Dochter veranderd: veel liegen en vieze gewoonten
Hallo allemaal,
Onze oudste dochter van (net) 11 jaar, is aan het veranderen. Hoort er helemaal bij natuurlijk (pubergedrag), en dit heeft ook weer leuke, nieuwe kanten!
Maar...Sinds zeker een half jaar liegt ze voortdurend over van alles, ook over zaken waarbij het heel vreemd is dat je erover liegt. Een stiekem dingetje, of niet alles willen vertellen lijkt me normaal. Maar dochter doet het met heel veel meer dingen. En nee, ze krijgt echt niet veel op haar donder (hoewel...de laatste tijd...), we zijn juist altijd van de compromissen waar dat mogelijk is.
Daarnaast heeft ze zich de ontzettend vieze gewoonte aangeleerd, om in haar neus te pulken en de oogst hiervan af te smeren aan muur (op de wc of in de douche) of aan het bad of weet ik veel waar. En afgelopen weekend was de autobank aan de beurt. Buiten dat het smerig is, vinden we het echt heel vreemd dat ze dit blijft doen. Tig gesprekken hebben we er al over gevoerd. Op de vraag: waarom doe je dit? Krijgen we standaard het antwoord: weet ik niet.
De straf die we haar nu geven is schoonmaken wat ze vies heeft gemaakt. De auto moest ze bijv. van binnen schoonmaken. Van de week ook de wcmuren, allemaal. En vanmorgen vond ik het weer op de badrand, dus (he gezellig: goedemorgen) ze weet al dat ze vanmiddag het bad mag gaan schoonmaken. De douche heeft ook al een beurt gehad.
Toch blijkt dit niet voldoende, ze blijft het maar doen. Ze vergeet daarbij ontzettend veel (of liever: ze doet niets want heeft er geen zin in) en doet vaak ontzettend lullig tegen haar jongere zus (die haar overigens adoreert). Ze doet een paar sporten per week, en had op zaterdag net iets nieuws waar ze lid van is geworden. We hebben nu aangegeven dat ze daar niet meer naartoe mag totdat ze zich normaal gaat gedragen, en zeggen haar lidmaatschap dus op.
Wie herkent dit en heeft misschien nog tips?
Groetjes,
Pubermoeder
Nee hoor
Geen herkenning, maar ik vind je oplossing/straf wel goed bedacht zo. Misschien moet je tot vervelens toe bij ieder ding wat ze doet even erbij zeggen; geen snot aan smeren he? Wellicht kan je het met wat humor een beetje doorbreken?
Positief benoemen
Is het misschien een idee om aan te geven hoe het wel gaat met neuspeuteren. Altijd als anderen het niet zien, dus op je kamer of op de wc. Op de kamer genoeg zakdoeken neerleggen en op de wc kan ze toiletpapier gebruiken. En in de schooltas ook papieren zakdoeken.
Er kan ook een stuk onrust of verveling meespelen. Dan kan ze misschien beter iets anders in haar handen nemen. Een touwtje om figuurtjes te maken of zo.
Denk niet dat een kind dat je straft spontaan bedenkt hoe je iets wel op een goede manier doet.
En ja, eerst honderd keer zeggen, soms valt het kwartje meteen, soms moet je een tijdje aandringen. En dan zo mogelijk zonder boos worden, neutraal: je kan het handiger anders doen.
Rust bieden
En misschien is het allemaal wel wat teveel en is er een soort groeispurt die haar veel energie kost. Dan is het misschien handiger om even wat minder te sporten. Maar voor straf minder sporten lijkt me een onnodige confrontatie. Bij confrontatie gaan de oren dicht. Zo zou ik er tegen aan kijken.
Geen kleuter 
Dank voor de reakties.
Gelukkig hebben we de humor hier wel , maar door haar gedrag is het de laatste tijd moeilijk om die nog aan te wenden. Tussen de buien door natuurlijk wél! Ik vind het wel een goede optie om dat hier en daar te benoemen.
@Anne: boos worden werkt vaak niet, maar als je al langer dan een half jaar geduld hebt, en het op allerlei vriendelijke manieren hebt geprobeerd op te lossen, is het geduld op een bepaald moment op. Natuurlijk heb ik al iedere keer opnieuw gezegd dat ze het wc papier dat notabene naast haar hangt op een dergelijk moment kan gebruiken.
Maar hallo, ze is 11 jaar! Geen kleuter van 4. Vanaf dat er neuzen geveegd worden als baby zeg ik het er al bij. Hoevaak het woord 'zakdoek' of 'tissue' of 'wcpapier' hier al niet gevallen is )))). Het is echt niet zo dat ze dat nog moet leren.
De nieuwe 'sport' (het is geen sport, maar theater) hebben we nu gestopt als gevolg van haar gedrag. Ze moet leren begrijpen, dat niet meedoen thuis prima is, maar dat daar wel consequenties aan zitten. Daarnaast, niets meer op school willen doen en alles vergeten, betekent dus dat er in haar hoofd geen ruimte is voor ook nog eens een theaterles.
Op het moment dat ze niet meer alles naast zich neergooit, op school niet meer langer hoeft te blijven om haar werk af te maken, de boel niet meer vies maakt, en gewoon een paar dingetjes doet die ze moet doen (zoals iedereen nu eenmaal bepaalde dingen moet doen), mag ze er gewoon weer naartoe.
Op zich is rust bieden een goed punt! We geven hier al een goede structuur (we hebben duidelijke regels en zijn consequent), maar voor haar zullen we dat toch sterker bieden met wat minder vrijheden. Even pas op de plaats, en weer even leren wat ook alweer de bedoeling was, en wat niet 
.
Vanavond liet ze zich van haar goede kant zien, en ging uit zichzelf op precies de goede tijd naar bed. Keurig en dan krijgt ze ook een dikke dikke knuffel. Die momenten zijn fijn.
Het klinkt
ook heel erg als een dwangmatige gewoonte. Dwangmatig worden mensen met name door spanning omdat er angst voor controleverlies is.
Als het is
Wat Koentje zegt: misschien iets voor in de plaats geven? Iets om mee te frunniken, armband met kralen zoiets?
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
