Grapje van astrid?
Dat hoopte ik ook al, dat het toch een grapje zou zijn ondanks de afwezige smiley's. Anders is het wel erg extreem bepalend voor de kinderen (en waar gaat het over: dekbedhoezen! Jeetje, als je daar al zo'n punt van maakt, wat dan nog meer?) en bovendien begrijp ik niet hoe je het voor elkaar krijgt om géén dekbedhoes te vinden die rustig genoeg is naar je smaak. Dan neem je toch gewoon een effen?
Misschien kan Astrid eea nog even ophelderen.
Niet grappig bedoeld, was serieus
Ik dacht al dat er zo gereageerd zou worden, maar ik dacht van ik ga 'm er toch in zetten. Ik ben nou eenmaal zo. En nee... het is geen grapje. Het is echt serieus. Inrichten is mijn vak en thuis hoef ik geen rekening te houden met klanten dus kan ik lekker zoveel doorslaan als ik wil. Ik vind het gewoon leuk om net zo lang te zoeken naar iets wat echt leuk is.
En van die boeken kaften klopt inderdaad ook! Dat jullie dat nog weten. Al ben ik de laatste keer iets makkelijker geworden en heb ze gekaft zonder lineaal.
Hema dekbed overtrekken zijn ontzettend leuk, maar ook erg druk. Vaak hele taferelen er op. Als dan de kamer ook druk is wordt het gewoon te! En mijn werk zit praktisch naast de Hema, dus een paar keer per week langsgaan zie ik niet als iets vervelends.
Ik zie het met een kamer net zo als met kleding. Ik stuur m'n kinderen toch ook niet de deur uit met 1 oranje sok, 1 groene sok, een ruiten rokje, een stippen maillot en een Disney shirt. Daar wil je toch ook van dat het matcht.
Dat het dekbed van mijn zoon minder belangrijk is is niet waar. Maar hij heeft een zeer sobere kamer (hij is autistisch), dus het past al gauw. Daarnaast moet er voor hem groen en bruin in voorkomen. Dat hebben ze ook allemaal.
Misschien astrid
zijn andere mensen toch wel ook anders dan jij. Ik let helemaal niet op matchende kleding van kinderen. Die kleden zichzelf. Ook niet bij anderen trouwens. Ik kan na een avondje in een groep, of zelfs na een gesprekje 1 op 1 niet navertellen wat de ander aan had. Sterker nog, voor mezelf pluk ik gewoon maar wat uit de kast.
Nou...
Ik vind het wel leuk eigenlijk. Astrid schrijft louter hoe het bij haar thuis gaat en kennelijk heeft haar gezin er vrede mee (vindt het misschien ook leuk zo?). Er is best iets voor te zeggen om alles in een stijl te doen en dat heel consequent na te volgen. Dochter mag helemaal zelf haar kamer restylen, zo streng is Astrid dus niet.
En dat schrijft dus iemand wier huis een bonte potpourri is van allerlei stijlen door elkaar
Stel toch dat we allemaal hetzelfde waren, zeg.
Ohh
Ik wou dat ik zo was als Astrid. Alles gecoordineerd. Net zoals in tijdschriften. Dat is bij mij thuis helemaal niet. Het is hier altijd een ratjetoe. Ik vind het mooi maar het is niet voor mij weggelegd. Mijn kinderen lopen er meestal nog wel netjes bij. Hoewel mijn dochter onlangs naar school is gegaan met twee verschillende kleuren regenlaarzen aan. Zij vond het mooi. Ze leek zo wel een beetje op Knofje vond ze.
Niet leuk
Ik vind het juist helemaal niet leuk, het verhaal van Astrid. Ik krijg er nare kriebels van.
"thuis hoef ik geen rekening te houden met klanten dus kan ik lekker zoveel doorslaan als ik wil"
Geen klanten nee. Wel kinderen. Waarom is hun mening minder belangrijk? Ik zou zeggen: sla fijn door op je eigen kamer, maar laat de kinderen iets meer te zeggen hebben over die van hun. Of vinden ze alles gewoon heel erg leuk wat jij doet op hun kamers? Want dat kan natuurlijk ook.
