Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
marjan

marjan

12-10-2008 om 22:24

Brutale dochter bijna 11 jaar, iedereen de dupe, hoe aanpakken?

Hoi,
Ook vandaag weer hommeles hier vanwege onze dochter, binnenkort 11 jaar, hele gezin de dupe.
In het kort, dit weekend al tot bijna 3 maal aan toe;
Ze moet iets voor me doen, afwas amen met haar zusje, moppert eerst de hele tijd, ik vraag het vriendelijk. Ze probeert het weer te ontduiken en als ik het dan tot 5 x aan toe vraag gaat ze brutaal doen! Constant tegenwoord geven of niet luisteren. En dan achter mijn rug zo'n geluid en houding van, nananana, blablabla, als ik nog tegen haar praat dat ik haar houding niet prettig vind. Ze wil precies doen waar ze zin in heeft en grote mond als ze eens iets voor ons moet doen. En als we na erge brutaliteit en doorgaan haar de tv verbieden die dag, dan is het hek van de dam! Brullen dat ze doet, echt niet normaal, huilen( eigenlijk janken), en dat duurde bijna een uur. Niet voor rede vatbaar, behalve als we de straf( dus wel tv kijken) intrekken. En vandaag was het weer raak!
Ze zou samen afwassen met zusje, mocht eerst nog spelen, maar toen was het zover. En een gedoe, en brutaal doen, het escaleerde echt.Ging ze weer gierend vh huilen en dreinend aan de afwas, maar duurde maar door. Haar vader werd zo boos dat hij heel onaardige dingen zij en zei dat hij het nog aan zijn hart zou krijgen, en ik heb haar uiteindelijk 2 klappen op haar billen gegeven. We waren ten einde raad, het was echt heel naar. Jongere zusje ook huilen, iedereen van streek.Nog steeds ben ik er wat ontdaan over. Voel met rot over de klappen, en dat we zo boos werden, Heb wel toen iedereen rustiger werd met haar gepraat en gezegd dat ze denkt dat iedereen tegen haar is, maar dat ze het zelf in de hand werkt. En dat het ons spijt van die billenkoek. Maar dat wij door haar gedrag allemaal ten einde raad zijn en iedereen de dupe was van haar onredelijke gedrag.
Hoe ga je in godsnaam met deze dingen om? Het lijkt wel steeds vaker te gebeuren. En het haalt het bloed onder onze nagels vandaan!
Is dit pre-puberaal gedrag? Hoe ga je er mee om, hoe blijf je zelf rustig(er)? En hoe straf of beloon je?
Wij weten het even niet meer!!
Ervaring, herkenning? Graag advies!
marjan

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Hier ook eentje

Hier ook een tot voor kort gezellige, lieve 10jarige. Sinds dit schooljaar doet ze helemaal niets uit zichzelf en zit het liefst de hele dag op de bank tv te kijken. Huiswerk, spreekbeurt, taakjes in huis, helemaal niets doet ze meer uit zichzelf. Ook zorgen dat ze klaar staat om naar clubjes te gaan doet ze niet meer. Ik loop de hele dag achter haar aan te jutten en te vitten. Het doet me denken aan de tijd dat ik nog met ex getrouwd was (die deed ook niks uit zichzelf). Mijn dochter is (nog) niet erg brutaal, maar probeert wel overal onderuit te komen. Zit uren op de wc om niet te hoeven opruimen en gaat mee met een vriendinnetje op de dag dat ik haar zou helpen met haar spreekbeurt.
Ik heb haar duidelijk gemaakt dat ik het anders zou gaan doen. Als ze niet wil helpen, prima, dan doe ik het wel zelf. Dat was het goede nieuws voor haar. Maarrrrr: dan wordt er ook niet meer gespeeld, niet meer geholpen met spreekbeurten, geen spelletjes meer gedaan, geen tv meer gekeken, niet naar feestjes gegaan, niet meer met de auto naar school gebracht als het giet van de regen, geen rekening meer gehouden met voorkeur voor en afkeer van etenswaren, niet meer later opgebleven, enz. Doe jij niets voor mij, prima, dan doe ik niks voor jou. Wil jij geen borden op tafel zetten? Okee, dan eet je maar niet. Komt er gezellig visite? Dan ga jij maar op je kamer zitten, ik hoef jou er niet bij met je egocentrische gedrag. Van de week had ze haar fiets bij een vriendinnetje laten staan omdat ze mee kon rijden met iemand. Jammer dan, dan loop je er maar heen (20 minuten) om 'm weer op te halen, ik ben gekke Henkie niet. Ik ben er nu een week mee bezig en het begint te helpen: vandaag ging ze uit zichzelf de afwasmachine uitruimen. Daarna ging ik naar de verjaardag van een vriendin, terwijl zij beteuterd achterbleef. Een dik uur later belde ze me op mijn mobiel: ze had opgeruimd, haar huiswerk gemaakt, haar haren gewassen en zich leuk aangekleed. Of ze nog even naar de verjaardag mocht komen? Tuurlijk kind, gezellig. Vanavond bij het naar bed brengen heb ik haar geprezen voor wat ze allemaal gedaan had, maar meteen ook gewaarschuwd dat ze niet moest denken dat het nu allemaal weer okee was. Ben benieuwd hoe het hier verder gaat. Ik houd mijn hart vast voor de puberteit. Jij erg veel succes met jouw dochter.

