Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

Goede eters

Mijn middelste dochter is niet echt een goede eter. Toen ze kleiner was, at ze véél beter. En ook nu kan ze héél af en toe ineens heel haar bord leeg eten. Om me heen zeggen mensen weleens; "Mijn kind eet haar eten altijd, want ze weet dat ik anders niet tolereer". Of in ieder geval iets dergelijks. Mijn oudste dochter is altijd een goede en makkelijke eter geweest. Nu vroeg ik me af of het nou in het kind zit dat het een makkelijk of moeilijke eter is of dat het aan de manier ligt hoe je er op in gaat. Ik maak zelf nooit een groot probleem van "je bord opeten", maar misschien moet ik er wel iets strenger op zijn.

Wat "doen of zeggen" mensen die vinden dat hun kinderen goed eten omdat de ouders uitdragen dat het kind zijn bord leeg eten? Ben ik echt heel errug benieuwd naar!

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
dc

dc

16-04-2009 om 06:44

Karakter

volgens mij is het voornamelijk karakter. Mijn oudste is altijd moeilijk geweest, en eet nog steeds niet veel en de jongste kan ik alles voorschotelen, en alles gaat op.

Met streng erover zijn verkal je enkel de sfeer aan tafel. Dat zie ik bij anderen nog wel eens, en dat wil ik echt niet. Elke maaltijd, de hele tijd bezig zijn met wat het kind eet.

En als je kind z'n bord niet leegeet, moet je misschien gewoon minder opscheppen?

Het risico van 'bord leegeten'

Een tijd geleden gelezen - hier op het forum misschien - en ik hou het erin: als je kinderen dwingt hun bord leeg te eten loop je niet alleen het risico op een verziekte sfeer aan tafel, maar loop je ook het risico dat het kind eraan gewend raakt meer te eten dan hij eigenlijk wil/nodig heeft. Zo'n kind leert dan het eigen verzadigingsgevoel te onderdrukken. Dat is niet handig, want dat verzadigingsgevoel beschermt tegen te veel eten en overgewicht. (niet iedereen heeft dat trouwens, je hebt ook kleine kinderen die kunnen blijven dooreten)

Dat klonk mij heel logisch in de oren en ik dring er dan ook niet op aan dat zoon zijn bord leeg eet (ik schep trouwens ook al weinig op). Ik vind dan wel weer dat je bij grotere kinderen kan verlangen dat ze in principe opeten wat ze zelf hebben opgeschept, maar ik vind niet dat een kind moet eten wat ik heb opgeschept. Ik weet toch niet hoeveel honger-ie heeft? Vol is vol. Maar dan ook niks anders (nou ja, wel een toetje als er redelijk is gegeten, maar niet een boterham met pindakaas ipv gewoon avondeten).

Als zoon echt slecht weinig eet ('lussiknie') gooi ik het wel eens op een akkoordje: ik wil dat je nog x hapjes eet. Dat lukt dan nog net wel. Maar bord leegeten: nee. En ik vind het dus niet nodig ook.

En wat dc zegt klopt volgens mij ook: kinderen zijn nou eenmaal verschillend gebakken.

Groeten,

Temet

ayla

ayla

16-04-2009 om 08:58

Idd karakter

mijn oudste is nooit een geweldige eter geweest, alleen brood at ze vroeger best aardig maar door omstandigheden is daar het grootste enthousiasme nu ook wel vanaf. We hebben gemopperd, toetjes beloofd, straf verzonnen, niets hielp. We hebben toen besloten er geen issue van te maken, ze is verder redelijk gezond, eet graag fruit en is niet te mager.

Onze jongste daar en teger is onze kleine bouwvakker, wat die op een dag verstouwt dat is onvoorstelbaar. Het is eerder een gevecht om hem niet te laten eten dan wel te laten eten. Bij hem vind ik het dan ook absoluut niet erg als hij een keer zijn eten laat staan, spek genoeg zeg ik wel eens.

we gaan met de ene niet anders om dan met de ander. het zijn gewoon 2 verschillende kinderen. De ene eet meer dan de ander.

wat we trouwens met de oudste wel eens doen is evenveel hapjes eten als ze oud is, dus als ze nu zegt dat ze niet meer hoeft dan moet ze vaak nog 4 hapjes eten. Daarbij dwing ik niet iets te eten wat ze echt niet wil, dan spuugt ze het toch alleen maar uit. Ze wil dus nu absoluut niets van saus en eet dus haar pasta en macaroni kaal met ketchup.

