Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op
behangrol

behangrol

25-04-2010 om 18:42

Wat moet ik ermee? Opvoedproblemen bijna 4-jarige

Ik geloof dat ik er behoorlijk doorheen zit.Mijn mannetje van 3 jaar en 7 maanden is vanaf het begin behoorlijk pittig geweest,maar ik zie het de laatste tijd niet meer zitten.Hij luisterd niet,sloopt alles heftige driftbuien.Ik loop met hoofdpijn,voel de spanning in mijn kaken en ben moe,héél moe.
Hij kan best lief alleen spelen,maar als er iets niet naar zijn zin gaat is het huis te klein.Hij kan flink uithalen naar zijn zus van 6 en andere kindjes in de buurt.Ik weet dat het op het kdv en de psz wel goed gaat.Afgelopen week 2 keer de poep uit zijn broek gehaald om het overal aan te smeren,overal maakt hij een strijd van.Om maar niet spreken van een doktersbezoek omadt hij gevallen was.Het moest eigenlijk gehecht,maar dat ging gewoon niet en hebben ze het geplakt met hangen en wurgen.Zelfs de assistente kwam maar even om het hoekje kijken.De volgende dag pulkt hij alles gewoon weer los en open,daarna nog een keer of 3.Ik neem hem bijna nergens mee naar toe,een boodschap doen is al een hel.
Nou ja ik kan talloze dingen hier opschrijven,maar wat moet ik ermee.Ik waarschuw hem altijd één keer en daarna gaat hij op de gang.Dus consequent ben ik wel.
Kan iemand mij de weg naar het licht wijzen?
groet behangrol

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Massi Nissa

Massi Nissa

25-04-2010 om 20:42

Tja

Die heftige reacties op onbenullige gebeurtenissen herken ik wel (hier ook een peuter van 3,5). Mijn dochter wisselt echter afgrijselijke momenten/dagen af met engelachtige tijden. Ik sta ook regelmatig met een klem in mijn kaken en gebalde vuisten tot tien (of twintig) te tellen. Het beste werkt het hier toch als ik rustig blijf, me steeds weer voorhoud dat ze pas drie is en er veel humor in gooi om strijd op te lossen. Wil ze niet in bad, dan word ik de vieze-meisjes-politie en ren ik al ta-tu-end achter haar aan.
Als jouw jochie nog veel vaker met zichzelf in de knoop zit en jij er zo langzamerhand ook niets meer op weet, is het misschien tijd om professionele hulp in te schakelen. Heb je een goede huisarts waar je dit verhaal kwijt kunt?
Sterkte ermee, hoor.
Groetjes
Massi

wat ik merk is dat hun boosheid benoemen vaak heel goed werkt. Afgekeken van EO schatjes. Ik voel me wel een beetje een schatjes-moeder als ik dit toepas, maar het werkt dus wel! Voorbeeld: dochter (3) wilde en t-shirt aan op een moment dat dat nog niet kon. Er zat een driftbui aan te komen. Ik: Ja, je wilt dat t-shirt aan, dat snap ik want het is ook heel mooi he? En jammer dat je het nu niet aan kunt, maar het is nu nog te koud. Gelukkig wordt het gauw zomer en dan kan het wel. En zowaar... het helpt.

dc

dc

25-04-2010 om 21:44

Allergie?

wel eens op allergieen laten testen? Ik had een onmogelijk neefje die niet tegen fluor bleek te kunnen, en van slag veranderde in een normale bengel. Sommige kinderen worden ook heel agressief van zelfs ook maar een beetje suiker.

Misschien is het enkel gedrag, maar het is de moeite waard om uit te proberen, toch?

Guinevere

Guinevere

25-04-2010 om 21:55

Euh, bripa

Bripa, ik herken je handelswijze maar al te goed. Maar realiseer je wel dat het niet bepaald gewoon is om je kind onder de valdispert te laten rondlopen. Dat het werkt, daar ben ik van overtuigd. Maar je gaat hiermee volledig voorbij aan het probleem wat aan het gedrag ten grondslag ligt. Het lijkt me zaak om dát boven tafel te krijgen met behulp van arts of psycholoog.
Ik geef ook af en toe valdispert aan mijn zoon, als zijn medicatie is uitgewerkt en het even echt niet meer gaat. En toen hij jonger was, was valeriaan de enige manier om onszelf op de been te houden (hij sliep gewoon NIET zonder dat spul), wij waren kapot. Achteraf bleek onze zoon ADHD te hebben, daar heeft hij nu medicatie voor en het gaat een stuk beter. Achteraf vraag ik me af hoe het mogelijk is dat ik zo heb lopen doormodderen met valeriaan zonder een keer een expert in te schakelen. Een beetje de kop-in-het-zandmethode, vind ik nu. Ik wil je hiermee niet veroordelen, maar ga alsjeblieft naar een prof met dergelijke problemen!

