Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
machteloos

machteloos

28-10-2010 om 14:32

Beste vriendje?

Hallo,

Sinds februari gaat mijn oudste zoon naar school. Daar heeft hij sindsdien een boezemvriendje die bij ons tegenover woont waar hij veel mee speelt. Nu is het zo dat als de jongens bij elkaar zijn er nogal eens erg wild wordt gedaan en z'n vriendje aan het eind van het verhaal aan het huilen is(niet altijd).Laatst waren ze op het schoolplein wat a/h duwen waarbij mijn zoon de ander onverwachts zo hard in de rug duwde dat hij op de grond op z'n hoofd viel.Daarna begon de vader van z'n vriendje tegen mijn zoon te vloeken en te schreeuwen. Uit de scheld serenade konden we opmaken dat er wat eerdere frustatie bijzat.Mijn vrouw en zoon waren erg geschrokken.Later heeft de vader z'n excuses aangeboden maar gaf wel aan de ze niet wilden (voorlopig) dat de kinderen met elkaar spelen.Toen volgde een gesprek met de moeder die vertelde dat sinds onze zoon met hun zoon omgaat, hun zoon een bepaald gedrag begon te vertonen(enthousiast en druk). Toen zei ze ook dat onze zoon nogal jaloers is en niet tegen zijn verlies kan en dan boos wordt en dat hun zoon een goedzak is. Onze zoon is heel druk als hij samen met dat vriendje speelt, echt een beetje haantjesgedrag, wie is de snelste, de eerste enz. We weten niet zo goed hoe we hier om mee moeten gaan, helemaal omdat de ouders van z'n vriendje niet willen hebben dat ze vaak meer samen spelen.Onze zoon begrijpt dat niet en is heel teleurgesteld wat zich weer uit in 'dwars' gedrag.We staan voor de rest op goede voet met de ouders.

Groetjes

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Herkenning

Hallo,

Ik herken de situatie die je beschrijft, maar dan vanaf de andere kant. Mijn zoontje heeft een vriendje dat wat dominant(er) is. Hij wil overal de beste in zijn, is hardhandig, wordt snel boos, en kan niet goed tegen zijn verlies. Ook was hij een tijd erg jaloers als mijn zoontje met anderen speelde.

Ik moet zeggen dat ik dat nooit zo direct met zijn ouders besproken heb, maar het wel lastig vond om hiermee om te gaan, omdat ik merkte dat mijn zoontje er best onder gebukt ging. Wij hebben het contact tijdelijk wat minder intensief laten zijn, door wat minder af te spreken. Op die manier kreeg mijn zoontje wat meer ruimte om met anderen te spelen. We hebben het contact echter niet helemaal gestopt omdat we ook vonden dat onze zoon ermee om moest leren gaan en het jongetje ook wel heel leuk vond. Hij zal nog wel vaker kinderen of later volwassenen tegenkomen die wat dominanter zijn. En ik moet zeggen dat mijn zoon nu veel beter zijn grenzen kan aangeven naar dat vriendje. Het komt nog steeds wel eens voor dat hij zich aantrekt hoe zijn vriendje doet, maar hij heeft er wel beter mee om leren gaan. En het vriendje heeft geleerd dat mijn zoon gewoon even met iemand anders gaat spelen als hij zich te dominant gedraagt.

Ik denk dat het prettig is om met de ouders even rustig te praten over hoe jullie ervoor kunnen zorgen dat ze toch af en toe samen kunnen spelen. Ik denk dat ze zich al heel opgelucht zullen voelen als ze merken dat jullie zelf ook wel zien dat jullie zoon dit lastig vindt, en dat ze elkaar kennelijk ook een beetje aansteken in dit gedrag. Misschien kunnen jullie afspraken maken over hoe jullie kunnen reageren in dit soort situaties: eerder ingrijpen, aan zoontje uitleggen dat het voor zijn vriendje niet altijd leuk is als hij de eerste,beste wil zijn of ruw speelt. En andersom natuurlijk ook.