Linda99

Linda99

16-04-2009 om 09:38

Verschillen

Ik heb zo'n kind, zo een die alles wel lust. Groot nadeel is echter dat ze tergend langzaam eet. Jongste kind is juist weer een moeilijke eter, maar hetgeen ze lust eet ze dus wel vele malen sneller dan d'r zus op.

Maar ook hier wel aanmoediging en geen dwang, ook ik wil het gezellig houden aan tafel. Als ze echt lopen te klooien krijgen ze natuurlijk wel "op hun donder" maar als ze verder netjes eten en "niet meer hoeven" op een gegeven moment vind ik dat prima. Tenzij er haast niks op het bord lag

Rafelkap

Rafelkap

16-04-2009 om 10:15

Geweldige opvoeding

Kijk, als alles goed gaat, denk je natuurlijk dat het komt omdat je zo geweldig goed kan opvoeden. Tot je een volgend kind krijgt, bij wie alles wat je probeert niet werkt
Je kan je kind moeilijk dwingen te eten, ik zou hier dus geen punt van maken, zolang ze zichzelf niet doodhongert

Mamvantwee

Mamvantwee

16-04-2009 om 10:16

Hier twee goede eters

Ik heb twee goede eters. Wij hebben nooit moeite hoeven doen om er eten in te krijgen, zelfs de fles was nooit een probleem, groente, fruit, brood, vis en olijven, sla, alles gaat even graag naar binnen.

Het zit echt in het kind hoor. Ik denk niet dat wij nu zoveel anders doen dan andere ouders, tenminste, niet in het begin. Als je een lastige eter hebt, ga je je vast anders opstellen naar je kind dan ouders van goede eters, die laatste hebben nou eenmaal niets te klagen.

Hoewel...bij ons is de sfeer ook niet altijd goed aan tafel, omdat wij juist moeten remmen. Een heel bord vol eten vind ik echt voldoende voor een 3-jarige. Op de crèche staat hij ook op rantsoen, want anders eet hij maar door.

Borden hoeven dus niet leeg bij ons, maar dat spreekt voor zich.

groet, Mamvantwee

Hanne.

Hanne.

16-04-2009 om 10:48

Zit in het kind

Mijn oudste is inderdaad een hele goede eter. Volgens oma komt dat door mijn opvoedkwaliteiten en het feit dat ik 'm vanaf het begin altijd lekkere dingen heb voorgezet en nooit potjes.

Dat mijn jongste al bijna 1,5 jaar niets eet 's avonds lijkt ze niet te zien. En deze heeft toch echt de zelfde lekkere hapjes gekregen als de oudste.

Bord leeg eten is hier absoluut geen must. Bij de jongste geldt wel dat alles op je bord moet liggen, en dat je niet zonder te proeven mag zeggen dat je het niet lust.

Guinevere

Guinevere

16-04-2009 om 12:33

Ik geloof het maar half

Als iemand mij het verhaal vertelt dat zijn kinderen zulke geweldige eters zijn, geloof ik het maar half. Natuurlijk bestáán zulke kinderen wel. Maar als ik die kinderen dan eens zie eten, vind ik het vaak behoorlijk tegenvallen wat er naar binnen gaat. Zo had een bevriend stel ook van die "goed etende" kinderen, terwijl mijn zoon een echte probleemeter was. En nu blijkt dat de situatie helemaal is omgedraaid. Die andere kinderen lusten alleen maar patat en appelmoes, en mijn zoon eet zó een bord vol chinees/italiaans/indonesisch eten leeg. Sinds ik dit voorbeeld heb meegemaakt neem ik de verhalen met een korreltje zout. Het is fijn als iemand vind dat zijn kinderen goed eten, maar dat betekent niet dat jouw eigen kind(eren) in de praktijk veel slechter hoeven te eten dat die "supereters"! Dus: lekker niet druk om maken. De meeste kinderen gaan op hun eigen moment hun eigen dingen toch wel lekker leren eten.

Mamvantwee

Mamvantwee

16-04-2009 om 12:42

Dat is altijd het beste

...je niet druk maken is altijd het beste. Dan is je probleem ook de wereld uit.

angel3

angel3

16-04-2009 om 14:20

Inderdaad ja

is goed eten alles opeten wat je ze geeft (dus selectief waarvan je weet dat ze het lusten al is het maar 1 soort gerecht) of is goed eten dat ze ALLES (durven) eten en proeven wat ze krijgen?

