Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

11 en 13 jarige alleen 's nachts thuis! met stomheid geslagen

Gisterenmiddag kwam dochter thuis met vriendinnetje na het zwemmen, of vriendinnetje hier nog even mocht spelen. Dat mocht. Op mijn vraag hoe laat vriendinnetje thuis moest zijn, zei ze ow dat maakt niet uit..ik moet vandaag voor mezelf zorgen, mijn moeder is met haar vriend een dagje uit. Dan praten we hier dus over een meisje van 11 jaar! Ik vroeg hoe laat mama weer thuis zou zijn, als het goed is rond 22.00 uur want ze moeten alle twee werken vannacht. Ik vroeg of oma dan kwam oppassen (dat gebeurt weleens) Nee hoor ik ben vannacht samen met mijn broertje alleen thuis.

Als broertje nu een jongen was die te vertrouwen was! Maar broer die rookt, blowt en steelt geld, alles zit achter slot en grendel in dat huis.

Ik laat al lang dochter daar niet meer slapen, heb al teveel vreemde verhalen te horen gekregen. Het liefst laat ik dochter daar helemaal niet meer komen na alle verhalen, maar eerlijk is eerlijk, heb medelijden met dat meisje.

Wat zouden jullie doen?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Minet

Minet

23-08-2009 om 19:20

1ste gedachte

Melden bij het AMK 0900 - 123 123 0 (€ 0,05 p.m.)
Voor wie?
Iedereen die zich zorgen maakt over een kind en denkt aan kindermishandeling kan dit melden bij het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK). Kinderen en jongeren kunnen ook over hun eigen situatie bellen naar het AMK.

Een maatschappelijk werker of een vertrouwensarts van het AMK zal samen met u een inschatting maken van de zorgen en bespreken of een AMK onderzoek nodig is.

Wanneer doet het AMK onderzoek?
Wanneer uw zorgen te groot zijn of wanneer u zelf het kind en het gezin niet kunt helpen, zal het AMK een onderzoek starten naar aard en ernst van de mishandeling.

Wat gebeurt er bij een AMK onderzoek?
Het AMK gaat na of het kind inderdaad verwaarloosd, mishandeld of misbruikt wordt. Daartoe gaat het AMK in gesprek met het kind, de ouders en met mensen in de omgeving van het kind, die betrouwbare informatie kunnen verstrekken. Zo wordt er overlegd met de huisarts, het consultatiebureau, de school en met andere beroepskrachten die contact hebben met het gezin. Beroepskrachten hebben het recht om - zonodig zonder toestemming van hun patiënt of cliënt - informatie aan het AMK te verstrekken, ook wanneer zij een beroepsgeheim hebben.

Op grond van deze informatie vormt het AMK zich een oordeel over de situatie en neemt een besluit over het vervolgtraject dat ingezet moet worden. Daarbij zijn er de volgende mogelijkheden:

Hulpverlening: het overdragen van het gezin naar een of meerdere vormen van hulpverlening of behandeling.
Bescherming: het overdragen van het gezin aan de Raad voor de Kinderbescherming om aan de kinderechter een verzoek voor te leggen voor het treffen van een kinderbeschermingsmaatregel.
Strafrechtelijke vervolging: het doen van aangifte bij de politie indien de veiligheid van het kind of de ernst van de gemelde feiten daar aanleiding toe geeft.
Het AMK probeert in de meeste gevallen samen met de ouders geschikte hulp te vinden. Wanneer de hulp voor ouders en kind(eren) op gang is gebracht, draagt het AMK het over aan de betreffende hulpverleningsinstantie en sluit af. Na de onderzoeksfase brengt het AMK u op de hoogte of ouders en kind hulp krijgen. U krijgt geen inhoudelijke informatie van het onderzoek, tenzij u wordt ingeschakeld bij de verdere hulpverlening.

Mijn 1e gedachte

Is niet direct het AMK.
Heb je contact met de moeder? Of zijn deze verhalen alleen "van horen zeggen"? Hoe betrouwbaar is het verhaal van dit meisje?
Ik zou als eerste contact zoeken met de moeder. Gewoon je verbazing/zorg uitspreken over het verhaal dat je van dochter hebt gehoord. Het kan veel genuanceerder liggen dan je nu denkt.
Of misschien bevestigt het wel je vermoedens. In dat geval is het nog vroeg genoeg om actie te ondernemen. Zelf zou ik dan eerst hulp aanbieden (of doorverwijzen naar hulp - via school, huisarts etc), voordat ik naar het AMK zou gaan.

Begripvol

Begripvol

24-08-2009 om 05:45 Topicstarter

Moeder vragen? lang!

