Babytijd Babytijd

Babytijd

Lees ook op
astrid

astrid

03-11-2010 om 21:27

Wie heeft er ook een huilbaby?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
liora

liora

16-11-2010 om 09:38

Hoi dc,

Tirza en Dirksmama zijn niet in staat om nieuwe informatie toe te laten, dat is duidelijk. En dan vind ik dat bij Dirksmama nog tot daaraantoe want zij ventileert haar persoonlijke mening. Tirza claimt echter nog een soort professional te zijn op dit gebied, en dan heb ik medelijden met de gezinnen dus van haar advies krijgen. ("ja u kunt uw baby ook in bed leggen en even laten huilen, maar als je dat te vaak doet krijg je natuurlijk het Roemeense weeshuis-syndroom, u moet gewoon responsievet zijn, zoal ik wad voor mijn kinderen")

Dc, ik vind het interessant wat je vertelt over je lichte slaper van 4. Mijn oudste had er dus wel baat bij om heel veel in de draagdoek te liggen, sliep ook vaak bij mij in bed en is een diepe slaper. Mijn jongste wil veel liever in zijn eigen bed liggen, heb ik een tijd ingebakerd, wil bijv ook als jij ziek is liever gewoon in zijn bed liggen en is ook een heel lichte slaper. Zou er een verband zijn?

Liora

ayla

ayla

16-11-2010 om 10:00

Twee stuks

Ik heb twee huilbaby’s gehad. De oudste deed de eerste weken echt niets anders dan huilen, aan 1 stuk door. Ik ging regelmatig om 10 uur ’s avonds rondjes met haar lopen door de buurt om haar maar rustig te houden. Hele nachten liep ik met haar door de woonkamer, ik had me ook nog in mijn hoofd gezet dan manlief moest kunnen slapen want hij moest werken de dag erna. Dus liep ik de hele nacht met haar rond. Op een bepaald ogenblik kon ik alleen nog maar huilen. Na 9 maanden zijn we erachter gekomen dat ze een afwijking aan haar slokdarm had en na een operatie ging het een stuk beter met haar. Toen kwam nr 2, we dachten echt dat twee huilbaby;s in 1 gezin nooit zou gebeuren, wel dus….. zoonlief was zo ongeveer nog erger. Vooral vanwege het feit dat er bij hem gewoon geen reden te vinden was. Met 5 maanden is hij een week opgenomen in het ziekenhuis om te kijken of hem iets scheelt, te kijken waarom hij zoveel huilt en om hem te leren doorslapen. Na een week kregen we hem weer mee naar huis, niks mee aan de hand, hij heeft vooral veel honger, geef hem maar 6maanden + potjes en doorslapen deed hij nog steeds niet
Tot zijn tweede moesten we iedere nacht er zeker 5 tot 6 keer uit, laten huilen was echt geen optie met zijn volume en uithoudingsvermogen. Het enige wat hielp was eten. Tot we rond zijn tweede bij de KNO arts kwamen, vocht achter zijn trommelvliezen, een maand later werden zijn neusamandelen gedaan en kreeg hij buisjes. Drie weken later sliep hij door en sindsdien is hij nog maar zeldzaam een nacht wakker.
Ik krijg nog steeds hartkloppingen als ik een baby hoor huilen en ik kan echt zeggen dat dit toch wel voor een naar randje rond de babytijd heeft gezorgd. Ik keek naar mijn kinderen en dan dacht ik, : jij zorgt ervoor dat ik zo moe ben…Ik wist met mijn verstand dat ze er niets aan konden doen maar je bent gewoon zo moe.

dc

dc

16-11-2010 om 11:54

Liora

Ik denk dat er inderdaad een verband is. De oudste vond en vind het ook niet fijn om met mij of met anderen in de kamer te slapen, want hij wordt wakker als ik me omdraai bijvoorbeeld, of als zijn broertje ons roept (wat 's nachts nog weleens gebeurt). Als hij als baby ook steeds wakker werd door geluid om hem heen, verklaart dat dat hij steeds moeier werd natuurlijk. Maar ja, toen kon hij het nog niet zeggen!

