Dreumes- en Peutertijd Dreumes- en Peutertijd

Dreumes- en Peutertijd

Lees ook op

Zorgen over niet luisteren zoontje

Hallo allemaal. Ik ben nieuw hier op dit forum, omdat ik een opvoedkundig vraagje heb over onze zoon van bijna 21 maanden. Hij is een lekker actief, vrolijk en soms ook pittig mannetje. Hij is niet zo heel erg van het luisteren en doet het liefste precies wat hij zelf wil. Bij dingen verbieden krijgt hij regelmatig driftbuien, maar dat vind ik nog wel te handelen. Hetgeen waar ik me zorgen over maak is dat hij in sommige situaties heel hard begint te lachen als er op hem gemopperd wordt. Zoals vanmiddag bijvoorbeeld, hij was bezig met blokjes gooien naar de hond. Dat kunnen we natuurlijk echt niet toestaan, maar na een aantal keren streng toespreken bleef hij bezig. Blokjes weggepakt, maar toen vond hij een ander speelgoedje om mee te gooien. Mijn vriend werd toen erg boos op hem, en dan ligt die kleine draak helemaal in een deuk. Het lijkt hem totaal niet te interesseren dat er flink op hem gemopperd wordt. Ik maak me best wel zorgen of dat 'normaal' gedrag is. Daar komt nog bij dat ik in mijn achterhoofd ook wel wat zorgen heb over het feit dat hij nog steeds geen papa en mama zegt. Hij praat sowieso nog amper, maar papa en mama kàn hij wel zeggen, maar hij gebruikt dat niet om ons te roepen. Mama heeft hij misschien in totaal vijf keer gezegd, papa zegt hij vooral met een telefoon aan zijn oor.
Ik hoop dat iemand me wat duidelijkheid kan geven of mijn zorgen terecht zijn of dat dit gedrag is wat vanzelf overgaat. En in dat laatste geval, hoe moeten wij dan reageren als hij zo begint te lachen? Hoe kunnen wij duidelijk maken dat bepaalde dingen echt niet mogen?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Maartje

Maartje

13-08-2010 om 08:56

Ja hoor

Hoi hier ook precies hetzelfde, het is echt de leeftijd, hij snapt sommige reacties nog niet en kan dan totaal anders reageren
Ik geeft mijn zoon 20 maanden soms een time out op de gang als hij gaat gooien, dan zeg ik kort en duidelijk dat hij niet mag gooien en doe even de gangdeur dicht...soms gaat hij huilen en soms lacht hij..Ik doe het meer omm te laten zien dat zijn gedrag ook gevolgen heeft en dat hij dat niet mag...ik waarschuw hem eerst 2 keer voordat hij naar de gang gaat.
Dit is echt een overgangs leeftijd, tussen het wel en niet begrijpen van staffen.
en wat het praten betreft komt vanzelf goed!

Mayte*

Mayte*

13-08-2010 om 09:37

Lachen

Het lachen herken ik nog wel. Dat is geen uitlachen hoor. Ze weten op dat moment niet om te gaan met de situatie en jouw boosheid. Lachen ontlaadt die spanning een beetje. Want als je goed oplet, zie je ook dat het een ander soort lachen is dan lachen van plezier.

dc

dc

13-08-2010 om 10:10

Herhalen herhalen en nog meer

Hier ook zo een die rond die leeftijd absoluut niet luisterde. Het gaat nu stukken beter, eigenlijk heel goed, dus verlies de hoop niet.

Bij dezelfde leeftijd maakte ook niets indruk, en zette hij zichzelf in de hoek nadat hij iets deed wat niet mocht - al lachend.

Mijn tip voor die leeftijd is om je strijdpunten goed uit te kiezen en daar heel consequent in te zijn en het voor de rest gezellig proberen te houden. Bij mij was dat, niet slaan, niet bijten, niet de weg overrennen, en niet met spullen gooien. De rest liet ik gaan. En dat werkte uiteindelijk. Met heel veel herhalen! (ze hebben het op die leeftijd gewoon nodig om uit te proberen of de regel de 102ste keer nog steeds hetzelfde is, ze hebben nog niet de ervaring die dat "logisch" maakt.)

Sascha2

Sascha2

17-08-2010 om 07:23

Lachen

Lachen kan een uitong zijn van onzekerheid, het zich geen raad weten met de situatie. Legio volwassenen hebben de neiging om te lachen als iemand boos op ze wordt, uit zenuwachtigheid oid. Misschien speelt dat ook een rol bij jouw zoontje?

Mariska

Mariska

17-08-2010 om 14:36

Tsja

Misschien ziet ie er wel humor van in... wanneer jullie ineesn heel boos doen. Werkt dat op zijn lachspieren.

Hij begrijpt ook niet wat precies het probleem is. Hij ziet geen kwaad in het gooien van blokjes. Het is aan jullie om daar grenzen in aan te geven en dat doen jullie ook. Mijn advies is om niet te gaan schreeuwen - rustiig te blijven.

Een stoeltje in de woonkamer werkt daar goed bij. Als hij iets doet wat niet door de beugel kan, dan zeg je dat en dan zet je hem op het stoeltje. Gaat ie er af dan zet je hem er weer op. Spreek hem aan op wat hij heeft gedaan en wat niet mag/kan en laat hem dan weer spelen.

Suk6, groetjes, Mariska

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.