Ik kan zeggen dat mijn oudste zoon van 6 een klein beetje de 2e soort is. Wat hij krijgt wat wij koken en dus waarvan we zeker weten dat hij het lust eet hij gewoon makkelijk. Altijd al geweest, kleine dip in de peuterpubertijd. Vanaf baby al, olijven, haring etc.
Hij is ook vaak bereid iets nieuws te proeven als het exotisch is maar dan blijft het vaak bij 1 hapje. Wat zijn 'lastigheid' is is dat hij een zeer gevoelige mond heeft. Dus het prikt al snel, zo vindt hij sinasappels bijv echt niks, dat prikt. Dus als het maar iets pittig is dan is het al mis

Dochter van ruim 3,5 jr is een lastige eter. Ook al vanaf baby. Nauwelijks bereid te proeven, elke avond aansporen dat ze 3 hapjes moet eten etc. Brood en fruit gaat goed, maar avondeten ho maar....

Zelfde gezin, zelfde aanpak, ander karakter

dc

dc

16-04-2009 om 21:16

Hanne

"en dat je niet zonder te proeven mag zeggen dat je het niet lust. "

dat is ook de enige regel die we hebben. Helaas geldt die ook voor mij, dus mijn man mag alleen rare franse dingen voorschotelen wanneer ik er niet ben, anders ben ik een HEEEL erg slecht voorbeeld!

Hier

Zoon van 6 en zoontje van 2 zijn hele goede eters, lusten alles wat we ze voorzetten. Ja, die van 2 doet wel eens moeilijk maar dat is de leeftijd. Als we er geen aandacht aan schenken gaat het bord alsnog zonder problemen leeg. Hoeft overigens niet perse, als je genoeg gehad hebt vind ik het best.
Maar dochter van 4 is een drama met eten. Voor haar hebben we nu ingesteld dat ze zelf op mag scheppen, maar dat dan het bord wel leeg moet. Van dingen die ze niet lekker vind (en dat is bijna alles behalve patat, pizza en pannenkoeken) schept ze dan een minikleinbeetje (zoals ze het zelf noemt) op en dat gaat zonder noemenswaardige problemen. Maar dat heeft wel 2 jaar gekost hoor...
Maar goed, we zijn bij alledrie op dezelfde manier begonnen, alleen bij dochter werkte het niet, bij zoons wel. Zit dus echt in het kind. En ja, je kunt wel dwingen maar daar wordt het niet beter van.

Jesse_1

Jesse_1

18-04-2009 om 23:16

Waarom?

Ik vraag me dan altijd af waarom mensen (ouders) willen dat de kinderen opeten wat de volwassenen hebben opgeschept. Het is toch beter om aan een kind zelf over te laten hoeveel hij/zij eet?
En als het eten (erg) lekker is, eet ik zelf ook meer, dan als het niet (zo erg) lekker is.
Eten/slapen etc valt allemaal onder de noemer: aanleg van kind, gecombineerd met opvoeding. Niet alle kinderen reageren hetzelfde op een gepropageerde verplicht-op-moeten-eten (het kan juist een tegengesteld effect hebben).
Hier 3 kinderen met een min of meer dezelfde opvoeding, maar met een compleet verschillende eet-gedrag.
Jesse

Massi Nissa

Massi Nissa

19-04-2009 om 07:42

Ik ben het met jesse eens

Onze dochter heeft maandenlang vrijwel geen avondeten gegeten. In die tijd at ze meer brood en fruit overdag. Nu eet ze soms een behoorlijke hoeveelheid 's avonds, afhankelijk van wat er op tafel staat en van wat er al in dat buikje zit aan tussendoortjes. Soms eet ze nog steeds niets 's avonds, maar ze wordt dan 's nachts niet wakker van de honger. Ze had het dan blijkbaar ook niet zo nodig. Ik begin al dat gestress over eten een beetje los te laten. Wil je niet, dan eet je toch niet? Ze is nu 2 jaar en 5 maanden, dan val je niet zomaar om als je een dagje te weinig binnenkrijgt. En het valt me op dat ze altijd wel weer compenseert.
Overigens denk ik ook dat het juist goed is als een kindje naar het eigen lichaam leert luisteren.
Groetjes
Massi

