Mijn zoontje is bijna 11 maanden
en geboren met een behoorlijke bos haar.
Nu 11 maanden later is dat bos haar aan het pieken en behoorlijk lang geworden.
Ook heeft hij nog stug babyhaar op de plek waar hij op ligt en piekt het aan alle kanten. Verder is het bovenop heel lang en achter juist weer kort
Mijn vriendin zei dat om het haar in te dikken je een keertje naar de kapper zou moeten. Het haar wat dan teruggroeit zou dan dikker zijn.
Is dat zo? En heeft iemand ervaring met baby's bij de kapper? Mijn zoontje kan geen seconde stilzitten namelijk. En is dit echt nodig, wordt het haar niet uiteindelijk vanzelf dkker?
Volgens mij niet
Het babyhaar (ik weet niet of het echt zo heet maar ik noem het maar even zo) gaat vanzelf naar wat dikker haar. Althans bij mijn kinderen. Niet zo zeer dikker denk ik, wel steviger, het breekt minder.
Kapper is niet perse nodig, ik heb het zelf af en toe de rare lange lokken/pieken geknipt als ik het te 'lorrig' (zeg maar armoedig) vond staan. Stond het toch wel weer verzorgd en fris eigenlijk.
Onzin natuurlijk
Als je haren afknipt dan gebeurt er natuurlijk niks met de haarwortel waar die uit groeit. Haar wordt echt niet mooier/dikker/anders als je het in model knipt.
Een baby stil laten zitten valt meestal helemaal niet mee. Een peuter trouwens ook niet, daar heb ik vorige week nog ervaring mee gehad! Maar een beetje de rare pieken eruit knippen moet toch wel lukken bij de kapper en misschien kan je het zelf wel.
Rafelige uiteinden
Als je baby nog zo klein is (en veel ligt) worden de uiteinden van de haren vaak wat krullerig/rafelig. Als je dat eraf knipt ziet het er weer netter uit, maar het wordt er niet dikker van.
En helaas, al vrij snel komt het rafelige weer terug.
Een goede kapper kan wel vrij snel die stukjes knippen hoor. Maar je kunt het zelf ook doen, met wat hulp (tv! 
)
Hier
Mijn dochter heeft ook vanaf de geboorte al een dikke bos haar, ik ben voor het eerst met haar naar de kapper geweest met 7 maanden (toen moest het geknipt worden omdat ze een helmpje kreeg, en het daarvoor iets korter moest zijn, anders ging het teveel broeien). En met 11 maanden weer om bij te punten. Het is niet makkelijk, zo'n baby die veel beweegt, maar het kan wel hoor, bij de kapper. Je houdt zelf je baby op schoot, samen een schort om, gewoon van te voren aangeven dat het om een kleintje gaat, dan kun je ook een ervaren kapper krijgen die dat vaker gedaan heeft. En neem een stukje speelgoed mee wat ie leuk vindt (daar hebben ze ook vaak wel boekjes). Als ze iets hebben wat ze boeit, zitten ze soms ook wat rustiger.
groetjes, merel
En bedankt weer
alhoewel ik never nooit niet met een schaar in de buurt van mijn manneke ga komen. Dalijk knip ik zijn oor eraf ofzo. Ik ga gewoon een afspraak maken met mijn gewone kapper, die heeft al 30 jaar ervaring.
Nagelknippen is ook al zo'n crime. Krijgen we niet voor elkaar. Iedere keer weer een krijsfestijn. Dus haartjes knippen laten we lekker aan de professionals over.
Hier
was de kapper meestal niet zo'n probleem. Oudste was iets van 13 maanden bij de eerste knipbeurt, tweede een maand of zes, derde tegen het jaar. Voorwaarde is wel een felxibele kapper m/v. Bij de oudsten hadden we een kapster die heel goed de bewegingen van de kinderen kon volgen en tegelijk kon knippen. De kapster die we nu hebben kan dat ook. Kinderen vonden het gewoon leuk om naar de kapper te gaan: beker drinken mee, doosje rozijntjes en het was helemaal feest. Het is echt niet altijd een drama om met kleine kinderen bij de kapper te zijn.
Groetjes,
Carolien
