Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
Dendy Pearson

Dendy Pearson

18-08-2011 om 14:59

Niet gaan slapen

Ik ben er een poosje geleden al eens een draadje over gestart. Mijn peuter van ruim 2,5 vertikt het sinds een poosje om 's avond te gaan slapen. Overdag slaapt hij al lang niet meer, dus hij is rond 7 uur echt wel moe. Het is overdag een enorm lief kind, gezellig en leuk. Echte peuterbuien heeft hij ook nog niet.
Maar gaan slapen wil hij niet. Echt niet.Als ik zijn deur op slot doe tegen het spoken breekt hij de boel af en dan is hij echt boos. Andere deuren op slot doen en hem laten spoken op de overloop is gevaarlijk, want inmiddels is hij zo ver dat hij probeert over het traphekje heen te klimmen.
Hij heeft ook een oudere zus die haar slaap nodig heeft en daar helpt een krijsend broertje niet bij. En op sommige dagen moet zijn vader heel vroeg op en hij ligt dan ook vroeg op bed. Dan kunnen we zo'n onruststoker ook niet gebruiken.
Maar als ik om 19.00 uur nog even een blokje met de wagen omga en meteen de hond meeneem, dan slaapt hij binnen 5 minuten als een blok en ik kan hem dan zo overleggen.
Wat denken jullie, verpest ik hem nu?

dendy

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Yaron

Yaron

18-08-2011 om 15:46

Ja, je verpest hem, maar als hij zo niet gaat spoken zou ik dat voorlopig blijven doen. Dan zie je later wel weer toch. Onze jongste wordt elke nacht wakker en gaat dan alleen slapen in ons bed, voorlopig gaan we voor onze slaap en als wij er aan toe proberen we haar wel in haar eigen bed te laten slapen.

Idem

Geheel eens met Yaron. Op een simpele en weinig belastende manier kom je nu toch waar je wezen wilt. Als hij dit gedrag over een jaar nog vertoont (wat maar helemaal de vraag is) dan kan je beter met hem praten en alsnog aansturen op een andere manier. Maar nu zou ik er geen extra energie in steken.

Groeten,

Temet

Vic

Vic

19-08-2011 om 12:29

Plannen

Vooralsnog zou je het kunnen aankijken, maar als je er iets aan wilt doen zou ik dat plannen op een tijdstip dat het uitkomt. Bijv. als je oudste uit logeren is of als je een paar dagen vrij bent (en het niet zo erg is als het je slaap kost). Het is wel te doorbreken, maar daar moet je wel de nodige energie in steken. Je zou kunnen kiezen voor de methode waar je begint met op zijn kamer te zitten, dan voor de deur, en dat opbouwen. Mijn jongste heeft wel eens een fase gehad (na een vakantie) dat ze steeds haar bed uit kwam. Ik heb haar drie avonden achter elkaar wel 30 keer weer naar bed moeten brengen (stoïcijns, geen woorden aan vuil maken). Slopend zoiets, maar als je een keer toegeeft moet je weer helemaal opnieuw beginnen.

guera

guera

19-08-2011 om 12:45

Ik zou ingrijpen

Ik ben nogal gehecht aan mijn avonden en wil dat mijn kinderen in hun eigen bed slapen. Kinderen ontwikkelen snel patronen dus voor je het weet blijf je achter die wagen aanlopen. Ik zou t gaan doorbreken. Hoe korter een patroon bestaat hoe sneller je ervanaf bent. In dit geval zoekt hij waarschijnlijk je nabijheid. Ik zou gewone avond ritueel doen. Dag zeggen, kus en weg. Op overloop beetje rommelen zodat hij je hoort en je er meteen bent voor t geval hij eruit komt. Om gevaarlijke capriolen voor te zijn. Als hij eruit komt maak je nog een keer duidelijk wat je verwacht van hem: nl in bed, mond dicht. Alle keren erna dat hij gaat roepen of eruit ga je naar binnen legt hem terug. Je zegt NIKS en maakt geen oog contact. Dit duurde bij ons 2 dagen en dan ook best lang op een avond, maar daarna nooit meer gezeur ..... succes

Dendy Pearson

Dendy Pearson

20-08-2011 om 16:12

gaan nu maar even zo door, wie weet is het binnenkort zo weer anders.
Het is idd zo dat hij bij ons wil zijn, ik begrijp hem ook wel. Maar ook ik ben gehecht aan mijn avonden en als ik verder ga met eindeloos terugleggen in zijn bed heb ik voorlopig geen rustige avonden. We hebben dit natuurlijk al geprobeert en hij is echt een volhouder.
Misschien dat als het weer vroeg donker wordt buiten en niet iedereen leuk buiten speelt terwijl hij naar bed moet het dan makkelijker gaat. Annie M.G. Schmidt heeft er ooit eens een mooi treffend liedje over geschreven en ik begrijp best dat het niet leuk is om weg te moeten van alle lol buiten.
Dank jullie wel voor het meedenken!

