Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
memmie

memmie

24-02-2011 om 20:29

Wanneer doe je het nou goed..

Ik ben op dit forum meer een lezer dan een schrijver maar kan me herinderen dat er vorig jaar een topic was over hoe oud een kind moest zijn voor het alleen op straat mocht spelen..

In die topic vonden de meesten als ik me niet vergis het vrij normaal dat 3 4 jarigen alleen/met vriendjes op straat spelen, ik vond dat veel te vroeg...
Nu las ik ergers hier op het forum een topic over het wel of niet alleen laten van je peuter maar ik kan de topic niet meer terug vinden..

Toen mijn bijna 3 jarige laatst ziek was heb ik haar ook op de bank laten liggen toen ik mijn 4 jarige naar school bracht en zag en zie daar geen probleem in. Toen ze later weer beter was maar aan gaf liever op de bank tv bleef kijken dan mee naar school ging ook niet. Ik ben zo weer terug en zij kan lekker nog even wakker worden voor de tv.

Maar nu mijn vraag wannneer doe je het goed ....ben je te overbeschermd als je kind nog niet met 4 jaar buiten de tuin wilt laten spelen en ben je aan het verwaarlozen als je peuter even een aantal minuten alleen laat...

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Massi Nissa

Massi Nissa

24-02-2011 om 21:14

Je gebruikt de verkeerde woorden, denk ik

Het gaat niet om overbeschermende ouders, of ouders die hun kind verwaarlozen. De vraag die je jezelf moet stellen bij dit soort situaties is: kan ik ermee leven als dit fout afloopt? Natuurlijk is het mogelijk om een peuter even op de bank te laten liggen terwijl je een ouder kind naar school brengt. En dat zal bijna altijd goed gaan. Wat nu als het juist bij jou, juist bij jouw kind, een keer niet goed gaat?
Deze vragen kan niemand voor jou beantwoorden, die antwoorden moet jij voor jouw eigen gezin bedenken (in overleg). Ik vind het zelf handig om daarbij steeds te denken: kan ik leven met de gevolgen?
Groetjes
Massi

Nooit doen

Zelf doe ik dit echt nooit. Wat Massi Nissa zegt gaat bij mij op: ik zou er niet mee kunnen leven als er iets gebeurd. Stel dat je kind een snoepje pakt op de hoogste plank en valt, dat er brand uitbreekt, dat ze je gaan zoeken buiten of als je zelf onder een auto loopt... ik moet er niet aan denken.

tja soms is het lastig maar mijn dochter neem ik altijd mee om mijn zoon op te halen. Ziek of niet...

liefs lisa

hoezo, wanneer doe je het goed ? Buiten de wet zijn er verder geen regels, allemaal eigen inschattingsvermogen en afwegingen per situatie per omstandigheden.

Eigen gevoel

Inderdaad je eigen gevoel is het beste, wat jij vind is goed.

Ik zou het ook nooit doen, als mijn jongste zoon ziek is, bel ik mensen in mijn omgevinng op die mijn oudste zoon tussen de middag even kunnen opvangen en om 15.15 even kunnen ophalen. En anders maak ik hem gewoon wakker en moet hij gewoon mee.
Buitenspelen alleen, vind ik ook per wijk/stad/buurt afhangend. Hier hebben we veel water aan de voorkant, weinig kids van mijn zoontjes zijn leeftijd en veel auto's die altijd te hard rijden. Mijn gevoel zegt dat ik dit niet verantwoord vind. Speelt hij nu bij een vriendje waar geen auto's rijden en geen water enz, en hoor evenlater van moeder dat ze alleen buiten hebben gespeeld, vind ik het prima.

dc

dc

25-02-2011 om 08:54

Gezond verstand

Het hangt allemaal af van het karakter van kind/kinderen, is er iemand in de buurt waar ze bij problemen heen kunnen (hier buurvrouw), ben je 5 minuten weg of 20, is de omgeving veilig, controleer je gas etc voor je weg gaat.

