Moeilijke baby's deel 2
Het draadje over moeilijke baby's welke ik een tijdje geleden opgetsart heb kan ik niet meer vinden. Dus ga maar even verder in draadje moeilijke baby's deel 2.
Het gaat iets beter hier, sinds M kan kruipen en lopen langs de bank. Hij kan zichzelf soms 2 uurtjes redelijk vermaken. Hij is nu 9.5 maand oud.
Ik vraag me af hoe lang jullie baby'tjes van rond de 10 maanden zichzelf inmiddels zoet kunnen vermaken. En.. zitten ze nog wel eens in de box??? En hoe gaan de nachten en het slapen. Hoeveel slapen jullie baby'tjes overdag. 2 slaapjes, 3 slaapjes???
Ben erg benieuwd...
Pilar
Mammalies
Ik ga lekker in tuin als M weer slaapt. Hij slaapt steeds korte slaapjes, das wel jammer. Normaal slaapt ie 2 of 3 lange slaapjes. nu elke keer maar 1.5 uur en net maar 3 kwartier. Jammer hoor voor hem.
we redden ons wel. Ik weet waarvan het piepen komt idd. Dat scheelt veel. dat nutteloze gepiep vind ik een end moeilijker. Maar...leuk is anders. gelukkig en Goddank is het gewoon koorts en is er niks ernstigs aan de hand. Relativeert ook een end.
En?
Is M weer beter? Heb je een beetje een ontspannen weekend gehad? Was vast wel makkelijker, met zijn allen thuis. En nu welgemoed de nieuwe week in? OF toch nog wat bibbers in de knieën?
Succes!
Mammalies
He mammalies,
Misha is weer beter hoor. Die heeft 2 dagen hoge koorts gehad, maar daarna ging het snel beter. Ik ben de dagen goed doorgekomen dat ie ziek was. Hij zat veel op schoot, wat ie normaal nooit meer doet en ergens vond ik het wel lekker.
De week is echter moeizaam verlopen. Ik ben erg wiebelig en onzeker en angstig. Ik hoop en bid dat ik me snel weer beter ga voelen. M is wisselend, het ene moment is ie zoooo zoet aan het spelen en lief en leuk en grappig en andere moment vind ik hem moeilijk, jengelt ie. Hij slaapt als een roosje en eten gaat ook goed, dus wrs heb ik niks te klagen, maar het maakt me erg onzeker.
Pilar
Kom eens hier? Ietsjes dichterbij.. ja zo!
Komt ie hoor:
*KNUFFEL*
Gewoon even voor jou, je hebt het nodig.
Echt?
Zou het echt, echt, echt allemaal eens goed komen met mij en mijn ventje???
Ben vandaag erg somber en bang.
Ja pilar
Het komt echt, echt echt allemaal goed.
Echt.
Echt!!!!
Ik lees nog af en toe mee in je draadjes, ik heb vroeger weleens gereageerd. Heb zelf ook wanen en depressieve klachten gehad na de geboorte van de oudste. Heb me ook vaak die vraag gesteld, of het allemaal wel goed komt.
Het kan heel belangrijk zijn om het antwoord te krijgen, en soms kan je het niet vaak genoeg krijgen. Inmiddels maak ik het mee want mijn jongste is nu net 4. Weet je, onder al die woelingen en toestanden van het leven loopt een diepere laag, een rustige stroom, en hoe verder je komt op je levensweg hoe beter je de weg naar die rustige stroom weet te vinden. Je groeit samen met je kind daar naartoe.
Zolang je dat nog niet of niet altijd voelt, zalDe Vraag telkens weer opkomen. Ik vind het mooi dat jij die vraag hier op het forum durft te stellen. Dat is een heel nieuwe bron van vertrouwen van mensen die je misschien nog nooit hebt ontmoet en met wie je op andere gebieden weinig gemeen hoeft te hebben. Maar voor wat betreft de dingen waar je nu voor staat kun je hier lotgenoten vinden, en die zullen je graag zo vaak als maar nodig is het antwoord geven.
Pilar, het komt allemaal goed met jou en je jouwen.
Echt.
