Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
Mientje

Mientje

18-02-2010 om 10:33

Consultatie bureau

Ik was van de week een afspraak vergeten die ik met het consultatie bureau had. Werd ik gebeld. Dochter van 3 was net aan het huilen omdat ze niet nog een koekje van mij mocht. Het was dus de verpleegkundige van het cb die belde. Ik leg uit dat ik de afspraak vergeten ben ik zeg sorry. Krijg ik meteen vragen over of het wel goed gaat en waarom mijn kind zo hard huilt. Vervolgens maken we een nieuwe afspraak. Ze verteld dat de ogen getest worden. Ik vraag of het mogelijk is of ze ook even naar haar oortjes kijkt om uit te sluiten dat ze slecht hoort dit op advies van de logopediste. Het was de week ervoor niet bij de huisarts gelukt omdat dochter dit weigerde en onder de tafel ging zitten bij de huisarts. Vervolgens zegt de verpleegkundige dat dit raar is. Hé hoezo zeg ik nog. Peuters willen toch wel vaker iets niet? Nee bleef ze volhouden het is raar. Vervolgens zegt ze alleen in dochters oortjes te zullen kijken als ze een verwijzing van de huisarts van mij krijgt waarin staat dat huisarts dit goed vind. Na dit gesprek voelde ik me niet echt meer op mijn gemak met het cb bureau. Ik heb nooit eerder zoiets met ze meegemaakt. Ik heb nog twee oudere kinderen. Peuters kunnen toch heel dwars zijn. Is dit echt zo raar?

Van de week kreeg ik die vragenlijst van de GGD voor zoon van 5. Wat een vragen zeg. Ik krijg hier echt de kriebels van. Gelukkig is mijn zoon een heel blij en gewoon kind. Eerlijk gezegd beantwoord ik niet alle vragen eerlijk. De vraag "hebben er ingrijpende gebeurtenissen plaatsgevonden in uw gezin". Daarbij staat ook werkeloosheid. Nu is mijn man net een jaar werkeloos geweest door de crisis. Gelukkig heeft hij weer werk. Maar ik ga deze vraag niet eerlijk beantwoorden. Voor je het weet staat er in dossier van kind dat je een probleemgezin bent omdat man werkeloos is geweest. pfff.

Stel dat ik ooit steun zou willen bij de opvoeding van mijn kinderen. Durf ik niet bij ze aan te kloppen. Dit vind ik jammer dat ik als ouder dit gevoel heb over deze intstanties. Het is toch de bedoeling dat ze er zijn voor ondersteuning.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Linda99

Linda99

18-02-2010 om 10:59

Mientje

Ben zelf ook nooit fan van het CB geweest. Bij jongste had ik zelfs echt hulp nodig met wat dingen (huilbaby, zorgenkind) maar konden ze niks voor me doen. Toen was ik er definitief klaar mee. Aan de huisarts had ik meer.

Vragenlijsten vul ik niet in. Als ze vrage waarom niet zeg ik dat alle prima gaat. Kreeg laatst te horen dat dat dan wel gemeld moest worden bij de arts. Prima, ze gaan hun gang maar Arts vond het trouwens geen probleem omdat ze zelf al zag dat alles inderdaad prima gaat.

Er is trouwens afgelopen keer wel in de oren gekeken op mijn verzoek. Werd niet moeilijk over gedaan.

Guinevere

Guinevere

18-02-2010 om 11:34

Pfff

Pfff, dat was er zeker eentje die net op cursus is geweest en zich wilde laten gelden??? Wat een geneuzel zeg. Zo heb je inderdaad geen zin meer om eerlijke antwoorden te geven, dat kan ik me goed voorstellen. Kun je niet overstappen naar een ander CB?
Hier doen ze trouwens niets met de vragenlijsten. Iedere keer als ik bij het CB vandaan kom ontdek ik dat die (netjes ingevulde) lijst nog in mijn tas zit. Ik hoop wel dat ik nu de CB-verpleegkundige niet tegen kom, want zoon heeft een blauw oogje opgelopen toen hij tegen een bak aanviel. En toen ik de vorige keer bij het CB was, had hij ook al een blauw oog (wat ze heel normaal vonden trouwens).

