Broer (11) op zusje van 2 laten passen?

Bakblik schreef op 11-09-2025 om 12:30:

Wat is iedereen hier aan de voorzichtige kant. Meestal zit ik niet zo op een lijn met Nick90 maar nu toch wel.

Als zijn zoon het aandurft en als ze goed met elkaar kunnen opschieten zou ik dit zelf ook wel kunnen doen. Zeker als er nog een buurvrouw op de achterwacht kan zitten.
Goede afspraken maken dat ze thuis blijven en rustig een spelletje gaan doen of gaan tekenen of zo.
Ik zal zelf ook rond die leeftijd zijn geweest toen ik overdag alleen met mijn zusje van 7 thuis bleef en dat was dan dat mijn ouders een uitvaart hadden of zo.
Met goede afspraken moet dit kunnen.

Ik heb hier voor mijn kinderen weleens een oppas van 11 gehad voor een middag. Ze paste op een kind van 1 en van 4. Bij grote nood kon haar moeder hier binnen 5 minuten zijn.

Ik heb een kind van 2 , speelt hier een paar weken geleden samen met het  buurmeisje van 13 op het pleintje ,valt en een tand door zijn lip, toch wel fijn als je dan naar een volwassen iemand kan lopen... ik zat met haar ouders op het bankje 

Kind van 11 niet op een kind van twee. 
 

Helemaal eens. Vandaar het idee om een extra middag kdv te regelen. Een 11-jarige kan prima thuisblijven, maar ik zou hem niet de verantwoordelijkheid geven voor een 2-jarige. De kans is heel klein dat er iets gebeurt, maar als er wat misgaat geef je hem dat zijn hele leven mee. Ik merk dat kinderen van ouders met een ziekte of beperking zich al heel snel verantwoordelijk gedragen (was zelf ook zo'n kind) maar daar moet je niet altijd aan mee willen werken.

Hoe groot is de kans nu dat er echt wat gebeurt? Ik bedoel, een kind van 11 snapt echt wel dat je bij brand naar buiten moet, met de peuter. Als hij dat niet snapt, kan hij ook niet in zijn eentje thuisblijven. Bij een ongelukje kun je vast bij de buren terecht. Of het zelf oplossen. Ik vind het ook wel anders bij broer en zus. Die kennen elkaar veel beter dan de gemiddelde oppas. 

Daarnaast is de tijdsduur niet van belang bij 'als er echt wat gebeurt'. Vanuit dat oogpunt bekeken kun je ze dan ook geen kwartier samen laten. Want ook dan kan het huis in de fik vliegen of iemand hard vallen.

MamaE schreef op 11-09-2025 om 16:12:

Hoe groot is de kans nu dat er echt wat gebeurt? Ik bedoel, een kind van 11 snapt echt wel dat je bij brand naar buiten moet, met de peuter. Als hij dat niet snapt, kan hij ook niet in zijn eentje thuisblijven. Bij een ongelukje kun je vast bij de buren terecht. Of het zelf oplossen. Ik vind het ook wel anders bij broer en zus. Die kennen elkaar veel beter dan de gemiddelde oppas.

Daarnaast is de tijdsduur niet van belang bij 'als er echt wat gebeurt'. Vanuit dat oogpunt bekeken kun je ze dan ook geen kwartier samen laten. Want ook dan kan het huis in de fik vliegen of iemand hard vallen.

De kans is niet heel groot. Heel klein zelfs. Maar ik heb altijd geleerd dat risico = kans x consequenties. En de consequenties als er iets gebeurt zijn wel groot. 

MamaE schreef op 11-09-2025 om 16:12:

Hoe groot is de kans nu dat er echt wat gebeurt? Ik bedoel, een kind van 11 snapt echt wel dat je bij brand naar buiten moet, met de peuter. Als hij dat niet snapt, kan hij ook niet in zijn eentje thuisblijven. Bij een ongelukje kun je vast bij de buren terecht. Of het zelf oplossen. Ik vind het ook wel anders bij broer en zus. Die kennen elkaar veel beter dan de gemiddelde oppas.

Daarnaast is de tijdsduur niet van belang bij 'als er echt wat gebeurt'. Vanuit dat oogpunt bekeken kun je ze dan ook geen kwartier samen laten. Want ook dan kan het huis in de fik vliegen of iemand hard vallen.

De kans is niet zo heel erg groot, maar dat is denk ik niet het belangrijkste. De vraag is of je die verantwoordelijkheid in de handen van een elfjarige wil leggen en als er daadwerkelijk wel iets mis gaat wat grote gevolgen heeft, lijkt het me dat je dat je elfjarige kind niet aan wil doen. 