Emmawee

Emmawee

19-04-2009 om 22:24

Helemaal niets

Ik eis van mijn kinderen helemaal niets wat betreft de hoeveelheid die ze eten. Ze hoeven het ook niet per sé te proberen, al zeg ik wel dat ze het een keer moeten proberen. De enige harde eis is dat er niet gezeurd wordt aan tafel over het eten. Wat je niet lust, dat eet je niet... maar daarover wordt NIET gezeurd!!
Beide zijn goede eters. Hoewel niet iedereen het daarmee eens zal zijn. Blik (2,5) eet soms letterlijk maar 2 happen en de andere dag 2 borden. Ik vind dat best. Hij lust veel. Stoffer lust ook heel veel, vooral groenten en wil ook steeds vaker weer iets nieuws proberen. Blik probeert ook van alles en vindt het meestal lekker.
Ik vind het dus goede eters. Maar ik weet natuurlijk niet of dit aan deze (geen) aanpak ligt.
Groeten, Maw.

Asa Torell

Asa Torell

20-04-2009 om 12:44

Wie zijn dat dan?

Van wie het kind altijd het bord leeg moet eten - ik ken eigenlijk niemand met zo'n beleid. En hier op OO zitten ze kennelijk ook niet . Ik weet dus ook niet wat die mensen doen. Maar ja, sommige kinderen zijn vast wel gevoelig voor druk/dreiging/beloning, en dan werkt het. Andere kinderen zouden de hele avond aan tafel zitten bij zo'n beleid, maar dan waren die mensen die Anjana kent er wel vanaf gestapt dus dan zouden ze niet beweren dat het werkte.
Hier moet bord leegeten dus ook niet, en de kinderen eten makkelijk genoeg voor mij (dus Guinevere, ik zou vast ook zeggen dat het makkelijke eters zijn ) om me er niet druk over te hoeven maken. Inmiddels bij zoon van 5 wel ingevoerd dat hij meestal (behalve van dingen waarvan ik weet dat hij ze echt helemaal niet lust - dan mag hij een droge boterham) 5 hapjes moet eten van elk onderdeel, en anders geen toetje. Dit werkt bij hem, anders zou ik het vast ook alweer hebben afgeschaft .

Sascha2

Sascha2

22-04-2009 om 11:48

Paar vaste regels en ergenissen

Allereerst kan ik me ook "ergeren" aan ouders, die zeker weten dat het aan hun fantastische opvoeding ligt, dat hun kinderen alles lusten. Ergeren tussen aanhalingstekens, want heel vaak gaat het dan om kinderen van nog geen anderhalf. Kijk, en dan moet ik toch ook glimlachen, want er kan die ouders nog heel wat te wachten staan . Hier twee probleemeters en eentje die vooralsnog alles lust. Maar goed, zij is 14 maanden en dat kan dus nog veranderen. Mijn oudste at tot 15 maanden alles, middelste tot 18 maanden. En ineens was het over met het warme eten. Niks ging erin. Puur karakter van de kinderen volgens mij.
Inmiddels, door schade en schande wat wijzer geworden, hanteer ik wel wat vaste regels:
1) wij bepalen wat er gegeten wordt,
2) kinderen bepalen hoeveel ze ervan eten,
3) altijd komt er een toetje (meestal vanillevla of yoghurt),
4) als er van alles wat geproefd wordt, komt er een feesttoetje (hetzelfde toetje maar dan opgeleukt met hagelslag o.i.d.),
Inmiddels werpt het zijn vruchten af: zowel oudste als middelste eten bijzonder goed voor hun doen. Ik schep maar weinig op, vind het belangrijker dat er geen problemen gemaakt worden aan tafel dan dat er strijd is. Ik win die strijd toch niet. Ze hoeven van mij echt hun bord niet leeg te eten, dat mogen ze lekker zelf bepalen. Al eten ze niets, het is hun keuze. Heeft wel even geduurd hoor, voordat ik er zo relaxt in stond. Maar wat erg grappig is, is de jaloezie als de oudste wel alles geproefd heeft en de middelste niet. Puur op karakter gaat ze dan - weliswaar met theatrale lange tanden - alles proeven om toch ook maar dat feesttoetje binnen te slepen .
Overigens heb ik die beloning ingevoerd, omdat ik wilde dat het gewoon werd dat ze van alles proeven en gewend raken aan de structuren van het eten.

amk

amk

22-04-2009 om 12:06

Eens met sascha

alleen wacht ik nu dus nog steeds tot dochterlief haar kontje tegen de krib gaat gooien. Ze is nu 3.5 maar de dagen dat ze slecht eet zijn op 1 hand te tellen en voorspelbaar: Ziek/moe of te druk geweest. 3 weken restaurant eten in Afrika was geen probleem zolang we niet de smaakloze kindermenuutjes namen. Maar eten bij een vriendin van mij gaat mis omdat ze het dan veel te druk heeft met de 3 dochters van mijn vriendin en de TV die daar altijd aan staat.