Succes,
Kaatjecato

vlinder72

vlinder72

28-10-2010 om 16:51

Wat vervelend zeg

Sommige kinderen hebben dat helaas. Leuke kinderen maar als ze samen zijn dan ontploft de boel. Zo speelt mijn zoontje met een paar hele drukke kinderen (om een of andere reden trekt hij drukke kinderen aan). Ik heb al van ouders gehoord dat die kinderen niet meer met hun kinderen mogen spelen omdat dat alleen maar ruzie werd. Maar wij hebben nooit problemen met die kinderen. Mijn zoon is zelf rustig en laat zich nooit door iemand beïnvloeden. Kinderen zijn daarom van harte welkom bij ons. Maar ik kan het mij wel voorstellen dat het voor die andere ouders vervelend is. Nu is het niet terecht dat zij dan met de vinger naar jullie zoon wijzen. Hun zoontje doet even hard mee.

Ik zou het samen spelen veel meer gaan leiden. Spelen prima maar wel afspraken maken. Geen verstoppertje, tikkertje, zwaard gevechten etc. Eerst samen bespreken wat ze gaan doen en waar. En spelen in de woonkamer zodat je het zelf in de gaten kan houden. Bij ongewenst gedrag direct ingrijpen. Samen spelen moet je ook leren. Niet ergens mee samen kunnen spelen dan het betreffende speelgoed gelijk wegleggen. Zelf heb ik altijd een grote doos met klei en allerlei speeltjes klaarstaan. Heb ik een niet zo'n succesvol duo in huis dan zet ik de klei op tafel en gaan ze daarmee spelen.

Oh, en mijn oudste zoon was ook altijd heel jaloers en niemand mocht met zijn speelgoed spelen. Het eerste jaar heb ik daarom spelen in zijn kamer verboden. Dat werd altijd drama met een hysterische vier jarige omdat iemand al zijn playmobil ergens anders had neergezet.

En verder is bij ons in huis vechten, schoppen, duwen, schelden, schreeuwen strikt verboden. Moet ook wel. Met drie zoons (en een dochter) wordt het anders wel een erg druk geheel.

Wat vinden jullie zelf?

Zijn jullie zelf blij met het gedrag van jullie zoon?

Zo ja: dan zal hij en jullie moeten accepteren dat er anderen zijn die zijn gedrag niet leuk vinden en dat hij dus door sommige kinderen en zijn ouders wordt afgewezen.

Zo niet, dan zal je de scherpe kantjes van zijn gedrag moeten zien te temperen en dus hardhandig duwen, slecht tegen verlies kunnen, snel boos worden, druk zijn, haantjes gedrag en competitief gedrag moeten afzwakken en corrigeren.

Als ik je nick lees: "machteloos" heb ik het vermoeden dat dat laatste wellicht wat lastig ligt?

machteloos

machteloos

29-10-2010 om 08:26

Dit vinden wij zelf

Hallo.
Ik ben de moeder van het jongetje waar het hier om gaat. Machteloos bedoelen wij meer mee dat je machteloos staat op de manier hoe andere mensen reageren.Het is ook de manier hoe het alemaal is gegaan. Kijk, als ze eerder al hadden gezegd tegen een van ons dat ze de laatste tijd wat vaker ruzie hadden enz.,en dat het misschien beter was als ze even een time-out wilden invoeren, dan hadden wij en onze zoon ook de kans om er wat aan te doen.Het zijn ook nog geen volwassenen, het zijn kinderen van 4 jaar, die nog veel moeten leren. Zo'n scheldserenade is niet echt een goed voorbeeld, wat leer je je kind dan? Nu wordt het maar op je schoot geworpen, en is het klaar. Jammer dat communicatie voor sommige mensen moeilijk is. Dat gesprek met zijn moeder heeft mij niet echt veel goeds gedaan, eerder erger gemaakt. Het probleem is nl dat het beide haantjes zijn, en altijd allebei willen winnen, beide druk zijn en competitief maar jaloers? Wat is jaloers zijn. Dat de ene beter is dan de ander en je dat niet kan hebben, is dat jaloers zijn? Volgens mij is dat een eigenschap die veel kleuters hebben, en waar ze mee om moeten leren gaan. Daar zijn wij, de ouders, toch voor? Het enige is dat mijn zoon vaak door gaat en niet echt een stop heeft, hangt er ook vanaf wat voor bui ze hebben.Wij zijn als gezin zijnde iig erg gekwetst, gaat je niet in je koude kleren zitten. En het doet erg veel pijn om je zoon zo verdrietig te zien. Jammer dat het zo moest gaan. Wat betreft het corrigeren en afzwakken betreft: je doet je best, maar als je er niet bij bent, en het wordt je niet verteld, hoe kan je je kind er dan op wijzen? Tja, wie zijn hier nou volwassen zou je zo denken he?

