Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
Esc

Esc

11-05-2010 om 21:43

Bedtijd...

Ik ben een tijdje niet op dit forum geweest, heerlijk druk met andere dingen en aan het genieten en ook strijden met mijn peuter, en nu heb ik echt weer een vraag. Mijn dochter (bijna 4) heeft altijd moeite gehad met gaan slapen. Als baby weigerde ze al afscheid te nemen van de dag, terwijl ze toch echt opgebrand was. We zijn er altijd duidelijk in geweest, maar dat helpt blijkbaar niet. We wisselen het naar bed-brengen strikt om de dag af. Onze rituelen verschillen een beetje, maar dat weet ze, en dat benoemt ze ook: papa moet zo doen, mama moet zo doen. Als ze zich eenmaal heeft overgegeven, slaapt ze binnen twee minuten, dus het is ook echt niet zo dat ze niet moe is. Ze slaapt ook echt niet teveel, eigenlijk vanaf babyleeftijd 10 uur per etmaal. Maar het blijft dus maar een strijd, en ze blijft maar proberen te rekken en strijd te voeren. Nu voert ze uiteraard de hele dag door over allerlei dingen strijd, daar schijnen ze gek op te zijn, en ik heb ook echt het idee dat dat het bedritueel zo moeilijk maakt. Want ik vind ergens dat je voor het naar bed gaan niet meer zo'n strijd moet voeren en straal dan blijkbaar iets anders uit? En ik zit dan ook in een onmogelijke positie: als ik geen strijd wil, duurt het bedritueel te lang, en als ik strak de regels hanteer, voel ik me soms schuldig dat ik zo hard ben vlak voor ze gaat slapen. Wie herkent dit of wie weet er iets over te zeggen?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Leuk maken?

Misschien is het een idee om het een keer totaal anders aan te pakken? Als ze bijna 4 is dan kun je een keer haar proberen uit te dagen. Bijvoorbeeld door te vragen hoe dat ook al weer moest, dat naar bed gaan. Wat doen we eerst? Doe jij het voor want mama weet het niet meer. Een beetje in die trant. Op deze leeftijd zijn ze gek op grappige dingen en een mama die niet meer weet hoe naar bed gaan moest is heel grappig

Door het op zo'n manier aan te pakken gaat ze misschien met een big smile naar bed en is er wat weerstand weg. Op die manier kun je misschien wel iets bereiken?

Gewoon even mijn ingeving hoor Maar ik weet dat in elk geval bij mijn 4-jarige het goed werkt om de dag zo gezellig mogelijk af te sluiten. Maakt het voor jezelf ook wat makkelijker.

Enne, misschien even een paar dagen er wat meer tijd voor uittrekken? Geniet van het moment, maak je niet druk en laat haar aanrommelen. Kinderen hebben zo'n relaxte sfeer meteen door en werken dan meestal een stuk beter mee

Massi Nissa

Massi Nissa

12-05-2010 om 09:45

Wat je zaait, zul je oogsten

Dat is in elk geval hier zo. Mijn dochter is 3,5 en gooit haar minikontje tegen de krib zodra ik zelf de harde lijn hanteer. Ik vind de tip van Picasso geweldig: maak er een lichtvoetig spelletje van, zorg dat je samen veel giechelt. Ik herinner me nog dat mijn vader (die ons naar bed bracht) altijd onze pyjama helemaal verkeerd aantrok, broekspijp over je hoofd e.d. en dat we dat elke keer weer ontzettend grappig vonden. Zoiets doe ik hier ook. Ik heb wel een heel vaste routine, zal hem zo even opschrijven, maar binnen dat stramien kun je flink gek doen.
Volgorde hier: eten - badje, pyjama - nog even boekjes lezen op de bank en gek doen met papa (kussens gooien, kietelen enz.) - tanden poetsen - plassen - samen de gordijnen dicht doen in de slaapkamer - in bed: nog een of twee liedjes zingen, de dag even doornemen, vertellen wat er morgen gaat gebeuren en een dikke zoen. Klaar. Als ik van dit schema afwijk, krijg ik meteen commentaar, want zo moet het niet!
Gekke dingen die je kunt doen: haar oor poetsen in plaats van de tandjes, de boekjes verkeerd voorlezen, de liedjes verkeerd zingen, op je rug nemen als ze niet wil lopen, van alles. Als het maar afleidt van het feit dat ze toch echt naar bed moet. En lachen werkt heel ontspannend, voor jullie allebei.
Ik hoop dat je er iets aan hebt, het is soms best een zoektocht naar de juiste manier met die koppige meiden .
Groetjes
Massi

Belonen?