Dendy

guera

guera

22-08-2011 om 14:37

Nog niet klaar voor

je zegt dat je het hebt geprobeerd, maar niet lang genoeg blijkbaar. Je kan het 2 hele dagen volhouden en als je op dag 3 na 30 keer terugleggen de 31e keer toch zegt: oke....het lukt niet. Kom maar weer.
Dan zijn die eerste 2 dagen ook voor niks.
ALS je besluit dat je hem blijft terugleggen dan moet je echt volhouden. Dan straal je dit ook uit en dan weet ik zeker dat het gaat lukken. Maar je moet er dan wel aan toe zijn. Als je het zat bent dan merk je het vanzelf

Asa Torell

Asa Torell

23-08-2011 om 10:56

Guera

Ik vind dit soort aanpakken niet bij elk kind evengoed werken. Bij mijn zoon was/is zowel gewenning aan verkeerde als aan goede patronen altijd een kwestie van 3 dagen, keurig volgens het boekje. Dochter wisselt random af tussen wel en niet, daar valt meestal maar weinig aan te sleutelen (en ook weinig te verpesten).
Maar goed, als je aan je taks zit is het zeker de moeite waard om zo'n structurele aanpak eens te proberen, het kan echt heerlijk zijn om ineens van een hardnekkig probleem af te zijn!

Hardnekkig probleem

De vraag is of de hier beschreven situatie wel valt onder 'hardnekkig probleem'. Het kind van Dendy valt niet in zijn eigen bed in slaap (ik krijg de indruk dat hij tegen de slaap vecht) maar wel in de kinderwagen, en dan wordt hij vervolgens probleemloos overgelegd.

Je kan er redelijkerwijs vanuit gaan dat dit zo niet eeuwig duurt.

Dan kan je afvragen of het nodig is om nu een confrontatie aan te gaan met schreeuwpartijen etc, of dat je daar eigenlijk net zo goed mee kan wachten tot het kind wat ouder is. Dan kan je ook beter praten, stickersystemen proberen en wat al niet.

Ik krijg de indruk dat Dendy er op zich eigenlijk niet echt een probleem mee heeft, maar meer bang is voor het verpesten en problemen in de toekomst. Ik zou denken, wie dan leeft wie dan zorgt. Want inderdaad, als je aan je taks zit dan pak je heus wel door.

Zo heb ik ook het bij ons in bed slapen van peuter op een gegeven moment aangepakt. Zolang het beter was voor mijn slaap dat ze bij ons in bed kwam halverwege de nacht vond ik het wel best allemaal. Toen mijn slaap er juist onder ging lijden (ze woelt en port nogal) vond ik het welletjes.

Groeten,

Temet

Dendy Pearson

Dendy Pearson

23-08-2011 om 16:33

Wat temet schrijft klopt.

Ik loop toch met de hond en het is maar even. Ik zit er verder niet mee, ik word alleen onderweg vaak raar aangekeken. Laatst stond ik bij de visboer en toen zei een wildvreemde tegen mijn zoon: zo, dus jij bent dat jongetje wat niet wil slapen Toen kreeg ik wel even het gevoel dat het een beetje gek is en dat de hele buurt me ziet gaan. Maar dat is ook niet erg natuurlijk.
Voor mijn gevoel is het gewoon peutergedrag en ik ga niet met een peuter in discussie. Want dat verlies ik toch.
Overigens kroop mijn dochter op deze leeftijd ook 's nachts in ons bed en dat is vanzelf na een paar weken weer overgegaan.

grt Dendy

Roosje Katoen

Roosje Katoen

23-08-2011 om 21:57

Dendy

Als mensen op zo'n manier op je reageren is dat vast omdat ze het zo herkenbaar vinden!

hout anne

hout anne

29-08-2011 om 21:49

Niets mis mee

Als het zo toch makkelijk kan gaan. De hond uitlaten moet je toch wel. Enne...ik ken geen enkele puber die nog door zijn moeder rondgewandeld moet worden om te gaan slapen hoor!! Dus uiteindelijk gaat het wel een keer over.
Soms kan het ook helpen om je kind 1 of 2 nachtjes te laten logeren bij bijv. een oma of tante. Hier helpt dat vaak om bepaalde patronen (zoals extreem vroeg wakker of gaan huilen als hij wakker wordt ipv gewoon roepen) te doorbreken.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.