Marmar

Marmar

13-10-2008 om 06:36

Rooster voor klusjes?

Hoi Marjan, ik weet niet of het alleen om de (huishoudelijke) taken gaat - maar dan kan je het volgende doen.
Maak een rooster voor je dochter en zusje waar hun vaste taken helder en duidelijk op staan. Tafeldekken, afwassen, afdrogen, hond uitlaten, planten watergeven, dat soort dingen. Dan hoef je het niet meer te vragen - dus geen kans op zure gezichten en gemopper. Feit is feit, iedereen doet wat in het huishouden.
Je kan het nog aanvullen met dingen die de meisjes in hun eigen kamer moeten doen. Stofzuigen in het weekend, op een vaste dag alle was uit hun kamer in de wasmand, bed opmaken etc.
Voor het huiswerk (spreekbeurten enzo) is er een agenda nodig. Vaak beginnen ze op school er al mee, dat de kinderen leren om te gaan met dingen plannen in een agenda. In overleg met de leerkracht kan je dochter helpen met het huiswerk en de schoolse taken.
Bovenstaande is geen tovermiddel, maar je kunt er voor iedereen duidelijkheid mee scheppen. Zaak is dan wel, er zelf consequent mee om te gaan. Afwasbeurt? Dan niet éérst spelen, maar gelijk na de maaltijd de afwas doen. Met uitstel beloon je alleen het zeurgedrag... zeker als er dan ipv afwas iets leuks (spelen) kan worden gedaan! Mi hoeft er geen beloning, is het al beloning genoeg dat als de afwas snel gedaan is er meer tijd is voor spelen oid.

Marmar

Marmar

13-10-2008 om 09:56

Sjillie

Sjillie, helemaal mee eens. Hier meisje van net 11 jaar. Oudste dochter is net 18 en nog steeds aan het puberen...
Nu voor de 2e keer heb ik 'ineens' ontdekt dat het kleine meisje van vroeger in snel tempo verandert in een 'mevrouw'. Wat ik jaren geleden bij de oudste al eens had geschreven blijkt nog steeds op te gaan. Het lijkt wel of er bij jongste een 'delete-all' knop is ingedrukt: alle moeite om haar een beetje goed op te voeden en manieren bij te brengen (wat zo goed leek aan te slaan) lijkt tevergeefs.
Toch... de basis is in voorgaande jaren allang gelegd. En opgeslagen. Er breekt alleen nu een tijd aan dat alles door puberella opnieuw getoetst wordt: ze ontdekt haar eigen belangen, identiteit, veranderend lijf, veranderende omgeving, verantwoordelijkheden....
Niet alleen lastig en vermoeiend voor haar, maar ook voor het hele gezin.

