Wanneer laat jij na de geboorte je ouders op bezoek komen?
Misschien ben ik overgevoelig of te romantisch op dit gebied, maar toch... Hoor graag het geluid van anderen, dan kan ik het wellicht beter in perspectief plaatsen.
Mijn broer is woensdagochtend voor het eerst vader geworden. Hij en zijn vrouw hebben een normale relatie met mijn ouders, bellen, af en toe bij elkaar op bezoek, op verjaardagen ff lunchen, maar niet de deur plat lopen.
Mijn ouders hebben al meer kleinkinderen, maar zijn enthousiast bij elke nieuwe spruit. Bij de geboorte van mijn kinderen stond iedereen al zo'n beetje in het ziekenhuis klaar om oh en ah te roepen, en wie niet kon was welkom zodra we thuis waren.
Schoonzus is in het ziekenhuis bevallen, maar het was volgens mijn broer en haar niet een heel zware bevalling. Ze mochten dezelfde dag naar huis ook, en het gaat naar verluid prima met moeder en kind. Moeder van schoonzus stond al aan het ziekenhuisbed. Mijn ouders waren daar niet welkom. Kan.
Maar nu mogen ze pas zaterdag, ruim 3 dagen na de geboorte, pas een keertje komen kijken! Het is voor mijn ouders een halfuur rijden, mijn moeder is al niet zo bezoekerig, dus het is algemeen bekend dat ze met liefde een half uurtje rijdt, kwartiertje kind bewonderd en weer terugrijdt. Je hebt echt geen last van haar, dat weten broer en schoonzus ook, ze wil alleen maar dolgraag heel even kleinkind in real zien. Ze blijft niet hangen, komt daarna niet elke dag op bezoek, belt je niet plat, niks wat je niet wilt.
Is het stom als ik dit enorm achterlijk vind? Kijk, dat ik iedereen toestond direct langs te komen, dat is mijn keus. En ik heb er begrip voor als ik als zus pas na een week op visite mag, hoe jammer ook. En dat hou ik zo kort als je wilt, kinderen laat ik zelfs thuis als je dat wilt. Maar je ouders... ik vind echt dat mijn moeder de kans had moeten krijgen om de volgende dag, voor mijn part de dag erna, even om het hoekje te kijken.
Stel ik me aan?
Hoe hebben jullie dat gedaan?
Battle-Royale schreef op 28-10-2022 om 07:57:
[..]
Ik vind het ook wel apart dat sommigen vinden dat grootouders rechten op het kleinkind hebben en de kersverse ouders plichten naar de grootouders hebben of dat de nieuwe vader in kwestie zich al op dag twee moet laten gelden dat het ook zijn kind is. En dat alleen omdat iemand 3 dagen na de geboorte te lang vind wachten.
Dit.
Dat de meeste kersverse ouders de grootouders al direct dezelfde dag ontvangen, wil niet zeggen dat het zo hoort.
Het gaat erom hoe de betreffende ouders het kraambezoek wil regelen. Deze broer en zijn partner hebben vantevoren bedacht hoe ze dat op een voor hunzelf prettige manier gaan doen. Iedereen is welkom, maar rustig aan, één voor één.
Dat je dan misschien een paar dagen moet wachten voor je aan de beurt bent, maakt je eerste kennismaking echt niet minder mooi - behalve als je dat blije moment laat beïnvloeden door wroeging over dat je je zin niet hebt gekregen.
Bij ons kwamen ouders en schoonouders vrij snel na de bevalling, maar wel in de tijd waarin wij dit wilden. Tussen 10 en 12 bij de vroege en nacht bevallingen en tussen 15 en 17 uur bij de ochtend bevallingen. Na de bevalling rond middernacht hebben we de ochtend erna pas gebeld, zelf zijn we weer gaan slapen toen de bevalling achter de rug was en kraamhulp en verloskundige weg waren. Onze broers, zussen en neefjes en nichtjes waren na de opa's en oma's aan de beurt, dezelfde dag of een andere dag als dat beter uitkwam.
Battle-Royale schreef op 28-10-2022 om 07:57:
[..]
Ik vind het ook wel apart dat sommigen vinden dat grootouders rechten op het kleinkind hebben en de kersverse ouders plichten naar de grootouders hebben of dat de nieuwe vader in kwestie zich al op dag twee moet laten gelden dat het ook zijn kind is. En dat alleen omdat iemand 3 dagen na de geboorte te lang vind wachten.
Helemaal mee eens.
Bij mij kwamen ouders en schoonmoeder pas op dag 3 en 4. En ja, ze bleven maar appen en roepen dat zij als oma een streepje voor hadden en dat het HUN kleinkind was, alsof het meer van hen was dan dat het mijn kind was. Uiteindelijk vond ik dag 3 nog steeds niet prettig, zat te huilen tijdens het bezoek omdat ik me zo ondermijnd voelde in mijn keuze. En zij kwamen alleen maar op de bank zitten en lekker bediend worden, niet dat ze even meehielpen of eten mee hadden ofzo..
ik werd echt niet blij van hun bezoek dus snap het volledig.