Die handleiding moet toch echt eens een keertje meegeleverd worden hoor!

Tirza G.

Tirza G.

16-11-2010 om 15:52

Liora

Zou je je pijlen even op iemand anders willen richten? Ik heb aangegeven hoe ik met ouders om ga. Dat je dat leest en niet wílt begrijpen, is jouw keuze. Nogmaals: ik vraag ouders wat ze willen. En vervolgens vraag ik wat ze willen doen of laten om dat doel te bereiken. En weet je wat ouders dan zeggen? "Alles". Zo simpel is het. En zoals ik al eerder schreef, dát antwoord schrijf ik niet op, omdat het niet waar is. Ik werk mét ouders, niet tegen ze. Ik heb overigens enkel contact met ouders die mij al kennen, ik sta niet onaangekondigd op de stoep.

Tirza

liora

liora

16-11-2010 om 16:06

Tirza

Tirza, waarom ga je dan op dit forum zonder diezelfde nuance te werk?

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Tirza

Tirza: ik weet niet precies wat je beroep is, maar als jij zoveel met baby's werkt die huilen kan ik me toch nauwelijks voorstellen dat je er nog geen een bent tegen gekomen die het juist ERG goed deed op poosje laten huilen in zijn eigen bedje en gewoon met rust laten????

elsje78

elsje78

16-11-2010 om 21:16

Onderliggende partij

Als je een huilbaby hebt, of 2, dan ben je als ouder net zo goed de onderliggende partij, de zwakke zeg maar. Want wat je ook doet, het helpt niet, en dat maakt je net zo machteloos als de baby zelf...

En als anderen dan maar blijven vertellen wat jij moet doen, dan werkt dat alleen maar averechts...

elsje78

elsje78

16-11-2010 om 21:17

Maar astrid, terug naar jou

Hoe is het met je?

Liefs Elske

Tirza G.

Tirza G.

16-11-2010 om 21:41

Liora

Omdat dit een forum is. Ik kan niet schriftelijk nuanceren.

Tirza

Tirza G.

Tirza G.

16-11-2010 om 21:46

Pilar

Mmmm. Ik denk diep na In de regel werk ik met heel jonge baby's, de baby's waar het hier over gaat (niet allemaal, maar een aantal) huilden pas vanaf de 2e-3e maand. Dan ben ik vaak al weer buiten beeld. En daar zitten er inderdaad bij (zo ik ze al zie) die overprikkeld zijn/raken en het goed doen op alleen in bed liggen. Aan de andere kant worden de ouders daar dan soms weer heel nerveus van, omringen het kind met registratie-apparatuur en gaan elke 10 minuten kijken. Of dát nou het gewenste resultaat is, mag iedereen voor zichzelf beslissen.
En: niet iedere baby die veel huilt is een huilbaby. In dit draadje gaat het over huilbaby's - dat zijn baby's, die niet te troosten zijn. Ook niet in bedje. Of aan de borst. Of wiegend. Of liggend.

Tirza

Tirza

Tirza: ik ben bij te lezen dat je toch ook wel, jong of wat ouder, baby's tegen komt die het goed doen op in bed leggen en met rust laten!!!! Dat geeft een stukje erkenning ofzo, dat ze er wel degelijk zijn die baby's. Zo had ik je nog niet gehoord.
Wat ik me afvraag is altijd: proberen mensen met een huilbaby het wel eens echt om hun kind een poosje alleen in bedje te laten huilen??? Ik bedoel: vaak lees ik dat mensen het nog geen 10 minuten volhouden om naar hun baby huilen te luisteren als ze alleen in bedje liggen. Maar mijn idee is dat sommige het zeker in het begin wat langer zullen volhouden.
Laat duidelijk zijn hoor: ik denk niet dat alle huilbabys maar alleen in bedje moeten gaan huilen uren. Tuurlijk niet. Maar ik vind het een optie om te proberen, kijken of ze niet overprikkeld zijn en het met rust laten helpt.
Huilbabys zijn niet te troosten zeg je. Dat is wrs het moeilijke eraan. Maar dan helpt een draagdoek ook niet en helpt moederlijke warmte kennelijk ook niet.

