misschien maximaal een half uurtje vast. Hij wil ook prima iets doen, maar dan moet ik het wel vijf keer vragen en dan moppert hij ook altijd nog steeds erg. 

Ik blijf gewoon ook erg moe en daar heeft partner eigenlijk geen begrip voor. Ik ga altijd naar bed om 10 uur en kom er dan rond half 8 uit. Hij vindt dan dat ik genoeg uur in bed heb gelegen, dus eigenlijk ook niet moet zeuren, zelfs na nachten waarbij de baby elk uur wakker is. Mijn partner doet nog steeds geen nachten. Hij doet ook geen uren overdag meer, omdat baby inmiddels zelf meestal wel even slaapt. Maar als baby dus niet slaapt of heel onrustig, dan slaap ik zelf ook niet. Inmiddels slaap ik dus al
maanden niet langer dan drie uur achter elkaar.

Omdat partner zo weinig met baby bezig is gaat de baby ook altijd erg huilen als hij hem vast heeft. Dat werkt ook niet mee. Man voelt zich dan ontzettend afgewezen. Helaas is dat wel zijn eigen schuld, want hij is altijd iets anders erbij aan het doen als hij baby vast heeft. Hij zit vrijwel altijd op zijn mobiel, of is nog met werk bezig. Van wat oprechte aandacht is zelden sprake.

Fijn dat we wat van je horen Luna. Fijn dat het iets beter gaat met je zoontje maar jammer dat je man nog steeds niet doorheeft wat jij nodig hebt. 
Heel veel sterkte en geniet een beetje van de kerstdagen.  Ik denk aan je. 

Fijn om van je te horen Luna! Wat ontzettend jammer dat je man niet wat meer in jouw richting is opgeschoven. Het klinkt erg verdrietig, de situatie tussen jullie. Ik ben wel heel blij om te horen dat het met je zoontje en met jouzelf beter gaat. Met een beetje levenslust, is alles toch net wat beter te dragen. Ik hoop dat je veel steun hebt aan je behandelaars en dat het je steeds beter gaat lukken je leven naar je eigen hand te zetten. Sterkte en zorg goed voor jezelf! 

Wat verdrietig dat je man nog steeds zo weinig doet. Doet hij wel meer met/voor de andere twee kinderen of in het huishouden? Wel fijn dat het eindelijk met je zoontje en jouw iets beter lijkt te gaan. Hopelijk zet dit door, sterkte.

Georgy

Georgy

03-01-2022 om 09:25

Wat verdrietig inderdaad. Je zou zo graag een vader willen die heel betrokken is/ kan zijn. Hier een beetje herkenbaar. Ook drie kinderen en een baby van 7 weken. De oudste huilde ook veel als baby en ik weet dat dat verschrikkelijk pittig kan zijn. Toen sprong mijn vriend heel veel in, ondanks dat hij slecht tegen gehuil kon. Inmiddels kan hij nog slechter tegen gehuil. Hij raakt snel overprikkeld en heeft hier dan de rest van de dag behoorlijk last van. Hierdoor zorg ik meer voor de baby die gelukkig tot nu toe erg weinig huilt ( in mijn beleving tenminste) en doet hij meer in het huishouden en zorgt meer voor de oudere kinderen al huilen die ook regelmatig en wordt het hem dan ook vaak te veel. Gelukkig passen nu ondanks coronatijd grootouders wat meer op. Soms trekt hij het niet en laat hij even alles aan mij over en gaat hardlopen of boven zitten met koptelefoon met noise  canceling. Deze overprikkeldheid staat het contact met zijn kinderen ook wel in de weg. Hij heeft op het moment vrij weinig contact met onze jongste en af en toe als het hem echt te veel wordt valt hij onbedoeld uit naar de andere kinderen. Hopelijk herstelt hij nog eens hiervan. Mocht iemand ervaring hebben van hoe je hiervan kan herstellen dan hoor ik het graag. 

Georgy

Georgy

03-01-2022 om 09:34

Ik bedoelde hoop dat je man herstelt, maar die van mij natuurlijk ook.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.