Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

(Bijna) 2 jarige heeft moeite met slapen

Sinds enige tijd proberen wij onze zoon van bijna twee op zijn eigen kamer te laten slapen, maar dit gaat zeer moeizaam.

Tot ongeveer twee maand geleden sliep onze zoon nog in de co-sleeper naast ons bed. Als hij wakker werd, schoof hij naar mijn vrouw en kreeg de borst. Mijn vrouw werd een soort van combinatie van knuffel, speen en tutdoekje. Ons mannetje is vrij duidelijk in zijn communicatie, niet zo snel onder de indruk, beresterk en bijzonder vindingrijk. Inmiddels slaapt hij op zijn kamer in een meegroeibedje.

Terug naar het probleem van het slapen.
Wat in eerste instantie werkte was om met hem te gaan slapen, ik (1,94) wurmde me in het bedje (kleinste stand van het bedje) van ons mannetje en kroop tegen hem aan, wanneer hij sliep vertrok ik naar ons eigen bed. Een paar dagen later heb ik een matras op de grond gelegd en hebben we zo de afstand wat vergroot.
Niet veel later hebben we de afstand weer wat vergroot en ben in niet in bed gekropen maar ben ik naast hem gaan zitten en met met mijn lijf over mijn lijf over hem heen gaan liggen, als hij dan weg was na het kroelen in het haar vertrok ik weer. Weer later weer iets de afstand vergroot door op de rand van het bed te gaan zitten, zodra hij lichtelijk weg was hup de kamer uit.
Als ik iets te vroeg de kamer verliet dan hoor je het mannetje uit bed komen, rent naar de deur, ramt het licht aan en zet het op een schreeuwen. Je zult begrijpen dat de 5-minuten interval geen succes was, hij geeft niet op en wij uiteindelijk wel als je meerdere uren hiermee bezig bent.
Inmiddels is het voor het mannetje acceptabel als ik hem instop, op de stoel ga zitten en wacht tot hij echt weg is, dit kan heel snel of ook wel eens anderhalf uur duren, als je te vroeg vertrekt dan staat het mannetje naast het bed, rent naar de deur, doet het lampje aan en begint te schreeuwen.

Heeft er iemand tips? Ik ben redelijk inspiratieloos en merk dat de wijze waarop dit gaat mij ontzettend veel energie kost.

Crispy78

Crispy78

01-10-2018 om 02:28 Topicstarter

Aanvulling

Het grootste probleem is niet bij het inslapen om 20:00. Het probleem is dat hij om 1:00/2:00 en rond 4:00 wakker wordt en je er dan nog een uur werk mee hebt. Om 6:30/7:00 ontwaakt ook onze dochter die dan even komt melden dat ze moet plassen. En wat ook niet meewerkt is die 40 urige hobby genaamd “werk” waar ook e.e.a. van ons/mij verwacht wordt.

In dit hele verhaal doet overigens ook mijn vrouw mee, al proberen we haar te ontzien. Als het mannetje mijn vrouw ziet wijst hij naar d’r borsten en zegt: “Tie...tie”. We proberen te voorkomen dat iedere locatie een plek van voeden wordt of dat we de “gemakkelijke weg” kiezen door er een tepel in te drukken totdat hij slaapt.

Dendy Pearson

Dendy Pearson

01-10-2018 om 08:09

Hmmmm

Als hij door die tepel weer makkelijk inslaapt zou ik daar wel voor kiezen.
Niets zo vervelend als ‘s nachts niet kunnen doorslapen, daar wordt niemand leuker van en dat werkt ook overdag door.
Ik ging bij de tweede meestal wel voor de makkelijkste weg, inmiddels had ik ervaren dat situaties een half jaar later ineens heel anders kunnen zijn

Guera

Guera

01-10-2018 om 17:45

Doorpakken

Ik zeg stoppen met borstvoeding. Je vrouw en dochter weekendje weg en jij met zoon weekendje thuis. Als je na uuuuuren opgeeft had je net zo goed na 5 min op kunnen geven. Dat had je veel tijd gescheeld. Het werkt alleen als je echt echt echt van plan bent het te laten slagen. Ik zou benoemen: pietje vanaf nu gaat het anders. We doen een boekje. Ik kom even knuffelen en dan ga ik weg. En dat ook zo doen Als hij bed uitkomt, licht asndoet pak je hem op. Zegt niks. Stopt hem in en weer weg. En dat doe je ongeveer 5 uur lang 700 keer.
Maar je houdt vol.
Niks zeggen. Geen discussie. Aai over bol en weer weg.
Na paar nachten gaat hij het opgeven. Want geen beloning. Ik denk zelfs dat hij dan ook door gaat slapen.
Als je wegglipt als hij slaapt dan schrikt hij wakker en denkt: waar ben je nou?
Hij moet erop gaan vertrouwen dat je in de buurt bent.
Dus niet laten huilen. Maar vertrouwen herstellen. Want eigenlijk is dat nu beschaamd.
En IEDEREEN doet dit zo. Ook je vrouw. Geen tiet er meer in.
Als je na het lezen van dit verhaal twijfels hebt begin er dan niet asn. Stop er dan gewoon wel een tiet in en ga de strijd niet asn. Dat scheelt dan ook weer heel veel tijd. Wat je nu doet is een gemengd signaal afgeven. Ook geen sterke basis voor vertrouwen....
Succes!

