Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
dip sie

dip sie

15-02-2010 om 14:31

Mijn peuter zuigt al mijn energie op

Ik raak uitgeput van mijn zoon, heb hem nu even op zijn kamertje gezet met speelgoed, hij kan er niet uit komen. Ik vind het niet fijn om hem daar op te sluiten, doe het ook nooit maar de maat is even vol. Hij is net drie jaar en hij claimt mij de hele dag. Ik kan niks doen, hij laat me niet met rust.

Dit is al langer zo, ik weet dat mij niks uit de handen komt als hij thuis is. Twee dagen per week is hij even de deur uit zodat ik op adem kan komen, ik heb nog twee kinderen en ben alleenstaand.

Hij kan zich ook wel vaak goed vermaken hoor, maar is erg op mij gericht. Zoek ik iets in een kastje, zit hij ook in de kast te graaien, wil ik stofzuigen probeert hij mij de stofzuiger constant af te pakken, en maar jengelen als hij zijn zin niet krijgt. Telefoneren kan niet, zodra ik aandacht aan iemand anders besteed gaat hij klieren. Zit ik even achter de computer wil hij de muis afpakken en gaat op alle toetsen drukken. Ik kan geen stap verzetten en geen karweitje afmaken. Ook krijgt hij regelmatig een driftbui omdat hij geen nee wil horen.

Ik heb al weinig energie voor leuke dingen en op deze manier helemaal niet meer, raak alleen maar gefrustreerd en boos.

Nu heeft hij besloten ook geen middagdutje meer te doen dus is de dag een grote sleur aan het worden en wanneer het tijd is dat ik de andere twee op moet halen van school heb ik het al helemaal gehad.

Hij is altijd een korte slaper geweest maar de laatste weken maakt hij het helemaal bont. Rond 4.00 in de ochtend heeft hij de slaap uit en is het feest. Lachen, zingen, springen, rennen... Hij zet het hele huis op stelten, niemand kan meer slapen. Ik ga er heen, spreek hem toe, leg hem weer in bed. Het helpt maar even. Twintig minuten later begint het opnieuw. Ok hij huilt niet, heeft de grootste lol in zijn eentje maar ik ben 's morgens geradbraakt.

Iemand tips om het hier weer wat leuker te maken, en wat kan ik aan de nachten doen. Ik ben van plan om ermee naar de huisarts te gaan maar ben niet zo'n voorstander van slaapmiddeltjes.

Groet mama met een dip

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Herkenning

ik herken het 1 en ander van je verhaal, hoop dat je dat een beetje steun geeft? Het is een ellende en een rotleeftijd. Ik heb hier ook zo 1tje lopen, waar mama het leukste speelgoed is en ik kan mezelf soms niet horen denken omdat hij constant aan 1 stuk door praat en vraagt. Het is erg en moeilijk en dan ook nog om 4.00 komen! Pff lijkt me echt zwaar.
Misschien een tip: een wekker zetten en voor die tijd mag er geen geluid gemaakt worden. Het werkt hier goed. Zo af en toe moeten we hem zetten en de meeste dagen komt hij nu rond 6.30. Beter dan 4.00 toch?
De wekker zou je ook voor tussen de middag (ochtend) kunnen gebruiken. Eventjes een half uurtje alleen spelen en mama dus met rust laten. Heb je ff een soort korte adempauze.
Verder lees ik aandachtig mee of er nog meer tips komen, want mijn zoontje heeft sinds vrijdag besloten om tussen de middag ook niet meer te gaan slapen.