Rodebeuk
Dank Rodebeuk (en Berber) Je berichtje doet me goed!! Het is waar: ik kan niet vaak genoeg horen dat het allemaal wel goed komt met me. Soms vraag ik het paar keer per dag aan mijn man, of aan de dominee. Ik heb die bevestiging erg vaak nodig. Jij voelt dat aan. Dank daarvoor.
Echt waar
Echt waar Pilar, het komt goed! Wat goed trouwens dat je je angsten zo goed durft uit te spreken. Ik zie dat je ook met een dominee praat, ik zal aan je denken bij mijn gebed vanavond. Wie weet geeft de gedachte dat iemand voor je bidt je een beetje extra steun.
Zet hem op meid!
Pilar
Zeker weten,het komt goed!enne...je doet het hartstikke goed!
Liefs,bastet
Jazeker
dit gaat voorbij. M boft maar met een mama die zó haar best doet voor haar én zijn welzijn. Dat zou ieder kind verdienen!
Precies
Ik sluit me helemaal aan bij mammalies: Pilar je bent een vechter en dit gaat goed komen!!!
Groetjes Dees
Update
Dank jullie wel mammalies, Bastet en Dees!!! Doet me goed dat andere mensen er vertrouwen in hebben.
Vandaag heb ik een hele goede dag. M is bij mijn moeder en heb even het gevoel daar volledig van te kunnen genieten. Vaak loop ik dan toch met mijn hoofd bij hoe het daar zal gaan, maar vandaag kan ik het redelijk loslaten.
Ik geloof dat ik het hier schreef, maar weet het niet zeker....maar ben aan de training begonnen die ik komend jaar ga volgen om beter te leren omgaan met mijn emoties en negatieve gedachtes. Ik ga er voor de volle honderd procent voor!! MAar het zal best zwaar en intensief worden!! Het schijnt een pittige training te zijn met een deel groepstherapie en een deel individuele therapie. We gaan ervoor.
Tussendoor vind ik M nog steeds bij tijd en wijlen erg moeilijk. Soms gaat het erg goed en daar geniet ik dubbel en dwars van. Morgen ga ik voor het eerst babyzwemmen met hem. Ben erg benieuwd hoe dat zal gaan en vind het erg spannend. MAar ook hier gaan we voor. we zullen zien....
Moeite met baby
Ik kom al jaren niet meer in babytijd, maar ik herken wel veel van jouw gevoelens, van na de geboorte van mijn oudste 
. Ook van haar heb ik menigmaal verzucht dat het zo'n moeilijke baby was, terwijl anderen haar helemaal niet moeilijk vonden (ook niet op het kdv). Het slapen was een ramp, ze was vaak ziek en ze kon zich geen vijf minuten zelf vermaken. Ik wist ook helemaal niet wat ik de hele tijd met haar aan moest, zag als een berg tegen de thuisdagen op. Het heeft wel een half jaar geduurd voordat ik een beetje mijn draai met haar vond, inderdaad met een dagschema met veel buitenshuis activiteiten want anders maakten we elkaar gek. Kwam mijn man thuis en begon ik meteen te klagen, verschrikkelijk. Ik beleefde er geen plezier aan en mensen die begonnen over 'genieten', praat me er niet over. Het slaapgebrek maakte alles natuurlijk nog veel erger. Ik was ook veel te krampachtig en perfectionistisch, helemaal niet 'mezelf'.
Na anderhalf jaar werd alles veel beter. Nu kon ze lopen en praten, de verzorging was minder bewerkelijk, we waren beter op elkaar ingespeeld. En ik was inmiddels wat gewend aan het moederen. Ze is nu zes, we zijn heel close en gezellig met elkaar (peutertijd vergeet ik dan even haha). Mamma is de liefste. Dus het komt echt wel goed!
Weet je wat ik vaak dacht om mezelf moed in te praten? Dat mijn kind OOK moeite moest doen en dat vaak OOK deed, om mij te pleasen. We hadden het gewoon alle twee niet makkelijk met elkaar.
Pilar
Wat ben je goed bezig! Petje af en ga zo door. Hoop dat de cursus je helpt. En ik hoop dat je steeds meer geniet momenten hebt van en met M.