Elke thuissituatie is anders, het is dus moeilijk om te generaliseren.

Mijn bijna 5-jarige mag alleen buiten spelen (echt een woonwijk, weinig auto's), mijn bijna 3-jarige nog niet. Ik laat ze af en toe weleens 10 minuten alleen, als ze niet mee willen. Maar dan plant ik ze wel voor de tv

ayla

ayla

25-02-2011 om 09:11

Idd

Het ligt aan heel veel factoren, je kind, de buurt etc. Mijn oudste mag nu alleen de buurt in, ze is nu 6. Het is niet druk, geen water, veel kinderen een paar speeltuintjes etc. Daarbij is dochter best verstandig dus ja dat mag. Mijn jongste van bijna 4 mag sinds 2 weken een rondje fietsen, hij vindt dit helemaal super. Hij zal niet van de stoep afgaan weet ik want hij is bang voor de auto’s. Dan doe je boem en ben je dood zoals hij dat zegt. Hij zou misschien van mij 5 minuten alleen thuis mogen blijven maar dat durft hij niet. Met die 5 minuten heb ik het dan ook echt over dochter even snel ergens afzetten en meteen naar huis sjezen. De oudste is vorige week voor het eerst een half uurtje alleen thuis geweest, ze kan mij bellen of anders oma als er iets is, voordeur op slot, achterdeur open en dat ging prima. Na een kwartiertje kreeg ik een telefoontje waar ik was en dat ze van me hield.

memmie

memmie

25-02-2011 om 09:52

Ik krijg vaak het idee dat je het nooit goed doet

Ik sanp dat je altijd verschillende meningen zult krijgen maar vind het contrast soms wel heel erg

... Toen ik zei dat ik mijn 4 jarige nog binnen de hekken dan de tuin wou houden tot ze een zwemdiploma heeft.. werd er gezegt dat ik mijn dochter los moest laten andere zou ze het nooit zelf leren..
Toen zei ik al dat ik alles behalve een overbeschermende moeder ben maar dat we hier in een dorp wonen zonder stoepen en erg veel water...

Mijn peuter durf ik wel even alleen thuis te laten om kleuter naar/van school tebrengen/halen.
volgens mij werdt die andere moeder weer beschuldigd van mishandeling en verwaarloosing...en weet ik allemaal...

Of ik met de gevolgen zou kunnen leven van alle dingen die er mis zouden kunnen gaan ...tja...Ik ben van mening dat er altijd iets kan gebeuren en ook als je er bij bent ....Dus wat kan dan wel en wat niet.
Bijv. zoontje van een vriendin sprong in het water toen ze op de wc zat hij had net zijn spetter diploma gehaald en was er van overtuigd dat ie kon zwemmen...

Je kunt alleen proberen de kans zo klein mogelijk te maken. Ik heb de deur op slot zodat ze niet de weg op kan lopen. (de overburen hebben een sleutel. Als ik haar alleen laat dan zet ik haar voor een kinderprogramma of dvdtje. en ik probeer zo snel mogelijk terug tezijn..

memmie

memmie

25-02-2011 om 11:09

Pelle

sorry maar dat bedoelde ik ook hoor ik wil die van mij nog niet buiten het hek hebben omdat er geen stoepen zijn en veel water in de buurt en kleine kinderen minder gevaar zien dan wat oudere kinderen. Maar in een woonwijk met speelplek of in iedergeval een stoep en weinig auto´s is het natuurlijk heel anders..

Ik bedoelde eigelijk alleen te zeggen dat ik vind dat hier op het forum meestal wel erg hard wordt gereageert.
Je krijg gauw woorden als kindermishandeling en verwaarlozing naar je hoofd geslingert als je niet de zelfde opvoedregels hebt als de andere. dus met andere woorden wanneer doe je het goed.

