Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

Nog een keer

Mijn zoon van drie heeft te kampen met heel erge scheidingsangst, sinds hij naar school gaat. Daardoor wordt hij ook weer wakker ' s nachts. We hebben besloten om mijn partner bij hem te laten slapen omdat we weten wat de oorzaak is van zijn nachtelijke onrust en hij echt troost nodig heeft. Maar hij blijft om mij huilen en mijn man kan hem niet troosten. Ik slaap met mijn dochter want zij heeft nog nachtvoedingen nodig. Heeft iemand nog een idee zodat we allen minder moe zijn ? ( en neen , laten huilen is geen optie want dan zijn we nog langer wakker )

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Ilona

Ilona

22-09-2008 om 11:17

Met z'n allen?

Hallo Jule.
Is het een optie om met z'n allen in dezelfde kamer te slapen? In hetzelfde bed of je zoon met z'n matrasje naast jullie bed? Ik weet dat niet alle slaapkamers die ruimte bieden, maar misschien kun je het in die richting zoeken?
Waar mijn dochter (2,5 jaar) rustig van wordt 's nachts is een liedje zingen en lekker wiegen op schoot. Het mooie is dat het jou helpt om zelf rustig en geduldig te blijven. Praten dringt niet altijd tot haar door, maar een rustig gezongen liedje (en t maakt echt niet uit wat) gaat altijd goed.
Ander idee: heb je een knuffel of een voorwerp dat van jou is? Dan kun je dat misschien bij hem leggen.
Goed dat je hem in deze situatie niet wilt laten huilen. Als je gevoel zegt dat je kind je nodig heeft, moet je daar altijd aan toegeven, vind ik. Ze zijn al groot, maar eigenlijk zijn ze nog heel klein soms...
Groetjes, Ilona

jule

jule

22-09-2008 om 11:24 Topicstarter

Klein vraagje

Ilona, gaat dit voorbij of blijven we dan met z'n allen op dezelfde kamer slapen ?? ) Hoe bouw je zoiets dan af ?

Ilona

Ilona

22-09-2008 om 11:38

Tuurlijk gaat dat voorbij!

Hai Jule,
Ja natuurlijk, het gaat voorbij. Als je zoon zich op zijn gemak gaat voelen op school en weer rustig slaapt 's nachts (en jullie zelf ook) dan kun je gaan afbouwen. Hoe dat gaat verlopen hangt een beetje van jullie zelf en van je zoon af. Je kunt dan als tussenoplossing proberen wat je nu doet: je man op zijn kamertje. Laat hem weten dat je er bent en dat hij altijd mag roepen (in t begin ga je dus een aantal keer om t te bewijzen.) Daarna kun je zeggen dat t klaar is en dat hij nu als een grote jongen zelf gaat slapen.
Hier gaat dat soms met huilen, maar niet dat ze overstuur is. Dan ga ik er meteen weer naartoe. Na twee dikke tranen gaat het over in jammeren (vertaling: ik vind dit niet zo leuk, maar vooruit).
En ook dat gaat weer over. Ik zou me eerst eens richten op het probleem van nu. Hij heeft je nu nodig. (hoewel ik je zorg heel goed begrijp hoor!)
Ilona

Ilona

Ilona

22-09-2008 om 11:41

Oja

Bij het afbouwen: terugleggen als hij slaapt, gaat hier ook goed. En als je weer in zijn eigen bed begint: duidelijk zijn. Samen slapen is nu over: nu mag je weer lekker in je eigen bedje. Knuffel erbij, lampje aan en je mag altijd roepen.

Over afbouwen

Mijn zoontje van toen net 3 was een periode erg bang 's nachts. Ik heb toen een tijdje naast hem op de grond geslapen, op een matras. Dat gaf hem voldoende veiligheid. Op een gegeven moment (ik weet niet meer na hoe lang, ik schat een dag of tien) ben ik langzaam "vertrokken": iedere avond schoof ik iets verder bij hem weg, richting deur. Officieel moet je dan geloof ik ook nog een nacht op de drempel, en in de gang gaan liggen, maar dat werd me toch te gortig en paste gelukkig niet Dus op een avond was mijn matras weg, en sliep ik weer in mijn eigen kamer. Had van tevoren niet gedacht dat dat zo goed zou gaan (mijn zoontje was erg vasthoudend en ook erg angstig), maar het lukte! Nu slaapt hij alweer maanden zonder mij.
Dus als je idd met je hele gezin bij elkaar gaat slapen (op zich een goede optie in jouw geval lijkt me), kun je het misschien zo afbouwen: dat jij als eerste de deur uitschuift (samen met je dochter natuurlijk), en dan later je man.
Sterkte!

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.