Moeder begrijpt mij niet. Mijn dochter was een keer haar mobiel vergeten en belde mij op om te vragen of ze bij desbetreffende vriendinnetje nog mocht blijven na schooltijd. Omdat ik op mijn werk zat zei ik ja, maar na een minuut of 10 kwam ik er achter dat dochter eerder naar huis moest komen omdat ze naar de ortho moest. Ik belde naar mobiel van vriendinnetje, die stond uit, dus ik belde naar het huisnummer. Moeder nam op, toen ik zei dat dochter eerder naar huis moest komen, zei ze ik vindt het niet prettig dat je mij hiervoor belt. Ik heel verbaasd dat ik een afspraak vergeten was, dat kan gebeuren.
Voor 1 keer wilde ze een uitzondering maken om dit aan dochter door te geven, maar ik hoefde niet nog eens te bellen op het huisnummer en verbinding werd verbroken.

Nog 2 voorbeelden:
Vriendinnetje was hier aan het spelen en mocht blijven eten, ze zou om 8 uur opgehaald worden door vriend van moeder...kwart over 8 nog geen vriend, half 9 nog niet. Vriendinnetje belde hem toen op. Hij was het vergeten, omdat hij in de buurt was zei hij, kom hier maar naar toe lopen. Dit was in de winter en het regende keihard, geen haar op mijn hoofd die er aan dacht om dat meisje door dat weer 10 minuten buiten liet lopen! Dus ik heb haar met de auto weggebracht. Ben met haar meegelopen naar de deur waar ze moest zijn, de woorden van zo dat heb je snel gedaan, ow je was te lui om te lopen met een blik op mij gericht? Ik zei niet te lui, het is alleen geen lekker weer om zo'n meisje (ze was toen 10) alleen over straat te laten lopen! Er werd dank je wel gezegd en deur dichtgegooid.

Dochter gaf slaapfeest, de meiden werden allemaal rond half 1 thuis gebracht de volgende middag.
(desbetreffende vriendinnetje kwam de avond van het slaapfeest al te laat, omdat ze op de fiets moest komen, met slaapzak en een tas met haar slaapspullen en dat ging een beetje moeilijk zei ze verlegen)
Rond 1 uur stonden we voor haar huis, na diverse keren aanbellen deed moeder uiteindelijk open in een slaapshirt met de onvergetelijke woorden, "zucht" ben je nu al thuis? Waarop mijn lief zei, het is 1 uur, sorry dat we iets te laat zijn. Te laat? Ik lag nog op bed, dus heb haar niet echt gemist.

Een vervelende smaak in mijn mond heb ik regelmatig, dochter verteld ook dat ze dingen niet begrijpt als ze daar is, ook zij heeft medelijden met vriendinnetje.

Kortom, het vragen aan moeder of haar hierop aanspreken zie ik niet helemaal zitten!

koentje

koentje

24-08-2009 om 12:57

Nou....je

schetst wel een type.....
Ik begrijp precies wat je bedoelt, maar denk toch niet dat het ernstig genoeg is dat het AMK er iets mee doet.

Ik heb zelf het AMK wel eens gebeld voor verdenkingen; kinderen die vertellen dat ze bijv. een week lang geen avondeten krijgen, geslagen worden, dat er geschreeuwd werd. Nee, ik moest de politie bellen als het zover was, dan pas konden ze iets.

elsje78

elsje78

25-08-2009 om 15:02

Op school bespreken?

Hoi

Misschien is het iets om eens met de mentor van het meisje te bespreken? Ik weet niet of ze bij elkaar op school zitten? Misschien hebben ze daar ook al twijfels en kunnen zij dit (eventueel voor jou anoniem) noteren. Als zij al meer dingen in een dossier hebben kunnen zij een keer melding doen. '
Mijn ervaring met het AMK is dat ze er wel iets mee doen, dit lijkt me toch onder geestelijke mishandeling vallen, of een vorm van verwaarlozing.

gr Elske

Mrs. B

Mrs. B

26-08-2009 om 23:15

Ja hoor..

..roep maar weer gelijk dat het amk ingeschakeld moet worden..misschien vertelt het meisje niet helemaal de waarheid, en zijn de dingen die je via via hoort (altijd verdraait) niet waar, of flink aangedikt?
Mij lijkt de ouders aanspreken, al is het gewoon vragen voor een kopje koffie of wat dan ook, de eerste optie.
amk bellen is goed voor het gevoel van degene die belt misschien..je DENKT dat er iets aan de hand is, en je doet er wat aan..
maar realiseer je eens hoe het is als je het amk op je dak krijgt, terwijl er niets aan de hand is. of als er wel wat speelt in het gezin, misschien krijgen ze al hulp van allerlei kanten! Geloof me, een amk melding, ook al weet je dat het wel goed gaat komen, heeft een enorme impact op een gezin..zeker als het anoniem is!dus..kijk of er een gesprek mogelijk is waardoor je de moeder wat beter leert kennen..amk kan altijd nog gebeld worden.