Ik ga indd van mijn eigen gezondverstand uit en maak daarin mijn keuzes.

dc

dc

25-02-2011 om 12:34

Wat verwacht je dan?

Ik vind je nogal negatief over het forum. Het mooie ervan is juist dat je heel veel verschillende meningen en ervaringen kunt delen.

En wat mij betreft, als ik het niet eens met de mening ben, dan is het ene oog in ander eruit hoor. Maar soms zetten dingen je wel aan het denken. Zoals het draadje over kinderen alleen in de auto laten bij het tankstation. Ik doe het nog steeds, maar ben me nu wel bewuster van die keuze. Ik heb echt nog eens een keer nagedacht over de gevaren, over het verantwoordelijkheidsgevoel van mijn kinderen, en besloten dat het kon. Dat vind ik alleen maar positief.

Als iedereen het altijd met elkaar eens zou zijn, dan zou ik hier snel uitgekeken zijn hoor!

Guinevere

Guinevere

25-02-2011 om 17:07

Onverantwoord

Er is in die andere draad bij mijn weten nergens over verwaarlozing of kindermishandeling gesproken.
Verder vind ik het gewoon totaal onverantwoord om zo'n klein kind alleen te laten. Of zonder toezicht buiten te laten spelen. Toezicht moet bij peuters.
Ik ga hier dus ook niet lopen verzachten of zeggen dat ik vind dat jij goed bezig bent als je je kind slapend achterlaat, want dat vind ik helemaal niet. Ik vind dit zelfs geen kwestie van "goed inschatten". Het is een kwestie van gezond verstand om een peuter (of jonger) niet alleen thuis te laten.
En hier zijn al 100 draadjes over geweest, die mij geen van alle mijn mening hebben doen wijzigen.

memmie

memmie

25-02-2011 om 20:21

Tuurlijk heeft iedereen zijn eigen menig

De reden voor de deur op slot is dat er bij ons geen stoepen zijn van uit de deur stap je direct de weg op, dus mocht ze op dat idee komen, wat ik zeer onwaarschijnlijk acht maar ja het blijven peuters he, en mijn over buren(oudjes) die echt recht tegen over ons wonen die hebben een sleutel.

maar ik vind dat de manier van brengen wel vaak hard is..
van de 10 keer dat ik mijn dochter alleen heb gelaten om mijn kleuter naar school te brengen is ze 9 keer braaf op de bank blijven zitten en 1 keer zat ze aan de tafel te kleuren KIJK MEM VOOR JUF GEMAAKT...

Tuurlijk mogen mensen hun bedenkingen hebben over het mijn manier en zo zal ik ook mijn bedenkingen hebben bij een ander zijn maniertjes..
En de reden dat ik hier nog steeds graag kom lezen en soms reageren is natuurlijk dat ik er ook soms andere inzichten van krijg en soms de hulp vind op een vraag. Maar blijf vinden dat de meningen van een ander soms erg hard worden beoordeeld.

dc

dc

25-02-2011 om 20:42

Pelle -beetje ot

Ik doe de deur ook altijd op slot, maar mijn oudste en zelfs mijn 2 jarige krijgt die open van binnen. Mijn oudste heeft een keer een hele mooie fotoshoot gemaakt van hoe jongste krukje haalde, deur open deed, naar buiten liep (in pyjama!), blaadjes van de grond pakte en daarmee de auto "schoon" maakte, weer naar binnen ging, deur dicht deed, en krukje weer op z'n plek zette (boven)!

Ik kwam er pas achter toen ik de foto's van de camera haalde. Ik was toen geloof ik in de keuken bezig. (Denkend dat ze heel lief in de speelkamer aan het spelen waren )

Mijn kinderen hebben ook duidelijke instructies om bij gevaar naar de buren te gaan. De deur dicht is om anderen buiten te houden.