Fiorucci

Fiorucci

17-11-2010 om 12:59

Pilar

Ja,dat heb ik geprobeerd destijds, en meneertje liep dus paars aan. Zo overstuur, verschrikkelijk. Ik heb per direct besloten het nooit meer te doen.
Mijn tweede zoon legde ik in bed, die blerde wat en ging slapen. Maar er is een significant verschil tussen wat bleren om in slaap te vallen en volledig over de rooie gaan. Oudste bij me houden zorgde weliswaar niet voor stoppen van huilen, maar hij was veel minder overstuur.

Rembrand

Rembrand

17-11-2010 om 13:36

Succesvol rvp toepassen

Ik kom een enkele situatie tegen waarbij het toepassen van RVP ( met of zonder inbakeren ) wel succesvol is geweest. Jammer genoeg kan deze methode nadelige invloed hebben op de borstvoeding ( en dan met name op de productie). Dat is waarom ik er als lactatiekundige niet blij mee ben. Als moeder ben ik er niet blij mee omdat laten huilen en je kind in een bepaald ritme dwingen m.i niet de oplossing is.
M.

Fiorucci

Fuorucci: Dank voor je reactie. Jij hebt dat dus geprobeerd, je baby wat langer laten huilen. Hij liep paars aan. Kennelijk dus niet de goede methode voor jouw baby. Dat snap ik.
Bij mijn tweede zoontje hielp laten huilen ook niet. Die hield niet op met huilen. Maar bij mijn eerste zoon hielp het dus wel ERG goed. Ik moest er doorheen, want laten huilen is erg moeilijk en tegen je gevoel in, maar het hielp als een tierelier. Snap je.
Daarom vind ik deze methode zeker het proberen waard voor kindjes die overmatig veel huilen. Misschien werkt het wel net zo goed als bij mijn baby. Ik gun dat ed ander ook zo erg. Dat is het meer.

Mieke

Mieke: Wat is RVP??? Ik kom er even niet uit.
Je zegt dat je baby laten huilen en in een bepaald ritme 'dwingen', jouw insziens niet de oplossing is. Maar bij mijn oudste was het dus WEL de oplossing. Hoe zie jij dat dan. We lezen hier toch meer gelijke verhalen over dat laten huilen en alleen in bedje leggen wel degelijk EEN oplossing kan zijn??? Nu moet ik er wel bijzeggen en dat weet jij, dat mijn zoon een flessekindje was. Dat schijnt anders te zijn dan borstvoedingsbaby's. Maar ik zie nog steeds niet helemaal in waarom het in een bedje leggen en een poosje laten huilen slecht is voor de produktie. Niemand zegt toch dat je niet meer op verzoek mag voeden dan???? Kan je me dat uitleggen dan???

liora

liora

17-11-2010 om 14:37

Hopeloos

Mieke, door nu te spreken van 'in een ritme dwingen' doe je net alsof je iets doet dat tegen de natuur van het kind ingaat.
Wat ik, Pilar en DC zeggen is dat het bij sommige baby's juist tegen de natuur in gaat in ze steeds vast te houden en het juist veel fijner voor hen is om ze op tijd in bed te leggen.

Verder lijkt me een oververmoeide, wanhopige en gestresste moeder (die het niet leuk vindt, zie Dirksmama) het recept voor slechte borstvoeding.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Tirza G.

Tirza G.