Voor je baby en jezelf zorgen is een dagtaak die eerste week, die verantwoordelijkheid voor de gevoelens van opa en oma hoef je er echt niet bij te hebben op zo’n moment.
maar dat is weer een ander verhaal, op de bank zitten en bediend worden. Hier hielpen ze echt wel mee. En je kan toch ook even een kwartiertje boven op bed gaan liggen en zeggen dat het je niet lukt om erbij te zijn.
Kleinduimpje schreef op 29-10-2022 om 11:59:
maar dat is weer een ander verhaal, op de bank zitten en bediend worden. Hier hielpen ze echt wel mee. En je kan toch ook even een kwartiertje boven op bed gaan liggen en zeggen dat het je niet lukt om erbij te zijn.
Dan kunnen ze toch net zo goed niet komen als de nieuwe mama het nog niet aankan?
Battle-Royale schreef op 29-10-2022 om 12:05:
[..]
Dan kunnen ze toch net zo goed niet komen als de nieuwe mama het nog niet aankan?
Zou je denken. Maar bij sommige mensen draait het niet om die nieuwe mama, maar om zichzelf....
Valeria schreef op 29-10-2022 om 12:09:
[..]
Zou je denken. Maar bij sommige mensen draait het niet om die nieuwe mama, maar om zichzelf....
Maar het lijkt me niet dat iemand die moet huilen van het bezoek van haar schoonouders ook nog eens keer haar baby daar aan moet geven en dan zelf maar boven moet gaan zitten als ze het niet aan kan. Daar moet de vader of iemand anders ingrijpen. Ik begrijp dan ook niet dat mensen serieus vinden dat de vader zich maar moet laten gelden tbv zijn moeder. De moeder van zijn kind zou de belangrijkste moeten zijn.
Battle-Royale schreef op 29-10-2022 om 12:14:
[..]
Maar het lijkt me niet dat iemand die moet huilen van het bezoek van haar schoonouders ook nog eens keer haar baby daar aan moet geven en dan zelf maar boven moet gaan zitten als ze het niet aan kan. Daar moet de vader of iemand anders ingrijpen. Ik begrijp dan ook niet dat mensen serieus vinden dat de vader zich maar moet laten gelden tbv zijn moeder. De moeder van zijn kind zou de belangrijkste moeten zijn.
Ja, lastig: want als hij de moeder van zijn kind volgt, zit hij onder de plak, en heeft hij toch ook een moeder die oma is geworden, enz. 
Grijpt hij in, dan doet hij het verkeerd, grijpt hij niet in, dan ook.
hoezo kunnen ze dan net zo goed niet komen, dan hebben ze de baby toch even gezien. Maar zitten en bediend worden lijkt me heel raar, je hoeft toch niks te geven, dat komt later wel.
Kleinduimpje schreef op 29-10-2022 om 12:24:
hoezo kunnen ze dan net zo goed niet komen, dan hebben ze de baby toch even gezien. Maar zitten en bediend worden lijkt me heel raar, je hoeft toch niks te geven, dat komt later wel.
Ook als de moeder dat niet wil of daar gewoon nog niet aan toe is?
Valeria schreef op 29-10-2022 om 12:23:
[..]
Ja, lastig: want als hij de moeder van zijn kind volgt, zit hij onder de plak, en heeft hij toch ook een moeder die oma is geworden, enz.
Grijpt hij in, dan doet hij het verkeerd, grijpt hij niet in, dan ook.
Kwestie van prioriteiten stellen. Met de moeder moet je samen een kind opvoeden.
zoals ik van to begreep is er geen sprake van dat moeder dat niet aankan of een zware bevalling had.
Kleinduimpje schreef op 29-10-2022 om 13:04:
zoals ik van to begreep is er geen sprake van dat moeder dat niet aankan of een zware bevalling had.
Dan mag ze nog steeds zelf beslissen over wie wanneer op bezoek mag komen.
Kleinduimpje schreef op 29-10-2022 om 13:04:
zoals ik van to begreep is er geen sprake van dat moeder dat niet aankan of een zware bevalling had.
Het gaat blijkbaar prima zónder bezoek. Misschien niet prima mét bezoek?
Waarom zou je alleen maar als je het maar net hebt overleefd rustig aan mogen doen met bezoekers? Misschien moet ze er vaak uit 's nachts en heeft ze helemaal geen zin in bezoek overdag. Bezoek dat haar ook nog eens achter haar rug om bespreekt.
Uiteraard beslissen vader én moeder altijd samen over wanneer er wel/geen bezoek komt. In dit geval bleek het geen zware uitputtende bevalling en mocht 1 oma op dezelfde dag langskomen. Begrijpelijk, het was haar moeder, maar……..na een bevalling verlies je niet automatisch ook je empatisch vermogen en behoeft het volgens mij ook geen uitleg dat de vader nét zo graag zijn kind aan zijn ouders wil tonen. Als dat al teveel gevraagd is, dan begrijp ik de teleurstelling van de andere grootouders best wel.
En of de kersverse vader nu wel/niet onder de plak zit, daar kan/wil ik niet over oordelen en doet er verder eigenlijk ook niet toe. Als het goed is mogen opa en oma vandaag op bezoek komen om hun new born kleinkind te komen bewonderen 👪