Kiki

Kiki

25-02-2011 om 22:29

Ik laat mijn kinderen niet alleen thuis

sterker nog ik laat mijn kinderen nog niet eens alleen in de woonkamer. Mijn oudste wel, die doet niets. Maar mijn jongste verzint dingen waar andere kinderen niet aan denken.

Mijn oudste is een beetje bangig en hij is snel bang als hij alleen is. Mijn jongste zou ongetwijfeld de servieskast omtrekken of de verwarming demonteren.

Maar jij kent jouw kind het beste en weet waar hij/zij aan toe is.

Hard

ja dat komt omdat ik nogal een oordelend karaktertrekje heb, iets waar ik al een tijdje bewust van ben maar het is erg moeilijk om er van af te komen omdat ik heel veel dingen in de wereld en het leven echt belachelijk vind en dan vind ik ook wel weer dat je altijd je eerlijke mening moet kunnen geven los van wat mensen daar nou van vinden.

En verder typt het zo lekker weg zo en zijn veel mensen hier anoniem en hoeven ze niet zoals in het normale leven op de juiste toon met de juiste uitstraling over te brengen, dat is het fijne van dit forum vind ik dan weer. Gebruik het forum op een manier waar jij het meeste aan hebt. En verder, er lopen hier natuurlijk net als in het echte leven behoorlijk wat mensen rond die heeeeel anders zijn dan jij, daar verbaas ik mij ook wel over, hoe kan iemand toch zo ontzettend anders zijn dan ik, echt bij sommige uitspraken snap ik werkelijk niet dat die persoon dat echt zo beleefd of denkt.

dc

dc

25-02-2011 om 23:57

Pelle

Het was 5 maanden geleden. De oudste 4,5 en de jongste 2,5! Wij lagen echt in een deuk toen we de foto's zagen!

memmie

memmie

26-02-2011 om 22:07

At pelle en anderen

zo als jij niet er niet van uit gaat dat er mensen langs komen die rare plannen hebben met je kinderen laat staan ontvoeren (Ik ben het met je eens hoor)

Zo ga ik er niet van uit dat mijn peuter( die alles behalve een braverik is) in die 5 miniuten die ik weg ben. geen vuurtje gaat stoken of op de tafel gaat liggen en haar zelf er af gooit of wat voor rare dingen die een ander heel normaal lijkt te vinden bij een peuter..

De rampen die ik nog zou kunen voorzien en dan is het alleen blijven ook direct afgelopen ....
op de mooie witte muur (net gewit) een hele mooie tekening maken..
De snoeppot leeg eten (die trouwens gewoon op tafel staat dus hoeven ze niet op hoge dingen te klimmen
De dvd speler slopen omdat ze toch liever een andere dvd wou zien ( ook nog dikke kans dat dat lukt zonder te slopen).
De hele kledingkat leeg scheuren omdat ze het bewuste rokje niet kan vinden .....(verwacht je mischien niet bij een peuter maar deze wel)
en meer van zulk soort niet leuke maar overkombare dingen...

Toen ik mijn omgeving over dit draadje vertelde was de algemene reactie ...oo die wonen vast in de stad...

Guinevere

Guinevere

27-02-2011 om 12:44

Struisvogelpolitiek

Memmie, ik woon niet in "de stad". En ik begrijp niet wat dat er mee te maken zou hebben, tenzij je aan een drukke weg woont en die heb je zowel in de stad als op het platteland.
De hele opsomming die jij doet gaat niet over levensbedreigende situaties. Als het ergste dat er kan gebeuren in jouw ogen is dat een kind een tekening op de muur maakt of een kast leeghaalt, dan denk ik dat jij aan struisvogelpolitiek doet.

memmie

memmie

27-02-2011 om 22:14

Het nadeel van schrijvend praten...

Is dat het altijd anders overkomt dan dat je bedoeld..

Mijn begin post was in de trant "waarom vinden/vonden de meesten het wel verantwoord om hun kleintje buiten te laten spelen en niet verantwoord om ze een paar minuten in huis te laten..