Om de matchende kleding moest ik wel lachen. Nee, daarvan wil ik ook niet dat het matcht. Ik wil graag dat mijn dochter zich er prettig in voelt en ze het niet te koud of te warm krijgt. Ik bemoei me wel met haar kleding trouwens, maar dat gaat niet over wat wel of niet bij elkaar past. Dat mag ze leuk zelf weten.
Doorslaan doen jullie
Astrid schrijft:
"Die van bijna 10 wil haar hele kamer restylen. Qua smaak is het niet meer mijn smaak, maar zolang ze het een soort van 1 geheel maakt, vind ik dat prima. Dochter kan dat wel, is zeer creatief."
Daar blijkt uit dat ze wel degelijk haar kinderen de ruimte geeft, alleen wel binnen haar grenzen (het moet matchen). Volgens mij stelt iedereen grenzen, dit zijn de grenzen van Astrid.
Blijkbaar is het moeilijk te aanvaarden dat datgene wat voor jou heel logisch en vanzelfsprekend is, voor een ander niet geldt. Uitgaan van het waanidee dat wat jij logisch vindt ook logisch IS, maakt dat de ander allerlei zaken in de schoenen geschoven worden die nergens uit blijken.
Doorslaan dus.
Nou starry night
Ik vind het niet moeilijk te aanvaarden dat een ander andere grenzen stelt dan ik. Maar ik vind wel dat Astrid heel absurde grenzen stelt. Afgezien van de vrijheid voor die ene dochter om haar eigen kamer te restylen (maar ook nog binnen grenzen), lees nog eens haar lijstje eisen waar de kinderkamers aan moeten voldoen. Ik vind het een absurd lijstje.
Astrid heeft het trouwens over zichzelf als 'doorslaan' en 'extreem'. Dus ik ben het nog met haar eens ook 
Izar
Nou, ik dus duidelijk ook niet Maar ik heb ook geen zin in een VT-wonen kamer waar zelfs het stapeltje tijdschriften zorgvuldig zo neergevlijd lijkt. En dat zie ik ook in menig ander huishouden wel (het ruikt daar ook altijd doordringend naar boenwas, waar bij mij de maaltijd van de vorige avond nog geraden kan worden).
Maar ik vind het echt geen onaanvaardbaar streng besluit om je kinderen niet onder ieder willekeurig dekbed te laten slapen, wanneer je je huis graag volledig matchend inricht. Ook al zou ik daar zelf niet aan moeten denken, een ander misschien wel. Je kunt je kinderen wel ergere dingen aandoen, lijkt me. En het zou niet voor het eerst zijn als blijkt dat betreffende kinderen daar niet eens moeite mee hebben, omdat ze ook zo zijn.
Zo hebben wij een vriend die vermoedt dat onze zoon diep droevig door het leven strompelt omdat zijn vader niet van stoeien houdt. Toen ik dat een keer vertelde zei zoon: "Maar ik stoei toch met jou en trouwens, ik hou ook niet zo van stoeien" Hij mist dus niks kennelijk, maar die vriend kan zich daar werkelijk niks bij voorstellen (en ontvangt mijn zoon dus standaard met wat boksbewegingen, waarop die schaapachtig lacht).
Wij leven grotendeels binnenshuis, de tuin is een ding dat ik vooral van achter glas ken en om doorheen te lopen als ik thuiskom. De buren blijken ons 'de familie mol' te noemen. Voor hun een belediging, terwijl wij het wel gezellig vinden klinken. Wij als in mijn man, ik en de kinderen.
Wat ik bedoel met dit veel te lange verhaal (
, is dat je niet te snel je eigen maatstaven op die van een ander moet leggen. Het is heel moeilijk om de mores van andermans gezin te doorgronden, denk ik.
En ik kan me bij Astrid's benadering dus eigenlijk best wel iets bij voorstellen (ook al matchen bij ons zelfs de badkamerhanddoeken en het serviesgoed niet eens). En sowieso vind ik het leuk eens iets afwijkends te lezen
Matchen (hahaha, licht ot)
Ik heb een vriendin die mij laatst vertelde dat ze bij iedere dekbedovertrek een matchend nachthemd heeft......
