Ringen dragen bruiloft familie
Hoi,
Ik zit een beetje met een dilemma. Mijn zwager gaat trouwen en heeft mij en mijn partner gevraagd of ons zoontje van 2 de ringen wil brengen. Mijn eerste reactie toen mijn partner dit vroeg was dat ik dit heel lief en leuk vond. Maar daarna gaf mijn partner aan dat hij het ook begreep als ik dat niet wilde omdat wij ook verloofd zijn en dus gaan trouwen. We zijn dat alleen nog niet actief aan het plannen. En daar vond ik dat hij ook wel een punt had. Ik ben namelijk zelf best een emotioneel persoon en zou heel graag willen dat mijn zoontje de ringen zou brengen als we zelf gaan trouwen. En dat kan natuurlijk beide, ik ben alleen bang dat het bijzondere en de emotionele lading er dan misschien vanaf gaat omdat ik het al eens bij iemand anders heb gezien.
Ik heb deze twijfel uitgesproken en mijn partner vind het geen probleem als ons zoontje de ringen zou brengen. Hij heeft tegen zijn broertje gezegd dat ik twijfel en erover na ging denken. Daarna is het ons nog een keer gevraagd, en vervolgens weer op de verjaardag van mijn zoontje. Maar dit keer rechtstreeks aan mij, hierdoor voelde ik er best wel een druk op, en nu ben ik hierdoor geneigd ja te zeggen terwijl ik nog heel erg twijfel.
Wat zouden jullie hiermee doen?
je eigen bruiloft wordt je geleefd, op een andere bruiloft kan je je kind in de rol van ringdrager bewust meemaken. (En met twee jaar ook actief begeleiden.) Geniet ervan!
Ik vind het een non-issue maar goed… Laat het hem lekker doen, dan kan hij vast oefenen voor jullie bruiloft.
Wat vind je er erg aan om nee te zeggen? Want blijkbaar vind je het lastig om dit verzoek te weigeren.
AnnaPollewop schreef op 07-06-2025 om 23:42:
Wat vind je er erg aan om nee te zeggen? Want blijkbaar vind je het lastig om dit verzoek te weigeren.
Allereerst ben ik iemand die mensen niet wil kwetsen of boos maken. De familie van mijn partner bestaat eigenlijk maar uit 5 mensen waarvan het enige kleine kind mijn zoontje is waardoor ze er extra waarde aan hechten. De familie van de bruid is heel groot met heel veel kleine kinderen, wat ook betekend dat ze dan 1 van die kinderen moeten kiezen waardoor er ook gedoe en onenigheid in haar familie kan komen vanwege de kinderen die niet gekozen zijn. Dit hebben ze ook zelf gezegd, dus is voor een gedeelte dus ook gemak denk ik. Maar daardoor een extra redenen waarom ik mij schuldig en bijna egoïstisch zou voelen als ik nee zou zeggen. Ik ben bang dat ze nu wel zeggen dat het niet uit maakt, maar er altijd wel een soort onbegrip, gekwetstheid en onvrede zal zijn aangezien het familie mensen zijn.
Ik snap de andere reacties ook wel hoor, als ik niet zelf nog zou gaan trouwen dan zou het voor mij ook helemaal geen issue zijn. Ik snap ook dat het voor sommige mensen helemaal niet perse een groot ding is waardoor het misschien overdreven voelt dat ik me hier druk om maak. Misschien ben ik hiermee ook een stuk sentimenteler dan anderen. Uiteindelijk zijn we allemaal mensen en hechten we waarden aan andere dingen en dat is ook maar goed. Hierdoor kunnen we soms beter op onszelf reflecteren en zo leren we allemaal van elkaar. In mijn geval heeft dit verzoek wel meerdere lagen waardoor het voor mij wel een ding is om gewoon maar ja of nee te zeggen. Dan is het fijn om te lezen dat ik er op andere manieren naar kan kijken en om een mening te krijgen van mensen die hier helemaal buiten staan.
Als je zelf twijfelt zou ik nee zeggen. Het is niet jouw probleem dat ze dan eventueel moeten kiezen uit de kleine kinderen van familie van je schoonzus. Niemand de ringen laten brengen is namelijk ook een optie.
Zoon krijgt zo alvast wat oefening voor als het bij jullie er van gaat komen. Omdenken…geef er een positieve draai aan.
En als je het toch echt niet wil dan mag dat ook.
Mijn schoonzus vroeg mijn kinderen en die hadden er helemaal geen beeld van. Op de dag zelf weigerden ze dus.
Zo'n bruidspaar denkt misschien dat alle kinderen dit willen. Ze kunnen beter een ouder kind aan de andere kant vragen aan wie het duidelijk is uitgelegd (dat iedereen naar je kijkt enz) dan een onvoorspelbare peuter van 2 die geen idee heeft.
Uit gemak jouw zoon kiezen
En jij wil het niet .