17-11-2010 om 15:39

Pilar - precies

Een huilbaby (let wel: een huilbaby dus. Een baby die ontroostbaar is) huilt gewoon door. Of het nou in de draagdoek is of in zijn/haar bedje. Daarmee wordt huilen in draagdoek danwel in bedje een keuze voor de ouders. Huilen doet-ie toch wel.
Baby's van 2-3 maanden kunnen inderdaad overprikkeld raken. Maar dat komt niet puur door die draagdoek an sich.

Tirza

Fransien

Fransien

17-11-2010 om 15:56

Ervaring

Mijn oudste was een huilbaby, had een lichamelijke oorzaak bleek. We konden het nog enigszins verdragen omdat we wisten dat het van de pijn was, maar het heeft vooral mij tot wanhoop gedreven. Ik heb een serieuze zelfmoordpoging gedaan (alleen mislukt omdat mijn man een voorgevoel had en drie uur eerder dan gebruikelijk naar huis is gekomen) vanwege de gevoelens van wanhoop en machteloosheid en omdat ik zelf ook een huilbaby geweest ben, ik weet van mijn moeder dat ze toen ik een jaar of 8 was nog steeds begon te hyperventileren als ze ergens een baby hoorde huilen en nu nog compleet in paniek raakt als een van mijn kinderen huilt.
Wat Dirksmama zegt over dat het voor de moeder wel leuk moet blijven en de behoeftes van de baby worden genegeerd of in ieder geval daaraan ondergeschikt worden gemaakt, daar herken ik mijzelf niet in, ik vind het ook erg kort door de bocht. Achteraf ben ik blij dat mijn man me heeft gered en vervolgens ook gezorgd dat ik een paar goede nachten kon slapen en geregeld dat vriendinnen me op sleeptouw konden nemen (ik wilde niet dat iemand hoorde hoe mijn baby huilde en had alle afspraken afgehouden). Het heeft mij er destijds doorheen gesleept, en de lactatiekundige, die met heel goed luisteren een idee had waaraan het kon liggen. Dat bleek ook zo te zijn, 3 dagen later heeft mijn oudste geslapen, bijgeslapen, nog meer geslapen en eigenlijk niet meer gehuild. Maar ook ik schiet nog steeds in de stress als ik gehuil hoor, ik krijg nog steeds flashbacks, al is het veel minder geworden. Mijn moeder zal er nooit meer overheen komen, zij is bij ieder huiltje, zelfs in de verte, weer helemaal terug in die rampzalige babytijd, met alle gevoelens, gedachten, geuren etc die er bij horen. Je ziet het ook aan haar ogen, pure paniek, contact maken is dan ook onmogelijk, eerst moet het gehuil over zijn voordat ze je weer ziet of hoort.

Biene M.

Biene M.

17-11-2010 om 16:19

Dirksmama

Ik weet niet of het zin heeft om nog op je te reageren, want jij lijkt in een zwart-witte wereld vol tegenstellingen te leven die ik niet herken in mijn realiteit.

Zo val ik Tirza niet aan, sterker nog: afgezien van dat ene rampzalige experiment heb ik mijn beide kinderen bijna nonstop bij me gedragen, eindeloos aan de borst gehad, en bij me in bed laten slapen. Overigens ook nog wel na die vreselijke eerste drie maanden.

Als je hier leest zie je dat er geen mensen zijn die hun kinderen eindeloos ergens in een afgezonderde kamer laten huilen zodat ze zelf maar lekker op tijd hun kopje koffie kunnen drinken en met hun vriendin kunnen kletsen. Er zijn wel ouders die eraan onderdoor gaan dat hun kind alsmaar huilt.

De ouders die hier betogen dat laten huilen kan helpen doen dat doordat dat hun ervaring was. En die ervaring hebben ze doordat het ook echt híelp. Niemand laat zijn kind een maand lang wegkwijnen totdat het gelukkig als een Roemeens weeskind verstomd is. Mensen proberen dat laten huilen even uit en gaan er alleen mee door als dat al vrij snel blijkt te helpen. Gaat je kind harder huilen of houdt het niet op, dan stop je er mee. En geloof me, na drie etmalen heeft je kind nog geen Roemeens weeshuizensyndroom.