Dat dat heel erg aan de woon situatie afhangt ben ik het helemaal mee eens....wij wonen in een HEEL klein dorp en de straten hebben geen stoepjes... alleen de nieuwbouw straat en de bejaarde woonings tegen over school.. Door ons kleine dorpje loopt een kanaal en "zij straten daarvan" daar door maak ik de keuze om die van NU nog niet buiten de hek te laten.....plus ook heel belangrijk onze "tuin" is net zo groot als een mini camping dus ze hebben ruimte genoeg achter huis..

Het verhaal van de deur op slot draaien ben ik eerlijk gezegt niet heel evht conseqent in.... tot ik een keer terug kwam van school en de postbode al binnen had gestaan (omdat hij had gezien dat dochter binnen was) had ik zoiets misschien is het beter om de deur op slot te doen maar echt strikt ben ik daar niet in..

En over alle rampen...
Ik ga niet van het ergste uit ...waarom niet? na mijn mening heb je als ouder dan geen leven meer als je altijd van het ergste uit gaat.
Ik maak van elk moment een moment analyse en dat gaat als volgt..
Wat gaat er hoogtwaarschijnlijk gebeuren?
Atw: helemaal niks

Als ik het verkeerd inschat wat kan er dan gebeuren?
Atw: snoep eten, kleuren waar het niet de bedoeling is, met water gaan spelen bij de wasbak, enzo
Wat gaat er minst waarschijnlijk gebeuren?
Antw. ze klimt op dingen waarvan ze van afvalt,
ze stopt dingen in haar mond of neus die niet kunnen, ze vind lucifer en krijgt het ook nog voor elkaar om daar mee brand te stichten..enz

Het stukje wat heeft het met de stad te maken?
Dat komt door mijn eigen verbazing over dat jullie het hier op het forum zo idioot vinden om een peuter alleen te laten, dat ik in mijn omgeving rond ging vragen hoe zij daar over denken...
Nooit eerser bij mij opgekomen omdat ik dacht dat ik niks abnomaal deed. En toen was de reactie die zullen vast in de stad wonen daar gaat alles anders dan hier op het platte land.... dus niet van mij ....

memmie

memmie

27-02-2011 om 22:42

Ik weet nu waarom ik niet vaak reageer

Omdat ik in schrift niet goed kan uitdrukken wat ik bedoel (verbaal heb ik er meestal weinig moeite mee)

Toen Ik dit weekend met vrienden over had kwam naar voren dat ze er net zo als mij over dachten..
Het ene gezin met een draaiende veehouderij melkt sochtends de koeien terwijl 4jarige en 6 jarige op de bank zitten tv tekijken.
Ander bevriend gezin laat de hond uit sochtends voor 8 uur terwijl 2 en 4 jarige voor de tv zit.
en een ander gezin liet 3 jarige voor de tv zitten terwijl zij een boodschap ging halen.
En hun reactie was ooo die zullen wel in de stad wonen daar gaat alles anders dan hier op het platteland...

Hanne.

Hanne.

28-02-2011 om 14:43

Stellige reacties

Natuurlijk krijg je stellige reacties op een forum.

Wat je doet is een optelsom van je eigen situatie en je eigen kind. En daarbij vergeet je soms een beetje dat andere kinderen en andere situaties een ander resulaat geven.

Plus: veel mensen hebben de neiging uitgebreid te reageren op die topics waar ze het niet mee eens zijn. Geeft ook interessantere antwoorden. Alleen 'mee eens' of 'niet mee eens' geeft zo weinig voer voor discussie.

Zo vind IK het in mijn situatie prima dat de kinderen met een jaar of 3/4 buiten spelen (zodra ze bewezen hebben dat ze zich aan regels kunnen houden). De omgeving is rustig, er is geen water. Als er iets is kunnen ze naar huis komen en als het zo ernstig is dat ze niet naar huis kunnen komen is de sociale controle zodanig dat er genoeg mensen te hulp schieten.

