Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
liora

liora

28-10-2012 om 23:07

Schreeuwen Peuter van 3,5 jaar

Hallo,

Ik weet niet goed hoe om te gaan met geschreeuw van mijn peuter, bijna 3,5. Het klinkt niet zo aardig, maar hij schreeuwt vaak. Bijvoorbeeld als hij een toren wil maken maar het lukt niet, als er een haartje op zijn speen zit, als hij geen zin heeft om iets te doen.

Ik heb het idee dat het vrij extreem is en ik weet niet goed wat te doen. Negeren helpt niet echt, lijkt het erger te maken eigenlijk. Op de gang zetten leidt tot totale hysterie.

Wie heeft tips?

Liora

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
vaasje

vaasje

28-10-2012 om 23:27

Hem

Rustig benaderen? "Ik zie dat het jou niet lukt, misschien helpt het als je vraagt of ik je wil helpen?"

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Nou

Ik liep vanmiddag te overwegen hier te posten wegens mijn 3 en half jarige relschopper. Hij is nl totaal nirt onder de indruk van 'straf'. Die geef ik dus niet meer echt. Ik probeer het dan op te lossen door hem ofwel af te leiden of het uur te leggen.

Wat schreeuwen betreft; hij kan wel enorm kwaad worden als iets niet lukt, en zich ter aarde werpen en ook alles om zich heen stuk maken (lego bijv.).
De oudste deed dit anders dus deels is het denk ik karakter: eigenwijze hardhoofdjes.

Ook vrees ik dat het een fase is: ze worden geoot, maar zijn nog klein, willen alles, zijn gefrusteerd en egocentrisch.. Kortom ze moeten nodig naar school

Heb dus geen oplossing behalve dat je op een speelse manier kunt blijven uitleggen dat schreeuwen niet helpt/ jouw oren dan zeer doen..

Succes!

dc

dc

29-10-2012 om 00:39

Praat me er niet over

Als het mijn nu 4 jarige niet zint, dan zijn m'n oren gaar.

Ik heb de uitknop nog niet gevonden!

Gisteravond

leek het hier echt alsof mijn jongste vermoord werd. En waarom was ze hysterisch ? Papa had een stuk wc papier voor haar afgescheurd maar dat wou ze zelf doen, dus papa zei dat ze dan zelf ook nog een stukje mocht pakken, dat wou ze niet, ze wou een nieuwe rol en dat mocht niet want dat vond papa onzin.

Totale hysterie. Toen heb ik geprobeerd haar rustig te krijgen wat ook totaal averechts werkte en ben ik geslagen en geschopt.

In ieder geval het was veel te laat, ze had gewoon een half uur eerder naar bed moeten gaan want tijdens het eten was het ook al een ramp. Ze kunnen totaal nog niet relativeren, als ze moe zijn dan kunnen ze zich alleen op deze manier uiten. Ze is in ieder geval als een blok in slaap gevallen toen ze uit geschreeuwd was.

Lekker in het sopje laten gaar koken dan maar, dat is nu mijn strategie, dus gewoon weg lopen en zeggen dat als ze weer rustig is we wel weer terug komen. Het lijkt mij ook erg frustrerend hoor om ruim 3 te zijn, je wil van alles,bent voor veels te veel dingen te klein, je snapt de grotere mensen in het gezin niet altijd en kan het niet goed uiten en je hebt vooral totaal geen relativeringsvermogen.