Wij deden ongeveer

hier heeft oudste ook zo'n periode gehad ('t nu vrijwel 'over....even afkloppen). wij deden ongeveer net zoiets als sjillie, alleen hier ging het niet zo ver. puber moet afwasmachine uitpakken, ik vraag het of 'draag het op' (voor als ze thuis komt). blijkt dat ze niet gedaan heeft wat ik vroeg vraag ik naar de reden en als die in mijn ogen onzinnig is (wou eerst dit en dit afkijken op t.v. óf ik had geen zin enz.) dan zeg ik waarom ik dat niet leuk vindt (dochter noemt dit 'een preek' ) en als dochter dan nóg geen aanstalten maakt dan pak ik 'm zelf uit. zonder commentaar verder. maar zodra ze die dag of de dag erop míj wat vraagt, geef ik niet thuis opdezelfde manier als dochter, ik zeg dus eerst ja en doe nee. en als dochter vol verwachting aan komt dan komt ze daar dus achter (met ophalen zou ik het anders doen, b.v. nee zeggen dat je geen tijd hebt en ook niet wil maken). ik laat haar een tijdje in d'r sop gaarkoken (ze wordt dan natuurlijk boos) en negeer haar zoveel mogelijk (ik ga boodschappen doen ofzo) tot ze is afgekoeld. als er weer redelijk met haar te praten is neem ik het initatief om erop terug te komen. hoe ze dat vondt? niet leuk dus....en zo trek ik in dat gesprek de vergelijking met het afwasmachine uitpakken. en zeg ook dat ik me die keer dus nét zo voelde en dat ik dat net als zij niet leuk vindt. en dan laat ik haar alsnog dat wat ze me vroeg zelf doen, alleen bied ik nu mijn hulp aan. zo leer ik d'r ook nog wat (strijken b.v.).
bij dochter werkt het. de tijd erna doet ze keurig weer wat ik d'r vraag, want ze weet donders goed dat het nu ook weer niet zó raar is om 't een en ander te helpen, zeker niet als je het als ouder druk hebt en nog werkt ook b.v.
meestal verwaterd de tactiek na een tijdje wel. dan moet ik weer de 'preek' houden, en een tijdje is de preek genoeg om d'r in beweging te krijgen en dan komt er een moment dat de preek niet genoeg meer is en de beweging die ik maak om het zelf te doen pas dochter tot ingrijpen dwingt. oké even laat ik dat toe, 3 of 4 keer, maar komt ze dan niet tot inkeer dan laat ik haar niet alsnog toe datgene te doen wat ik vroeg, doe het zelf en dan herhaal ik de 'straf' (dus haar vraag op dezelfde manier beantwoorden) en dan zijn we er weer een tijdje vanaf.
die 'straf' zoals sjillie die uitvoert zou ik denk ik ook nooit kunnen volhouden. zo lang. ik zou automatisch de helft van de tijd al ja zeggen voor ik het zelf door heb en het ook nog een aantal keren 'zielig'vinden en mezelf te hard. dit 'past' beter bij mij als straf zijnde en is voor dochter voldoende.
gelukkig gaat het nu al een hele tijd goed. (is nu 14) ze heeft daarvoor in de plaats wel andere 'puberkunsten'gekregen.
groeten albana

Heidi*

Heidi*

14-10-2008 om 18:32

Straf niet intrekken

Hoi Marjan,

In ieder geval die straf van dat t.v. kijken niet intrekken.
Dat kost veel uithoudingsvermogen, maar dan is het wel duidelijk.

Onze zoon moet op vrijdag zijn kamer opgeruimd hebben. Daar heeft hij de hele week de tijd voor a.d.h.v. een lijstje. Ik ben streng, want ik vind opruimen niet in kasten wegdrukken zodat het netjes lijkt, maar de Lego bij de Lego enz.
De eerste week heb ik hem 3 keer stampend en tierend teruggestuurd, maar de week daarop????
Hij ging op donderdag vast aan de slag, want dan was hij vrijdag uit school echt vrij en het is altijd zo gegaan vanaf die tijd.

Jij bent baas, niet zij hoor!!
Heel moeilijk hoor en bij mij ging het ook niet van de ene op de andere dag, maar volhouden wat je zegt moet je in ieder geval doen.

Verder natuurlijk de kleinste dingen belonen door te zeggen dat ze dat zo goed, leuk, of aardig doet. Daar krijgt ze zelfvertrouwen van en dan kan ze jouw klusjes beter handelen.

Succes!

bibi63

bibi63

15-10-2008 om 22:00

Ik lees mee....

onze dochter is net 10, maar dit soort situaties al redelijk herkenbaar. En verder hou ik m'n hart vast hoe dit de aankomende jaren gaat.
Super lief kind, maar 'dingen doen'? ho maar. Zeker als er vriendinnetjes over de vloer zijn, dan is het ook van 'blablabla' als ik iets zeg/vraag. Arg!
Inderdaad: hoe aanpakken en reageren? Altijd maar ruzie maken helpt niet. We zijn niet zo van de straf (is vaak een middel als mosterd na de maaltijd). Maar wat dan wel?
groetjes Bibi

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.