Maar in mijn situatie vind Ik het niet goed dat mijn 4-6 jarigen alleen thuis blijfen als ik 5 minuten een boodschap ga doen. Als er iets gebeurt kunnen ze nl niet naar mij toe komen, en als er iets ernstigs gebeurt is er niemand die het ziet.

Yaron

Yaron

28-02-2011 om 16:56

Dorp

Ik woon in een klein plattelandsdorp en toch laat ik mijn peuter van 3 jaar niet alleen beneden als ik even wegga. Ik zie dat hier in de straat ook wel, soms blijven er zelfs broertjes en zusjes van 2 en 3 jaar samen thuis, iedereen moet dit natuurlijk zelf weten, maar ik doe dat niet. Mijn dreumes van 1 laat ik wel gerust in bed als ik bijvoorbeeld de oudste 2 naar school breng, dat is 150 meter lopen en ik ben binnen 5 minuten weer terug. Een boodschap doen, doe ik niet als er één in bed ligt, of ik breng de babyfoon bij de buurvrouw.
Op de stoep spelen hangt af van het kind, oudste kon dat gerust vanaf 3 jaar, maar hij speelde liever in de tuin. Derde van 3 laat ik echt nog niet alleen op de stoep, die ziet geen gevaar en loopt zo de straat over.

Poe

Ik ben het ook eens met de vrijheid van meningsuiting van het forum. Soms zou het iets genuanceerder kunnen, maar toch. Een forum is er juist om je mening te geven.
Als je alleen wilt dat mensen 'goedkeuren' wat je doet - misschien om het voor jezelf goed te keuren? - ben je hier denk ik niet aan het goede adres.

Natuurlijk, iedere situatie is anders, elk kind is anders, elke straat is anders, elke dorp, stad of buurt is anders. Gelukkig maar!!!
Iedereen gaat anders met zijn of haar kind om, maar er zijn naar mijn mening wel dingen die een kind van een bepaalde leeftijd wel of niet kan, toch?

Ik heb zelf 2 kindjes, 1 van 5 en i van 1,5 en loop regelmatig tegen 'onhandigheden' aan. Brengen naar school, kleinste die nog slaapt of niet mee wil... Ophalen, zelfde verhaal... Of een ziek kind dat niet mee kan.
Mijn voorkeur gaat altijd uit naar een oplossing waarbij ik ze allebei bij me heb of dat er iemand bij mijn jongste is thuis. Of die oudste ophaalt als kleinste slaapt. Gelukkig heb ik die luxe van een moeder in de buurt. Ik weet, niet iedereen heeft dat. Soms vraag ik een van de buurvrouwen de babyfoon de bewaken als ik 5-10 minuten weg ben om oudste te brengen of te halen. Dan weet iemand tenminste dat ik weg ben en zo weer terug. Als ik niet terug kom of er gebeurt iets, dan is mijn kind tenminste in goede handen!
Regelmatig sta ik in dubio: nu wakker maken, of laten liggen (zonder dat de buurvrouw 'oppast')???
Maar dan toch denk ik: NEE! Stel je voor dat er wat gebeurt: ik krijg een ongeluk of word niet lekker - dan ligt jongste wie weet hoe lang alleen in bed. Vreselijk idee toch?
Ja, die kans is heel klein, maar die kans bestaat. En ik zou het mezelf nooit vergeten als dat ons overkomt uit 'gemakszucht'.

Ik laat mijn jongste en oudste zelden samen alleen beneden. Alleen om even een tandenborstel te halen ofzo. Jongste kan dat nog lang niet aan en oudste wil ik niet opzadelen met de 'zorg' die hij nog lang niet aankan. Dan maar mee naar de wc, de was doen, whatever....