machteloos

machteloos

29-10-2010 om 08:30

Niet blij

O ja, en wat betreft de vraag of wij blij zijn met zijn gedrag: Wat denk je zelf, natuurlijk niet!!! Maar het is niet zo dat hij alleen maar zo is, dat is dus erg overtrokken door de tegenpartij.

machteloos

machteloos

29-10-2010 om 08:58

Nog iets

Oja, en nog iets. Toevallig de dag van het voorval had ik het 10minuten gesprek met zijn juf. Het hele verhaal voorgelegd en gevraagd of hij in de klas met de andere kinderen ook zulk gedarg vertoond. Dat is dus niet zo, dus ik denk zelf dat het gewoon de combi van die 2 is. Daar komt bij dat ik het waarschijnlijk wat minder erg opvat, omdat het nog maar 4 jarigen zijn.(en nog lang geen volwassenene!!!) Ik corrigeer ze wel hoor als ze zo doen als ik het zie en hoor. Hij heeft als hij met andere kinderen speelt ook dat niet.

Waarom ben je nu precies boos?

Ha Machteloos,

Ik krijg de indruk dat je je boos en gekwetst voelt.
Dat begrijp ik niet helemaal.

Ik ben blij dat je via school hebt gehoord dat je zoon met de meeste kinderen heel leuk kan spelen. Alleen met het overbuurjongetje loopt het samenspelen niet fijn.
Het lijkt mij duidelijk dat deze beide jongens dus een lastige combi samen zijn, dat ze veel begeleiding nodig zullen hebben om wel leuk samen te kunnen spelen.
Daar zijn jij en de buurvrouw het over eens, toch?
Zo te lezen hebben jij en de buurvrouw verschillende ideeen over hoe je omgaat met deze combi. Jij vindt het bij 4-jarigen horen en jij vindt het geen probleem om extra tijd en energie in het begeleiden tijdens het samenspelen te steken. Maar jouw buurvrouw denkt daar dus anders over. Dat mag toch? Wie weet heeft ze al wel genoeg andere dingen aan haar hoofd en nu gewoon even niet de energie om met deze drukke combi om te gaan.
Ik vind het opmerkelijk dat je het niet kan waarderen dat je buurvrouw zelfs nog aan jou heeft proberen uit te leggen waarom zij deze combi als lastig ervaart. Haar uitleg vat je - denk ik - veel te persoonlijk op. Jij vat het op als afwijzing van jouw kind, maar buurvrouw bedoelt waarschijnlijk enkel dat ze de combinatie van beide kinderen niet prettig vindt. Dan schrijf je dat haar kind ook gedrag zus en zo vertoond. Ja, denk ik dan en dat zal waarschijnlijk de reden zijn dat buurvrouw het contact even heeft stopgezet, zodat haar zoon stopt met dat gedrag. Jij vindt dat de kinderen de kans moeten krijgen om ander gedrag aan te leren, maar realiseer je alsjeblieft dat dat enkel jouw mening is. Je buurvrouw mag toch een andere mening hebben en het op een andere manier willen oplossen?
Je schrijft dat je zoontje verdrietig is. Dat is dan een mooie reden om met hem zijn gedrag te bespreken, uit te leggen dat hij met buurjongetje een zeer drukke combi is. Dat hij een ontzettend leuke jongen is zoals hij is, maar met overbuurjongen niet leuk speelt zoals volwassenen dat prettig vinden. Dan kan je mooi uitleggen welke manier van spelen wel leuk is. In zo'n situatie doe ik vaak een rollenspel met knuffels. 1 knuffel als buurjongen etc. om de situatie goed door te laten dringen.
Ik hoop dat je wat aan mijn reactie hebt. Op een heel andere manier heb ik iets vergelijkbaars gehad en was ik degene die het contact heeft stopgezet. Alleen heb ik dat niet verder aan de ouders uitgelegd. Ik dacht dat het toch niet begrepen zou worden. Nu lees ik jouw posting en denk ik...het is toch jammer dat in dit soort situaties ouders reacties van anderen meteen als persoonlijke afwijzing van hun kind opvatten. Dat belemmert de communicatie...je had ook die uitbarsting van de vader kunnen opvatten als signaal dat je overburen de combi echt niet meer trekken. Hun acceptatiegrens ligt ergens anders dan die van jou. Dat kan je toch respecteren? Tjaa en boezemvriendjes op 4-jarige leeftijd...de ene ouder vindt dat geweldig...de andere ouder ervaart dat als heel beklemmend...meestal de kinderen van zo'n ouder ook...tenminste dat is mijn eigen ervaring...
Groet,
mamsofie