Kaaskopje

Kaaskopje

27-08-2009 om 01:14

Het komt een beetje sip over

maar naar mijn idee inderdaad niet kinderbeschermingwaardig. Dat die moeder snibbig reageerde omdat haar dochter 'al' thuis was zal waarschijnlijk met nachtdienst te maken hebben. 's Nachtswerken, overdag slapen. Misschien haar reactie nav het bellen naar de huistelefoon ook wel. Het komt allemaal niet erg sympathiek over, maar dat zegt verder niets.
Ik snap de manier van leven niet altijd van andere mensen. Ik heb een vriendin gehad, een goede bron om steeds uit te putten, die zich werkelijk een slag in de rondte werkte om haar kinderen te kunnen geven wat zij noodzakelijk vond. Dat was vooral goed eten, computerspelletjes, uitstapjes en het liefst 2 of 3 keer per jaar vakantie. Op zich niks mis mee, ware het niet dat ze zelf vaak verzuchtte dat ze het best zwaar had en nooit ergens tijd voor had doordat ze zo hard werkte en overal alleen voor stond. Dat wás wel zo, maar naar mijn idee maakte ze het zwaarder voor zichzelf dan nodig was. Voor dat werk was ze ook 's avonds nog van huis. De oudste was 12, de andere kinderen daar onder tot een kleuter aan toe. Ze had eigenlijk uit twee kwaden gekozen: overdag werken waardoor de kinderen over moesten blijven en na school alleen zouden zitten óf de kinderen redelijk vroeg in bed stoppen en dan nog een paar uur werken. Ze had voor het laatste gekozen. Op een gegeven moment kreeg ze het aan de stok met een buurvrouw waar ze eerst best goed mee overweg kon. De buurvrouw was blijkbaar uit op wraak want die stapte naar de politie met het verhaal dat bij vriendin de kinderen alleen waren in de avond. De politie heeft navraag bij mijn vriendin gedaan en toen ze hoorden dat de oudste 12 was was het antwoord dat het geen ideale situatie was maar ook niet zorgwekkend. Ik kan niet anders zeggen dan dat het ook altijd is goedgegaan. Ik zou zelf het risico niet genomen hebben.

mirreke

mirreke

27-08-2009 om 11:03

Precies kaaskopje

Mijn dochter heeft ook zo'n vriendinnetje. Ze mag haar niet op het huisnummer bellen, want beide ouders zijn politieagent en werken week om week in de nachtdienst, er licht dus altijd wel iemand overdag te slapen. Er kan ook niet aan de voordeur worden aangebeld. In het begin wist ik het niet en kreeg ik idd ook een redelijk snibbige moeder voor me. Nu kan ik het best begrijpen, stel dat er iemand om vier uur 's nachts mij uit bed belt ben ik ook niet op mijn aardigst denk ik...
Mijn kinderen moeten trouwens ook op de fiets naar hun vriendjes toe. Ik werk (thuis), en we hebben vier kinderen. Ik kan gewoonweg niet iedereen brengen, en bovendien vind ik het ook nog eens normaal dat ze zelf fietsen.
Hier waar we nu wonen is dat minder gebruikelijk, en ik heb idd al eens meegemaakt dat een moeder mijn dochter mededeelde dat ze niet meer hoefde te komen als ze op de fiets kwam, omdat zij dat niet verantwoord vond... Mijn dochter moest toen, afgelopen juni, ongeveer zeven kilometer terug naar huis fietsen, om 7 uur 's avonds in stralend zonnig weer. Ze is bijna 13.
Wij zijn toch echt heel betrokken en aardige, liefhebbende ouders...

mirreke

mirreke

27-08-2009 om 11:05

Oh wat erg!

Een spelfout... licht ipv ligt. Ai.
Toevoeging: ik zou als ik dergelijke werktijden had mijn kind een huissleutel geven, dat scheelt een boel ergernis.
Oh, en Begripvol, als je idd zo begripvol bent zou ik de vriendschap met dat meisje juist niet in de weg zitten. Laat het kind veel bij jullie komen als je dochter dat leuk vindt, kun je ook iets positiefs bijdragen...

Kaaskopje

Kaaskopje

27-08-2009 om 11:37

Mirreke

Tjonge... dat ik nog leef!Ik moest als 9 jarige 5 km fietsen naar lagere school, heen én terug!Vanaf mijn 12de niet veel beter toen naar de mavo en ook in de winter, dus door het donker in de ochtend.

Coco

Coco

28-08-2009 om 08:46

Toen ik 13 was...