Whaaaaah!!
Op zich vind ik het best aardig als een interieur 'iets' van samenhang heeft, maar de gedachte dat je nachthemd en je dekbedovertrek colour coordinated zijn...daar was ik nou zelf echt nooit opgekomen...
Ingrid
Matchen
Men valt over Astrid heen alsof ze in staat zou zijn om vriendjes van haar kinderen bij de deur te selecteren - nee, jij matcht vandaag niet, sorry. Kom maar terug als je een andere kleur aanhebt.
Bij mij matcht ook bar weinig, maar ik denk niet dat ik kind onrecht aandoe door te zeggen dat je bij een rode slaapkamervloer misschien beter geen oranje gordijnen kunt nemen, omdat dat wat veel van het goede is. Dus hangt er nu blauw, tegen zijn zin.
Zijn kleren zou hij helemaal zelf mogen weten, maar hij is te lui om het zelf bij elkaar te zoeken, dus ook daar heb ik een vinger in de pap, ja.
En ook ik ben zo gemeen om als het even kan geen truien te kopen met daarop figuren die ik niet zie zitten (dus wel Tom en Jerry, maar geen Pokemon). Nou houdt zoon ook niet van kleren kopen, dus hij moet het maar doen met wat ik meeneem.
Astrid slaat erin door, zoals ze zelf ook zegt, maar ik denk niet dat haar kinderen gevaar lopen. Misschien nemen ze ooit nog wraak door zelf een compleet niet matchende inrichting te prefereren. En dan maar genieten van hoe moeder tandenknarst.
Wat ik maar wilde zeggen: jullie slaan een beetje door in je kritiek.
Ik match altijd bij mijn overtrekken
ik slaap namelijk bloot.
Overigens, ik ga mee met mijn dochter, heb dit altijd gedaan, mevrouwtje heeft bijvoorbeeld jaren in voornamelijk blauwe kleding rond gelopen, nu draagt ze weer dingen die ik niet zelf had uitgekozen voor haar maar, prima ! vooral tevreden zijn ermee, zolang er maar geen vlekken in zitten en ze niet in haar blootje rondloopt vind ik het al snel best.
Qua interieur stuur ik het wel meer, a het kost meer b ik moet er ook naar kijken. Sinds kort zijn de wanden voor de 3e keer van kleur veranderd in haar kamer en met een interessant behangetje, straks dat dekbed erbij etc. En daar heeft ze dan wel een stem in, overigens vindt ze alles wat ik afgelopen tijd veranderd heb erg gaaf dus ze vindt het prima. Als mijn dochter iets niet mooi vindt dan zou ik het haar zeker niet opdringen, mensen moeten vooral ook zichzelf kunnen zijn.
Ach weet je, ik kreeg laatst een verzoek voor een fotoshoot hier thuis voor in een woonblad, er zijn wel een paar delen hier goed maar ik heb bedankt want het is hier nog lang niet overal af en verantwoord genoeg (fototoonbaar , financieel zit het er nu niet om alles goed te krijgen en ik heb ook geen tijd en energie om er zelf verandering in aan te brengen. Maar ach dat komt misschien later wel een keer.
Pelle
Verantwoord betekent goed gefundeerd, weloverwogen. Dat klopt in Astrid's geval overduidelijk. En ja, waarom zou je het niet leuk vinden om dat met dekbedovertrekken te doen?
Tja
Ik vind het prima dat Astrid anders is dan ik ben, heel prima zelfs. Ik zou niet kunnen leven met nog een aantal Silone's om me heen. Maar mag ik dan ook anders zijn dan haar? Astrids uitspraak: "je wilt toch ook graag dat de kleding van je kinderen matcht", doet vermoeden dat ze geen idee heeft dat dat voor sommige mensen echt geen issue is, non, noppes, nada.
Leuke reakties!
