Rollenspel meisje 3,5 jaar
Hoi,
Mijn dochtertje van 3,5 heeft blijkbaar erg veel fanatsie. Ze is soms dagen achter elkaar iemand anders. Vaak moeder van een denkbeeldig kindje, soms zelf een babytje, soms een tante, enzenz. Op zich is dit niet zo'n ramp en hoort het er wel bij. Alleen vinden we het de laatste weken wel heel erg bont. Ze is er niet meer van af te brengen, als we gaan eten mag ik haar niet bij haar echte naam noemen, maar is ze die of die en heeft haar kindje naast haar zitten aan tafel en die moet ze helpen met eten.....met gevolg dat ze zelf niet eet. Ze luistert niet als ik iets zeg, want ze is even boodschappen doen en kan me dus niet horen. Of ze is in haar denkbeeldige huis en dus moet ik eerst aanbellen om te kunnen praten tegen d'r. Soms is het prima, maar soms wil ik gewoon dat ze gelijk luistert zonder die poespas. Als ik dat zeg, wordt ze erg boos. Dat kan ik me ergens ook wel weer voorstellen. Maar hoe gaan we er dan mee om? Heeft iemand hier ervaring mee of goede tips?
Alvast bedankt!
Corrie
Tijden instellen
Als kinderen in hun spel zitten, dan is het moeilijk ze eruit te halen. Maar je kunt wel duidelijke afspraken met haar maken. Aan tafel wordt niet gespeeld, dan ben je gewoon jezelf. Na het eten mag je weer verder spelen.
En zo de dag splitsen in momenten waar ze wel en niet mag spelen, en zorgen dat het erg duidelijk is voor haar.
Omkopen?
Zoon had/heeft dit veel minder dan jouw dochter, maar bij hem was het altijd rap over als ik m een of andere tractatie of iets anders leuks voorhield dat wel voor hemzelf, maar niet voor de denkbeeldige persoon/dier (hij was vaak Simba) geschikt was.
Groeten,
Temet
Dc en temet
dc; tijden instellen ben ik al druk mee bezig. Als we eten gaan we dat ook echt doen, zonder speelgoed aan tafel en dus ook zonder een rollenspel. Maar soms zit ze er dus zo erg in, dan zegt ze; mama mag wel gewoon Francine zeggen (zo heet ze) maar achter haar zit dan desbetreffend persoon die ze naspeelt. En ze gaat dan toch door in dat spel van gek praten, niet eten enzenzenz. Dus het helpt nog niet echt.
temet; beloning ofzo dan zegt ze dat ze even weer Francine is en gaat daarna weer braaf verder in d'r spel. Dus helpt eigenlijk ook niet.
Zou het niet een vorm van aandacht kunnen zijn? Ik ben me niet bewust dat ik haar opeens minder aandacht geef dan anders, maar je weet maar nooit.
Groetjes van Corrie
Zeer herkenbaar
Mijn zoon (net 4) is de laatste week kapitein haak...drama net bij het handenwassen voor het eten: Haak heeft immers maar één hand, dus weigerde hij de ander te wassen. Heeft zelfs geleid tot huilpartij op de gang. En zo hebben we sinds hij ongeveer 3,5 is ook periodes 'leeuw' en 'T-rex' gehad. Ach, het meest van de tijd vind ik het superleuk: hij kan daardoor met helemaal niets (paar poppetjes of diertjes, of op het moment een kleerhaak) uren spelen en van alles nadoen, hele gesprekken voeren. Maar soms is het inderdaad lastig hem eruit te halen. Het is voor hem duidelijk een mechanisme dat hem helpt als hij verlegen is (dan is hij opeens Dino) of als hij ergens geen zin in heeft- zoals dat handenwassen bijvoorbeeld. In die situaties vind ik het soms wel erg vervelend (of genant, maar dat is dan weer meer mijn probleem, eigenlijk heel fijn voor hem dat hij zo'n mechanisme heeft als hij onzeker is ook al wil ik liever dat hij een model-sociaal kind is).
Maar als het echt stoort, en hij er niet uitkomt, of anderen bijvoorbeeld bang maakt met zijn gebrul corrigeer ik hem net als wanneer hij iets anders 'stouts' doet. Dus: eerst vragen op te houden (nu even niet kapitein haak zijn, nu wil ik dat je W bent), dan laatste waarschuwing (ik tel tot drie...) en dan even naar de gang tot hij gewoon wil doen. Meestal spreek ik dan ook met hem af wanneer hij weer Dino/leeuw/kapitein haak mag zijn. Eigenlijk gaat dat goed zo. Hij is deze week begonnen op school, en ik was bang dat hij daar alleen maar zou grommen of brullen, maar daar doet hij keurig aangepast!
Succes!
Kapitein haak
Owww, zelfs met grommen. Heb ik geluk dat baby's niet grommen, haha. Nou ja baby's willen uit de borst drinken.....dochterlief nu dus ook.
Gelukkig gaat het laatste dagen wat beter, als ik zeg dat we gaan eten ofzo dan doet ze het nu wel.
Groetjes!
