Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
Jeanette

Jeanette

20-03-2009 om 09:59

Onzekere peuter door beleid kdv

Mijn oudste zoontje is onlangs 3 jaar geworden en eigenlijk gaat het wel goed met hem. Hij heeft de afgelopen 6 maanden behoorlijk wat veranderingen voor zijn kiezen gehad (weg bij gastouder, tijdje thuis bij mama, broertje gekregen, verhuisd en nu naar een kinderdagverblijf). De eerste paar weken had ie het wel moeilijk op het KDV, maar het gaat nu eigenlijk heel goed. Op een ding na... hij moet ineens allemaal dingen die hij nog niet echt kan, zoals zelf aan- en uitkleden, zelf jas en schoenen aandoen, etc. Hij raakt hiervan behoorlijk in de stress en het is ook elke keer op het KDV huilen als hij iets moet doen wat hij niet kan. Als ze zeggen: 'we gaan buitenspelen' begint ie al te huilen, omdat ie zijn jas niet zelf aan kan doen (schoenen doet ie inmiddels wel zelf).

Als ik 's ochtends een trui aantrek, roept ie dat ie een vest wil, want die kan ie wel zelf uittrekken. Ik heb dan echt met hem te doen, want op zich vind ik het niet zo gek dat ie dit soort dingen nog niet kan. Ik heb ook mijn twijfels hoe de leidsters op het KDV hiermee omgaan. Ik heb de indruk dat eentje nogal snel geirriteerd is. Ik heb al een paar keer aangegeven dat ie thuis al zenuwachtig is of ze gaan buitenspelen, enzo. en dan heb ik het idee dat ze er ook wel weer extra aandacht aan besteden. Maar dit verwatert ook wel weer snel...

Zijn er ouders die dit herkennen? En hebben jullie tips hoe hiermee om te gaan?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Probleem bij kdv

en niet bij je kind, lijkt mij! Wat sneu dat ie zich vantevoren al druk maakt en verdrietig wordt! Met 3 jaar kun je niet automatisch verwachten dat je zoontje zich alleen kan aan-en uitkleden! Het lijkt mij dat je dit eens moet bespreken met de leidsters. Wat een onzin dat hij het moet kunnen! Thuis oefenen kan natuurlijk zowiezo, dat doe ik ook met mn dochter van 2,5 en sommige dingen lukken wel, maar echt niet snel en vaak ook niet alleen.
Dus, bespreek het, zou ik zeggen!
Laat je nog ff weten wat je gedaan hebt?
Succes!

Mamvantwee

Mamvantwee

20-03-2009 om 13:32

Dat mag je niet verwachten van een 3-jarige

Ik vind het zelfs pedagogisch niet verantwoord om van een 3-jarige te verwachten dat hij (al dan niet opeens) zelf zijn jas en schoenen kan aandoen.

Ik zou er ook niet expliciet thuis mee gaan oefenen: het legt m.i. een prestatiedruk op je kind, zo jong al. Hij zal wsl de link leggen tussen de handeling die hij nog niet kan en 'moet' kunnen op de crèche en zijn ouders die het opeens ook thuis gaan aanbieden, al dan niet als een spelletje. Hij vertoont nu al faalangst, dat moet je serieus nemen.
Die van mij (3,5)krijgt met veel moeite zelf zijn jas aan. En ook al weet ik dat hij het wel kàn, hij wil het niet altijd kunnen omdat het als een prestatie voelt die hij niet altijd wil leveren. Wij willen toch ook niet altijd op de toppen van onze tenen lopen in ons werk?

Ik zou het in een officieel gesprek bespreken op de crèche, niet staand tijdens het wegbrengen of ophalen, maar in een aparte afspraak. En als dat niets oplevert, de moeilijke stap om toch een andere plek te zoeken (andere groep misschien? terug naar gastouders?). Deze situatie is nl niet gezond, vind ik.

succes hoor, heel sneu. Goed dat je het signaleert en advies vraagt.

Buster

Buster

20-03-2009 om 18:36

Oefenen kan altijd, toch?

