Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

Paniek en angst bij peuter

Ik ben inmiddels toch wel erg bezorgd over mijn peuter van bijna 2.8 jaar. Hij ontwikkelt zich als een ansgtig en paniekerig kind. En het lijkt wel steeds erger te worden. Hij krijst moord en brand bij de kapper, bij de dokter, op cb. Hij raakt helemaal in paniek als de buurman een grapje maakt tegen hem en vraagt of ie achterop zijn fietsje mag, hij durft geen schort aan op de PSZ. Van de week kwam daar een vreemde juf de klas binnen en raakte ie helemaal de weg kwijt. Totaal over zijn toeren. Als we de dijk op willen rijden huilt ie dat we gaan vallen, als ik sta te praten met iemand in een auto roept ie: niette in achterbak, niette in achterbak. Als ik bij een ander kindje aan het spelen ben en die krijgt een driftbui, dan huilt ie dat ie naar huis wil. Hij heeft een jaar gekrijst bij het in bad gaan. dat gaat nu gelukkig wel goed, maar ook daar vreselijke paniek. Hij is bang van de wind geweest. Huilen!! Inmiddels lijkt ie daar aan gewend. Nou ja, en ga zo maar door. Op PSZ herkennen ze het ook heel duidelijk dat ie erg paniekerig en angstig is. Maar zijn juf zei laatst dat ze het nog even aan willen kijken tot ie drie is.
Mijn oudste zoon van nu 12 was vroeger ook erg angstig. Dus het is niet iets nieuws voor me, maar nu ik er weer middenin zit vind ik het toch wel erg moeilijk.
We ontlopen de dingen niet, omdat we denken dat we daardoor zijn angst alleen maar bevestigen. Bovendien: hij moet in bad enz. Sommige dingen moeten ook gewoon.
Herkent iemand dit, heeft iemand tips???
alvast bedankt.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Poe

Dat lijkt me wel pittig voor jullie! Het klinkt alsof hij erg gevoelig is, veel binnenkrijgt en daar dan ook iets mee *moet*. Prikkels vermijden valt niet mee als je ook de deur uitmoet, naar psz enz.
Een strak ritme kan helpen maar verder weet ik het ook niet zo goed, sorrie. Heb ook een gevoelige zoon maar die is niet zo angstig. Succes - hopelijk groeit hij er overheen.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Quin van der Veer

Quin van der Veer

16-06-2011 om 13:36

Prikkels

Ja, ik herken (een deel van) dit gedrag. Onze zoon had ook een aantal van deze gedragingen als peuter. Hij bleek overgevoelig voor bepaalde prikkels, bleek later ook nog ADHD te hebben, die combi komt veel voor. Google maar eens op Sensorische Integratiestoornis.
Hij kon ook absoluut niet tegen harde wind, bepaalde aanrakingen op zijn huid en in zijn mond. Houd voor ogen dat hij zich niet aanstelt, probeer hem er langzaam overheen te helpen. Een SI-therapeut kan daar eventueel bij helpen. Laat het niet doorsudderen, hoe eerder je hem hiermee helpt, hoe liever zou ik zeggen.

Herkenning

Hier onze oudste zoon was/is net zo. Overal altijd angstig voor en meteen huilen. We mogen het soms niet zeggen, maar soms ben je het zat en zeggen we: "heb je die jankerdje weer" Ik weet het, het is niet leuk zeggen, maar altijd overal om huilen is ook zo vermoeiend... Ik heb vorige week een drama week op het schoolplein gehad, om 12.00 en om 15.15 was het huilen, gillen, schreeuwen en waarom?? Om de fietsensleutel die kwijt was, omdat hij met z'n voet ergens tegenaan kwam, omdat een kindje niet kon spelen enz enz....
Ook toen hij baby, dreumes en peuter was, altijd huilen. Als ik weg ging bij de psz was het huilen maar ook weer bij het ophalen (want het was nou net zo leuk aan het worden) Hier was het een combinatie van angst maar ook moeite hebben met dingen afsluiten en beginnen.
Wat hier heel erg werkte toen op dit leeftijd was duidelijk de dingen aangeven (de psz juf vertelde 5 min van te voren dat ik er aan kwam), structuur bieden (hij ging standaard elke maandag, woensdag, vrijdag naar de psz) veranderingen werden (als dit kan) van te voren (niet te vroeg) verteld. Ook als we ergens heen gingen vertelde ik het ritme...we gaan nu daarheen, dan dat doen, dan naar huis, broodje eten en dan even slapen.
Ik deed ook niet al te veel prikkels in 1 week, meer verdelen en niet te veel opdringen van dingen, want dat werkte alleen maar averechts.
Het is echt doodvermoeiend, gelukkig wordt het wel beter en kan je er veel over praten als ze ouder worden en veel dingen uitleggen, maar ik blijf het lastig vinden als hij weer staat te huilen voor me neus...