Jeuk

Bij het horen van CB krijg ik al jeuk. Ik had al snel door dat je ze niet teveel moet vertellen en moet vragen.
Gelukkig kun je zonder het CB al veel dingen uitzoeken/oplossen.
Die vragenlijsten heb ik nog niet gehad (dochter is 3,5) maar die ga ik ook maar lekker negeren denk ik

Pfff

Wat een gezeik zeg. Dat mens snapt niks van peuters.
ik was een keer met een van mijn zonen bij het cb, hij was 2 en moest plaatjes in een boek aanwijzen en benoemen. Hij weigerde, had er geen zin in. Arts twijfelde er echt aan of hij zich wel goed ontwikkelde. Toen ze even niet keek, benoemde hij 1 plaatje. Onee, dat was niet goed genoeg, hij moest er minstens 5 benoemen.
Snapt duidelijk niks van kinderen.
Ook bizar dat ze alleen in zijn oren wil kijken als er een verwijsbrief van de ha komt. Alsof het om een ingreep gaat.
Overigens keken om mijn oude cb verpleegkundigen nooit in de oren, mochten ze niet. Moest de cb arts doen

Hanne.

Hanne.

18-02-2010 om 13:28

Maar waarom ga je dan

Ik hoor hier zo veel negatieve dingen over het CB dat ik me afvraag waarom iedereen toch maar blijft gaan.

Wat is het nut van naar het CB gaan als je daar of niets vertelt of niet de waarheid vertelt. Kan je toch net zo goed allen gaan meten/wegen en verder lekker thuis blijven?

Linda99

Linda99

18-02-2010 om 13:41

Hanne

Ik ging alleen nog voor de inentingen op een gegeven moment, en de ogentest.

Heb een keer doorgegeven dat ik helemaal niet zou komen. Begrepen ze blijkbaar niks van en kreeg later nogmaals een uitnodiging.

Hanne

Inderdaad je hoeft niet te gaan. Maar soms is het wel prettig, niet alleen om te meten en wegen, maar bijvoorbeeld een inenting of een ogentest, of misschien heb je een vraag over iets.

In mijn geval had ik echt juist hele goede ervaringen met het cb, alleen die ene keer. Dat was een vervanger van een hele goeie arts, die helaas wegging. En deze vervanger was echt vervelend. Ging er al vanuit dat het opvoeden je niet lukte. Ik vind dat ze soms op het cb wat meer vertrouwen mogen hebben in de ouders en ze niet al bij voorbaat moeten beschouwen als onnozele wezens aan wie alles verteld moet worden. Zit nu bij een nieuw cb met jongste (1 maand) en ik krijg er al weer jeuk van, al dat doorvragen en die ongevraagde adviezen. Ik ga nu ook alleen nog maar voor de inentingen.

Polly Shearman

Polly Shearman

18-02-2010 om 14:12

Hmmm

Ik heb werkelijk nog nooit problemen met het cb gehad, zelfs nog nooit een negatieve ervaring. Ik heb 3 kinderen dus ik ben er veel geweest. Maar ik ben altijd met respect behandeld, er was oprechte interesse in hoe het bij ons ging, en ik heb altijd eerlijk antwoord gegeven op vragen. Ook vragen lijsten vul ik vrolijk in. Ik heb toch niks te verbergen!>!?! en als ik hulp nodig heb of had wist ik ze gelijk te vinden.
Ik vind dat mensen soms TE erg op hun hoede zijn en overal wat achter zoeken.
greot pol

"moeten"

Je gaat ook toch alleen maar naar het CB voor de inentingen ed? Meten en wegen is handig als je kindje nog baby is, maar toen ik met mijn babydochter destijds naar het CB ging, moest ik altijd maar op haar gewicht letten (ze vonden haar aan de zware kant; jeetje, het ging om wel 200 gram op 5 kilo kind!). Ik gaf borstvoeding en het CB mat d.m.v. een grafiek voor flesgevoede babies, dus dat ging helemaal niet op voor mijn kind!
Anyway, ik hoor maar weinig positieve verhalen, ook uit mijn omgeving, kan er niet meer van maken

Ik ga niet

Ik ben met mijn oudste twee altijd braaf naar het CB gegaan, maar ja, dat waren standaard-kinderen.