Jasmijn

Jasmijn

02-10-2018 om 18:10

wat eet hij?

Los van het goede advies van Guera denk ik dat zoon zichzelf 'aangeleerd' heeft om halverwege de nacht wakker te worden en nog even wat eten wil.
Krijgt hij voldoende eten in de avond? Ik kan me herinneren dat ik mijn zoon als laatste voeding nog een fles met 'voeding voor de hongerige baby' gaf. Lekker zware kost waar hij lang op kon teren. Maar los daarvan denk ik dat de optie van Guera het beste zal werken. Kost je een week afzien waarschijnlijk , maar daarna is het hopelijk grotendeels opgelost. Misschien kan je ook eens wat herhalingen ergens vinden van de nanny (Jo) waarbij je haar (en de ouders) dit ook ziet doen, de aanhouder wint is eigenlijk de ingekorte versie. (en niet meer praten na het eerste in bed stoppen)

Teuntje

Teuntje

02-10-2018 om 18:15

Eens met Guera

Maak een keus. Je zet door of je ziet er vooralsnog van af. Uuuuren laten huilen en dan toch toegeven sterkt je kind alleen maar in het volhouden want uiteindelijk mag het immers wel. En wegglippen terwijl een kind is ingeslapen terwijl je er was, ja geen wonder dat er protest komt als hij weer even wakker wordt ‘s nachts. Is een beetje sneaky en wekt geen vertrouwen bij je kind.

Er vooralsnog van af zien is zeker geen slechte optie, zoals Dendy zegt. Bekijk eerst goed of jullie dit gedrag nu wel willen en kunnen aanpakken, qua energieniveau. Anders later. En op een keer houdt het vanzelf op. Ik ken geen 16-jarige die nog dagelijks bij zijn ouders in bed komt kruipen. .

Emmawee

Emmawee

02-10-2018 om 18:43

Borstvoeding

Tja... Dat heb je als je langer dan een half jaar borstvoeding geeft. Zodra er problemen zijn wordt de borstvoeding als oorzaak gezien en het stoppen ermee als oplossing.
Dit probleem is geen borstvoedingsprobleem, maar een opvoedingsproblemen. En je hoeft dus helemaal niet te stoppen met borstvoeding. Ik gaf borstvoeding net zo lang tot één van ons (moeder, kind) ermee wilde stoppen en dat kan ik iedereen van harte aanbevelen.
Verder ben ik het eens met Guera. Kies een manier en houd daaraan vast. En als je denkt dat dat niet gaat lukken, begin er dan beter niet aan. Opvoeden is lastig, 's nachts opvoeden is vreselijk en opvoeden als je niet kunt volhouden, is net zoiets als niet opvoeden.
Wij hebben destijds eerst geïnvesteerd in meer duidelijkheid overdag. We zijn heel overdreven gaan oefenen met "Nee niet nu. Straks" en ook: "Nee, geen 'die', nu mag je water drinken". Toen dat overdag goed ging was het nog een kwestie van het 's nachts verder inkoppen. Ik neem zomaar aan dat jullie mannetje ook overdag wel eens staat te schreeuwen. Oefen overdag met hem om iets te vragen of te zeggen, als hij iets wil. Oefen overdag met hem dat hij niet zijn zin krijgt als hij staat te schreeuwen.
Verder zouden jullie even moeten investeren in jullie nachtrust kunnen jullie allebei één of enkele nachten elders slapen om weer even bij te tanken?

Zaza

Zaza

03-10-2018 om 00:55

Jamaar

Tussenweg is ook mogelijk hoor. (waarbij ik niet bedoel dat 1 vd genoemde opties *niet* ok zou zijn!)
Hier wel gestopt met bv omdat ik het zat was en het genoeg vond. (bij beide kinderen rond 18 maanden) maar we zijn nooit DE strijd aan gegaan.
Hier dus wel schipperen tussen veiligheid bieden en grenzen stellen, ook afhankelijk van fase waar ze in zaten. (lange poos beloofd na x aantal minuten even te komen kijken en/of boven blijven rommelen, maar vaak ook samen in slaap vallen bij meer onrust/ angst.
Verder waren we in de nacht vrij onbereikbaar, gewoon nogal moe of slapend en anders deed ik alsof. Dus iig niet zorgend voor extra aandacht of prikkels. Maar de kinderen kropen bijna iedere nacht wel op een bepaald moment bij ons in bed. Prima, we werden er niet eens meer wakker van, dus weinig inbreuk op nachtrust van ons allemaal.
En voordat je het weet is het voorbij.

Hilde

Hilde

03-10-2018 om 07:41

Zaza

Precies, mijn dochter kroop Op die leeftijd ook elke avond bij mij in bed (ik woonde alleen met haar). Ik heb het zo gelaten want mijn nachtrust was absoluut prioriteit nr. 1 bij mij, belangrijker dan de strijd aangaan. Toen verzekerde iemand mij dat ze op haar 18e heus wel in haar eigen bed zou slapen Het ging vanzelf over na een half jaar.
Ze is wel een tijd lang steeds haar bed uitgeklommen op zoek naar mij voordat ze sliep in het begin van de avond. Daar heb ik zoals iemand boven beschreef wel bij ingegrepen. Duidelijk de grens aangeven en daarbij blijven.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.