Dat je overtuigd bent van je eigen geloof in de Enige Juiste Methode, namelijk de jouwe, is je goed recht. Maar ik vind het onsolidair en gemeen om te doen alsof iedereen die voor een andere methode kiest alleen om zijn eigen belang geeft, ten koste van het belang van zijn kind. Als jij daarin volhardt, en dat lijk je te doen, dan blijf ik bij mijn Bah.

Biene M.

Biene M.

17-11-2010 om 16:30

Tirza

Mijn kinderen voldeden aan de huilbabydefinitie van het CB, namelijk minimaal drie uur huilen per dag gedurende drie dagen per week over een periode van minstens drie weken. Niet dat we er iets mee opschoten dat we aan die definitie voldeden, want dat leidde niet tot hulp waar we wat aan hadden, alleen tot extra aandacht of we ons kind niet mishandelden.

Uiteraard hebben we geen vijf dingen binnen twee dagen geprobeerd.

Nee, oorzaken hebben we nooit achterhaald. Mijn jongste ontpopt zich ook als een totaal ander kind dan zijn oudere zus, dus ik zie geen overeenkomsten in karakter of zo die iets met het huilen te maken kunnen hebben. We zijn met jongste bij de kinderarts geweest en die achtte de kans op reflux of allergie erg klein. Ik denk zelf ook niet dat het zoiets was.

Wat nummer drie betreft: zij zal ook wel beginnen met drie maanden veel huilen en weinig slapen en ik hoop dat het bij haar ook na die tijd een stuk verbetert. Mijn moeder zegt dat ze het vroeger de drie domme maanden noemden. Ik vind het een onsympathieke uitdrukking, maar blijkbaar zijn mijn kinderen niet de enigen die die eerste periode buiten de buik niet fijn vinden en daarna alsnog hun draai vinden.

Maar goed, voor tips houd ik me altijd aanbevolen, wie weet zijn er dingen die ik niet al geprobeerd heb.

Tirza G.

Tirza G.

17-11-2010 om 16:56

Biene m.

Ik hoop voor je dat er wat te "regelen" valt met baby drie. Een vriendin van mij zegt altijd hoopgevend: zo handig, de derde maken ze van rubber. Die zijn er alleen maar om leuk te zijn Wie weet tref jij het ook wel zo
Toch wil ik even wat afdoen aan je posting richting Dirksmama. Wat zij beweert, blijkt toch echt uit sociologisch onderzoek en nee, niet iedere moeder wil het beste voor haar kind, echt niet. Of dat nou komt door onmacht, onkunde of onwetendheid laat ik in het midden. Als het zo was dat iedere moeder door de diepste dalen ging voor het geluk van haar kind zag de wereld er een stuk beter uit.

Tirza

liora

liora

17-11-2010 om 17:11

Biene

Kijk, jij beschrijft het nou heel mooi en genuanceerd! Ben heel benieuwd of jouw derde kind je niet verbazen zal... Je weet maar nooit.

Ik hoop het voor je!

Liora

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

elsje78

elsje78

17-11-2010 om 22:30

Biene

Ik sluit me daar bij aan, ik wens je een rustige babytijd dit keer

En verder denk ik dat de mensen die het "het beste weten" niet weten hoe het is om een baby te hebben die ontroostbaar krijst, ongeacht wat je doet of laat.

Er is een groot verschil tussen er 24/7 inzitten, en kortstondig bij iemand zijn die het meemaakt. ik ben wel eens groen van jaloezie geweest om mensen die weg gingen hier. En jaren later vertrouwde een professional die hier op huisbezoek was me toe dat ze in haar hele carriere nooit een baby zo hard had horen krijsen en dat ze al haar professionaliteit moest aanwenden om te blijven want alles in haar wilde weg uit ons huis...

