Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

Wie weet raad? (hysterische peuter 's nachts)

hallo allemaal,

mijn zoontje van 2 jaar is altijd al een gevoelig manneke geweest, waarbij rust en regelmaat het beste werkten. Bij tijd en wijle hebben we ook snachts problemen met hem gehad, maar het lijkt de laatste tijd erger te worden.

Wat is er aan de hand? Hij wordt eind van de avond (zo'n beetje als wij naar bed gaan of net een uurtje slapen) wakker en begint dan te huilen en te roepen om mama. Maar troosten in zijn bedje lukt niet, hij gaat dan als een dolle te keer en is ontroostbaar totdat je hem eruithaalt, dan is hij stil. maar zodra je hem weer teruglegt begint het weer. En het is echt schreeuwen en gillen, keihard! Hij houdt het ook erg lang vol, het is bijna niet om aan te horen, we vinden het erg moeilijk om aan te horen, het is hartverscheurend.

We hebben al het volgende geprobeerd:
-mee naar beneden nemen (woonkamer) dan is hij helemaal rustig. maar zodra je hem weer naar bed wil brengen is het nee nee, in paniek. Vannacht wilde hij zelfs dat mijn man met hem op de bank ging slapen. (hij legde voor mijn man en hemzelf 2 kussentjes klaar en zei: "slapen")

-bij ons in bed, dit werkt niet want hij wil dan helemaal over mij heen hangend slapen, begint met zijn benen te zwiepen, etc.

-af en toe kijken bij hem in de slaapkamer (5 minuten methode?) en weer resoluut weggaan, hebben we nog niet echt geprobeerd omdat hij juist enorm van streek raakt als je dan komt, en weer weggaat. Hij laat zich ook niet troosten in bed. Maar misschien toch maar gaan proberen?

-we hebben elke avond het zelfde ritueel, flesje, pyama aan, tandjes poetsen, boekjes lezen, slapen. Hij gaat dan ook altijd rustig liggen in zijn bedje.

-hij lag al in een juniorbedje omdat zijn babybroertje in zijn ledikantje moest, maar hier klom hij uit. dus we hebben nu een ledikantje aangeschaft, het naar bed gaan gaat hierdoor beter.

-er brandt een klein lampje op zijn kamer

hij slaapt bij zijn broer op de kamer en daarom wilden we hem nooit lang laten brullen maar vannacht konden we gewoon niet meer van de moeheid, en toen heeft hij 40 minuten liggen gillen, zijn broer sliep er gewoon doorheen En toen was het stil, en was hij in slaap gevallen.

ik weet, het kan de leeftijd zijn, of misschien nachtmerries? verlatingsangst? we weten het niet meer.

soms doet hij zo als hij overdag niet heeft geslapen (dit gaat ook altijd moeizaam, met de grootste moeite doet hij een dutje) maar dat was gisteren niet het geval want hij heeft op de opvang geslapen).

Heel graag tips van ervaringsdeskundigen, ik heb ook nog een baby van 4 maanden die elke nacht komt drinken dus het breekt ons behoorlijk op. Ik vind het ook zielig voor het manneke zelf als hij zo hysterisch is.

bedankt!

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
dc

dc

04-01-2011 om 14:04

Oren?

Heeft hij misschien een oorontsteking?

Verder wil mijn 2jarige nu met de deur open slapen, met licht op de gang.

Guinevere

Guinevere

04-01-2011 om 14:04

Andere rubriek

Verkeerde rubriek denk ik?

Guinevere

Guinevere

04-01-2011 om 14:09

Gillen

Het klinkt idd vrij lastig. Wat wij eens hebben gedaan met onze (indertijd) dreumes: we hebben hem laten gillen. Totdat hij in slaap viel. We lieten hem daarbij niet alleen, we bleven op zijn kamertje en spraken hem geruststellend toe, maar haalden hem er niet uit. Uiteindelijk viel hij toen in slaap en de volgende dag hebben we het weer zo gedaan. Elke dag gilde hij minder lang, het heeft een paar nachten geduurd en toen was het over met het gillen.
Dat gillen is vreselijk, maar zo te horen zitten jullie er volslagen doorheen zo, dus wellicht is dit het moment om "door te pakken" met deze methode.

Kari1

Kari1

04-01-2011 om 17:56

Zelf kiezen

Zo’n vraag genereert altijd diverse antwoorden, vaak beschrijvingen van hoe anderen hier over denken en het aangepakt hebben.
Een variant is: Je beschrijft dat hij hysterisch is en in paniek, dus is het wreed om hem niet tegemoet te komen in zijn wensen. Hij wil duidelijk bij jullie in bed, dus láát hem bij jullie in bed. Hele volksstammen hebben dat als gewoonte, en het gaat vanzelf over. Zorg voor een extra groot bed of een aanschuifbed zodat je elkaar niet in de weg ligt, en zodat hij er niet uit kan vallen als hij al naar bed is en jullie nog niet.
Een andere variant is: hij is rustig als je bij hem bent maar gaat schreeuwen zo gauw hij zijn bed ziet. Dus is er niets anders aan de hand dan dat hij niet in bed wil. Leer hem dat hij wel naar bed moet, en dat betekent (tijdelijk) gehuil van zijn kant en doorzetten van jouw kant. Manieren daarvoor zijn de 5 minutenmethode, de standbeeldmethode, opschuifmethode etc.
Het belangrijkste hierbij is dat JIJ handelt naar wat bij jullie past. Als je van alles gaat “proberen” wat voor andere mensen heeft gewerkt dan is de slagingskans niet groot. Hoe dan ook is consequent zijn in je aanpak belangrijk voor de duidelijkheid naar je kind, en het woord “proberen” is hier een verkeerd woord. -Doen of -niet doen is de boodschap (vrij naar Yoda . Bespreek met je man wat jullie aanpak wordt en hou die vol! Soms kan het even duren, maar je kind gaat echt snappen hoe de de vork bij jullie thuis in de steel zit.
Kari

constance1

constance1

04-01-2011 om 20:35 Topicstarter

Dank

ach, ik zie nu inderdaad dat ik bij de verkeerde rubriek heb gepost. Gelukkig toch ervaringsdeskundigen getroffen! Hartelijk dank voor jullie tips!

buzz

buzz

05-01-2011 om 15:40

Ik zou denk ik

ondat het gisterenavond (perongeluk omdat jullie er echt doorheen zaten) binnen 40 min toch is gelukt dat hij in slaap viel. Het misschien vanavond toch weer zo doen, en kijken of het misschien 30 min duurt, misschien de dag er op 20 en de dag daarna 10 en dan wie weet wel bij 5 min blijft hangen uiteindelijk. Bij ons duurde het meer dan 1 uur, en de dag er na ook, en de dag erna ook en ook enz enz. Tot overgevens toe
Dus bij ons werkt het niet. Maar wie weet bij jullie wel.
Wij hebben een extra bed op onze kamer en dat werkt wel, maar ik zou ook naar een andere oplossing zoeken als hij echt helemaal op me moest liggen. Misschien kan je overdag eens met hem naar zijn kamer gaan en vragen wat is er snachts, waarom wil je niet slapen, misschien komt er wel net dat ene woordje uit waardoor je er achter komt wat er is waar hij bang voor is of wat hem dwars zit. Bij mijn zus haar midelste bleek het de oh zo schattige hond te zijn die op het behang geschilderd was en haar altijd aan keek, en in haar ogen dus helemaal niet schattig was. Mijn zus kwam er achter omdat ze altijd zij, hond kijken niet kijken hond. Wie weet is het wel niet zoiets, maar goed je weet maar nooit.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.