Dip sie

Wat een vermoeiende situatie. Het lijkt in je bericht alsof je de leuke dingen ook niet meer zo ziet. Ik denk aan een negatieve cirkel waar jullie een beetje inraken. Is herkenbaar voor mij hoor.
Hoe oud is je zoontje?
Wat je beschrijft in het doen van het huishouden, dat hij overal bovenop wil staan. Ik draai dat om als: Wil je mama helpen? wat goed van jou. en dan laat ik hem even meehelpen. Na 1.5 minuut is hij daar dan wel klaar mee en kan ik verder. Mijn zoontje is ook dol op helpen. Ik geef hem dan ook wel vaak en bezempje of je kan je zoon een doekje geven en vraagt of hij ergens anders gaat poetsen. Met koken geef ik hem ook een pollepel en een vergiet ofzo en dan zeg ik dat hij ook een lekker hapje moet gaan koken.
en wat ik ergens anders ook las, de leuke positieve dingen benoemen en negatief gedrag zo veel mogelijk negeren.
Hoop dat je iets met de tips kan.
Het is idd een lastige leeftijd en voor mij begint het net. Mijn zoontje is 1.5.
sterkte en succes

Kadonaj

Kadonaj

15-02-2010 om 19:44

Peuterschool?

Is het geen idee voor je om hem naar de peuterschool te laten gaan? Mijn zoontje ging daar 4 ochtenden naartoe met veel plezier en ik had even tijd voor het huishouden en mezelf

Verder met het slapen, ik herken het ZOOOOOO goed. Meneer hier is nu vijf en spookt nog regelmatig, maar we hebben hem vanaf 2 jaar gezegd dat wakker zijn mag, maar stil en spelen in je bedje tot je wordt gehaald. Ging natuurlijk niet vanzelf, maar uiteindelijk viel het kwartje bij hem...

heel veel succes en sterkte em blijf hem positief benaderen (moeilijk, I know...)

3 kids mam

3 kids mam

15-02-2010 om 21:37

Positief zijn en duidelijkheid

Wat de nachten betreft heb ik helaas geen tips voor je. Hier ook een peuter die niet doorslaapt al gaat het bij haar gelukkig redelijk als ze bij ons mag liggen 's nachts dus dat doen we dan maar. Het klinkt in elk geval doodvermoeiend, sterkte hiermee.
En wat overdag betreft klinkt het ook erg vermoeiend. Er zijn een aantal dingen die ik doe om het hier gezellig te hebben maar om ook aan mijn eigen ding toe te komen.
Ik wissel tijd voor de kinderen, tijd voor het huishouden en tijd voor mezelf steeds af.
Als de oudste naar school is beginnen we meestal met het huishouden. De jongste 2 van 3 en 1,5 helpen mee. Met stofzuigen drukken zij bijvoorbeeld op de knop en mogen ze de stekker er weer in laten gaan (desnoods 10 keer als ze dat leuk vinden). Wachten terwijl ik zuig is soms lastig maar ik complimenteer ze als ze even wachten en zeg steeds dat ze zo weer mogen helpen. Dit helpt. Bij het uitruimen van de afwasmachine zetten zij bijvoorbeeld de bordjes in de kast. Als ik schoonmaak krijgen zij ook doekje in de hand en de oudste een spuitbus met dun aangeleng schoonmaakmiddel. Door het helpen vinden ze het prima.
Dan gaan we koffiedrinken en krijgen zij ook wat drinken en fruit. Ondertussen lees ik hen boekjes voor, zingen we liedjes of doen we iets anders gezelligs waarbij ze aandacht krijgen.
Daarna ga ik iets voor mezelf doen, bijvoorbeeld de krant lezen of even op de computer. Ik vraag de oudste wat ze wil doen en help haar op weg. Ook voor de jongste zet ik speelgoed klaar en dan zeg ik duidelijk dat ze zich even zelf moeten vermaken want dat mama even iets voor zichzelf gaat doen. Ik zet altijd iets leuks in het vooruitzicht, bijvoorbeeld het samen doen van een spelletje of het samen naar buiten gaan. Ik help de kinderen wel bij kleine dingen maar ze moeten me verder echt met rust laten en zelf gaan spelen, hierin ben ik heel concequent. Ondertussen geef ik ze wel veel complimenten. Jongste van 1,5 snapt dit nog niet altijd maar hij heeft inmiddels aardig goed door dat ik soms iets voor mezelf doe en dat hij dan weinig aandacht krijgt en zeker niet aan mijn been moet gaan hangen. Ik zet hem steeds weer bij zijn speelgoed, doe iets voor en ga dan weer verder met mijn eigen ding. Oudste zet ik zelfs even op de gang als ze gaat vervelen maar meestal gaat het goed als ik maar genoeg complimentjes geef en blijf herhalen dat we zo samen iets leuks gaan doen.
's middags gaat het eigenlijk hetzelfde. Ook dan wissel ik huishouden, tijd voor de kinderen en tijd voor mezelf af. Overigens is het denk ik ook wel een kwestie van niet te hoge eisen stellen aan bijvoorbeeld het huishouden. Stofzuigen acht ik bijvoorbeeld noodzakelijk na het eten maar de kleine hoekjes doe ik wel als de kinderen op bed liggen (en niet eens elke dag), schoonmaken doe ik zolang het gezellig gaat met de kinderen en ik doe vooral de noodzakelijke dingen maar mijn huis wordt er natuurlijk niet geweldig schoon van. Door mijn dochter zelf opgevouwen pyama's die er niet uitzien gaan gewoon met veel complimentjes de kast in. Bovenal probeer ik het gezellig te hebben.