In ieder geval, je bent niet alleen

Uitleggen

Eindeloos uitleggen dat schreeuwen niet helpt. En iedere keer weer aangeven wat je kind in zo'n geval wel kan doen: vragen of je wil helpen, zeggen dat iets niet lukt, zeggen dat hij iets niet leuk vindt enz. enz. Je kunt hem uitleggen dat als hij schreeuwt dat jij dan boos wordt en geen zin hebt om hem te helpen of om rekening met hem te houden, en dat hij dan dus juist niet krijgt wat hij wil. En dat moet je dan dus ook niet doen als hij schreeuwt. Het zal waarschijnlijk eerst nog wel even erger worden, maar als je volhoud gaat het steeds beter.
Hier heeft dat in ieder geval heel goed geholpen.
En overigens: bijna 3 en een half... hoog tijd om z'n speen in de wilgen te hangen lijkt mij. Mijn ervaring is dat als je een kind "ouder" gaat behandelen, het zich daar ook naar gaat gedragen. Zolang je hem als klein peutertje ziet en behandeld (en een speentje hoort daar bijvoorbeeld ook bij), zal hij zich ook als klein peutertje gedragen (met schreeuwen enzo, terwijl hij oud genoeg is om gewoon te praten en te benoemen wat er aan de hand is).

Goh

mijn dochter heeft al een tijd geen speentje meer en toch is ze regelmatig hysterisch, misschien ligt het aan mijn gebrek aan ervaring.

Manda

Dat moet het dan wel zijn!

Eigen speeltijd

Mijn zoontje van bijna 3 kan er ook aardig wat van. Wat hier erg helpt is om hem af en toe 10 minuten speeltijd te geven.
De wekker 10 minuten (beginnen met eerst een paar minuten en later opbouwen) zetten en tegen hem zeggen dat hij zelf moet spelen en ik pas weer met hem praat/ speel als de wekker gaat. Ook echt niet reageren, hoe moeilijk ook. Want in het begin zullen ze alles uit de kast halen om je aandacht te krijgen.
Doordat hij zichzelf zo moet vermaken, wordt hij rustiger over het algemeen en lijkt het schreeuwen ook af te nemen in het algemeen.
Wanneer hij wel schreeuwt (in de niet wekkertijd) probeer ik heel rustig te zeggen dat hij het gewoon moet vragen en hem anders niet help.
Succes ermee.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

dc

dc

29-10-2012 om 16:23

Jippox

"Het zal waarschijnlijk eerst nog wel even erger worden, maar als je volhoud gaat het steeds beter."

Dat is zo, maar ze worden ook groter, en dan gaat het vaak gewoon uit zichzelf al beter. En het zijn vaak fases, en die gaan ook weer over.

Ik heb er trouwens een stuk meer geduld voor dan voor zeuren. Daar raak ik woest door. Mijn man heeft het gelukkig andersom, dus ik spring in bij hysterische kinderen en hij bij zeurende.

En wat betreft speentje, joh, dat gaat vanzelf een keer in de hoek, waarom zou je dat af willen dwingen? De onafscheidelijke knuffel van mijn oudste ligt nu in het bed van mijn jongste. Heb ik helemaal niets voor hoeven doen. Hij vond zichzelf op een gegeven moment te groot.

Wat dat speentje betreft: dat is zeker niet bij alle kinderen zo, dat ze daar vanzelf mee stoppen. Het kan best dat Liora een goede reden heeft ermee door te gaan, dan moet ze dat vooral doen, maar het kan ook een ingesleten gewoonte zijn waar ze niet zo bij stilstaat.
Kinderen worden vaak sneller groot dan je denkt, dat is tenminste mijn ervaring, dat ze eigenlijk al hele fases verder zijn dan hoe ik ze zie. Het kan soms helpen om weer eens even naar je kind te kijken. Misschien ziet Liora haar zoon nog echt als een klein peutertje. Maar 3 en een half betekend ook dat dat kleintje over een half jaar op school zit. Misschien is hij er wel aan toe om als wat 'groter' gezien te worden.
Het hoeft helemaal niet zo te zijn he, ik geef alleen maar een suggestie!
Veel dingen zijn inderdaad fases, die weer overgaan, maar ik geloof dat je zo'n fase wel ernstig kunt bekorten door het ongewenste gedrag niet te belonen. En nou ja, ik heb zelf liever het idee dat ik er wat aan/mee doe, dan dat ik lijdzaam af ga zitten wachten tot ze groter zijn

dc

dc

29-10-2012 om 19:14

Wat grappig

Ik vind het juist veel makkelijker nu met de 3e, omdat ik niet meer de illusie heb dat ik de buien kan voorkomen. Ik kan ze daardoor veel makkelijker accepteren, en kan veel meer met een glimlach aanzien.