En buiten spelen? Nee, nog niet. Oudste is 5 en geen durfal en nog een lekkere dromer. Hij is totaal niet bezig met uitkijken en de gevaren van de grote wereld. Heerlijk voor hem om kind te zijn, maar hij is er nog niet aan toe. En loslaten, ja hoor, tuurlijk! Hij gaat lekker naar school en speelt bij alle kindjes uit zijn klas. Heerlijk! Laat hem maar lekker kind zijn, zonder alle zorgen over de buitenwereld.

Ik denk dan ook echt dat je een kind van 2 of 3 echt nog niet alleen thuis kunt laten. Een kind van die leeftijd doet misschien 99x niets, maar die ene keer dat het ineens wel besluit....... vul maar in. Ze zijn zich gewoon nog niet bewust van de gevaren in de wereld. Gelukkig maar, maar wij ouders zijn er juist hen te begeleiden en te zorgen dat ze niet in gevaarlijke situaties komen. En dan heb ik het niet over van een stoepje vallen of struikelen of met het hoofd tegen de tafel vallen. Die dingen gebeuren ook mét de ouders erbij. Maar (jonge) kinderen hebben het instinct en wijsheid nog niet die wij wel hebben. Daar zijn wij juist voor...
Ik zou er niet mee kunnen leven als er wel wat gebeurt. Heb vreselijke verhalen gehoord over alle dingen die kunnen gebeuren omdat men dacht 'dat het wel kon'...

dc

dc

01-03-2011 om 10:49

Pelle

"Verder pleit ik er voor dat basisscholen een papier ophangen met 'wie kan mijn kind regelmatig naar school brengen vanuit die en die straat?'. "

Dat doe ik dus met een vriendin. We doen zo'n beetje om de week 2 of 3 keer halen, zodat we niet de hele week de jongste hoeven wakker te maken. En de dagen dat het mijn beurt is, slaat jongste of zijn siesta over (gaat goed, maar dus niet elke dag nog), of ik leg hem vroeg op bed en we doen minder in de ochtend.

Het is veeeeel rustiger zo, echt aan te raden!

buzz

buzz

08-03-2011 om 11:17

Ik denk

dat dat aan het kind en de buurt ligt.
Ik ga wel eens met de hond uit en laat dan mijn zoon van 5 alleen thuis. Ik doe dan een kort rondje van 15 minuten hooguit, de telefoon staat op redail zodat hij me kan bellen. Mijn dochter van 3 laat ik nooit alleen, die zou me zo achterna komen, desnoods op haar sokken. En misschien helemaal de verkeerde kant op lopen, duer opslot doen zou niet helpen want ze verzint wel wat.
Mijn zoon zou ondertussen wel alleen naar de speeltuin kunnen, hij heeft door hoe hij veilig over het woonerf kan lopen enz. Maar vorg jaar had ik dat nog niet gedaan, omdat hij niet zo goed is in ruzietjes of probleempjes oplossen. Mijn dochter van 3 reed laatst bijna tegen een stilstaande auto met haar loop motor, die kijkt nog nergens na, en de kans dat ze opverkenning gaat, of de kans dat ze gaat kijken of ze alleen de weg naar de peuterspeelzaal zou weten is wel degelijk aanwezig. Tja en dan krijg je dus dat ik er vanwegen de jongste nog altijd bij ben. Een wijk verder is een speeltuin waar de achteruinen grenzen aan de speeltuin en waar je dus vanuit de poort zo in de speeltuin stapt, daar wonen wat bekende die hun kinderen wel al met 3 alleen daar lieten spelen, en af en toe hun hoofd om de hoek staken. Ik kan me ook voorstellen dat er wijken zijn met veel verkeer waat het nog helemaal niet kan.
Het ligt aan je kind en aan je wijk.
En langzaam opbouwen kan ook. ff thuis nog iets gaan pakken en je kind alleen laten, of even wat langer weg blijven, of alleen laten gaan en na 10 minuutjes ook gaan en dan na een kwartier.....

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.