vlinder72

vlinder72

29-10-2010 om 15:21

Machteloos

Natuurlijk had die vader nooit mogen gaan schelden tegen jouw zoontje. Hij is pas vier jaar maar het was waarschijnlijk net de laatste druppel.

Inderdaad sommige combinaties zijn explosief. Ik heb dat hierboven al eerder beschreven. Jij vindt dat misschien geen probleem maar er zijn zat ouders die dat wel een probleem vinden. Ik zou een duwend, ruziemakend, vechtend kind ook niet prettig vinden. Ik zou dan ook zeker direct ingrijpen. En ik vind dat gedrag ook niet acceptabel. Ook niet bij een vier jarige. Natuurlijk maken kinderen wel eens ruzie maar niet continu. En eerlijk gezegd interesseert het mij thuis vaak helemaal niet wie er is begonnen en waarom er nou weer gevochten wordt. Ik wil het niet hebben en het moet ook direct afgelopen zijn. Zo niet dan zet ik ze aan tafel met mijn bak klei .

En ik heb pas ook ingegrepen bij een vriendinnetje van mijn dochter. Dit meisje was zo bazig. Altijd bepaalde zij waarmee er werd gespeeld. Ook bepaalde dit meisje met wie mijn dochtertje mocht spelen. Op het schoolplein mocht dochterlief de ene keer wel meespelen en de andere keer niet. En dan stond mijn dochter heel sip op het schoolplein vertelde de juf. Ik was dat zo zat op een gegeven moment zo zat dat ik heb ingegrepen. Spelen prima maar niet altijd. Ik heb haar ook echt gestimuleerd om met andere kinderen af te spreken en dan zag ik ook gelijk het verschil. Gelukkig is het contact nu wat verwaterd en speelt mijn dochter meer met andere meisjes. Maar nu is het andere meisje natuurlijk weer jaloers en probeert ze iedereen op te stoken dat mijn dochter stom is en niemand met haar moet spelen. En vijf jaar hè en dan al zo gehaaid. Gelukkig heeft mijn dochter er geen last van en zijn er nog genoeg meisjes die nog wel met haar willen spelen.

machteloos

machteloos

29-10-2010 om 17:41

Verdrietig

Sorry, maar als een volwassen iemand tegen jouw kind staat te schreeuwen ga je mij niet vertellen dat jij niet boos zou zijn. Godverdomme enz> terwijl je op een schoolplein staat van een christelijke school. Je wilt toch boven alles je kind beschermen? En het gaat hier niet om waarderen, maar eerder de manier waarop het gebeurt is.
En wederom: het ligt niet alleen aan mijn kind. Maar goed,sommige mensen denken dat hun kinderen engeltjes zijn en nooit iets doen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.