Zoontje bij papa in bed
Mijn zoontje van 3 jaar slaapt af en toe naast me in bed. Meestal in het weekend, moeilijk moment heeft of als hij ziek is. Ik heb ook een mobilhome voor in de vakanties en dan slaapt hij sowieso naast mij. Ik lees en hoor er zoveel negatieve dingen over. Is dit nu echt slecht voor het kind en is dat nu zo raar dat een papa met zijn kindje soms samen slaapt? Blijkbaar als moeders dat doen is dat overal wel normaal. Het brengt me in een lastige situatie, soms denk ik dat mensen me zien als iets dat ik niet ben. Volgens sommige "opvoedkundige forums" is samen slapen met kinderen slecht voor je kind, sommige beweren van wel. Wat is nu de realiteit? Doe ik dan iets fout, ben ik slecht bezig??
Prima toch
Het is heel gezellig en geborgen voor hem. Mijn 10-jarige is nu pas gestopt met elke week een keer bij ons erbij kruipen.
Laat die mensen kletsen zou ik zeggen.
Ik heb 1,5 jaar
met mijn dochter in 1 bed geslapen. We woonde toen samen op een kamer bij mijn ouders. Dochter vond het heel gezellig.
Vroeger was het heel normaal om als gezin bij elkaar te slapen. Dus gewoon lekker blijven doen. Totdat kind het niet meer wil.
mijn 12 jarig vindt het nog steeds heerlijk om bij mij in bed te slapen. Wat Paddington al zegt: tot je zoon het niet meer wil.
3 is nog zo klein, dan is het gewoon fijn om bij je stoere papa te mogen slapen.
Waarom zou zo'n kleintje alleen moeten slapen terwijl volwassenen geacht worden samen een bed te delen.
paddington
'Vroeger was het heel normaal om als gezin bij elkaar te slapen.'
Tip: verwar normaal niet met noodzakelijk.
Bij ons
Hier thuis slaapt zoon van 10 jaar regelmatig bij papa. Als ik aan het werk ben vraagt hij bijna altijd of hij bij papa in bed mag slapen. Voor de gezelligheid zegt hij zelf, ik denk dat hij ook erg geniet van de veiligheid en geborgenheid. Dochter van 8 jaar vraagt er nooit om. Die wil soms wel bij mij liggen, maar niet bij papa. Ook prima. Ik zou gewoon naar m'n kind kijken en zolang hij het fijn vindt om naast je te slapen is er niets aan de hand lijkt mij!
@Triva
Gelukkig denken jij en ik daar anders over. Op een gegeven moment is er een verandering gekomen in de slaapgewoontes van mensen. Het moest allemaal apart. Op dit moment valt dat in de Nederland binnen de norm. Dat hoeft niet te betekenen dat het een goede verandering is geweest.
Wellicht zat er een deel noodzaak in, maar ook dat het gezellig is en dat het de familieband versterkt.
Nu zie je vaak dat gezinnen gezellig bij elkaar kruipen op de bank, om bijvoorbeeld een film te kijken. De behoefte aan het lichamelijke contact is bij veel mensen en kinderen nog steeds aanwezig, zeker naar andere gezinsleden toe.
Daarnaast wat jij als normaal bestempeld hoef ik niet normaal te vinden. Dus nee, ik verwar het niet met elkaar. Ik bedoel echt dat het vroeger de norm was om bij elkaar te slapen. Dat jij het stuk 'noodzakelijk' als belangrijkste oorzaak wil zien is prima. Ik ben van mening dat het maar een van de vele redenen was.
Neuh niet normaal vroeger
Maar gewoon noodzakelijk door grotere gezinnen, geldgebrek, gebrek aan warmte engebrek aan plaats.
Ik ben 51 maar kan terugrekenend naar begin vorige eeuw niet echt periodes terughalen waarin dat de norm was voor gezelligheid of binding met je kind. Ja, misschien alternatieve(re) groepen, maar die zijn er altijd geweest.
TS gewoon doen en zoals iemand opmerkte: tot je kind het zelf niet meer wil. Geniet ervan, die periode komt niet terug.
Gezellig!
Als jullie beiden prima slapen en zo rust vinden, waarom niet?!