En DAT vond ik geweldig om te horen, want dan erken je het probleem en dat is al een unicum, het wordt te vaak niet serieus genomen

Rembrand

Rembrand

17-11-2010 om 22:36

Pilar

RVP staat voor regelmaat,voorspelbaarheid en prikkelreductie. Als je de regeltjes in het boekje van Ria Blom volgt kan dit voor een borstvoedende moeder betekenen dat ze haar kindje niet meer op zijn verzoek voed en dat je productie dan verder terug loopt dan wenselijk.
M.

Over star gesproken

Ik proef hier bij een aantal mensen een flinke starheid en onwil om te begrijpen wat er geschreven wordt.

Ten eerste:
Ik beweer nergens dat ik mijn omgang met mijn kinderen niet LEUK vond. Of het leuk was of niet boeit ook niet. Kinderen hebben iets nodig, ik ben daar voor verantwoordelijk, dus ik lever dat gewoon. Punt uit.
Ik schreef dat anderen vinden dat dingen 'leuk' moeten blijven.

Ten tweede:
Ik constateer dat je bij de benadering van een baby ofwel uitgaat van wat wil de baby, ofwel uitgaat van wat willen de ouders. Gelukkig willen ouders en baby meestal hetzelfde of ongeveer hetzelfde.
Maar soms botst uitgaan van wat kind nodig heeft met wat ouder nodig heeft.
Van nature zijn kinderen gebaat bij veel lichaamscontact met de ouders. Dat is de default, dus daar begin je mee. En dan heb je uitzonderingen die de regel bevestigen, die willen 'met rust gelaten' worden. Maar volgens mij kom je er alleen achter of een kind zo'n uitzondering is door heel goed naar je kind te luisteren en je kind te observeren. Niet door een protocol of een of andere regel te volgen.

Proberen te ontdekken welke taal een baby spreekt, wat een baby probeert duidelijk te maken, wat een baby wil, dat vind ik persoonlijk niet zwart-wit of star.

Ik vind het wel erg onaardig om mensen die iets zeggen waar je het niet mee eens ben zwart-wit, onprofessioneel of star te vinden.
Dat zegt m.i. meer over jezelf dan over de ander.

Irene

Irene

18-11-2010 om 13:25

Rembrandt: welnee!

Het is helemaal niet waar dat je door regelmaat, voorspelbaarheid en prikkelreductie niet meer op verzoek voedt. Hoe kom je daar nu bij? Het enige wat je doet is een vaste volgorde aanhouden. Als de baby honger heeft (en dus wakker wordt) dan voed je, op verzoek dus.
Bij sommige kinderen werkt deze methode heel erg goed. En het gaat uitstekend samen met het geven van borstvoeding! Het deel "prikkelreductie" is overigens bij zo'n beetje alle babies aan te raden.

Irene

Irene

18-11-2010 om 14:19

Precies!

Het grote misverstand over die RVP is dat er een ritme "opgelegd" wordt. Dat is juist niet zo! Iedereen die dat beweerd heeft het niet goed gelezen en/of begrepen. Je volgt juist het ritme van de baby, en leert om heel goed op de signalen van je kind te letten. En je voedt gewoon op verzoek, dus.

Sunja

Sunja

18-11-2010 om 15:36

Inderdaad!