Als gewezen leidster en nu moeder weet ik dat veel kdv's toch graag willen helpen in zelfstandigheidsbevordering. Waaronder dus ook jas en schoenen aan en uit.
Toen ik nog geen moeder was dacht ik daar ook veel makkelijker over. Echt in vakjes; als je zo oud bent moet je dit kunnen, als je zo oud bent dat....
Tjsa, dan blijkt dus dat dat helemaal niet zo werkt. Mijn zoontje is nu 3,5 en wil nog steeds niets van de w.c. weten (waar ik me toch een beetje zorgen over maak) hij vraagt wel of hij poepen mag in zijn luier, dus hij weet wel wat het is. Maar jas aan en uittrekken dat doet hij wel. Rits doen wij wel dicht. Handigheidje om het te leren: Leg de jas open voor het kind neer, onderste boven. dus kraag naar hem, onderkant naar jou. Laat hem zijn armen er in steken (tegelijkertijd)en dan over zijn hoofd heen. Tjeetje lastig uitleggen, maar het is heel simpel. En vooral belonen wanneer het goed gaat.
En wat kleding betreft: idd hij draagt graag vesten naar het kdv, heeft spijkerbroeken met elastiek aan... allemaal gemakkelijke dingen voor hem.
succes en groetjes
ohja en als je het dwars zit, praat! Vertel hoe het voor hem is. Jij als moeder weet het het beste hoor.

Langer op kdv

Hoi,
hier ook een kdv die zelfstandigheid bevordert. alleen..mijn kids gingen en gaan al vanaf 5 maanden en die zijn daarin meegegroeid.
dochter van nu 2,5 kan dus idd veel zelf, omdat ze dat al vaak geoefend heeft bij kdv.

niets mis mee,maar omdat jouw zoontje er net mee moet beginnen vind ik dat de leidster best kan proberen om ten eerste niet zo geirriteerd te doen en ten tweede toch wat extra aandacht aan hem te besteden.

succes

Ef

Ef

20-03-2009 om 21:11

Hier iets gelijksoortigs gehad....

Mijn zoon is erg groot voor zijn leeftijd, waardoor je hem op het eerste gezicht gemakkelijk minstens een jaar ouder schat. Maar emotioneel en qua ontwikkeling was het gewoon nog een peuter en qua vaardigheden als jas aantrekken e.d. ook nog eens een beetje onhandig. Dit was nooit een probleem totdat hij een leidster kreeg die hem erg begon te pushen: hij moest zich zelf aankleden, mocht geen speen bij zijn slaapje, moest socialer zijn naar andere kindjes, hij moest eens niet zoveel huilen... Binnen een paar weken was het brengen een drama, en ook als hij thuis aan het spelen was hoorden we de naam van de leidster regelmatig langskomen, en niet erg positief. Mijn man is toen toch een gesprek aangegaan en gezegd wat er volgens ons aan de hand was. De leidster heeft zich de kritiek wel aangetrokken, heeft mij nog erover gebeld en doet nu wel haar best en zit hem niet meer zo achter de vodden.
Ik vind het zelf ook belangrijker dat mijn kind op het KDV gewoon een leuke en veilige dag heeft en er met plezier naartoe gaat dan dat er zonodig vanalles opgevoed moet worden. Dat doen we zelf wel.
Sterkte, ik zou het gesprek aangaan, en aangeven dat je al die vaardigheden gewoon thuis aanleert in zijn eigen tempo.

Jas aan!

Moet je dit eens proberen;
Leg de jas open op de grond en laat je zoontje aan de kraag kant zijn handjes allebei in de mouwen steken. Dan armpjes omhoog en jas over zijn hoofd tillen. Nog even de armpjes goed door de mouwen en klaar! Mijn dochter van 2,5 had het de 2e keer al door enkele maanden geleden. Zonder hulp. En trots dat ze was! Vooral omdat iedereen ging klappen en roepen;"wat knap!"
Schoenen lukt ook al een beetje; schoentje open houden en er dan in stappen. Rubber laarsjes kan ze al alleen, schoenen die nog vast moeten moet mamma even doen.
Maar een trui over je hoofd lijkt me nog wel erg moeilijk!

Buster

Buster

20-03-2009 om 23:09

Jas aan

Zie je, bij m'nroosje werkt het ook!

Oeps

je had het al uitgelegd, hi, hi! Daar had ik overheen gelezen!