MamaE schreef op 11-09-2025 om 16:12:

Hoe groot is de kans nu dat er echt wat gebeurt? Ik bedoel, een kind van 11 snapt echt wel dat je bij brand naar buiten moet, met de peuter. Als hij dat niet snapt, kan hij ook niet in zijn eentje thuisblijven. Bij een ongelukje kun je vast bij de buren terecht. Of het zelf oplossen. Ik vind het ook wel anders bij broer en zus. Die kennen elkaar veel beter dan de gemiddelde oppas.

Daarnaast is de tijdsduur niet van belang bij 'als er echt wat gebeurt'. Vanuit dat oogpunt bekeken kun je ze dan ook geen kwartier samen laten. Want ook dan kan het huis in de fik vliegen of iemand hard vallen.

Nou dit. 

Als je ze samen thuis laat dan maak je met de 11 jarige EN (voor zover dat lukt) met de 2 jarige. 

Er wordt geen snoep gegeten, om verslikken te voorkomen. 

Er wordt niet met speelgoed gespeeld waar de jongste nog niet aan toe is.  Duplo mag wel, lego mag even niet. En wat je verder maar gevaarlijk zou kunnen vinden. 

Kinderen blijven binnen. 

De voordeur blijft van het slot,  zodat ze naar buiten kunnen bij brand maar vriendjes van de oudste binnen laten gebeurt niet.

Wat voor mij ook nog mee zou tellen in wel of niet is: Heeft de oudste al een ervaring van een half uurtje op zijn zusje letten? Hoe is dat gegaan?  

MamaE schreef op 11-09-2025 om 16:12:

Hoe groot is de kans nu dat er echt wat gebeurt? Ik bedoel, een kind van 11 snapt echt wel dat je bij brand naar buiten moet, met de peuter. Als hij dat niet snapt, kan hij ook niet in zijn eentje thuisblijven. Bij een ongelukje kun je vast bij de buren terecht. Of het zelf oplossen. Ik vind het ook wel anders bij broer en zus. Die kennen elkaar veel beter dan de gemiddelde oppas.

Daarnaast is de tijdsduur niet van belang bij 'als er echt wat gebeurt'. Vanuit dat oogpunt bekeken kun je ze dan ook geen kwartier samen laten. Want ook dan kan het huis in de fik vliegen of iemand hard vallen.

Ik vind " hoe groot is de kans nu eenmaal dat er echt wat gebeurt"  een dooddoener. Sorry.  Een kind van 11 moet je niet aan zo'n eventueel risico blootstellen. Oppassen op een 2-jarige moet door iemand gedaan worden die kan ingrijpen bij calamiteiten. Zorg gewoon voor een volwassene die dit kan doen.

Ik snap heus wel wat een risico is, maar van een elfjarige verwacht ik wel een bepaalde zelfredzaamheid en verantwoordelijkheid bij alleen thuisblijven. Op de middelbare school bestaat er ook geen opvang meer en wordt verwacht dat je kind alleen thuis kan blijven bij lesuitval of een studiedag. 

Een calamiteit kan ook gebeuren als je vijf minuten weg bent, of een kwartier. En dan kun je ook al te laat zijn. Een hele dag zou ik zelf ook niet doen, want dan komt er echt wel zorg bij kijken die ik niet de verantwoordelijkheid van een kind vindt.

MarvelousM schreef op 11-09-2025 om 15:34:

De buren zijn natuurlijk geen optie want die gaan het tegen z’n vriendin vertellen.
Wat niet gaat, dat gaat niet. En dus verzet je je afspraak. En misschien een cursusje gebarentaal met het hele gezin doen als jij zo ontzettend doof bent.
Die elfjarige vergeeft het zichzelf nooit als papa nu voor de makkelijke optie kiest en er gebeurt wat.
En een beetje snuggere buurvrouw zit ook niet rustig thuis als ze weet dat verderop deze situatie gaande is.

Ik vind dit wel een hele nare reactie.

Ik zou in overleg met de buurvrouw ( ook al vind de 11-jarige dit niet nodig) de kinderen samen thuis laten of de 2-jarige bij de buurvrouw brengen. Kan dan niet dan zou ik de 2-jarige meenemen. 

de 11-jarige is geen buurkind dat op een onbekende peuter komt passen, maar de broer, is thuis en weet dus heel goed hoe alles werkt en wat hij van z'n zusje kan verwachten, hoe ze op elkaar reageren. Dat scheelt heel veel. 

Ik zou zeggen; bij twijfel niet doen. Het simpele feit dat je er een forumpost aan moet wijden, zegt toch eigenlijk al dat je het diep van binnen niet zo ziet zitten?

En dan ligt er ergens een knikker in een hoek en die gaat in de mond. Of er komt een vinger tussen de deur. Of de peuter maakt een lelijke val van de bank. Etc. Er kan zoveel gebeuren. Je wilt een 11-jarige daar toch niet mee opzadelen. Dat je het uberhaupt overweegt.