Guinevere

Guinevere

25-04-2010 om 22:36

Behangrol

Het is moeilijk om je vanaf hier de weg naar het licht te wijzen, ben ik bang.
Ik denk wel dat je huidige aanpak kennelijk niet werkt. Hoe die aanpak precies is, kan ik niet uit je bericht opmaken, behalve dat je zoon regelmatig op de gang zit. Realiseer je vooral dat je zoon niet zo doet omdat hij niet wil meewerken. Hij is er waarschijnlijk nog niet aan toe om het door jou gewenste gedrag te vertonen. De gang gaat hem niet helpen om dat gedrag aan te leren vrees ik. Ken je het boek "Het explosieve kind"? Daar staat heel veel informatie/tips in over hoe je met kinderen met moeizaam gedrag kunt omgaan, en hoe je ze kunt begeleiden en helpen. Het is ook een goed idee om met een prof te gaan praten, maar hoed je voor de profs die altijd en overal "structuur, rust, reinheid, regelmaat" propageren. Dat is namelijk niet altijd de oplossing.
Ik heb zelf ook een pittige zoon (eigenlijk 2, maar beide van een heel ander slag). De 3 R-en zijn bij hem absoluut niet de oplossing. Wat werkt wel? Heel veel meeveren, luisteren, samen met hem oplossingen zoeken die voor hem óók werken. Af en toe moeten wij onze grens ook goed aangeven (wij hebben ook een gang), maar dat is niet meer het standaard antwoord op eventueel ongewenst gedrag. Ik moet wel zeggen dat mijn zoon inmiddels wat ouder is (7), maar als je al jong met een "soepeler" aanpak begint, is er veel te winnen voor je zoon. Vooral voor zijn zelfvertrouwen.

behangrol

behangrol

26-04-2010 om 10:24

Fijn

Fijn dat er herkenning is,ook al weet ik dat ik niet de enige ben met zo'n monster.
Hij slaapt wel heel goed,word nooit wakker en de klok rond.Ik ben wel van de drie R-en,al is de reinheid bij hem soms ver te zoeken Maar die andere twee r-en heb ik er van het begin af aan ingegoten.
Vanmorgen ging het overigens wel goed,geen ruzie met zijn zus,meteen aangekleed en gegeten,lief naar psz.Dus hij is al overladen met complimenten.
Aan medicatie zit ik niet te denken hoor,ik geloof ook niet dat adhd heeft of zo.Hij is héél ondernemend,geeft niet snel de regie uit handen zoals bij de dokter of tandenpoetsen om maar iets te noemen.Hij wil alles zelf ontdekken,ik kan 100 keer zeggen niet op dat ijs want je zakt erdoor,maar hij moet en zal er op gaan staan en het gevolg snappen jullie wel.Ook als ik het op een andere manier zeg,dus een positieve draai er aan geef houd hij vol.
Nou praat ik wel erg negatief over hem omdat ik het gewoon even niet meer zie zitten,maar hij is ook een lieverd hoor!Hij knuffelt graag,troost zijn zus als ze pijn of verdriet heeft,kletst graag,bedenkt liedjes.Ook dat blijf ik wel zien,maar die uitspraak van 'pick your battles' is bijna niet te doen als hij weer iets in zijn kop heeft en niet in zijn k*nt.
Aan een allergie heb ik ook wel gedacht,maar het is niet zo dat hij een stuiterbal is,hij heeft wel veel energie,maar kan ook rustig met playmobil of duplo spelen in een hoekje.
En ja professionele hulp,ik weet het niet,dit voelt voor mij als een behoorlijke dip maar het is niet zo dat ik nergens meer zin in heb.Misschien ligt het ook meer aan mij dan aan hem.Ik zie hem meer als een mannetje met pit,en is mijn grens van geduld wat laag.
Fijn dat ik hier even mijn hart kan luchten,dat klaart de lucht een beetje.
groet Behangrol