Nivea

Nivea

21-03-2009 om 14:16

Jeanette

Ik vind het geen slecht idee dat op het kdv wordt gewerkt aan zelfredzaamheid. Je wilt niet weten hoeveel kinderen in groep 1 nog niet hun jas aan kunnen doen en hoeveel ouders gewoon alles doen voor hun kinderen (tas ophangen, jas ophangen, drinkbeker op juiste plek zetten, kind helemaal aankleden, etc.)

Natuurlijk moet je kind er niet onzeker worden. Daar zou ik het wel met de leidsters over hebben. Als het goed is blijven ze hem dan positief stimuleren. Goed zo, dat het je zelf lukt om de jas aan te doen. Iedere keer eerst zelf proberen vind ik niet slecht. Ik zou het toejuichen als ouder.

Wat ze hier leren in de kleuterklassen is om je jas op de grond te leggen, voorkant naar boven. Dan ga je achter de capuchon staan, je steekt je armen in de mouwen en gooit de jas over je hoofd. Dit werkt ook zo met een trui.

Je hebt het over aan- en uitkleden. Hoezo? Slaapt hij tussen de middag nog? Anders hoef je toch niet aan- en uit te kleden?

Ik zou er niet zo'n probleem mee hebben om een vest ipv een trui aan te doen, als dat makkelijker is. Begin groep 1 deed ik ook geen bloesjes aan als het gymdag was.

Praten , of anders..

Ik zou er geen wandelganggesprekje van maken maar echt even de tijd nemen , afspraak maken dus. Liefst met de hoofdleidster én de geirriteerde juf. Als er niet afdoende naar je wordt geluisterd zou ik vragen waar ik een klacht kan indienen.

Damajo

dc

dc

22-03-2009 om 15:36

Zelfredzaamheid of pushen

ik vind het geen kwestie van zelfredzaamheid promoten als ze een kindje dat er net pas is, met alle onzekerheid vandien, iets laten doen wat hij nog niet kan.

zelfredzaamheid promoten is het aanbieden om het zelf te doen, met geduld en uitleg en veel oefenen. Niet in 1 keer verwachten dat hij dat kan.

Ik zou het absoluut niet accepteren dat mijn kind zo behandeld wordt en inderdaad een gesprek aangaan. Is dat mens niet goed ofzo? Mijn bijna driejarige is best motorisch handig, maar jas en schoenen lukt (ook na heel veel proberen, want hij wil wel) nog niet. En als ze zien dat het niet gaat, dan moeten ze het onderwerp een tijdje met rust laten en over een paar maanden weer eens proberen. Proberen op een leuke manier dan.

Buster

Buster

22-03-2009 om 22:24

M'nroosje (o.t.)

Ik vond het erg moeilijk uitleggen, maar ik las dat jij toch ook hetzelfde omschreef... Nou dan moet het werken, toch?

Nivea

Nivea

22-03-2009 om 22:55

"ik vind het geen kwestie van zelfredzaamheid promoten als ze een kindje dat er net pas is, met alle onzekerheid vandien, iets laten doen wat hij nog niet kan."

Tja, ik lees dat er wat wrevelingen zijn tussen Jeanette en de juf. Dat is één kant van het verhaal. Je hoeft niet geirriteerd te doen naar kinderen. Je hoet het kind ook niet onzeker te maken. Vanzelfsprekend hoef je niet te verwachten dat het kind het in één keer kan. Maar ik blijf erbij. Een kind van 3 kan best wel oefenen met bv jas aantrekken. Als je niet oefent, leert het kind het nooit. Ik verbaas me altijd suf. Er zijn zo veel kleuters die iedere morgen nog aangekleed worden, moeder helpt de jas uittrekken, wurmt het in een luizencape, etc. Dat kan een kind ook zelf! Even oefenen en iedere net 4-jarige doet dat allemaal zelf (of denk je dat de juf met de pauze 25 jassen aantrekt, dichtritst, jassen in luizencapes wurmt, etc. ?)

dc

dc

23-03-2009 om 07:47

Nivea

we hebben het hier over een kindje dat net 3 is geworden, niet 4. Oefenen is wat anders dan er zoveel druk opleggen, dat het kind er 's ochtends al nerveus over is.

verder vind ik 1 juf op 25 kinderen van 4 niet echt verantwoordelijk. Op het kdv hier in frankrijk zit er geloof ik 1 juf op 4 kinderen en de groepjes zijn klein. Als er geen tijd is om een kind dat hulp nodig heeft te helpen, dan vind ik dat echt bar slechte opvang.