Vermoeiend he

Onze zoon van net 3 lijkt een beetje op die van jou. Gelukkig wordt hij niet zo vroeg wakker, wij hebben hem geleerd dat hij niet uit bed mag voor hij de verwarming hoort (die gaat om half 7 of 7 uur aan). Hij hoeft dus niet te slapen, maar moet wel stil zijn in bed.

Ik merk dat onze zoon zich beter alleen vermaakt als ik niet in zicht ben. Soms ga ik alleen boven even was ophangen oid en zoon is dan alleen beneden bezig. Of ik ben in de keuken en hij zit in de woonkamer. Soms komt hij wel naar me toe en dan probeer ik hem te laten helpen.

's Middags moet hij naar bed maar hij hoeft niet te slapen. Gelukkig vind hij dat prima en hij is zo een uur of zelfs anderhalf zoet. Dan kan ik even bijtanken.

En als het echt te gortig wordt zet ik de kookwekker wel eens op 15/30 minuten en vertel hem dat als die afgaat dat ik dan met hem speel. Dat is nog een beetje lastig want dan vraagt hij gerust elke minuut of het al tijd is.

buzz

buzz

21-02-2010 om 20:33

Het lijkt wel

of je het over mijn dochter nora hebt.
Een paar verschillen, ze huilt er wel bij, en dwingt en krijst en houd dit heeeeeeeeeel lang vol, een uur is niets.
De papa is er hier wel, maar ja mama moet het doen dus daar heb ik niets aan. En ze is 2 jaar 7 maanden.
Maar voor de rest, poetsen stofzuigen de was opruimen, alles alles doe ik met haar om mijn nek, aan mijn nek op de arm, aan mijn been enz enz.
Ik heb geen oplossing alleen dat ik het goevoel heb dat het zoch hier begint optelossen, ze word net wat meer voor uitleg en rede vatbaar, Het heeft vanaf deceber geduurd. Ik hoop dat het doorzet, complimenteren als ze het goed doet helpt en duidelijk, en kort en bondig zijn helpt ook (een beetje) haha.
Tja ik ben leeg wallen tot op mijn knieen constant moe en verkouden, en vaak geprikkeld om niets.

herfst

herfst

25-02-2010 om 06:28

Wilde net een draadje erover openen

hallo Dip sie

ik wilde net een vergelijkbaar draadje openen. ons zoontje is nu 21 maanden en laat me ook niet alleen iets doen en met zijn oudere broer was het precies hetzelfde.
ik had de hoop dat het met de tweede beter/makkelijker zou gaan, maar helaas.
de enige troost die ik heb is, bij mijn eerste zoon is het ook overgegaan, ongeveer vanaf 3 jaar, dus ik moet de tijd uitzitten zegmaar.
het zou bij jou dus bijna beter moeten gaan hij zal er toch wel overheen groeien en op de peuterspeelzaal zal hij beetje bij beetje leren om meer alleen te spelen.

