Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

Huidhonger

Hallo,

Mijn zoontje wordt binnenkort 2 jaar. Toen hij 5 weken was is hij slecht beginnen slapen. Hij sliep overdag af en toe een blokje van 15min waardoor hij naar het einde van de dag doodmoe was en begon te wenen (veel te wenen). Hij was toen al zeer alert en werd wakker van het minste geluid of de minste beweging.
Dan zijn we met onze zoektocht begonnen om hem te laten slapen, want het wenen was verschrikkelijk. We hebben geprobeerd met een fopspeen, knuffel, doekje, inbakeren, in een donkere stille kamer leggen, in de draagdoek, laten testen op reflux, laten wenen ... Ik kan niet zeggen hoeveel dingen we een tijdje geprobeerd hebben en het werkte allemaal niet. Ik heb ondertussen ook al redelijk wat boeken gelezen met allerlei methodieken om kinderen te laten slapen, maar helaas, dat werkt ook niet.

Het enige wat hielp om hem in te slaapt te laten vallen was bij mij (aan de borst) te houden. En daaraan hebben we niet veel meer kunnen veranderen, ook al proberen we het. Hij drinkt nu uit de fles (wat hij ook heel lang weigerde) en hij moet huid voelen. Dat is de enige troost die hij wil al sinds hij baby is. Het slapen is nog moeilijk, maar hij slaapt.. Het enige probleem nu is dat we graag onze avonden wat terug willen. 's Middags of 's avonds moet telkens één van ons bij hem liggen tot hij in slaapt valt. Ook 's nachts is hij elke nacht minimum één keer wakker. Wanneer we hem een fles geven en bij hem liggen, valt hij weer in slaap. Slapen ergens anders gaat ook moeizaam tenzij er iemand anders bij ligt..

Dus we weten niet zo goed meer wat we moeten doen, maar willen ook niet terug naar het vermoeide wenende kind. We werken al lang met telkens hetzelfde slaapritueel en zorgen voor rust. Hij is ook al op een leeftijd gekomen dat we dingen kunnen uitleggen en hij dat begrijpt. Maar alleen in zijn bed liggen zonder ons zorgt bij hem voor paniek. En de enige troost is weer contact hebben en de huid voelen. Zijn er nog mensen die dit hebben met hun peuter? We zijn dus op zoek naar een troostmiddel voor hem dat hij bij zich kan nemen zodat hij alleen in slaap kan vallen dat ter vervanging kan zijn voor die immense huidhonger.

Veel mensen zeggen, laat hem wenen en dat hebben we ook een aantal keren geprobeerd. Maar je kind dat in paniek is en die na een uur nog altijd even hard krijst als in het begin van het uur, zorgt bij niemand voor rust. Daarna waren we telkens minimum 30 minuten bezig om hem weer rustig te krijgen. Dus daar bedanken we voor.

Maar mocht iemand anders tips hebben of materialen kennen die geholpen hebben. Zéér welkom!

Groetjes,

Lieselot

Tijd

Wat lastig. Het klinkt of hij zich toch wat onveilig voelt. Mijn dochter heeft het ook een periode gehad. Bij haar werkt over haar gezichtje wrijven, hand op het voorhoofd houden of op haar (blote) rug kriebelen erg goed. In het begin lag k vlak bij haar en langzaam aan heb ik steeds meer afstand genomen tot alleen een hand voldoende was. Daarna de hand met steeds dezelfde knuffel en toen alleen de knuffel.
Soms komt ze bij spanningen ineens nog midden in de nacht bij ons in bed erbij, maar inmiddels weet ik: als de spanning weg is, is dat weer voorbij. Dus dat laat ok maar.
Veel geduld gewenst, het gaat een keer over hoor!

Groeien

O ja, En lukt het jou goed om je kind ‘los te laten’ op de dag? Misschien heeft het daar ook nog wat mee te maken? Kinderen voelen dat soms ook aan.

mijk

mijk

11-12-2018 om 18:30

Dochter had dat ook.

Nu is ze puber en als ze echt slecht in haar bel zit slaapt ze nog steeds met een gedragen shirt van een van ons in bed. Geur is geen huis maar het helpt wel...

Lottebot

Lottebot

12-12-2018 om 10:58 Topicstarter

Groeien

In het begin vond ik het moeilijk om los te laten, maar als je terug moet gaan werken leer je wel loslaten. En ondertussen werk ik al weer 1,5 jaar.. Ik zou niet goed weten waar het gevoel van onveiligheid vandaan zou komen. We zijn er altijd al geweest en hij is nog nooit echt bang geweest (denk ik).
Hij krijgt ook genoeg de ruimte om te ontdekken en we geven ook grenzen aan. Het is niet dat we overbezorgd zijn of zo.

We proberen nu ook met naast zijn bed te zitten. En dan wordt hij 's nachts wakker en is zijn hand zo op zoek naar huid. En als hij dat niet vindt, weent hij aan één stuk door en we hebben niks anders om hem te troosten.. Dus ik vind het best wat zielig dat we het enige wat hem troost biedt, dan niet mogen geven terwijl hij moe is en wil slapen. We zoeken verder .

mirreke

mirreke

12-12-2018 om 20:52

Waarom laat je hem niet gewoon bij jullie in bed slapen?

Onze kinderen hebben allemaal bij ons in bed geslapen. De jongste zelfs totdat hij drie jaar oud was. We hebben altijd heerlijk geslapen, iedereen, alle kinderen en wij zelf ook.
En nu slaapt hij toch echt prima in zn eigen bed (bijna 15)...

Je kind heeft blijkbaar behoefte aan jullie nabijheid. Ik zou hem die veiligheid geven.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.