En ik vind het toch echt aan de ouders en het kind om te beslissen wanneer iets geleerd wordt dan aan de opvang, tenzij de opvang de tijd neemt om het te leren, zonder het kind frustraties aan te praten.

amk

amk

23-03-2009 om 16:20

1 juf op 25 kinderen is heel normaal met 4 jarigen op een basisschool. En dat moet wel vanaf dag 1. Dus zul je op het kdv of thuis je kind daar weldegelijk op moeten voorbereiden.
Dus dat ze dat op een kdv doen vind ik niet meer als normaal. Maar, als een kind daar zo onzeker van wordt is het wel tijd voor een gesprek tussen ouders en kdv. Vooral over hoe ze dit zowel thuis als bij het kdv gaan aanpakken. Want geen eisen stellen aan een 3-jarige is eigenlijk geen optie.

Jeanette

Jeanette

24-03-2009 om 21:02

Gesprek gehad...

Bedankt voor jullie reacties.

Ik heb het enigszins tactisch proberen aan te pakken door eerst bij wat ouders waar ik wel vaker een praatje mee maak te vragen wat hun gedachten was bij de desbetreffende juf. Alles wat ik dacht was immers een voorgevoel, want als ik er ben is het vaak 'heel goed gegaan, alleen moest ie zo huilen bij het aankleden - hoe dat nou toch kan?'. In de auto wordt dan duidelijk dat ze boos is geworden en dat hij moest huilen en dat ze hem heeft uitgemaakt voor baby.
De ouders bevestigden wel een beetje wat ik ook al dacht, maar het blijft moeilijk om er over te beginnen, omdat ik haar dus ook niet helemaal vertrouw.

Ik heb het dus nog een keer bij het wegbrengen besproken en aangegeven dat ik graag wat meer wil weten over hoe ze dit dan de kinderen leren. Gesprek ging op zich wel aardig, maar goed, zij weet ook wel wat ze moet antwoorden (rustig blijven, positief stimuleren, etc). Waarom mijn zoontje dan in de ochtend al zenuwachtig werd, omdat ie geen vest aan had, begreep ze ook niet.

Het is lastig, maar ik heb in elk geval aangegeven dat ik niet zomaar alles voor zoete koek slik en dat ze dit bij mijn kind in elk geval niet zomaar kan doen.
Van groep wisselen wil ik eigenlijk niet, want dan is het weer een verandering.

Overigens is het niet zo dat ik niet wil dat mijn kinderen niet zelfstandig worden, integendeel. Maar het moet wel op een manier gaan waar het kind zich prettig bij voelt en die zijn zelfvertrouwen doet groeien in plaats van aantast. Thuis werk ik veel met stickers en dat gaat eigenlijk heel goed....

Jeanette

Goed van je dat je je ongenoegen hebt uitgesproken. Ik heb alleen het idee dat je niet echt tevreden bent met de uitkomst...? Heeft ze toegegeven dat ze je zoontje aan het huilen heeft gemaakt? Ik zit me echt kwaad te maken, hoe kan een leidster nou zo doen tegen kleine kinderen??!!
Als je dit vaker signaleert, zou ik het bij de directie aankaarten, wie weet zijn er wel meer klachten geweest.....
Succes verder!

Jeanette

Jeanette

31-03-2009 om 10:29

Voorlopig goed zo...

Het is voor mij voorlopig goed zo. Het zou mooi zijn als ze zou toegeven en sorry zou zeggen, maar dat zit er denk ik niet in. Ik heb geen zin in een welles-nietes situatie, die ik toch nooit kan winnen (want ik was er zelf niet bij). Het gaat er nu even niet om dat ik mijn gelijk krijg, maar dat ze beseft dat ze hier dus niet ongezien mee wegkomt. Ze weet zelf wel dat ze 'erbij' is. Ik kan nu wel op mijn strepen gaan staan en verwachten dat ze toegeeft, maar de vraag is of mijn daarbij gebaat is.

Mocht het nog een keer gebeuren, dan ga ik naar de lokatiemanager en dit heb ik haar ook gezegd. Dus ze weet zelf wel hoe ze ervoor staat bij me.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.