Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Denken als een kind van 6

Mijn zoon is net 7 maar zijn vriendjes/klasgenootjes allemaal 6. Hij is best serieus en ook al trouw aan vriendjes. Vind het prima om elke week af te spreken.
Maar een paar vriendjes hebben dat niet. Hebben zoiets van : ik heb heel veel met jou gespeeld , nu ga ik een ander ontdekken.
Zelf kan ik daar ook niet zoveel mee, maar ik denk natuurlijk als een volwassene.
Hoe kan ik me daar wat beter in inleven in de wereld van iemand van 6 en mijn zoon daar een beetje bij helpen?? Hij snapt dat nl niet...
Voor de duidelijkheid , hij speelt 2/3 keer per week buiten school en buiten zijn voetballen om (is ook 3 keer per week) en dat vind ik meer dan genoeg voor een kind...

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Guinevere

Guinevere

15-09-2009 om 10:40

Kindertrouw

Ja, ik hoor ook altijd dat jonge kinderen niet zo trouw zijn in hun vriendschappen en van de een naar de ander fladderen. Ik heb zelf hele andere ervaringen hierin, zoon en zijn vrienden zijn zo trouw aan elkaar dat ze zelfs in andere klassen zijn geplaatst, volgens school plakten ze teveel aan elkaar en moesten ze met andere kinderen leren spelen (dat heeft gelukkig de vriendschappen niet geschaad).
Kan het er misschien mee te maken hebben dat jouw zoon al iets andere interesses heeft dan de 6-jarigen? Een jaar ouder kan best nog aardig wat verschil maken op deze leeftijd.

T&T

T&T

15-09-2009 om 11:03

Goede vraag!

Ik lees mee! vraag me dit soort dingen ook wel eens af. Maar mijn kinderen zijn zowiezo al "anders"(allebei een vorm van autisme) waardoor ze vaak moeilijk te vergelijken zijn met leeftijdsgenootjes.
Oudste van 8 is al 5 jaar met haar beste vriendje! vind ik ook wel heel uniek. Helaas zitten ze nu niet meer op dezelfde school. Jongste van 7 heeft eigenlijk geen vriendjes, en weet ook iedereen vakkundig weg te jagen als hij rust wil (en dat is nogal eens) gelukkig heeft hij nu wel een paar klasgenootjes die hij in ieder geval goed kan verdragen in zijn buurt ik hoop stiekem dat daar wel iets van vriendschap uit groeit.
In mijn nichtje van 6 zie ik weer zo'n echte fladderaar als hier omschreven, een heel sociaal meiske dat eigenlijk met iedereen wel vriendjes wil zijn...
Dussss, zoveel kinderen zoveel soorten vriendschappen denk ik.
groetjes Tess

emma43

emma43

15-09-2009 om 13:49

Erg jammer

Erg jammer voor je zoontje.
Heb je het al uitgelegd aan de ouders van de vriendjes?
Dat hun kunnen helpen?
Mijn zoontje heeft ook een vriendinnetje,die soms langere tijd wegblijft en dan ineens weer voor de deur staat.Mijn zoon is nu 9 en weet er ondertussen mee om te gaan.Maar toen hij in groep 3 zat en weinig tot geen vriendjes had was dit meisje zijn enige speelkameraatje.Een heel sociaal meisje,daarom kon ze ook goed met mijn zoontje spelen ,die in die tijd echt niet makkelijk was.Maar met veel vrienden en dan zei ze ook echt tegen mijn zoon,nu heb ik even geen zin om met jou te spelen.Haar moeder is dat toen in de gaten gaan houden en zei zo, 1 keer in de 2 weken, dat het wel weer eens leuk was om met mijn zoontje af te spreken.Ojaaa,zei ze dan en dan was het goed.
Zo had hij ook een vriendje die steeds afsprak terwijl hij zwemles of al met een ander kind afgesproken had.Dan was mijn zoontje steeds enorm verdrietig als ik hem om 3 uur ophaalde en hij weer alleen stond.Toen heb ik met moeder afgesproken dat speelafspraken alleen via ons gingen.
Nu heeft hij ook een 'vriendje' die hem al heel de zomer niet ziet staan.Ik merk dat ik daar ook veel moeite mee heb.
Ik heb geen idee,hoever een kind van 6 is met vriendschappen en rekening met de gevoelens van andere kinderen houden.

yoni02

yoni02

15-09-2009 om 14:10 Topicstarter

Inderdaad

Ik moet zeggen dat mijn zoon niet veel alleen is hoor , straks komt er ook een vriendje en mijn zoon speelt ook wel met meiden hoor , ook erg leuk.
Het is soms gewoon moeilijk als je zelf al wel zo trouw bent dat het bij een ander kind zover nog niet is.
Persoonlijk vind ik het niet erg als hij op woensdagmiddag eens niet afgesproken heeft , even rustig. Want dat gebeurd andere kids ook.

Ik ben soms zelf te serieus en trok me ook alles aan als een kind minder leuke dingen zei , want wij willen nooit iemand teleurstellen. Alleen zo steekt de wereld niet in elkaar...

Annet

Annet

15-09-2009 om 20:35

Zoon is nu 7

maar zat vorig jaar in groep 3 als net 6-jarige. Hij heeft twee vrienden sinds groep 1. Die zijn zeker aangebleven als vriend. Maar hij had ook de interesse in zijn groep 3 om nieuwe vrienden te maken. Het was een samengevoegde groep 3 (uit twee kleuterklassen) dus een aantal kinderen kende hij nog niet zo goed. Daarnaast waren er nog 2 blijvenzitters en 2 verhuisde kinderen bij.
Zoon wilde inderdaad niet alleen met de bekende vrienden afspreken maar ook met de nieuwe jongens. Bij sommigen is het bij 1x afspreken gebleven. Dat klikte blijkbaar niet voldoende. Andere jongetjes (meisjes negeert hij) zijn ook vrienden geworden.
Ik denk dat zoon nu ongeveer 6 jongens heeft waar hij geregeld mee afspreekt. Hij kan ongeveer 2x per week afspreken dus dat betekent dat gemiddeld 2 vriendjes per week aan de beurt komen. Natuurlijk is hij niet bezig met een om-de-beurt-schema. Dus het kan met sommige vriendjes best een tijd duren, voordat hij weer afspreekt.
Mijn conclusie is dat hij best trouw is naar vriendjes, hij heeft er alleen teveel om buiten school met elk vriendje vaak te spelen. Op school is het geen probleem. Dan speelt hij met alle 6.

*bella*

*bella*

16-09-2009 om 08:59

Niets met leeftijd te maken

Mijn ervaring is echt dat het gewoon van kind tot kind verschilt. Ik heb zelf de twee uitersten in huis en dat relativeert de boel soms mooi.

Mathilde

Mathilde

17-09-2009 om 12:27

Heel trouw

Mijn dochter is juist heel trouw. Ik denk ook niet dat het met de leeftijd te maken heeft. Mijn zoon van 3,5 heeft al bijna een jaar een echte vriend, waar hij heel veel om geeft. De ene is gewoon wat fladderiger dan de ander.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.