maar die nachten - ohhhh - daar wil ik ook een antwoord op! hier is het elke dag vanaf 5 uur feest. Vanaf kerst is het begonnen. We namen hem eerst bij ons in bed, en daar sliep ie dan tot half zeven verder. Maar de laatste tijd werkt dat niet meer: gewoon klaarwakker! hij wil opstaan, aankleden, melk drinken, tv kijken, spelen.
Mijn man stelde voor hem te laten huilen, maar ik kan het gewoon niet aanhoren, het is geen huilen maar krijsen, gillen, etc. en dan liggen we allemaal wakker (ook de oudste van 5 jaar die naar school moet - en EINDELIJK zelf niet meer zo vroeg wakker wordt).

Dus wat ik nu doe, ik ga in zijn kamertje erbij liggen. op de grond, en dan is ie stil, gaat ie spelen. Maar evengoed zit ik dus tussen 5h30 en 6h00 al beneden op de bank met hem.

Ik ben ZO moe!

Weet je een paar dagen kan zoiets wel - maar als het wéken duurt......... en wat zwaar dat je alleenstaand bent trouwens. Voor ons het ook anders want wij hebben geen opa's of oma's waar ze kunnen logeren. Dat zou ook nog een oplossing zijn om even op adem te komen.

Misschien toch maar naar de huisarts gaan, wie weet kan ie je doorverwijzen naar iemand waar je iets aan hebt. Een opvoedcoach of iemand waar je even tegenaan kan praten om je hart teluchten. Dat zou ik wel willen in elk geval. Iemand die dan wat tips geeft om toch de goede moed erin te houden.

Veel sterkte in elk geval!
Herfst

Nachten en kdv

"maar die nachten - ohhhh - daar wil ik ook een antwoord op! hier is het elke dag vanaf 5 uur feest. Vanaf kerst is het begonnen. We namen hem eerst bij ons in bed, en daar sliep ie dan tot half zeven verder. Maar de laatste tijd werkt dat niet meer: gewoon klaarwakker! hij wil opstaan, aankleden, melk drinken, tv kijken, spelen."
Hoe laat gaat je zoontje naar bed dan? Misschien later in bed doen, dan wordt hij ook later wakker?
Of iets anders: Het licht kan het nog niet zijn in deze tijd van het jaar, maar heb je misschien centrale verwarming met een termostaat? Als je die bijv. instelt dat het om 6.30 uur 20 graden moet zijn, dan slaat die al heel lang van te voren aan, de radiatoren zijn dan al vroeg warm en zelf kan ik daar wakker van worden.
En tja, ik las laatst hier op het forum dat het normaal is als een kind van vier jaar vijf minuten alleen kan spelen! Wij verwachten dan ook nog niet veel alleen spelen van onze zoon van 2,5 jaar. Maar hij gaat wel drie dagen per week naar het kdv. En daarnaast doen we de zorg ongeveer 50-50 en komt er eens per week een schoonmaakster. Dat scheelt enorm, daarom kunnen wij op de tijden dat ons zoontje thuis is meer aandacht aan hem geven.
Misschien is een paar dagen kdv voor jullie ook een oplossing? Onze zoon vindt het daar nu echt leuk en hij leert er veel. En wij kunnen thuis veel meer aandacht en geduld opbrengen dan wanneer hij altijd thuis zou zijn. Uiteraard werken we als hij op het kdv is, daar worden we natuurlijk ook moe van, maar het is de afwisseling die leuk en prettig is en het gemakkelijker maakt. Bovendien is het heel prettig om op het werk op een andere manier te kunnen functioneren.