Gewoon nee zeggen.
Echt dat mag .
Ik heb het idee dat je het niet wil. Ik zou het denk ik ook niet willen. Gezien de reacties hier, zou ik in jouw plaats bang zijn voor zeikerd of gevoeliger te worden uitgemaakt. Dus ik denk dat ik je wel snap.
Als ik bovenstaande goed heb begrepen, zou ik het dus niet doen. Ze zeggen weleens: bij twijfel niet oversteken. Je hebt genoeg reden om te twijfelen. En zelfs al had je dat niet, dan had je nee mogen zeggen. Dan maar een zeikerd. Ik zou het wel zsm doorgeven, zij willen waarschijnlijk ook duidelijkheid. Wees dan wel duidelijk in je "nee", laat geen ruimte over voor "als het echt niet anders kan/als je het niet erg vindt/liever niet/...", want dan geef je ze ruimte om het toch door te zetten. "Nee, ik wil dat ons kind op onze bruiloft de ringdrager is en dat dat een unieke ervaring zal zijn" is een prima antwoord.
En inderdaad, de ringdrager hoeft niet een kind te zijn. Het lijkt alsof ze nu van hun probleem, jouw probleem maken. Jij kan niets aan de aantallen kinderen in zijn/haar familie doen. Als ze een volwassene (goede vriendin, een ouder, ...) als ringdrager kiezen, is het wellicht minder schattig, maar het kan net zo dierbaar zijn. Of de bruidegom kan de ringen in zijn binnenzak dragen, kan ook mooi zijn. Dan droeg hij de ringen bij zijn hart in de buurt. Maar goed, die keuze hoeven jullie niet te maken voor hun bruiloft.
Grapje: Is er niet een huisdier? Dat met een kussentje op de rug de ringen brengt (en dan van die terrorverhalen als een wegrennende hond met ringen en al, of een doorgeslikte ring die gezocht moet worden in de ontlasting). Ok, mijn fantasie slaat op hol, sorry.
Mijn dochter ging toen ze 2 was echt alle kanten op. Je knipperde met je ogen en ze zat achter een boom of bankje of drie gangpaden verder. Dus die zouden we met ringen en al kwijt zijn geweest. Overigens was en is zij ook heel schattig hoor, maar dat zou voor mij ook een reden zijn geweest om nee te zeggen.
Verder vind ik 2 jaar wel heel jong. Als een kind er zelf aandeel en herinneringen aan zou hebben zou het wat anders zijn, maar 2 jaar en alleen maar voor de schattigheid, nee.
Kaartje1 schreef op 07-06-2025 om 22:54:
😂😂😂
Het gaat over het brengen van de ringen.
Ik ben echt te nuchter voor zulke dingen volgens mij.
Harstikke leuk toch dat je zoon gevraagd is.
Eens met Kaartje!
Als een vader zijn 2e of 5e dochter naar het altaar begeleid, is de emotie toch ook niet minder dan bij de 1e?
Kersje schreef op 08-06-2025 om 10:48:
[..]
Eens met Kaartje!
Als een vader zijn 2e of 5e dochter naar het altaar begeleid, is de emotie toch ook niet minder dan bij de 1e?
Bij de 5de is vader blijer
😂😂
grapje
Kersje schreef op 08-06-2025 om 10:48:
[..]
Eens met Kaartje!
Als een vader zijn 2e of 5e dochter naar het altaar begeleid, is de emotie toch ook niet minder dan bij de 1e?
Alwaar hij zijn dochter overdraagt naar haar echtgenoot die voortaan de zeggenschap over haar heeft. Van mij mogen die patriarchale gewoonten wel een keer gemoderniseerd worden.
Net als dat ring dragen. Ik kan me eerlijk gezegd niet herinneren hoe dat plaatsvond bij de huwelijken die ik heb bijgewoond. Volgens mij stonden ze bij mijn eigen huwelijk gewoon op de tafel van de ambtenaar of mijn ex had ze in zijn zak of zo.
MMcGonagall schreef op 08-06-2025 om 11:07:
[..]
Alwaar hij zijn dochter overdraagt naar haar echtgenoot die voortaan de zeggenschap over haar heeft. Van mij mogen die patriarchale gewoonten wel een keer gemoderniseerd worden.
Oh wow, ik ben niet de enige die zich hier rot aan ergert! Mijn zus ging voor de derde keer trouwen en omdat mijn vader inmiddels overleden was, had ze mijn oudste broer gevraagd haar 'weg te geven'. Ik vind het werkelijk een belachelijk iets!!
Overigens heb ik toen samen met mijn nichtje omdat zij met haar drie jaartjes (of 2, weet ik niet meer) nog te klein was, de ringen gebracht naar het bruidspaar.
Is dat geen idee voor TO?
Dat jullie kind dit samen doet met iemand (generale repetitie) en het dan met jullie bruiloft, heel speciaal; helemaal alleen kan doen?
