Staan en niet slapen in bed
Heeft iemand enig idee wat je kunt doen aan een baby (9 maanden) die zodra hij in bed wordt gelegd gaat staan en (dus) niet gaat slapen? Onze jongste kan sinds een maand ongeveer staan en een beetje langs het meubilair lopen, maar houdt daar natuurlijk niet mee op. Alleen als ik hem in slaap gevoed heb (borstvoeding) slaapt hij verder als je hem in bed legt, anders niet. Hij brult dan net zo lang (en hard!) totdat iemand hem weer komt halen, even laten huilen werkt dus niet want hij houdt het echt lang vol. Verlatingsangst speelt ook wel een rol overigens, maar als hij nou eens zou blijven liggen zou hij wel sneller in slaap vallen. In de buggy valt hij namelijk wel in slaap zonder voeding en zonder al teveel kabaal, maar dan is hij ook weer heel snel wakker, waarschijnlijk slaapt hij dan toch lichter door omgevingsgeluiden.
Vanochtend stond het jongetje te huilslapen toen ik weer op zijn kamertje kwam, met de handjes in de ogen wrijven en nog een beetje zachtjes jammeren (was na de tweede poging om hem aan het slapen te krijgen en hij was dus écht wel moe). Maar goed, hij kan dus nog niet zelf gaan zitten of liggen en houdt zichzelf wakker.
Ken het
Dit zou mijn oudste kunnen zijn, echt precies hetzelfde.
Ik ging maar vaak wandelen, stukje auto rijden, en verder maar borstvoeding geven inderdaad dan ging het nog wel.
Hij had ook weinig slaap nodig, heeft nu nog een hekel aan slapen, hij wordt al 9 binnenkort.
Veel tips heb ik niet, het was zo hartverscheurend dat huilen, zo zielig, dat ik er maar mee heb leren leven.
Misschien niet zo pedagogisch maar ik deed waar hij en ik zich allebei redelijk bij voelden. Laatst een stuk gelezen over overgevoelige kinderen, dat lijkt er wel veel op.
Ken het ook
Onze zoon gaat zitten in bed en dan dus niet slapen. Hij zit in eerste instantie rustig te spelen en wij denken dan dat hij slaapt. Maar dan ineens begint het gekrijs
En dan volgt 10 keer teruglopen, troosten en neerleggen. Met de hoop dat ook deze lastige fase weer snel voorbij gaat. Want dat gaat het!!!
Dendy
Even
ik weet van beide nog dat het een vrij korte periode is. Ik legde ze gewoon stug terug liggend, en na een paar keer gingen ze dan wel slapen (in het begin soms wel 8 keer).
Klopt
mijn oudste had dat ook, dan stond ze rechtop in haar slaapzak te brullen en zodra ik weer kwam om haar plat te leggen was het verdriet weer over (met zo'n vrolijk opengesperd kwijlend vrijwel tandenloos bekkie), ik weet alleen niet meer hoe oud ze was. Ik heb haar ook een keer een half uur laten huilen, toen viel ze uiteindelijk zelf in slaap en werd het een stuk minder.
Er zijn meerdere dingen met niet willen slapen geweest. Ze is nu 7 en rond de zomer kwam ze elke avond 1 of 2 keer naar beneden "ik kan niet slapen", "ik heb een enge gedachte", "ik heb nog dorst", we hebben toen afgesproken dat ze de volgende dag nog een keer naar beneden mocht komen en dan niet meer en dat werktte.
Dus voorlopig (zeg een jaar of 16) ben je er nog niet van af 
Nou
okee, dan maar wachten tot deze fase voorbij is. Wel vermoeiend hoor.... ik heb soms het idee dat ik voornamelijk bezig ben met de baby terug in bed leggen.
Onze zoon van net 4 had een tijdje na de geboorte van zijn broertje dat hij 's nachts niet kon slapen, zelfde als jouw dochter, Manda. Hij bleef dan alleen op bed zitten brullen maar dat hoorde alleen zijn papa. Ik sliep op een of andere manier daar doorheen
Zittend slapen
Zoiets heb ik ook wel eens een periode gehad. Zoon viel dan uiteindelijk oververmoeid zittend in slaap. Hij zat dan nog wel op zijn billen maar helemaal voorovergeklapt met zijn hoofd op het matras. Sneu hoor. Gelukkig duurde die periode maar een week ofzo.