Ik moet wel lachen om jullie stukjes. Ik vind het prima als andere het anders doen. En de vriendjes hoeven echt niet bij mijn interieur te passen. Mijn vriendinnen hebben ook totaal andere interieurs. Vind ik juist leuk zo verschillend. Zou saai worden als iedereen het zelfde zou zijn.
Ik vind het gewoon leuk om mijn inrichting zo te doen. De kinderen hebben wel degelijk een stem in de kleuren die in hun kamer komen. Maar ik vind dat als ze eenmaal de kleuren hebben gekozen daar met de rest van de spulletjes rekening mee moeten houden. De jongste van 7 heeft bv. naast wit veel knal roze, rood, turquoise, hard groen en gras groen in haar kamer. Heel veel kleur dus en ook nog in ruit, stippen en bloemen motieven. Schilderijtjes in kleur aan de muur, zelfgemaakte kussentjes met elk kussentje een ander stofje/ kleur/motief. Misschien kunnen jullie je dan voorstellen dat ik daar niet ook nog eens een schreeuwerig (Hema) dekbed bij wil in oranje en paars. Ik wil dus een dekbedovertrek waar de kleuren van haar kamer in terug komen. Zo blijft het een geheel en creeer je toch nog enige rust in zo'n kamer. Zulke hoge eisen stel ik toch niet?
Dat ik meer aan de kamers van de meiden doe is waar. Zij vinden dat zelf ook geweldig. Komen zelf ook met ideeen. Die van bijna 10 heeft een knipselmap met dingen die ze wil voor haar kamer. Ze scheurt alles uit tijdschriften wat ze leuk vindt. Ik "moet" nou weer gordijntjes voor haar bed naaien. De stofjes (het moeten er 10 verschillende worden met bloemetjes/ ruitjes) mag ze zelf uitzoeken binnen dat kader dat het dus wel bij de rest past.
De oudste houdt niet van verandering. Daarom doe ik daar zo weinig mogelijk aan.
Astrid
"De jongste van 7 heeft bv. naast wit veel knal roze, rood, turquoise, hard groen en gras groen in haar kamer. Heel veel kleur dus en ook nog in ruit, stippen en bloemen motieven."
Dit gaat je geen nieuwe klanten opleveren denk ik.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Liora
Hoe zo niet?
Oh astrid
dan ken je dit winkeltje vast ook http://www.kleinezebra.com/
Mijn dochter van 7,5 zou er niet dood in gevonden willen worden, ik zelf heb er ook niet veel mee, ben geen huisvijtig type. Maar ik ken wel mensen die het ontzettend leuk vinden: http://chatelaine.web-log.nl/chatelaine/lapjeswerk/.
De mijne heeft nu dit behang http://www.wonenwonen.nl/woninginrichting/graham-brown-behang/1807 verder houdt ze van van moderne urban graphics, grijs, zwart en neon. Ik ga haar bed nog ergens komende maanden een keer donkerblauw verven, donker kobalt zeg maar.
En astrid
dit vind je dan ook leuk, er zijn een paar verkooppunten in NL. Ik vind de catalogussen altijd erg goed in hun stijl zitten.
Leuk manda
Leuk behang heeft je dochter! Wel stoer voor een 7 jarige! Dit behang zou de middelste van mij geweldig vinden. Idem de rest van de kleuren die je noemt. Laat het haar maar niet zien, kan ik meteen weer gaan behangen. In zo'n kamer ga jij toch ook geen Disney dekbed overtrek leggen? Of doe jij dat wel? Ik zou dat zonde vinden.
Kleine zebra ken ik, vind ik wel aardig. Die andere site vind ik minder. Een beetje tuttig. Ik ben meer van wat extremere combi's. Huisvlijt is leuk, maar voor mij moet het wel hip zijn en een beetje gedurfd.
Ook leuk manda
Deze site kende ik nog niet. Erg leuk. Veel foto's herken ik wel uit tijdschriften. De kamer van die van 7 is qua sfeer in de trant van de foto's in de catalogus. En dan met name de drukke kleurrijke foto's. Veel verschillende printjes, veel kleur en een tikkeltje kitsch.