Jongste heeft syndroom van Turner en dat betekent dat ze gelijk een etiketje opgeplakt heeft gekregen. Kenmerk van Turner is o.a. dat ze vanaf de kleuterleeftijd een duidelijke afbuiging in de groeicurve laten zien en uiteindelijk zullen Turnerkindjes max 1,45 m worden (maar wij hopen 10 tot 15 cm te winnen door vanaf de kleuterleeftijd met groeihormonen te beginnen). Wat zegt de arts bij het eerste bezoek aan het bureau: ze is wel klein hè? Ze was helemaal niet klein, ze was hartstikke goed gegroeid. Maar goed, ik toch een maand later weer, dit keer bij de verpleegkundige en ja hoor: ze is wel weinig gegroeid. Dat was helemaal niet waar, ze volgt gewoon keurig de lijn, weliswaar de onderste lijn, maar ze volgt een lijn en ze groeit.Aangezien dochter een paar keer per jaar bij de kinderarts komt heb ik het CB laten weten dat ik alleen nog voor de inentingen zou komen. Ik ben er 2 keer over opgebeld, waarom wilde ik niet meer komen? Ik heb het keurig uitgelegd maar werd 2 weken later weer gebeld of ik echt niet wilde blijven komen, ik ontnam mijn kind door niet te komen goede zorg. De kinderarts is tevreden over haar en dat vind ik genoeg. Ik heb me zo geërgerd aan het feit dat met grote letters in haar dossier "syndroom van Turner" staat, het is gewoon een leuk, lief grietje die toevallig een chromosoom mist, meer niet hoor.

Ik ben pas nog geweest voor de BMR-prikken en eindelijk hebben ze het door, er werd niet gevraagd of ik wilde wegen of meten, ze kreeg haar prikken en ik kon gaan.

Rafelkap

Rafelkap

18-02-2010 om 17:15

Nooit een vragenlijst ingevuld?

Ik heb ook alleen maar goede ervaringen met het cb. Maar ik heb bij mijn weten nog nooit een vragenlijst ingevuld???? (ook nooit 1 gekregen)

essanlau

essanlau

18-02-2010 om 20:58

Vragenlijst

Hoi,

Ik krijg hier vanaf dat zoon 2 is een vragenlijst mee. Vul hem in en stop hem in de map, hij wordt even snel bekeken, maar de vragen worden soms alsnog gesteld.

Ik heb nu met beide zonen 2 x dezelfde verpleegkundige gehad, die blijkbaar net de cursus gewicht had gevolgd. Beide jongens zitten vanaf hun geboorte al tussen de +1 en +2 qua gewicht. De oudste (3jr) ging nu weer iets naar boven, maar ik kan zijn ribben tellen. Hij is sinds oktober zijn amandelen kwijt en sindsdien eet en slaapt en groeit hij weer. De curve van de jongste (net 1jr) gaat al een paar maanden richting +1. Maar beide keren kreeg ik te horen dat het gewicht wel wat minder mocht.
Dat soort dingen gaat dan wel het ene oor in en het andere uit.
Gelukkig waren ze wel zo slim om geen ogentest te doen, want hij loopt al bij de orthoptist, dus dat hoefde niet. Maar ja de doorverwijzing daarvoor heb ik maar zelf geregeld.

Verder had ik tot nu toe weinig problemen, maar deze keren kwam ik toch wat geërgerd er vandaan.

Esther

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.