Beetje tegenovergesteld dus

Hier hetzelfde jippox

Juist doordat ik meer geduld en begrip heb (en minder tijd) voor dat peutertje, vind ik hem meestal zo schattig.. Hoewel hij nu soms wel erg cheeky kan zijn.. Hij komt bijv nu net weer de kamer ingelopen, grrrr..

Ik denk dat je me verkeerd begrijpt. Ik maak me na 4 kinderen echt niet druk meer, maar ik doe wel graag iets aan ongewenst gedrag. Ik ben er van overtuigd dat je die 'fases' namelijk flink kunt bekorten door er wel wat aan te doen. Dit dus ondanks dat ik vaak meer vertederd of geamuseerd ben dan geïrriteerd of boos...

Wat manda beschrijft

Als mijn 3,5-jarige zo'n bui heeft als Manda beschrijft (inderdaad, moe, en dan hysterisch om niks) dan helpt er niets. Wat ik dan dus doe is haar laten razen tot ze er zelf moe van is. Af en toe probeer ik even of dat moment al is aangebroken, en als het zover is hangt ze tegen me aan om uit te snikken, krijgt ze een slokje water en dat is het dan. Ik ga er geen preek meer achteraan geven, ik heb niet de indruk dat dat ergens goed voor is op dat moment.

Uitzitten dus. Ik weet alleen niet of dat het schreeuwen is waar Liora over schrijft, want het kan natuurlijk ook zijn dat haar jongste alleen maar kort maar wel heel hard uiting geeft aan zijn frustratie zonder hysterisch te worden.

Overigens kan ik mijn uitzitten-tactiek natuurlijk alleen maar toepassen als we niet toevallig ergens dringend heen moeten. 's ochtends ben ik een stuk minder Zen

Groeten,

Temet

Kiki

Kiki

30-10-2012 om 00:30

Hier ook

Als een speenvarken als er iets niet gaat zoals hij dat wil. Hier helpt eigenlijk niets behalve knuffelen en heel heel heel veel geduld en een beetje meebewegen.

Daar ben ik de ene keer een stuk beter toe in staat dan de andere keer.
Maar boos worden, negeren, op de gang zetten is hier het recept voor een compleet hysterisch jochie.

Ik vind het wel eens sneu voor mijn oudste, die is namelijk een stuk flexibeler en wordt regelmatig gevraagd om ook mee te bewegen.

Boos worden

Volgens mij helpt boos worden bijna nooit tegen wat dan ook. Wat niet wegneemt dat je als ouder natuurlijk ook maar een mens bent en soms niet anders kan reageren dan boos (omdat je het gewoon bent), maar de situatie verbeteren doet het zelden...

Streng

Toch.. Als mijn man thuis en meneertje 's avonds flink streng toespreekt, blijft hij toch maar in zijn bedje. En soms scheelt dat toch 2 uur heen en weer gedoe.. Weet niet of hij daar emtionele schade van oploopt helaas pikt hij het van mij niet, maar ik en meer van de onderhandeling (en dus heen en weer gedoe)..

Kiki, hier heeft jongste juiste veel en vaak moeten meebewegen met oudste broer en nu is het zijn beurt, I guess

Ik merk wel opeens dat ze samen beginnen te spelen en dat is zo geweldig! Zo fijn dat ze opgroeien, al mis ik mijn lekker mollige peutertjes wel eens..

dc

dc

30-10-2012 om 12:09

Vertigo

Het probleem is dat de methode wel bij je eigen karakter moet passen. Ik ben van nature niet streng bijvoorbeeld, mijn man meer. Als ik dus probeer streng te zijn haal ik of geen enkel resultaat of ik ga te ver (uh, schreeuwen).

