Kiki
06-07-2010 om 23:27
Zucht, mijn zoontje is zo'n watje
Hij heeft er geen last van, ik erger me er wel af en toe aan.
Hij is bang voor het kindje van mijn vriendin, hij kan niet fietsen (driewieler of loopfiets)(durft hij niet) Hij wil de step niet eens uitproberen, hij gaat niet van de glijbaan, hij durft niet te klimmen, hij durft niet in de zee (ok dat is niet zo erg) Hij vindt koud water vreselijk, dus baby/peuterzwemmen was een nachtmerrie, hij komt niet voor zichzelf op, heeft momenteel vreselijke verlatingsangst (wat hij nooit had)
Traplopen gaat echt tergend langzaam waar hij mijn hand stevig vast houdt terwijl hij voetje voor voetje naar beneden schuifelt, alleen durft hij niet.
Vandaag met mijn vriendin en haar kind en mijn kinderen in de speeltuin gezeten en dan hangt hij op mijn schoot en durft helemaal niets, ten eerste omdat haar kind in de buurt is, ten tweede omdat hij alle speeltoestellen eng vindt.
Ik weet niet echt wat de juiste aanpak is, nu laat ik hem maar een beetje gaan. Dan niet, komt vanzelf wel.
Maar mijn collega's hadden het er laatst over dat je juist dit soort dingen moet stimuleren, dat dit echt super belangrijk is. Want anders wordt hij een watje en wordt hij straks gepest op school en nou gaat hij ook niet naar de peuterspeelzaal omdat ze geen plek hadden.
Nou begin in toch te twijfelen, hebben jullie ook van die watjes. Of is mijn zoontje wel erg extreem
buzz
11-07-2010 om 14:57
Steentjes
in de mond en dergelijke hoort er bij, de drang om dingen te onderzoeken, en voelen met de mond hoort er in een bepaalde tijd bij. Niet alle kleintjes doen dat maar veel wel, en het is echt niet omdat ze denken dat het eetbaar is.
Goed kiki als je zelf denk dat hij gewoon bang is omdat hij bang aangelegd is, tja dan is dat zo. Maar vaak blijkt wel dat er toch wat is (hoeft niet ernstig te zijn of zo), maar om hem beter te helpen (er overheen te helpen) is het best slim om wel wat te lezen over waaroor het zou kunnen komen, en dan kan je misschien toch best eens lezen op die site's die je door een ander zijn aangedragen (of zoektermen) wie weet heb je er wat aan en kan je er (ook al heeft hij dat niet ) een aanpak of wat tips uit halen.
groetjes
Kiki
11-07-2010 om 20:54
Zucht buzz en nor@, wel eens van ironie gehoord
natuurlijk weet ik waarom een kind steentjes in zijn mond doet.
En Nor@, ik vind het knap dat je uit een geschreven hahaha gelijk eruit kan halen dat ik dan wel cynisch over mijn zoontje ben.
Ik weet wat hoogsensitief is, ik weet de symptomen en daarom zeg ik dat mijn zoontje dat niet heeft. Ik ben niet achterlijk.
En echt waar, het zal je verbazen maar kinderen kunnen namelijk gewoon bang zijn zonder gelijk 'iets' te hebben. Dat stickertje plakken doe je maar op een ander kind
Lorelijne
12-07-2010 om 05:55
@guinevere en kiki
Het heeft niets met 'verder zijn in denken' te maken...
Toch gebeurt het vaak dat kinderen waarbij prikkels sterker binnenkomen ook een hoog IQ hebben. Toch een verband?!
Kiki, als jij vindt dat jouw zoon niet in het plaatje 'hooggevoelig' past, dan zal dit vast zo zijn. Ieder kent zijn kind het best. Probeer het 'probleem' dan ook vanuit je eigen gevoel aan te pakken en trek je niet teveel aan van wat anderen over jouw kind vinden... Die collega's kennen je kind ook niet zoals jij hem kent, hé!
buzz
12-07-2010 om 09:00
Het
komt me over dat je het allemaal al weet, eronie over een probleem wat je hier post vind ik vreemd en als je alles al weet en zo onvriendelijk antwoord geeftde manier waarop je reageerd vind ik ook vreemd. Iedereen denkt alleen maar mee. Niet echt aardig zoals je reageerd,
Wij kennen je kind niet en doen alleenmaar ideeen aan de hand, maar echt positief of aardig opgepakt word het niet. En niemand plakt een stikker op je kind. Lijkt me erg moeilijk vanaf dit forum.