Hier helpt het nog wel eens om te zeggen dat als hij niet opschiet er geen tijd is voor 2 verhaaltjes (dan zingen we alleen). Of soms zeggen dat als hij erg snel is dat ik dan een extra liedje zing.

En verder op tijd beginnen zodat je een beetje speling heb.

Groetjes

Esc

Esc

13-05-2010 om 08:13

Blij

Ik ben echt blij met deze tips. Goed ook dat jullie meteen zagen dat ik wel wat relaxter mag worden Ik weet dat dat vaak helpt, maar ik vind het blijkbaar moeilijk. Goed dus om er nog eens aan herinnerd te worden. Belonen helpt helaas niet, heb ik al geprobeerd. Relaxter worden helpt wel, dat heb ik met andere dingen al gemerkt. Even kietelen bij een boze bui heeft hetzelfde resultaat als de hele kwestie uitkauwen. Zucht. Ik baalde ook best even dinsdag, toen ze 'sochtends tijdens het ouder-peuter-zwemmen als enige de hele tijd boos krijsend in de hoek van het zwembad stond (omdat het niet ging zoals zij wilde) en de rest van het groepje uiteraard leuk mee deed. Dan ben ik toch ineens bang voor wat 'mensen denken' (verwend? enig kind? geen goede opvoeding?).

Massi Nissa

Massi Nissa

13-05-2010 om 09:47

Oooo herkenning

"...boos krijsend in de hoek van het zwembad stond (omdat het niet ging zoals zij wilde) en de rest van het groepje uiteraard leuk mee deed. Dan ben ik toch ineens bang voor wat \'mensen denken\' (verwend? enig kind? geen goede opvoeding?)."
Ja hoor, hier soms hetzelfde gedrag en dezelfde moederlijke reactie. Driejarigen houden enorm vast aan schema's en routines. Als zij zich een bepaalde voorstelling hebben gemaakt van hoe iets zal/moet gaan en het loopt helemaal anders, weten ze nog niet hoe ze daar flexibel mee om moeten gaan. Ik fietste pas langs een braderie. Dochter werd wild van enthousiasme en wilde per se rondkijken. Nou okee. Fiets geparkeerd en langs alle saaie kledingkraampjes gestruind. Dochter had zich er iets heel anders bij voorgesteld en bleef maar vragen waar de 'dingen voor de kindjes' waren. Die waren er niet - eigenlijk wel vreemd, meestal is er toch wel een aftandse pony om op te rijden ofzo. Dochter was zo ontzettend teleurgesteld dat ze heel hard ging huilen. Iedereen leek me verwijtend aan te kijken, haha, ik heb dochter over mijn schouder gedrapeerd en ben er snel vandoor gegaan.
Ach, alleen moeders met peuters begrijpen dit, denk ik. Moeders met veel oudere kinderen (en zeker oma's) hebben een slecht geheugen als het gaat om het slechte gedrag van hun eigen kroost .
Groetjes
Massi (ook moeder van een enig kind, een verwend monster, een draak)

Daar kan ik ook zo slecht tegen

Als zoon zich niet gedraagt/niet meedoet en de anderen doen allemaal "normaal" dan schaam ik me ook dood soms. Laatst nog in Legoland, aan het einde van een attractie stonden alle kindjes in de rij lekker alle dingen na te doen en zoon staat erbij en kijkt ernaar.

Hier ook enig kind trouwens, maar daar zal het toch niet aan liggen? Mijn man is af en toe net een kind en zorgt ervoor dat zoon een pseudo-oudere broer heeft

Kiki

Kiki

13-05-2010 om 16:00

Nee hoor, ligt echt niet aan enig kind

Mijn zoontje kan ook drama's trappen in het openbaar, dat heel de goegemeente naar me kijkt alsof ik de meest ontaarde moeder op aarde ben. Laatst nog in een overvolle supermarkt, omdat ik geen druiven wilde kopen en keihard door de winkel schreeuwde 'niette koekje, ik wil druiven' Het koekje was niet eens een optie, dat maakte hij er zelf van
Je zag ze denken 'ach die moeder geeft geen druiven aan dat kind'

Ach joh, iedere peutermoeder snapt prima wat je doormaakt.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.