Ik ben dus meer van de negeer methode. Als een kind uit bed kom, stop ik ze nog 1 keer in met de waarschuwing dat dat de laatste keer is. Alle volgende keren zeg ik niets, maar draag ze gewoon weer naar bed (zonder kus of knuffel). Ik had deze tip hier eens gelezen en bij mij werkt dat geweldig. Na hooguit 2 avonden klooien, bleven ze gewoon liggen

Hier dus ook

Ik ben niet goed in streng zijn.. Daarom ben ik ook geen docent geworden

Wat ik deed

Was zeggen: ik versta niet als je zo hard schreeuwt, kan je het zachtjes zeggen?

Bij huilen ook, dit herhaalde ikmwel tot in den treure

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

31-10-2012 om 09:59

Hahaha marsy

Dat zeg ik ook altijd.

Werkt maar eventjes hier, trouwens. Achja ooit zal het wel overgaan toch?

dc

dc

31-10-2012 om 12:19

Lenah

LOL!

liora

liora

31-10-2012 om 16:23

Allen

Zeer veel dank voor al jullie herkenning en tips! Het is al zo fijn te weten dat het normaal is en dat ik niet alleen ben daarin.
Verder heb ik nu wel de Temet methode gehanteerd, laten gaan en daarna troosten. Want na de grootste woede is mijn peuter gewoon verdrietig.
Verder is natuurlijk boos worden niet goed, maakt dingen erger.
Ik merk vooral dat ik zelf erg onzeker ben over een juiste aanpak en daardoor niet consequent ben, dus daar ga ik aan werken.

Oh en speen: denk dat Sint die meeneemt in ruil voor een cadeautje.

Liora

Blik met erwten

Blik met erwten

02-11-2012 om 12:10

Liora

"Ik weet niet goed hoe om te gaan met geschreeuw van mijn peuter, bijna 3,5. Het klinkt niet zo aardig, maar hij schreeuwt vaak. Bijvoorbeeld als hij een toren wil maken maar het lukt niet, als er een haartje op zijn speen zit, als hij geen zin heeft om iets te doen.

Ik heb het idee dat het vrij extreem is en ik weet niet goed wat te doen. Negeren helpt niet echt, lijkt het erger te maken eigenlijk. Op de gang zetten leidt tot totale hysterie."

Lekker meeschreeuwen toch????!!!! (Whoehaha!)

liora

liora

02-11-2012 om 14:06

Hee blik

Stick die erwten waar the sun don't shine!

Het is hier het type kind

mandarijntje is een nurks figuur, voelt van alles maar kan zich ook niet goed uiten. En dus allerlei frustraties en onduidelijke gevoelens waar ze totaal geen raad mee weet. Vannacht werd ze opeens wakker, nachtmerrie over iets wat ze zelf niet kon, iets luktte niet in haar droom, ik ben helemaal gesloopt maar goed, ik vind het ook erg zielig als ze midden in de nacht hysterisch har moet huilen en zich niet laat troosten.

Grappig

man was een paar dagen weg en dat elke avond moeilijk voor mandarijntje. Maar papa is weer terug en mandarijntje zegt tevreden achter op de fiets "ik heb niet gehuild en geschreeuwd". Bij de voordeur bedenkt ze zich en zegt "ik heb 1 keertje gehuild", in de woonkamer "ik moest heeeeeel erg huilen en was heeeel boos".

Nicky Lohs

Nicky Lohs

07-11-2012 om 16:43

Afspraak maken en negeren

Niet iedere 3,5 jarige is hetzelfde maar zou je er over kunnen praten? Uitleggen waarom je het niet wil op een rustig moment waarop hij niet schreeuwt.
Als hij dan toch schreeuwt herinner je hem aan de afspraak en zeg je ook dat je pas luistert als hij gewoon praat.
Dit werkt natuurlijk alleen bij peuters die een goede taalontwikkeling hebben, bij mijn dochter was dat niet het geval. Die schreeuwde dus ook uit frustratie omdat ze het niet op een normale manier duidelijk kon maken.

Nicky Lohs

Nicky Lohs

07-11-2012 om 16:45

Manda

Hahaha, ze weet het slechte nieuws nu al in fasen te brengen. Altijd handig

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.