Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
123ik

123ik

31-05-2010 om 22:08

Gifbui

Mijn zoontje is 14 mnd en heeft altijd s'avonds een gifbui. Als ik hem de fles geef en breng hem naar bed dan is het een uur of twee uur later raak. Hij wordt wakker en begint te gillen schreeuwen. Echt een gifbui, als ik hem neer leg en over zijn hoofdje aai en zeg dat hij lekker moet gaan slapen dan begint de ellende pas echt. Van het CB moet ik om de 5 min gaan kijken en hem neer leggen of bij hem op de kamer gaan zitten en dat ieder avond afbouwen. Ik kan hem een uur tot ander half of nog langer laten scxhreeuwen het houdt pas op als ik hem bij me in bed pak. Wat moet ik doen.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
JanetEE

JanetEE

01-06-2010 om 08:53

...

Is het chronisch of is het van laatste tijd? Ik geloof in goede adviezen maar ook in op je gevoel afgaan. Soms is iets tijdelijk dramatisch en blijkt er later toch een goede reden voor te zijn (zoontje die een nacht lang schreewt en de volgende morgen een loopoor heeft).

Mijn ervaring is dat na verloop van tijd (paar dagen of weken) de situatie wel verandert. Als het echt chronisch is en niets helpt moet je misschien toch wat meer hulp inroepen. (CB, huisarts, ..).

Mogelijkheden die je nu zou hebben:

Advies consultatie bureau volgen, lekker bij je in bed nemen, even 's avonds beneden laten spelen, minder laten slapen overdag, 's avonds juist wat later in bed, flesje melk?

Groetjes,

Jeanet

Emmawee

Emmawee

01-06-2010 om 20:28

Wilson

Als de optie om bij jullie in bed te komen liggen voor jou nog open is, neem hem dan gewoon in bed zonder er eerst een strijd aan vooraf te laten gaan. Want anders leer je hem dat gillen en volhouden lonend is. Pas als je echt 100% zeker wilt dat hij in zijn eigen bed blijft slapen, is het zinvol om er serieus werk van te maken.
Misschien werkt de Wilson-methode? Komt neer op het CB-advies om in de kamer te blijven. Trek er _minstens_ een weekje voor uit. Het kan voor een kind heel belangrijk zijn om te ervaren dat je er bent en dat hij veilig is. Bij ons hielp het goed, maar ik geef geen garanties. Ik ging gewoon in alle rust op zijn kamer zitten, vouwde de was, of las bij het licht vanaf de gang een boek. Een enkele keer legde ik er een matrasje naast om zelf te kunnen slapen. Het heeft wat gekost, maar het werkte wel.
Verder kun je proberen om juist niet te zeggen dat hij moet gaan slapen. Ik zei hier: "Gewoon in je bed blijven liggen. Je hoeft helemaal niet te slapen, gewoon rustig liggen."

Succes, Maw.

De Wilson-methode (van een of andere site geplukt)

Als je uk nog steeds moeite heeft met slapen, kun je de methode van de Engelse dokter Olwen Wilson proberen. Hij is van mening dat baby’s alleen gaan slapen als ze zich volkomen veilig voelen. En jouw aanwezigheid geeft ze dat veilige gevoel. Met zijn methode leer je, volgens Wilson, je kindje in drie nachten doorslapen. De methode is geschikt voor kinderen vanaf zes maanden tot vier jaar.

Hoe werkt het?

Je maakt je kindje klaar om naar bed te gaan, volgens jullie vaste bedritueel. Maar je blijft in de kamer – in het zicht maar niet in de buurt van het bed. Als je uk begint te huilen, geef je hem een kusje, maar haal hem niet uit bed. Na het kusje ga je weer bij het bed vandaan. Blijf bij hem totdat hij diep slaapt. Geef niet op, wordt niet boos en geef niet toe door je kindje toch uit bed te halen. Misschien heb je twee of drie zware nachten, maar daarna zal je kindje slapen ‘als een baby’.

Emmawee

Emmawee

01-06-2010 om 22:07

Wat hier ook hielp

Wij hebben één spijlenkant uit het bed gehaald, zodat het ledikantje aan één kant open was. Hij kon er dus uit. Dat hielp enorm. Vooral omdat je dan ernaast kunt zitten en over z'n rug kunt aaien, of troosten ofzo.
Ik weet niet of dat bij alle ledikantjes kan. En niet alle kinderen zullen ermee om kunnen gaan. Hier was de spijlenkant enorm uitnodigend om te gaan staan. Een open kant gaf (blijkbaar) meer rust.
Heel veel sterkte ermee en goed van je dat je hulp vraagt. Ik ben benieuwd of hij bij opa en oma lekker slaapt. Ik wens jou in elk geval een rustige nacht. Kan je wel gebruiken, denk ik.
Groeten, Maw.

vlinder72

vlinder72

01-06-2010 om 22:18

Mijn zoontje

is 13 maanden en slaapt regelmatig onrustig 's avonds. Vaak valt hij rond 19.00 uur wel in slaap maar wordt dan huilend om een uur of 8 weer wakker. Terugleggen is dan zinloos want als hij eenmaal gaat huilen dan werkt helemaal niets meer. wij halen hem eruit. Laten hem een poosje bij ons op de bank zitten. Lekker knuffelen of zelf even spelen en meestal gaat hij naar een uurtje of anderhalf uur alsnog naar bed. Daarna gaat hij wel rustig slapen. Gelukkig slaapt hij daarna wel goed. Soms wordt hij 's nachts wakker maar dan krijgt hij in bed een fles melk en slaapt hij weer verder. Bij ons in bed slapen hebben wij nooit gedaan maar wij hebben er weer geen problemen mee om hem 's avonds eruit te halen. En afgelopen twee avonden ging het weer goed. Geen huilbuien meer.

Irene

Irene

03-06-2010 om 12:50

123ik

In een draadje bij kleutertijd schrijf je ook over je 5 jarige zoontje waar opeens problemen mee zijn. Dat lijkt me toch meer dan toevallig! Speelt er niet iets thuis (of ergens anders waar ze samen zijn / zijn geweest) waar je zoontjes "last" van zouden kunnen hebben.

Hmmm

Kan hij wel zelf in slaap vallen bij het naar bed gaan? Want als je hem slapend in bed legt zou ik daar eerst aan werken.

Heeft hij al een nachtlampje? Zoon had dat op een gegeven moment nodig, en groeide daar zelf weer uit.

Laten huilen alleen doen als jullie daar samen volledig achter staan. Wij hebben het wel eens gedaan maar dan bij het in slaap vallen. Toen dat lukte sliep hij 's nachts veel beter door.

We hebben trouwens ook wel eens een periode gehad dat hij binnen een paar uur wakker werd en huilde, maar met een aai ging hij wel weer slapen.

Campingbedje op jullie kamer voorlopig? Of kan een van jullie bij hem gaan liggen? Het zal wel iets tijdelijks zijn.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.