Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
Ker

Ker

25-09-2010 om 21:53

Bijna 4 en onuitstaanbaar

Hoi,

Ik wil bovenstaande discussie niet herhalen, maar ben benieuwd of jullie het gedrag van je kinderen herkennen in mijn verhaal. En wat jullie eraan doen.

Zoonlief is bijna 4 en af en toe driftig als hij zijn zin niet krijgt, best normaal, maar nu heeft hij ook nog iets anders. Als hij echt moe wordt, is hij onstuurbaar en onuitstaanbaar, dan gaat hij rare dingen zeggen en doen: "Ik sla je hoofd kapot". "Ik schiet je dood", enz. Ik reageer meestal best streng, want dit kan natuurlijk echt niet (laatst hoorde ik hem dit ook tegen een ander kind zeggen!). Hij moet naar de stoutplek, maar daar blijft hij niet zitten, weer met dingen gooien, smijten uitdagen. Ik zet hem soms buiten, maar daar blijft hij ook doorgaan en doordraaien en begint binnen gewoon weer opnieuw met onstuimigheid, uitdagen en stout doen.
Als ik hem op bed leg, slaapt hij binnen een minuut, dus het is duidelijk oververmoeidheid.

Mijn vraag aan jullie is: herkennen jullie dit en hoe gaat jullie hiermee om? Hier helpt tot nog toe niks! (en zijn zin geven doe ik niet). Ook de stoutplek lukt dan niet, hij kalmeert niet meer, draait volledig door. Als 2-jarige was onze zoon zo'n schattig jongetje... Ik word hier af en toe radeloos van.

Middagslaapjes doet hij nog maar zelden, ook al omdat hij over een paar weken naar school gaat. Vanavond lag hij er voor achten in, en sliep dus meteen...

groet, Ker

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Guinevere

Guinevere

25-09-2010 om 22:10

Lange adem

Ik kan me voorstellen dat dat niet leuk is, zulke opmerkingen. Toch denk ik dat het wel bij de leeftijd hoort, hoewel de opmerkingen en het gedrag vermoedelijk net iets heftiger zijn dan bij anderen. Je hebt waarschijnlijk een zoon die alles net wat scherper uittest dan andere kinderen (hier ook zo'n geval, misschien een graadje minder heftig). Ik denk dat je op zich goed bezig bent met hem. Wel denk ik dat hij misschien nog wat eerder naar zijn bed zou kunnen, als hij zo oververmoeid is. Voor 8 uur, dat kan ook best voor half 8 of voor 7 uur worden denk ik. Of toch nog af en toe een half uurtje tussen de middag plat?

Waarom niet nog vroeger naar bed? Ik kieper de laatste tijd mijn 4,5 jarige om 19.00 al naar bed. Tegenwoordig is ze gelukkig niet meer "vervelend" als ze moe is maar je merkt het wel. Dus we eten maar wat vroeger zodat ze er lekker vroeg in ligt. Daarna is het echt genieten van de rust

En verder bij boze buien: als je heel consequent blijft en vooral heeeel rustig blijft dan gaat een keer het kwartje vallen bij hem, als het goed is......Dus hou vol!

Massi Nissa

Massi Nissa

26-09-2010 om 07:58

Ja hoor

Hier een dochter van bijna vier. Leuk kind, behalve als ze moe is. Hier kent ze nog geen zinnen als 'ik schiet je dood', maar als ze die woorden kende, zouden ze zeker gebruikt worden. Nu komt ze niet verder dan: "Mama, jij bent een grote stommerd." Ik word altijd boos, maar blijf wel op een normale toon praten (niet schreeuwen, want dan gaat ze terugschreeuwen).
O ja, hier kan ze ook even helemaal doordraaien als ze haar zin niet krijgt - echt een nieuwe uitprobeerfase en dan met name in winkels en speeltuinen. Ik pak haar dan onzachtzinnig bij de bovenarm en sleur haar naar huis, of als dat niet mogelijk is, naar een plek waar ik haar ongestoord de waarheid kan zeggen. Dan wacht ik tot ze afgekoeld is en dan gaan we weer verder.
Ik heb trouwens een pittige dochter, haha, dus misschien herken je iets. Ik wens je in elk geval sterkte, misschien moet je net als ik in je achterhoofd houden dat dit maar peuterbuien zijn en dat het straks met de puberteit veeeel erger wordt .
O ja, vroeger naar bed doe ik hier ook. En hoewel ze al over acht weken naar school moet, slaapt ze 's middags nog gewoon drie kwartier, dat komt de sfeer thuis en bij oppasoma enorm ten goede. Hoe ze dat dan op school gaat doen zonder slaapje? Geen idee, het wordt sowieso een enorme cultuurschok, we zien wel.
Groetjes
Massi