buzz

buzz

20-06-2011 om 14:14

Mijn zoon ook

hij is nu 5 en gaat naar speltherapie, het begint zijn vruchten af te werpen.
Volgens mij kan dit voor alle leeftijden, en oh als ik dit eerder geweeten had.
Ze leren onder het spelen, vanalles voral met hun eigen gevoel om gaan en dingen een plaatsje te geven, eerst word er geobserveerd.
Ik zou eens zoeken op internet, speltherapie, wij zijn bij pit in tilburg, via een verwijzing van de huisarts word alles vergoed. Het doet zo goed!

Asa Torell

Asa Torell

20-06-2011 om 22:32

Buzz (enigszins ot)

Wat fijn om te lezen dat het zo goed helpt!

Pilar

Pilar

22-06-2011 om 09:23 Topicstarter

Gesprekje psz

DAnk voor jullie reacties.
Hier heb ik gisteren de juf van PSZ gesproken. Wat een schat is dat zeg. Ze vind het ook zeer opvallend hoe paniekrig mijn zoontje kan reageren. Ze noemde van gisteren weer het voorbeeld dat ze een vuilniszak aan het opruimen was en dat ie dan helemaal in paniek raakt en zegt: M. niette in de vuilnszak!!. Ze zegt: waar haalt ie het vandaan. En DAT is het precies. Waar haalt ie het vandaan. Je zou bijna denken dat wij hem weet ik niet wat aandoen. Ze zei dat ze denkt dat zijn fantasie zoo groot is dat hij dingen bedenkt waar andere kinderen niet op komen. En dat is het denk ik ook. Ze zei verder dat ie erg lief is en sociaal en goed praat en ze zei dat hij nog zoo klein is en dat we het gewoon nog even aankijken. Vooral ook omdat ie zich verder prima ontwikkelt.
Hij is overigens op ander gebied erg stoer. Hij fietst al, klimt in klimrekken, als ie valt geeft ie meestal geen kick.
We wachten nog maar even af. denk ik..
Bedankt voor de reacties.

Hmmm

Mijn zoon was/is ook geen held, maar bij jouw zoon klinkt het een stuk erger.

Hier is zoon nu 4.5 en een stuk minder angstig. Wel af en toe als hij met iets bezig is en ik opeens iets tegen hem zeg dan kan hij zo schrikken dat hij alles laat vallen en heel hard naar me toe rent.

Ik hoop dat je toch hulp vindt om het voor je zoon wat draaglijker te maken.

buzz

buzz

25-06-2011 om 07:24

Asa en pilar

pilar ik herken het wel.
Natuurlijk kan je het nog een tijd aankijken, wie weet gaat het vanzelf over, maar oh wat is het erg he, om je kind altijd net een beetje op zijn hoeden ziet zijn, net niet ontspannen net niet altijd zich zelf, bangig, enz.
Als je op een gegevemoment denkt dat hij er echt te veel last van heeft en dat het verergerd daqn kan ik je echt aanraden hulp te zoeken, want soms gaat het gewoon niet vanzelf over en hebben ze een steuntje in de rug nodig.
pilar.
Ja we zien nu uitwerking, beetje bij beetje, van de ene kant is hij nu erg aan het worstelen met omgang daardoor toch regerlmatig iets meer tranen, maar dat scheint er bij te hporen.
Van de andere kant slaapt hij af en toe door, spreekt gemakkelijker mensen aan en kruipt niet meer altijd achter mijn rug als iemand hem aanspreekt. Dus het is aan het werken. We hebben nog even te gaan maar ik heb het idee dat het goed komt.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.