...paste ik op bij de buren of bij mijn tante. Ik had natuurlijk wel mijn moeder als back-up, mocht er iets aan de hand zijn (mobieltjes waren in die tijd uiteraard nog niet in beeld). Als ze het laat maakten bleef ik logeren. Dan was ik dus ook alleen, en had ook nog de verantwoordelijkheid voor kinderen van vijf en zes jaar oud.
Misschien is er bij dat gezin ook wel een buurvrouw oid die "een oogje in het zeil houdt".
De ouders klinken niet als hele vriendelijke, toegankelijke mensen, maar dat is misschien wat wisselende diensten met je doen.
Grappig dat er hier mensen vinden dat een 13-jarige niet 's nachts alleen kan blijven en aanraden de kinderbescherming erbij te halen, terwijl elders op het forum hele hordes vinden dat een 13-jarige best in haar eentje de wereld rond kan zeilen (dat zullen ongetwijfeld niet dezelfde mensen zijn, maar toch).

ijsvogeltje

ijsvogeltje

28-08-2009 om 09:34

Alleen thuis - of over de wereld

"Grappig dat er hier mensen vinden dat een 13-jarige niet 's nachts alleen kan blijven en aanraden de kinderbescherming erbij te halen, terwijl elders op het forum hele hordes vinden dat een 13-jarige best in haar eentje de wereld rond kan zeilen (dat zullen ongetwijfeld niet dezelfde mensen zijn, maar toch)."

Ja, ik zag ook wel een aardige parallel tussen deze twee draadjes. Overigens: op dit forum zijn zeker geen hordes mensen die die zeiltocht maar goedkeuren, wel een aantal die proberen de discussie wat nuance te geven.
Maar even terug naar dit draadje. Om heel eerlijk te zijn, vind ik het niet zo schokkend hoor dat een 13-jarige wel eens een nachtje alleen thuis is. Een 11-jarige, tja, voor MIJN kinderen zou ik dat wat te jong vinden, en er niet voor kiezen. Maar ik heb makkelijk praten. Ik draai geen nachtdiensten, manlief ook niet, dus wij zitten niet met een wellicht steeds terugkerend probleem van oppas proberen te vinden voor de nacht. Als je een oppasprobleem hebt, ga je je grenzen soms verleggen, dat weet ik uit eigen ervaring ook wel. Dat speelt hier wellicht ook.

Natuurlijk kan er ´s nachts wat gebeuren. Maar dat kan altijd en overal. De kans dat mijn brugklasser iets overkomt tijdens de zes kilometer op de fiets naar school is vele malen groter dan dat er ´s nachts iets gebeurt.

Een zaak van de kinderbescherming lijkt mij dit dan ook helemaal niet. Tenzij er natuurlijk meer aan de hand is, maar dat kunnen wij natuurlijk helemaal niet inschatten. Dat zie je ook aan de reacties in dit draadje.

Zoals ik ook al in het draadje over de zeiltocht schreef: de mens heeft de neiging om dingen vanuit zijn eigen (heel beperkte, en dat is logisch) referentiekader te bekijken. Anders is vreemd. En al heel snel gek, onverantwoord, of belachelijk of wat dan ook maar.

mirreke

mirreke

28-08-2009 om 10:26

Precies ijsvogeltje

"de mens heeft de neiging om dingen vanuit zijn eigen (heel beperkte, en dat is logisch) referentiekader te bekijken. Anders is vreemd. En al heel snel gek, onverantwoord, of belachelijk of wat dan ook maar".
Wat het echter eng en vervelend maakt is dat men niet alleen zelf in zo'n kader zit (blijkbaar) maar ook wil dat die anderen in datzelfde kader komen te zitten. Let maar eens op hoe vaak er om het minste of geringste (zoals in dit draadje) geopperd wordt dat het AMK moet worden ingeschakeld, of zoals in het geval van Laura, direct maar de Kinderbescherming. Het is gewoon griezelig.
Ik heb het al vaker geschreven: we zijn verhuisd naar Duitsland en wonen hier nu ruim een jaar. Kort genoeg nog om alles uit Nld goed in het geheugen te hebben (mijn referentiekader) en om te schrikken van alles wat hier 'afwijkt'. Zoals gezegd zijn er diverse ouders die fronsend kijken als mijn kinderen 's ochtends (zónder fietshelm ook nog!!) op de fiets naar school vertrekken. Hier ben ik duidelijk een niet zo verantwoordelijke ouder, waar ik weer verbaasd over ben, want dat ben ik dus wél. Ik snap weer niet dat al die mensen hier hun kinderen als luie varkens overal naar toe vervoeren. Hebben die ouders geen eigen leven dan? En wat voor volwassenen worden die kinderen die nu zo gepamperd worden (want er is wel meer hier waar ik me over verbaas)...?
Maar zo zie je maar, net over de grens, hemelsbreed misschien 12 tot 15 kilometer, zijn de normen totaal anders, wat ook heel verfrissend werkt. Alles is betrekkelijk.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.