Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
eef!

eef!

02-10-2011 om 22:57

Waarom doet mijn lieve zoontje dit?

Mijn zoontje is natuurlijk een van de allerliefste kinderen ter wereld!!! Maar deze eigenschap vind ik niet echt geweldig en kan ik ook niet echt plaatsen. Hij kan zomaar uit het niets zijn broertje erg veel pijn doen. Bijvoorbeeld hem met geweld omlopen zodat hij echt hard valt. Ik heb hem nog nooit een ander kind pijn zien doen, dat durft hij niet. En dat hij zijn broertje pijn doet als die hem lastig valt, daar kan ik nog inkomen. Dan kan hij het gewoon nog niet anders oplossen. Maar deze acties komen echt uit het niets. Ik vind dit zo vervelend om te zien bij hem. Herkend iemand dit? Of kan iemand deze kronkel in het peuterbrein aan mij uit leggen? Oh ja, hij is nu 3.9 jaar. Eef

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Tja

Zo zijn grote broers..
En de kleintjes zijn een argeloos object op een moment dat hij gefrustreerd is en iets wil... afreageren.

Hoe oud is je jongste?

Mijn oudste is nu 5 en broertje 3 en die wordt nog weleens conpleet uit het niets omver geduwd of gelopen. Dat is niets persoonlijks!

Het goede nieuws: het gaat al beter, broertje wordt snel groter en sterker en begint zich ye weren.

Het is goed om hem erop te wijzen natuurlijk maar ik krijg steeds meer het idee dat straffen of preken weinig helpt. De dader juist aandacht en positiviteot toestralen.. En klein broertje troosten uiteraard (maar niet voortrekken
Op een fijn moment kun je er wat over zeggen.

Tot zover my 5 cents..

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Sunja

Sunja

03-10-2011 om 00:01

Jaloezie?

Ik weet het absoluut niet maar bij mijn oudste (3) heb ik een beetje hetzelfde. Hij is ontzettend rustig en lief. Ook veel terughoudender dan de jongste. En een heel gevoelig kind. Zo'n type dat slakken in de tuin verzamelt omdat 'papaslak' 'kindjeslak' kwijt was enzo.
En hij veranderde ook in een terrorman eigenlijk best van de een op de andere dag. Ik schrok er erg van. Maar omdat het gepaard ging met slaapproblemen wist ik eigenlijk wel dat er iets aan de hand was - dat is bij hem altijd een teken. Ik denk nu dat het toch jaloezie is. De jongste (1) is sneller geworden, weet beter wat hij wil, pakt bewust dat ene autootje en maakt onbewust wel eens iets kapot zoals duplo of een blokkentoren.
En nu bijt hij zijn kleine broertje, duwt hem hard, knijpt in zijn armpjes en beentjes (met blauwe plekken) EN rijdt met zijn loopfiets expres over slakken heen!
In het begin besteedde ik er veel aandacht aan met de 'nadenkstoel' voor 3 minuten etc. Maar dat maakte het alleen maar erger totdat de jongste alleen nog maar huilde als ze 'samen aan het spelen' waren. Nu negeer ik het en is het veel minder geworden. Ik treed wel nog op als het echt erg is, maar eerder door ze uit elkaar te halen en de jongste te troosten om daarna samen iets te gaan doen (met allebei bedoel ik) Dat werkt veel beter. Of ik verander de situatie (of probeer dat) door het spel te veranderen van iets met auto's naar iets met een winkeltje ofzo.
Ik ben er ook achter gekomen dat mijn oudste steeds gepakt wordt door een nieuw kindje in zijn groep op het kdv. Volgens mij reageert hij dat ook af op zijn broertje door bij hem te doen wat hem zelf overkomen is. Hij zegt er namelijk nooit iets over, tenzij ik heel veel moeite doe (wat ik nu dus doe) dus ik kwam er pas achter toen hij vingerafdrukken in zijn nek had staan en in zijn broek ging plassen...
Dus tja, ik weet het niet. Misschien is het ook zo'n binnenvetter of is er iets zijn situatie veranderd wat hij niet zo goed kan vertellen? Succes in elk geval.
Sunja

Hombre

Hombre

03-10-2011 om 20:59

Homo homini lupus

als je de illusie had dat kinderen onbedorven ideale wezens waren ben je er zo wel vanaf. Mijn oudste doet het ook (5,5 versus bijna 2). Omverlopen als hij denkt dat papa en mama het niet zien. Knijpen. Op hem gaan zitten. Aan de andere kant leert het kleintje flink van zich af bijten (soms letterlijk). En degene die het hardst huilt is vreemd genoeg vaak de oudste. DIe zou ik overigens niet 'mijn lieve zoontje' durven noemen zonder ironie. Is vaak behoorlijk hard en vervelend voor anderen, maar vreemd genoeg toch populair en ook leuk in andere opzichten.

Aan de andere kant spelen ze de laatste tijd wel steeds vaker lief met elkaar en kunnen ze soms ook zorgzaam zijn. Dus alles zit er nog in, nou nog opvoeden en zorgen dat het goede beklijft

eef!

eef!

03-10-2011 om 21:38

Jaloezie

Jaloezie, dat zou inderdaad wel kunnen. Maar als het dan een aanleiding zou hebben, dan snap ik het nog. Maar dit komt meestal volledig uit het niets. Echt verschrikkelijk om te zien vind ik dat. (jongste is everigens bijna 2 en begint ook wel van zich af te bijten). Gelukkig zie ik ook steeds vaker dat hij echt lief voor hem is en gelukkig doet hij het (voor alsnog) niet bij een ander. Maar mijn reactie is nu nog elke keer heel boos worden en dan moet hij meteen even op de trap zitten (zonder waarschuwing dus). Misschien is dat niet helemaal de juiste reactie? Eef

Sunja

Sunja

03-10-2011 om 22:04

Juiste reactie?!

Hihi, dat je vraagt: ik weet niet of dit de juiste reactie is. Antwoord: geen idee! Kwestie van proberen denk ik. Ik was het gedoe zat en ben toen overgegaan op negeren. En tegelijkertijd op andere momenten met mijn oudste praten om een beetje te vissen. Dat werkt nu wel veel beter. Ik liet mij er erg door op de kast jagen (heb ik ook echt een handje van sowieso) maar dat doe ik nu niet meer. Ik heb gezien dat hij ook heel lief is en benadruk dan vooral dat. Ook naar anderen toe.
overigens was het bij ons ook niet zozeer een reactie op iets wat de jongste deed in de zin: een toren omgooien en dan werd hij geslagen. nee, gewoon zomaar inderdaad. Ik denk nu vooral dat de oudste dit gewoon niet kan zeggen/onder woorden kan/wil brengen en het een algehele reactie op een verandering in zijn wereldje is. En in dat wereldje wordt dat kleine broertje een steeds groter onderdeel. Zoiets. Maar ik pretendeer echt niets hoor!

Hombre

Hombre

04-10-2011 om 09:26

Zelfde

Klinkt allemaal toch wel een beetje precies hetzelfde, wat dan wel weer goed is om te horen (wat een zin!). Dat we geen bijzonder sadistische kinderen hebben...

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.