Dekbedovertrek 7-jarige

Hier matcht het dekbed niet eens met de kussensloop

Op dit moment heeft dochterlief een dekbedovertrek van dino's opliggen en een kussensloop met een koe erop.

Het interesseert ons dus hoegenaamd niet of alles matcht.

Nu, voor kleding geldt hetzelfde, dochterlief kiest haar eigen outfits en ze doet niet aan 'matchen'. Bovendien heeft ze enkel tweedehands kledij die we gekregen hebben, dus heeft ze ook niet veel te kiezen.

Ik heb er eerlijk waar nooit bij stilgestaan dat ouders bepaalde dekbedovertrekken niet willen op de kinderbedden omdat het niet matcht met de rest van de kamer.

Anderzijds hebben we van schoonzus wel een stapel handdoeken gekregen die nog bijna nieuw waren omdat ze niet pasten bij de nieuwe badkamer in haar nieuwe appartement. En ook al eens een paar dekbedovertrekken omdat die blijkbaar wat verwassen waren (hoewel wij er niets mis aan zagen). Moest zij kinderen hebben, zouden die waarschijnlijk ook matchende dekbedovertrekken hebben.

Katrien

Kleuren

Hier ben ik sinds een paar jaar overgegaan op wit, witte dekbedovertrekken en witte handdoeken. Als eerste gekozen omdat ik weinig witte was had en zodoende gewoon een volle witte trommel in de week kan wassen maar juist omdat het een stuk rustiger staat in mijn slaapkamer, het 'kleurt' goed bij alles en heeft een beetje een hotellige sfeer.
De kinderen hebben nu onze oude dekbedovertrekken in gebruik en de kinderdingen (spongebob en barbie) zijn de deur uit gegaan.
Wat me opvalt is dat veel mensen toch wel in een rommeltje leven, ik moet er niet aan denken, hou van opgeruimd en sfeer. Ik vind dekbedovertekken over de deur, of wasrekjes overal en nergens niet sfeervol staan.
Wil niet zeggen dat het hier een steriele bende is, maar ik heb geen rondslingerende spullen en wasgoed hangen/liggen.

Maxime

Grappig draadje dit

Zoveel mensen, zoveel smaken. Laat me je dekbedhoezen zien en ik vertel je hoe je bent

Ik ben een beetje zoals Ingrid en heb voor oudste zoon maar twee dekbedhoezen in gebruik, allebei van Ikea. De ene is een gekleurde, die ook voor volwassenen kan en de andere is wat kinderlijker met dieren en strepen (vind ik zelf altijd minder goed staan).

Ik vind Spiderman/Disney-hoezen etc, lelijk en zou er dus ook niet snel voor kiezen. Ik snap Astrid dus heel goed wat dat betreft. Maar gelukkig is het helemaal geen issue hier, want zoon vraag er ook niet om.

Chris

Erg leuk

Wat een geinige draad. Bij ons thuis heeft iedereen het op zijn/haar eigen kamer grotendeels voor het zeggen. De kosten zijn natuurlijk een beperkende factor, maar voor het overige is het je eigen plekje waar je je zelf gelukkig moet voelen. En als dat in een kamer met leuke traanplaateffecten en bijpassen koel blauw en zwarte accenten is met een al dan niet verschoten hoes van Barbapappa of Spiderman is, dan is dat hun zaak. Want ík hoef daar immers niet tegenaan te kijken. Dat moeten ze zelf. Ik heb mijn eigen slaapkamer, woonkamer en keuken (en zolder, en schuur, en motorhok en WC en badkamer enz - ik heb genoeg waarop ik me kan uitleven).
Ze hebben allemaal wel een vast favoriet dekbedhoes. En de hoezen van de Efteling rouleren, net als een derde hoes (en nog dank je wel, Bastet )

Starry night

Als "baas van het totale huis" eis ik inderdaad dat de kamer tenminste één keer per week volledig stofzuigklaar is opgeruimd. Maar in principe heeft dat heel weinig met de inrichting te maken.