Ik hanteer eigenlijk dezelfde regels, al stuur ik iets meer. Ik schep niet zomaar alles op. Ze moet eerst haar vlees/vis en aardappels/pasta/rijst eten voor ik de groenten opschep, anders eet ze alleen groenten. Toetje ook altijd, maar hier nooit opgeleukt omdat ze goed eet.
Wel staat ze op het kdv op rantsoen omdat ze anders gewoon te veel eet op een dag.

Maar dat ze goed eet is niet mijn verdienste idd, dat zit gewoon in het kind. Je kunt hooguit het zeuren over eten sturen. Dat wil ik gewoon niet. Best dat je het niet lekker vindt maar daar blijft het dan ook bij.

Sascha2

Sascha2

22-04-2009 om 12:14

Amk

Inderdaad, het gaat om het in toom houden van het zeuren. Het eten zelf valt niet te sturen. Fijn dat je dochter goed eet! Ook hier mag er best gezegd worden dat ze iets niet lusten, doe ik zelf ook weleens denk ik, maar ik ga daar verder niet op in. Zeg alleen dat ze niets moeten eten wat ze echt vies vinden. Soms gaan ze daarna vrolijk verder met eten. Het blijven soms gekke wezens, die peuters
Overigens, ook hier wordt er slechter gegeten naarmate ze moeier zijn. Ik probeer daar altijd rekening mee te houden en juist op die dagen iets te eten wat ofwel erg lekker gevonden wordt (jawel, de bekende pannenkoeken), of juist prima te eten is en voor mij reuzehandig (zo eten we op vrijdag meestal brood met allerhande lekkere dingen).
Het gekke is, dat mijn oudste het ineens in zijn bol kan krijgen. Zo aten we een week of drie geleden een keer broccoli en mijn man liet zich ontvallen dat je van broccoli heel goed kan leren rekenen. Tja, vervolgens heeft zoonlief vrijwel iedere avond en dat twee weken lang, broccoli gegeten. Net in de tijd dat ik wegens mijn zwangerschap helemaal niet tegen de geur van gekookte broccoli kon. Nou ja, ik heb het hem steeds maar gegeven, want als hij het ineens lust...

amk

amk

22-04-2009 om 17:03

Grappig

bij het surfen kwam ik deze tegen.
Ik moest er wel om lachen.
http://www.paulvanbuuren.net/content/2003/12/02/dikkie-dik-wil-niet-eten/

Guinevere

Guinevere

22-04-2009 om 19:23

Haha angela

Die is leuk Angela. Vooral die laatste serie, die arme Dikkie Dik lijkt eerder op Dunnie Dun....

Per kind verschil

Ik heb 2 dochtertjes en vanaf de eerste dag zit er al verschil tussen de kindjes met de flessen..
Hoewel de oudste altijd net aan aan de aanbevolen hoeveelheid flesvoeding zat, zat de jongste altijd een de bovengrens.. ( bij de geboorte al een verschil van 1 kg en 6/8 cm). De oudste at in het begin 1/2 happen fruit en de jongste at de eerste dag ( omdat ik stopte) een half 4 mnd potje leeg.. als ze had gemogen was ie leeg gegaan..
Voor de oudste heb ik dan ook veel meer potjes gebruikt en bij de jongste vers gekookt, omdat die vaak niet eens genoeg had aan een potje...

Tuurlijk helpt het wel iets om een beetje te pushen, maar te veel werkt averechts..
Ook hier nu een meid die eet naar ze zin heeft en soms dus maar 3 hapjes (verplichtge hoeveelheid 3 jaar= 3 hapjes) en zoals vandaag met een beetje creativiteit haar bordje leeg.. Soms helpt het om er een beetje een spelletje van te maken en soms gaat het vanzelf of helemaal niet..
Aals ze echt honger hebben eten ze wel werd mij altijd gezegt en als ze hun brood verder goed eten en fruit komt het wel goed..Pas als hun gezondheid eronder lijd moet je je zorgen maken.. dus dat heb ik maar gedaan en maak me er maar niet al te druk om..

Succes..

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.