Inderdaad is het zo dat kinderen met een hoog iq hebben dit al vanaf de geboorte en vertonen inderdaad vaak een ander gedrag, omdat ze in hun hooft al verder zijn als dat ze kunnen uiten of als waar ze zelf mee om kunnen gaan. Dat botst,ook faalangst en een hoog iq komt ook vaak voor. Een hoog iq hoefd op deze leeftijd niet blijvend te zijn, het kan ook voorlopen zijn dat ze gewoon snel zijn, te snel.
Maar goed jij weet het al.
Guinevere
12-07-2010 om 09:41
Lorelijne2
Ha, ik hoop dat je gelijk hebt! Ik zie in elk geval bijzondere eigenschappen in mijn zoon. Dus dat zit wel goed. Misschien komt er nog heel wat uit, later.
Any way, ik zou zeker eens zoeken op sensorische integratie. Toen ik dat deed, snapte ik éindelijk waarom onze zoon hysterisch werd als er een brommer voorbij kwam (bijvoorbeeld).
jeltje
12-07-2010 om 22:09
Jeetje kiki
ik vind eerlijk gezegd dat je nu wel erg onaardig reageert op mensen die toch de moeite nemen op een vraag van jou te reageren. Je begon de draad met vragen of dit nou extreem was, en sommige mensen noemen wat zaken als SI-problemen of hoogsensitiviteit als mogelijke oorzaak. Als reactie stel je heel stevig: mijn kind kan heus wel bang zijn zonder dat hij iets heeft, hoor. Ja natuurlijk, maar dat was toch juist je vraag? En: ik ben niet achterlijk. Nee, maar weten zij veel wat jij wel of niet weet? Overigens zouden die suggesties ook niet direct in mijn (denk)wereld passen, maar dan kan je toch ook zeggen thanks, but no thanks. Nou ja, gezien de hitte en de vrachtwagengooi-perikelen zal je het ook wel niet zo bedoeld hebben.
Dit draadje zet me wel aan het denken: wij noemden ons zoontje (niet zo'n held en ook niet snel) vaak liefkozend 'ons sufferdje', maar ik ben daar toch vrij bewust mee opgehouden. Niet zozeer omdat hij er iets van zou voelen, maar wel omdat naarmate hij ouder werd ik bang was dat hij het zou horen of oppikken. En dat helpt niet, natuurlijk.
Verder heb ik er niet veel aan gedaan, maar werd hij zelf wat moediger toen hij ouder werd. Hij ging naar de creche, en nu naar school, en durft ook meer onder invloed van andere kinderen die dingen durven. Gewoon hem blijven blootstellen aan uitdagingen lijkt mij het beste.
Jeltje
Kiki
12-07-2010 om 22:35
Onaardig? ja misschien wel
maar ik word af en toe een beetje iebel van het politiek correcte van sommige hier.
En het was gisteren inderdaad geen goede dag.
Maar alsof ik mijn zoontje ik weet niet wat aandoe.
Het is superieur en veroordelend en onwaar.
Lorelijne: sorry dat ik onaardig reageerde op het hoog-sensitieve. Mijn zoontje heeft dat echt niet en ik ben wat prikkelbaar op het moment.
jeltje
12-07-2010 om 22:42
Ja,
dat begrijp ik ook heel goed. En ik ben het ook niet eens met Nor@ (hoewel het me wel aan het denken zette).
Maar het leek alsof je suggesties van anderen, zoals Buzz en Lorelijne (leuke meisjesnaam trouwens!), ook wegsloeg als superieur en aanmatigend. En zo las ik ze iig niet.
Anyway, hoop dat het beter gaat nu het koeler is
Lorelijne
13-07-2010 om 23:23
Don't worry
Hoi,
ik zie toch wel een verschil tussen hooggevoelig (vooral emotioneel)en SI, Guinevere, maar goed, da 's off-toppic...
Kiki, no problem, we hebben allemaal ons dagen, hé
Ik had het allemaal niet persoonlijk opgevat hoor. Relativeren is belangrijk in t leven. We verwachten het soms van ons kinderen, maar vergeten het voor onszelf
groetjes aan al m'n oudersonline-collega's (als mijn zoontje wat emotioneel is, heeft ie het vast van z'n mama)