Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
sandra helmink

sandra helmink

30-07-2010 om 17:23

Mijn dochter is bang voor regen

Wie weet een oplossing, sinds 2 weken geleden is mijn dochtertje van 2 ontzettend bang voor regen en wind. Hoe het komt weet ik het is gekomen toen het zo'n noodweer was, jullie weten wel dat noodweer waar ook die camping in vethuizen zo zwaar door getroffen werd. Ik woon dus daar dicht in de buurt dus hier was het ook enorm. Ik was op dat moment alleen thuis met mijn oudste en mijn dochtertje dus en zij waren samen op mijn zoons slaapkamer toen plots de horren van de ramen naar binnen vlogen, alles blank kwam te staan en ik en mijn zoon(hij is al 12) heftig reageerde om snel alles dicht te krijgen enzo. Maar het resultaat is dat mijn dochtertje helemaal overstuur was en echt in paniek was. Heb haar naar beneden gebracht en mijn zoon is toen met haar een dvdtje gaan kijken van bumba om haar een beetje af te leiden terwijl ik alle ravage opruimden. Maar nu als ze de wind maar hoort waaien of een druppel ziet vallen raakt ze in paniek, ik probeer dan maar iets leuks met haar te doen om haar af te leiden maar ze blijft angstig om zich heen kijken. Gisteren had het geregend en wilden ze daarna niet meer naar buiten toen het droog was ze vraagt dan steeds regen? "snachts slaapt ze ook slecht word steeds in paniek wakker. Wie weet raad of heeft dit ook wel eens meegemaakt met zijn/haar kind? Alle tips zijn welkom, ik vind het zo zielig dat ze zo bang is. Groetjes Sandra

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Niet afleiden

maar, hoe klein ze ook is, het gevoel benoemen. Daarna kun je haar helpen om door die angst heen te komen.

Zielig vinden, weghouden, dat gaat helaas niet werken. Je moet het vertrouwen uitstralen dat ze dit zelf kan oplossen. Vanuit haar kracht, maar met jouw hulp.

Het klinkt allemaal wat zwaar misschien, pak eruit wat je kan gebruiken.

Overigens zou je het ook zo kunnen zien dat ze volkomen logisch reageert. Het was ook heel heftig, en als die beelden van die camping ziet, heel eng. Dus eigenlijk reageert ze normaal. Ze moet alleen maar leren om haar angst weer in proporties terug te krijgen.

Wijze les voor anderen mbt afleiden

Met alle respect voor de angsten van je dochtertje is jouw beschrijving een prachtig voorbeeld van wat afleiden doet. Helemaal niets.
Het begint zo klein als een baby die huilt afleiden door deze te wiegen tot bovenstaande.

Mijn dochter is paar dagen geleden zo hard gevallen dat het bloed van dr voorhoofd en neus afdroop. Helemaal laten uithuilen en niet proberen te sussen maar dr volledig laten uithuilen totdat ze helemaal uitgesnikt was (bijna een half uur).
Daarna de plek opgezocht waar ze gevallen was en samen de afstap waar ze gevallen was. Op- en af, op- en af geklommen.

En dan nog had mn dochter het ’s avonds blijkbaar nodig haar angst te overwinnen door therapeutisch zichzelf te laten vallen op haar gezicht op het zachte bed en dekens van papa en mama’s bed. Ook minstens 20x gedaan.

Wat jouw dochtertje betreft zou ik nu vooral haar angst proberen te overwinnen door haar er over te laten lachen. Misschien iets met blazen in dr gezicht en waterdruppeltjes spatten en daar een spelletje omheen maken. Vooral door te lachen kan opgebouwde spanning, die ze duidelijk heeft overgehouden, ontladen worden.

Sandra

Ruim een jaar geleden, dochterlief was toen 2,5, belandden we vlak bij huis in een enorme stortbui. De laatste 20 meter naar huis heb ik haar opgetild en ben naar huis gerend. Met een soort van gillertje erbij als "Hoei, wat een druppels", o.i.d.
Daardoor is ze kennelijk bang geworden voor regen. Door zoiets kleins kan kennelijk al angst ontstaan. Bij een van de eerstvolgende buien hebben we direct regenjas en regenlaarsjes aangetrokken en gewapend met een paraplu zijn we in de plassen gaan stampen. Eerst aarzelend, maar al snel werd het een feestje!
Misschien tijdens een klein buitje ook naar buiten gaan of met een gieter regen nadoen onder de paraplu?
Succes!
Ik koos dus niet voor afleiden maar confronteren. Ik heb zeker niet de pedagogische wijsheid in pacht (mijn hemel, was dat maar waar Maar dit hielp gewoon.

sandra helmink

sandra helmink

05-08-2010 om 12:14

Hoi allemaal

bedankt voor jullie reacties. Ik heb trouwens niet geprobeerd om mijn dochter van het enge af te leiden maar heb alleen op het moment van het gebeuren haar in handen van mijn zoon gegeven omdat ik alles wat rond waaide op moest vangen dus meer voor hun veiligheid heb ik gezegd zet maar even een dvdtje op omdat mijn zoon natuurlijk ook nog maar 12 is en hij anders ook niet wist wat hij moest doen. Nu valt het mij op dat ze voornamelijk schrikt als het en regent en waait die combi herinnert haar er natuurlijk aan. Nu gebeurde dit van de week ook en toen was onze hond buiten dus zij eerst heel verschrikt oh joepie(de hond heet joep) buiten maar onze hond begon heel dom lekker gek te doen dus toen moest ze toch wel een beetje lachen maar wilden zelf niet naar buiten. Toen het later nog een keer niet zo hard regende ben ik extra met haar op de fiets naar de stad geweest, vond ze eerst niet zo leuk maar later trok het toch wel bij vooral volgens mij omdat haat oudere zus er ook bij was en we gezellig hebben gezongen op de fiets. Het begin is er nu nog wachten op een flinke bui met veel wind. Maar of ik dan zin heb om naar buiten te gaan....hihi! Groetjes Sandra

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.