Voor het eerst alleen naar psz
Heb een uurtje geleden dochterlief naar de PSZ gebracht, dit is haar 2e keer en dus de 1e keer alleen....
Toen ik wegging zag ik dat lipje zo trillen, maar gelukkig bij het zwaaien door de kijkgaatjes kon ze toch nog lachen. Toen ben ik maar gauw gegaan, want de tranen stonden me in de ogen... Thuis toch nog een potje zitten brullen 
Moet ik wel even voor mijn eigen verdediging aanvoeren dat ik hoogzwanger ben en dus zeer snel emotioneel wordt 
Jeetje wat een rotgevoel zeg, om je kind zo voor het eerst bij vreemden achter te laten. Dit gevoel had ik bij mezelf eerlijk gezegd niet verwacht. Nou ja, als het niet goed zou gaan dan zouden ze me bellen en dat hebben ze niet gedaan gelukkig. Over 3 kwartier mag ik haar alweer ophalen. Ben erg benieuwd hoe het gegaan is.
Zo, ik ben mijn ei weer even kwijt 
Ik zal nog wel even laten weten hoe het gegaan is.
Groetjes
Het went, of niet......
Na ruim 2 jaar vind ik het nog steeds wel moeilijk mn dochter achter te laten bij het KDV, terwijl ze het daar echt super naar d'r heeft. Het zal wel iets moedereigens zijn
Het ging gelukkig heel goed!
In dit geval heeft moeders er dus ook meer last van dan dochterlief
Toen de juf zag dat Linde bijna moest huilen toen wij weggingen heeft ze even met haar gepraat en daarna ging Linde gewoon lekker spelen. Toen ik haar kwam halen waren ze aan het buitenspelen en zag ze me niet eens!
Ik ben op zich altijd wel redelijk nuchter, dus ik denk dat het me de volgende keer wel minder zwaar zal vallen. Omdat ik nu weet dat ze het gewoon fijn naar haar zin heeft gehad
Maar het is inderdaad wel een hele mijlpaal hoor. Heel wat anders dan afleveren bij opa en oma op mijn werkdagen. Alhoewel.... daar had ik de eerste keer ook wel moeite mee, maar ook daar ben ik aan gewend geraakt.
Zouden die dingen met de tweede makkelijker gaan? Of blijven al die eerste keren net zo moelijk? Ben benieuwd!
Ach
"Zouden die dingen met de tweede makkelijker gaan? Of blijven al die eerste keren net zo moelijk?"
Toen mijn moeder kind nummer acht wegbracht voor de allereerste dag basisschool, moest ze net zo hard snotteren als bij kind 1 (ondergetekende, haha). Ik vind het stiekem ook maar niets, dat wegbrengen. Man ook al niet. We moeten er echt voor waken dat dochter dit niet merkt, ze heeft er een handje van om zoiets aan te voelen en haar voordeel er mee te doen .
Groetjes (en wat leuk dat Linde zo heerlijk speelde!)
Massi
Hier ook
3 weken geleden met veel moeite weg moeten brengen en ik moest meneertje huilend achter laten. Ik voelde me zo verschrikkelijk naar. Ik was hier ook een draadje gestart over: "wat doe je dan als je kindje op de psz zit?" Ik wist even niet meer hoe ik me moest voelen. Ik was zo gewend aan mn zoontje,dat hij overal met me meekeuteld.
Het is echt weer een mijlpaal voor de kinderen maar ook voor de mama's!
Vandaag de tweede keer alleen
En ze had bij voorbaat al veel zin om te gaan Vandaag heeft papa haar gebracht en het ging allemaal prima. Ik ging haar weer ophalen en de juf zei dat je niet zou zeggen dat het pas de 3e keer is dat ze er was, ze doet gewoon met alles mee alsof ze er al tijden komt en vind het dus ook echt leuk Wat een opluchting!
Wat goed!
Dat is een goed teken, dat ze het nu al zo naar d'r zin heeft! Gelukkig gaat het met de meeste kindjes wel goed, ze zijn veel flexibeler dan je denkt/dacht. En dat heeft vast ook wel met loslaten te maken, voor de ouders dan....