Baas van het totale huis

Ik beschouw mijzelf (en vaders) inderdaad als baas van het totale huis. En van de bazen in ons huishouden mogen ze hun dekbedden zelf uitkiezen (omdat inrichting ons niet bijster veel interesseert), maar van een andere baas dus kennelijk niet. Dat 'inrichting' voor jou een criterium voor zelfbeschikking is, betekent nog niet dat dat voor iemand anders ook hoeft te gelden natuurlijk.
Uiteindelijk gaat het er dus om wat wijzelf belangrijk vinden en wat niet, en kinderen zullen zich daarbij neer moeten leggen. Als dat niet verder gaat dan je kamer op moeten ruimen of niet ieder dekbed uit mogen kiezen wat je graag zou willen, dan hebben die kinderen het zo slecht nog niet in mijn optiek

Maar wie had het over "slecht hebben"?

Het is voornamelijk uit gezondheidsoverwegingen dat ik vind dat ik die kamers wel fatsoenlijk moet kunnen schoonmaken en stofzuigen. Dat kan ik wel verkopen naar de kinderen toe.
Maar verder - slecht hebben? Neuh, ik heb slechts een verschil van inzicht met sommige anderen, wat beslist niet inhoudt dat hun kinderen veel slechter af zijn dan de mijne. Zoals ik altijd maar zeg: andere kinderen gaan ook veel vaker naar de kinderboerderij dan de mijne, daarmee zijn de mijne ook niet meteen zielig
Toch is dat "eigen plekje" voor mij een belangrijke overweging. Waarom zou ik moeten vinden dat de inrichting van de kinderkamer esthetisch verantwoord moet zijn? Om weer eens op vroegâh terug te vallen: Vroegâh sliep ik met mijn zus op een kamer. Ik mocht de muur waar mijn bed tegenaan stond knaloranje verven, mijn zus mocht de hare een zachtgele tint geven. Samen kozen wij daar paarse gordijnen bij en een grijze vloerbedekking. Achteraf een combinatie om van te rillen, maar wij voelden ons er volkomen in thuis. Nou, dat gevoel, dat gun ik mijn kinderen ook gewoon Daarom doen wij het zo.

Nou...

Astrid's verhaal stuitte op nogal felle reacties, waarin op zijn zachtst gezegd een diep medeleven met Astrid's kinderen tot uitdrukking kwam. En wanneer jij schrijft:
"...maar voor het overige is het je eigen plekje waar je je zelf gelukkig moet voelen. En als dat in een kamer met leuke traanplaateffecten en bijpassen koel blauw en zwarte accenten is met een al dan niet verschoten hoes van Barbapappa of Spiderman is, dan is dat hun zaak."
dan suggereer je daarmee, dat dat gelukkig worden alleen lukt wanneer je als kind traanplaateffecten met verschoten dekbedhoezen mag combineren wanneer je dat wilt. Een kind dat dat dus niet mag van mama, is daaruit volgend dan dus niet gelukkig en een niet gelukkig kind 'slecht af' noemen lijkt me niks overdreven
En wat betreft je afsluitende alinea: die vrijheid hebben Astrid's kinderen ook. Ze mogen zelfs hun hele kamer stylen als ze dat leuk vinden (sterker: het stylen zit het gezin van Astrid overduidelijk in het bloed). Maar niet met verschoten Barbapapa-dekbedden, that's all.

Hoho...

Nee, ik laat me dat niet aanpraten, zèlfs niet door jou . Als jij vind dat ik iets suggereer, is dat echt helemaal jouw interpretatie, want ik suggereer niet. Ik ben überhaupt niet zo suggereerderig uitgevallen, want ik geef de voorkeur aan heldere taal Wat ik heb gedaan (zoals aan het eind uitgelegd) is vertellen waarom wij het doen zoals we dat doen. Daarmee geen oordeel uitsprekend over hoe goed of slecht andere kinderen het hebben met de andere opvattingen van hun ouders. Het kan best zijn dat mijn dochter vindt dat Astrids dochter veel beter af is dan zij. Astrid denkt mee met haar dochter, er komt een prachtige kamerinrichting die ongetwijfeld meer mag kosten dan die van mijn dochter heeft gekost en het bijpassende dekbedhoes is wellicht precíes haar smaak... Kan. Kan ook zijn dat mijn dochter juist verschrikkelijk gelukkig is dat het de huidige warboel volgens haar huidige 8-jarige smaak is.
Maar een waardeoordeel heb ik niet uitgesproken en ook niet gesuggereerd. Als anderen vinden dat Astrids kinderen het slecht hebben of zielig zijn, dan komt dat voor hun rekening.