Wat wordt Ria Blom toch vaak verkeerd uitgelegd zeg. De regelmaat zit 'm inderdaad niet in op bepaalde tijden voeden maar in de opvolging van handelingen en dat je deze hetzelfde houdt. Net als de slaapplek hetzelfde houden.
Ook wordt vaak gezegd dat Blom adviseert een kind eindeloos te laten huilen terwijl het misschien voedselallergie of iets dergelijks heeft. Staat er ook niet, Blom is heel duidelijk in dat je eerst een medische oorzaak moet uitsluiten. Ook adviseert zij eerst te beginnen met regelmaat etc. en als dat niet werkt, ook te gaan bakeren eventueel.
Ik heb met veel succes deze methode toegepast bij mijn oudste en een vol jaar op verzoek gevoed (borstvoeding). Het huilen stopte heel snel, het slapen begon en het werd ineens een fijne babytijd ipv eentje waar je een huiltrauma oploopt dat nooit meer overgaat. Ik zeg dus niet dat dit voor iedere baby geldt, ik zeg alleen dat het bij ons goed werkte, de bv zeker niet belemmerd heeft - integendeel: ik voelde me zo gebroken toen ik 24 uur gehuil om me heen had dat ik wilde stoppen met bv zodat iemand anders dan makkelijker zou kunnen zorgen voor mijn kindje. GElukkig is het zover niet gekomen (en ben ik ook altijd aan mijn kind blijven hangen en vice versa trouwens). En we zaten voordat we eraan begonnen bij de kinderarts, voor de zekerheid. Zegt hij: 'dit lijkt mij een kerngezonde jongen'. Hihi.

dc

dc

18-11-2010 om 17:57

Eens met kanttekening

Ik heb het boekje van Blom ook gelezen en toegepast, en ik vind dus ook dat het de borstvoeding absoluut niet tegen staat. Het heeft mij geleerd dat een baby ook moe kon zijn, en niet altijd maar gelijk aan de borst hoefde, en als resultaat heb ik 2 keer bijna 18 mnd bv gegeven.

Maar 1 kanttekening, als het eenmaal goed gaat met het ritme, moet je nog wel er rekening mee houden dat een baby soms regeldagen heeft, en gewoon wat vaker aan de borst moet om de productie op peil te brengen. Dat gaat prima, tenzij je je heel erg strak aan de volgorde houdt.

Verder zijn er ook baby's die het fijn vinden om in slaap te vallen met de borst.

Ik denk zolang je Ria Blom als leidraad aanhoudt, maar niet al te star, dat het een supermethode is. Maar zoals met elke methode moet je ook af en toe het los kunnen laten als de baby of situatie erom vraagt.

Asa Torell

Asa Torell

18-11-2010 om 20:43

Blom uitleggen

Volgens mij wordt Blom niet alleen door tegenstanders, maar ook door voorstanders vaak verkeerd uitgelegd. Lees al die verhalen hierboven maar waarbij Blom erbij werd gehaald door professionals om een kind veel te lang te laten huilen. Bovendien zonder dat de gezondheid van het kind eerst was gecheckt en met de connotatie erbij dat het aan de 'overprikkelende' ouders ligt dat de baby huilt.
En als kraamverzorgenden dit al als richtlijn mee krijgen terwijl een baby nog helemaal niet overmatig huilt is er ook iets vreemds aan de hand. Ik denk dat de aversie van sommigen tegen Blom in dit draadje ook deels daarmee te maken heeft. Het kwalijkste is volgens mij dat er een soort verbinding ontstaat bij veel professionals tussen Blom en ouderwetse ideeen over verwennen en vaste drinktijden die over huilende baby's bestaan.
Hier heeft een milde versie van Blom trouwens heel goed gewerkt bij mijn zoon die toen pas 2 weken was - ik ben het dus niet eens met Tirza dat dit overprikkelingsprobleem pas na 2 of 3 maanden kan optreden. Eventjes laten huilen in bed leidde binnen 2 dagen van een bijna de hele dag huilende baby naar een veel slapend, blij kind. De grootste eye-opener was wat mij betreft dat een baby ook van moeheid kan huilen, dat vind ik echt Bloms sterkste punt.
Ik vind daarentegen weer niet dat het als algemene aanpak hoeft te worden gepropageerd, ook niet als het wel juist wordt uitgelegd. Mijn dochter was nooit een geschikte Blom-baby geworden bijvoorbeeld: ze wilde veel vaker drinken dan de genoemde eens per 2 uur, deed ontzettend korte hazeslaapjes waartussen ze soms maar een kwartiertje wakker was, en kon de volgorde eten-spelen-slapen in alle mogelijke variaties omgooien. Dat was echt een heleboel onnodige stress en gehuil geworden met Blom.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.