Dochter (10 jaar) slaapt meestal in bed van moeder
Mijn dochter slaapt sinds haar geboorte al vaak in het ouderlijk bed. Inmiddels is ze 10 jaar en vraag ik mij af of ze daar niet te oud voor is. Hoewel ik niet weet wat er mis kan gaan, maak ik me zorgen over en wat de gevolgen er van zijn.
Overigens slaap ik zelf inmiddels sinds anderhalf jaar in een andere slaapkamer.
Het lijkt mij verknipt, maar ik heb er geen argumenten voor.
Wie weet er meer over?
Zussen samen op een kamer
Lijkt me een wijze oplossing. Met een paar jaar verandert het vanzelf.
Is haar eigen kamer misschien op zolder? Dat vond onze dochter destijds ook te ver weg en te alleen.
Als vader duurzaam elders gaan slapen vind ik een eigenaardige keus, mijn man deed dat alleen in geval van ziekte. Ik heb het gevoel dat er meer speelt dan wij uit kleine stukken tekst kunnen weten en het lijkt me goed dat serieus te nemen als je je niet wilt neerleggen bij de huidige situatie.
Vergelijkbaar
"De artsen Sara Latz, Abraham W. Wolf en Betsy Lozoff kozen voor Japan in vergelijking met de VS, omdat beide landen op economisch gebied vergelijkbaar ontwikkeld zijn."
Ik zou overigens geen 'extern' advies aanvragen over deze zaak. Het is een keuze, geen opvoedingsprobleem maar dat kunnen sommige hulpverleners er wel van maken.
En dus?
Wat bedoel je AnneJ met je eerste alinea? Nederland en België hebben een groot deel van de geschiedenis gemeenschappelijk, maar je moet er gewoond hebben om te beseffen hoezeer culturen kunnen verschillen, vooral op het persoonlijke vlak.
Tsjor
Cultuur
Cultuur kan een factor van belang zijn Tsjor, dat geloof ik direct. De consequentie kan zijn dat hulpverleners je slaapgedrag verdacht maken.
Maar je wil toch niet zeggen dat de gemiddelde plaatselijke cultuur normerend is?
Dat ik niet bij mijn vrouw slaap
De reden dat ik niet bij mijn vrouw slaap
Heeft inderdaad te maken met relatieproblemen. Echter die wil ik los zien van de slaap problemen. De relatieproblemen zijn van dien aard dat we de komende tijd niet samen zullen slapen. Ik zou het wel willen, maar ben realistisch en zie in dat dat er de komende niet in zit. Het maakt inderdaad voor mijn dochter de stap kleiner om daar te gaan liggen.
Nogmaals mijn zorg gaat over mijn dochter. De problemen die mijn vrouw en ik hebben wil ik er los van zien.
Door de relatieproblemen is het natuurlijk wel lastiger om dit probleem tezamen met mijn vrouw op te lossen. Daarom ook dat ik mijn vraag hier neer leg.
Een keer bij mijn vrouw slapen, bijv na een nachtmerrie, vind ik prima. Echter het is nu gewoon standaard. En daar heb ik moeite mee.
Wat ik hier uit haal
Wat ik hier uit haal is dat het niet direct "traumatisch" hoeft te zijn, maar dat gezien de leeftijd het toch wel tijd wordt dat ze apart slaapt. Misschien tezamen met zusje? Ik verwacht echter dat mijn vrouw het niet belangrijk genoeg zal vinden. Dus zal het zo wel doorpruttelen. Tot ze in haar puberteit komt. Ik verwacht dar zij daar last mee zal zijn.
Loslaten
Je hebt relatieproblemen. Dan zou ik zeker geen dingetje maken van samen slapen tussen moeder en kind. Dat leidt maar af van waar het werkelijk om gaat en voor je het weet heb je een conflict over zes keer niets wat de relaties verder op scherp zet. Je kunt het wel als voorbeeld gebruiken om de verschillen aan te geven. Jij ziet samen slapen niet zitten en maakt je er bezorgd over, je vrouw vind het normaal, en daar kom je samen niet uit. Het kan exemplarisch zijn voor de problemen in de relatie maar op zich is het geen probleem en dat zou ik er in dit stadium ook beslist niet van maken.
Bezorgde vader
Bij een familielid van me ging het net zo. Hun zoon kon alleen bij hen in bed slapen. Ik vind het niet normaal. Maar toen hij een jaar of 12 was wilde de zoon zelf niet meer en vertrok naar zijn eigen kamer. Het is inmiddels best een leuke onafhankelijke vent geworden dus blijkbara heeft hij er niet veel (negatiefs) aan overgehouden.
Wat de buren doen.
Wat ze in Japan doen of bij de buren, het zal me worst zijn.
Ik wil gewoon niet iedere nacht met een kind erbij in bed liggen, het gaat ten koste van mijn nachtrust.
Dit alles speelt niet bij bezorgde vader, pa en ma delen geen bed, er is ruimte genoeg voor het kind. Ik denk niet dat je dochter daar schade aan overhoudt.