buzz

buzz

26-04-2010 om 13:07

was van elende een hele tijd heel streng, en strenger en strenger, en het werd erger en erger.
Tot ik op een moment besloot, en NU geen moppers meer, rust daar gaan we voor. Als ze lief aan het spelen zijn ga ik zonder het gevraagd word even mee doen, veel spelletjes tekenen en aandacht, iets minder huishouden en tijd voor mij zelf, veel meer uitleggen als boosworden, veel meer belonen als straffen. Ja natuurlijk mag en niet gebeten enz worden. Maar goed...Ook veel vantevoren vertellen, we gaan dit doen, en dan moet je, maar als je dan.... Vandaag gaan we eerst en dan en dan. aan het einde van de dag doen we het voor het voorlezen ook nog over de dag, iets negatiefs vertellen, en heel veel positiefs over wat die dag gebeurd is. soms moet ik nog even tegen me zelf zeggen. oei zo streng had niet gehoeven, maar goed ik ben ook maar een mens, en dan zeg ik maar weer een tegen me zelf vanaf nu weer zo....
Wie weet haal je wat uit mijn mailtje, wie weet ook wel niet, maar hier is aandacht en uitleg echt het toverwoord, niet binnen een dag maar wel binnen een paar weken.
En langzaamaan veranderen mijn bengeltjes in engeltjes en soms dan natuurlkijk toch in gezonde bengeltjes want dat hoort er bij.

Massi Nissa

Massi Nissa

26-04-2010 om 17:58

Behangrol

Wel heel fijn dat je ook zoveel leuke kanten van je mannetje opnoemt, dat relativeert het beeld een beetje. Ik begrijp zo'n wanhoopskreet helemaal hoor, ik heb ook van die dagen hier dat ik denk: ik doe alles fout.
En jaaaaa, als je zelf minder goed in je vel zit, pikken die kleintjes dat feilloos op. Mijn dochter wordt onuitstaanbaar als ik moe of verdrietig ben. Ik denk dat ze er een onveilig of machteloos gevoel van krijgt en dat uit ze dan met drift- en huilbuien.
En verder zijn oudere peuters gewoon enorm aan het uitproberen. Gek genoeg doet dochter dat veel minder bij papa en oma. Ik ben de klos hier. Ach ja, als ze zelf verdrietig of ziekig is, is ook alleen mama goed genoeg, dus het heeft zijn voordelen .
Sterkte nogmaals (met alles)
Massi

Guinevere

Guinevere

26-04-2010 om 19:25

Re behangrol

Het was absoluut niet de bedoeling om je zoontje medicatie of een diagnose aan te praten. Mijn eigen zoon heb ik alleen even als voorbeeld (naar Bripa) gebruikt. Wat ik wilde zeggen was: als je huidige aanpak niet werkt, en je ziet het even niet meer zitten, een expert je kan helpen om je aanpak onder de loupe te nemen. En dat kan bij alle kinderen resultaten opleveren.

Guinevere

Guinevere

26-04-2010 om 19:30

Re bripa

Ja, dat klopt, ze willen/kunnen pas een goede diagnose stellen met 6 jaar. Hier is dat gebeurd één week na zoons 6e verjaardag. Fijn te lezen dat je er al bovenop zit. Ik denk dat een prof bij ons thuis al had kunnen helpen vóór de diagnose.

Cons.bureau

Hoi Behangrol,

ik kan me voorstellen dat je heel moe bent. Mijn zoon is soms ook lastig, en dan denk ik 's morgens om 11 uur al, waarom is de dag nog niet voorbij.

Voor mijn dochter met driftbuien heb ik een keer een wijkverpleegkundige van het cons.bureau op huisbezoek gehad. Ik weet niet hoe jouw CB is. Bij mij is die bewuste wijkverpleegkundige erg prettig. Ze is gewoon een uurtje bij mij geweest en (gelukkig) kwam er een driftbui. Daar heb ik toen met haar over kunnen praten, en ook wat ik anders kon doen. Daar heb ik wel wat aan gehad. Ze kunnen evt. ook video maken, vertelde ze.

Misschien een idee. Heel veel sterkte in elk geval!
Gr. Wiggie

Pedagoog

Erg herkenbaar, behangrol!! Mijn dochter van 3,5 is de afgelopen maanden echt niet te genieten en inmiddels voelt ze mijn spanning, ongeduld en vermoeidheid feilloos aan en dat versterkt haar buien dan weer. Fijne cirkel......Na weer zo'n ellendige drifbui, waarbij ik bijna een waas voor mn ogen kreeg, heb ik direct een afspraak gemaakt met de eerste de beste pedagoog en gelukkig kon ik na een week al terecht. Een aantal gesprekken aangevraagd waarbij mn dochter trouwens niet bij is, is ze nog te jong voor. Ik heb wel alvast het boek "Huilen, boos zijn, ruzie" gekregen om te lezen. Misschien ook een tip voor jou?
Sterkte!!
Chris

dc

dc

29-04-2010 om 16:33

En nu?

Hoe gaat het nu?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.