Laten hangen op de bank

misschien een idee om gewoon de tv aan te zetten om 4 uur, sap en klein snackje erbij, misschien handig om wat dvd'tjes te kopen. En vroeger naar bed doen, direct na het eten naar boven, beetje stoeien, douchen, lezen en dan slapen om 7 uur/half 8. Als ze naar school moeten dan zit je vaak ook al om 8 uur op de fiets met ze, aangekleed en wel.

Ik kan mij nog wel herinneren dat de tijd voordat mijn oudste naar school ging ook wel lastig was. En zodra ze dan op school zitten komen ze soms zo geradbraakt weer thuis vol met frustraties en die moeten er dan ook weer uit. Ach het valt ook niet mee om 4 te zijn !

dc

dc

27-09-2010 om 08:53

Vroeger!

Als een kind moe is, dan zijn het kleine monsters! Hier ook hoor. Dan kun je er echt niets mee aanvangen, en zijn ze niet voor rede vatbaar.

Ik zou zeggen, leg hem voortaan om 7 uur op bed!

Mayte*

Mayte*

27-09-2010 om 11:51

Heel herkenbaar. Vlak voordat ze vier werd en de periode dat ze net op school zat, heb ik vaak met verwondering en ook radeloosheid naar mijn dochter gekeken. Wie was dat gillende, schreeuwende, schoppende, krabbende kind, dat voortdurend mijn grenzen opzocht? Alsof ze af en toe kortsluiting had in haar hersens ofzo. Totaal onbenaderbaar.
Het gaat vanzelf over, daarin kan ik je geruststellen. Dochter is nu 7. Nog steeds een pittige meid, maar heel erg prettig in de omgang.
Ik ben destijds de confrontaties gewoon aangegaan, net als jij. En ben daarin het viswijf in mezelf meerdere malen tegengekomen. Tjonge....nooit geweten dat ik zo boos kon zijn. Gek genoeg leek het wel alsof ze die grens bij mij nodig had om te kalmeren. Alsof die authentieke woede het teken was van 'nu ben ik te ver gegaan'.

krin

krin

27-09-2010 om 15:37

Niet om je bang te maken

Maar zoon van ruim 5 heeft er nu weer last van. Hier is het echt uitproberen en dan niet meer terug kunnen krabbelen als hij over de grens dalvert. Dat viswijf van Mayte zit ook in mij, bleek gisteren weer tot mijn afschuw.
Ik denk dat het net als in de puberteit een kwestie van losmaken is. Ze willen (zoon dan, naar mijn idee) meer zelf bepalen, meer hun eigen weg volgen. Ze duwen je weg en hopen dat je toch blijft terugkomen. Als je dat dan eens niet doet, omdat je laaiend bent, heb je het helemaal gedaan.
'Als je iemand lief vindt, doe je toch niet zo boos tegen ze,' snikte meneer gisteren. Ouch. Ik kwam op dat moment niet veel verder dan 'En jij dan?'
Mijn niet feilloze mantra: tijd voor ze nemen, een gevoel van controle geven, proberen de bui om te buigen voor die losbarst, en humor. Grote doses humor. Al luistert dat ook nauw (Stommerik! Je lacht me uit, je mág me niet uitlachen!)
Zucht...

*bella*

*bella*

29-09-2010 om 10:17

Je schrijft het zelf

Je weet heel goed wanneer dat gedrag komt opzetten, en waarom dus, en wat dan helpt. Niets dus. Voorkomen dus dat hij té moe wordt. En als het dan toch nog misgaat alle dingen achterwege laten die tóch niet helpen, waarschijnlijk overprikkel je hem dan nog meer. Dus dan iid naar bed, of op zijn kamer, of samen op de bank of wat dan maar bij jullie aansluit.
Opvoeden moet je op andere momenten doen. Een goed gesprek als hij uitgerust en goedgestemd is. En misschien wat spelletjes rondom het thema dood, (indiaantje spelen en dood neervallen, whatever) want grote kans dat hem dat bezighoudt, hij bedoelt er verder helemaal niets mee.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.