Accepteren?

Wij hebben hier gewoon geaccepteerd dat beide kids om 5.30 wakker zijn en om en om gaan we er uit. Papa of mama gaat er uit en we doen ons ding. Nachten gaan hier ook nooit soepel. De jongste wordt meestal tegen 3 a 4 uur wakker en dan ben je toch eventjes een half uur mee bezig. M'n oudste komt vaak tegen 23.00, ook huilend (meestal nachtmerrie maar nog vaker een bloedneus) Wij(ik en man) gaan gewoon tegen 20.30 naar bed, ff tv kijken en daarna slapen. Ik ben d'r aardig aangewend geraakt, aan het weinige slaap. Maar ik stel me er ook op in dat de dag nu eenmaal vroeg begint en dat ik er 's nachts nog een keer uit moet.
Hij is nu 21 maanden? Dan zou je hem ook al op kunnen geven voor de psz? Dan kan hij er met 24 maanden op starten (als er natuurlijk plek is) Ik zou hem dan ook meteen 3 dagdelen opgeven. Ik heb het ook gedaan bij de oudste (kan zichzelf ook niet vermaken) en ik vind het heerlijk. Echt 3 dagdelen eventjes tijd voor de jongste en tijd voormezelf.
Tja en verders...het gaat over. Het zijn van die fases, zeg ik altijd en er is volgens mij weinig aan te doen.

marcia piest

marcia piest

01-03-2010 om 14:58

Tipje?

Hoi dames.
Wat bij mijn dochter altijd werkte was een nachtlampje met een tijdschakelaar.Daar ben ik mee begonnen toen ze 3 was.
Ik zette hem op 7 uur(redelijk schappelijke tijd voor die leeftijd) en als hij aan ging mocht ze pas wat geluid maken of uit bed.
Als ze dit deed kreeg ze een sticker en dee ze dit niet kreeg ze niet een sticker.
Als het rijtje vol was gingen we wat leuks doen.Ballorig ofzo..
Misschien helpt jullie dit de nacht door.
Succes..

Poemama

Poemama

05-03-2010 om 22:27

...

hier ook een kleine die bij alles wil helpen. Dat mag dan ook, we proberen het gewoon gezellig te maken. We verdelen de klussen: poetsen? Zij poetst bank en salontafel en haar eigen keukentje terwijl ik de rest doe. Boodschappen gedaan? zij zet onbreekbare dingen als yoghurt, kruiden etc op aanrecht en ik ruim de potten en flessen op. Badkamer doen? zij poetst met een vochtig doekje de deur, het bad en de muren (en de rest . Ze willen op deze leeftijd vooral gewoon meedoen en nadoen, volgens mij. Dat doen we dus ook...

Ik probeer elke dag thuis in de ochtend (en als ze niet meer slapen ook in de middag) ook even naar buiten te gaan. Naar de brievenbus, naar de supermarkt, een kaartje bij een jarige in de buurt in de bus gooien, kleine dingetjes. Liefst lopend of met de kleine op een driewielertje.

Is je kind wel 'lekker moe' als ie naar bed gaat? Lekker veel laten bewegen overdag kan ook helpen... Kinderen hebben soms zo veel energie (en wij dan zo weinig!). Bij regen is er de 'kinderdisco' (cd aan en springen maar)...

Hoewel het logisch is dat je bekaf bent als alleenstaande met peuter: probeer je grenzen te bepalen en te stellen! Want volgens mij is hij daar ook naar op zoek. Hoe ver kan ik gaan, wat mag wel en wat niet, wat doet mama als ik ... doe? Ga anders naar een opvoedcoach, ook al helpen niet alle tips, steekt er altijd wat van op...

Zijn er moeders met kinderen in de buurt waar je af en toe koffie kunt drinken en/of je kleine even een uurtje kunt laten spelen?

En er is een (kleine) troost: het gaat over!

succes!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.