Mijn kinderen zijn nog klein
maar ik kan me niet voorstellen dat ik een druk Disneydekbed voor ze zou kopen, ook omdat het niet bij de rest van de kamer past.
Wij hebben onze dekbedden gecoördineerd met onze kledingkast.
Wij hebben een gigantische retrokledingkast in het oranje en bruin en ik heb dekbedden die daar bij kleuren.
Tja, ik ga er geen kleuren bijdoen die niet passen.
Idem in de kamer van de jongens. We hebben een waanzinnig gave wandschildering en ik heb dekbedden gekocht met de kleuren die daar weer in terugkomen.
Onze woonkamer past ook gewoon bij elkaar, de kleur van de schouw is de kleur van de bank en de gordijnen in een kleur die daarbij past.
Ik wist eigenlijk niet dat dat raar was. Overigens matchen de kleren van mijn heren ook altijd, dus misschien ben ik ook wel gewoon gek.
Maar mijn huis is gewoon een chaos hoor, maar het past wel bij elkaar.
Mja
Uiteraard let ik ook op of de boel een beetje bij elkaar past,in ons slaapkamer met oosterse sfeer komt geen romantisch bloemetjesdekbed.Maar als een retro zwaar verschoten barbapapa dekbedhoes nou de onbetwiste favoriet is van mijn kind,zal ik daar geen breekpunt van maken hoor.Daar vind ik het niet belangrijk genoeg voor.
Bastet
Pelle
ja hoor dat mag, dat was de deal, zij mag alles inkleuren met potlood en alle vriendinnetjes ook. Dus de eerste week was ze daar wel mee bezig maar inmiddels zie ik het haar zelden doen.
Als zij vroeger een bepaald dekbed had willen hebben dan had ik dat wel voor haar gekocht, maar ze heeft er nooit om gevraagd. Ze krijgt nu een overtrek van h&m, uitverkoop even kijken of ik de link erbij kan zetten: dat kan dus niet, het is op de website van hm.com, sale, home, slaapkamer, helemaal links onder € 9,95, wit met tekeningen erop (illustratie van Julie Verhoeven). Ik denk dat ze hem wel gaaf gaat vinden.
Manda, leuk
Wat een grappig behang. Lijkt me wel van belang dat je dochter ook duidelijk doorheeft dat ze alléén op dat behang mag kleuren. Straks maakt ze een mooie Picasso bij de visite op de muur LOL.
Wat me intrigeert, er staat omschreven: "Op afstand lijkt het net een grafisch zwart/wit patroon maar eenmaal dichterbij zie je op de witte achtergrond allerlei kleine zwarte tekeningen die zo uit de losse pols zijn gekrabbeld, alsof ze getekend zijn tijdens bijvoorbeeld een (telefoon)gesprek of saaie les op school." Zijn die zo klein dat ze op de foto niet te zien zijn?
Puck
nee hoor, die tekeningetjes zijn gewoon zoals op de foto, de tekst klopt niet want alles is duidelijk te zien.
En hij is hier te koop
voor alle mini-fashionatas: http://www.grahambrown.nl/shop/7/0/1/9/59/Fashion.html
Ja, zie je wel
"Die van bijna 10 heeft een knipselmap met dingen die ze wil voor haar kamer. Ze scheurt alles uit tijdschriften wat ze leuk vindt."
Dat zit er dus gewoon in bij jullie. Dat zul je mijn dochter echt in nog geen driehonderd jaar zien doen De kamer die je beschrijft lijkt me trouwens leuk (met dat roze en wit en hard groen in allerlei prints). Maar dat zou bij mij echt totaal de mist in gaan: smaakvol inrichten is een vak.
Ah, manda
Precies, zoals op die link stelde ik het me inderdaad voor. Ja, ik hou daar wel van. Niet in mijn woonkamer, hoor (Liora;-P), maar op een slaapkamer lijkt dit me heel leuk.
Nou,ik snap wel....
Ik snap wel dat het ene kind er meer feeling voor heeft dan de ander.Maar als dat kind dan desondanks onder dat retro verschoten Barbapapa dekbed wil slapen?Ga je dan echt sputteren als moeder zijnde?