Maar zelf zou ik het als vrouw met relatieproblemen ook niet willen. Je gebruikt je kind om de verwijdering in stand te houden.
Het idee om plannen te maken voor een gezellige puberkamer lijkt me een goed idee.
in stand houden
Ik denk ook niet dat het je dochter schaadt, die kan ook bij haar zus liggen. Het is eerder zaak wat aan je relatieproblemen te doen. Nu je dochter jouw plek heeft ingenomen houdt dit mogelijk wel die breuk in stand, vrees ik.
Waarom is het onmogelijk om naast je vrouw te liggen? Wil zij dat niet, of wil jij dat niet? Zo is er nooit toenadering.
Onze relatie problemen
Voor onze relatie problemen lopen we bij een psycholoog.
Daarin maken we goede vorderingen in een traject dat nog wel even zal duren. Daar heb ik me bij neergelegd. Daarom wil ik dat ook niet in deze discussie betrekken.
Bezorgde vader
Is het misschien juist niet verstandig om nu met jullie problemen samen om het dochter probleem op te lossen. Misschien is het voor jullie relatie en binding samen wel beter om in een bed te slapen zonder kinderen erbij. Stel dat het beter gaat tussen jullie over een tijdje en je wil weer lekker tegen elkaar aan liggen dan moet er eerst nog een dochter geleerd worden om alleen te slapen.
Ik kan geen advies geven ik heb dit altijd gemeden. Mijn kinderen mochten zelf niet bij mij slapen ook niet toen ik was gescheiden.Ook de kinderen van mijn partner zijn in ons bed niet echt gewenst door ons beide.
Ik wil je alleen veel sterkte wensen in het zoeken naar de juiste oplossing binnen je gezin.
Hoe het verder ging
Inmiddels ruim een jaar later. Dochter is ouder geworden en gaat richting puberteit. Ze heeft meer behoefte aan haar privacy en slaapt in haar eigen bed.
Ondertussen heeft echter onze jongste dochter de plek naast mijn vrouw ingenomen.
Ik zit mij inmiddels af te vragen of de intimiteit tussen mij en mijn vrouw ooit nog goed komt.
Een moeilijk besluit.
Zelf bij
Daar ben je zelf bij. Je grijpt niet in.
Je zei dat het je niet uitmaakte dat je in een ander bed lag, maar dat je je zorgen maakte dat oudste op 10-jarige leeftijd nog niet goed alleen kon slapen.
Dat hield moeder natuurlijk ook in stand, net zo goed als jij.
Maar je ziet nu dat het goed komt.
Nu toch ineens maak je je zorgen om de intimiteit met je vrouw.
Dat had je kunnen zien aankomen.
En als je dat te lang vindt duren dan grijp je in.
Ach
Als mijn man niet thuis is, slaapt dochter heel graag bij mij. Maar ik hou dat voor speciale momenten. Want ik slaap graag met mijn man en vind het belangrijk dat ze ook zelf kan slapen.
Maar ik kan me ook situaties voorstellen waarin ik het anders zou doen en ken ook gescheiden moeders waar de kinderen veel vaker of altijd bij sliepen. En inderdaad, in andere culturen / tijden veel gebruikelijker. Niet mijn voorkeur, maar nu ze puber zijn slapen ze allemaal in hun eigen bed.
Ik zou me drukker maken om andere dingen.
Afpsraken maken
Mijn zoon heeft een periode bij mij in bed geslapen. Hij was angstig en had het nodig. Ik sliep alleen niet rustig, dus er moest wat veranderen. Op een gegeven moment zijn we samen overeengekomen dat hij nog 2 nachten per week bij mij mocht slapen, daarna heb ik het teruggeschroefd naar 1. En vlak daarna sliep hij altijd in zijn eigen bed, op uitzonderingen na. Dus mijn suggestie: kun je afspraken maken met je dochter en je vrouw? Een tijdje om en om bijvoorbeeld?
Vergeten
In de overgangsfase mocht hij in mijn bed in slaap vallen, maar bracht ik hem halfwakker naar zijn eigen bed als ik ging slapen.
Gaat met de puberteit vanzelf over (is mijn ervaring)
Dochter sliep altijd bij mij (meestal alleenstaand), ik kreeg kritiek, men vond het niet normaal, enz. Op haar twaalfde vroeg ze opeens of ik ergens anders kon slapen. Zo gezegd, zo gedaan. Ik had al die knusse jaren niet willen missen.
Elfje65 schreef op 20-02-2016 om 20:51:
Nou
Lijkt mij toch hoog tijd om hier verandering in te brengen. Sorry, ik vind dit niet normaal.
hey elfje65,
Ookal is t zoveel jaar geleden. Ik zie nu opeens je reactie hierop..en je kan deze "voor mij" harde mening hebben en ik ben t 100% NIET met je eens! Mijn dochtertje heeft dus incest meegemaakt en slaapt daardoor nu op haar BIJNA 8e bij me!
Dus oordeel niet joh!
