
Ster70
06-08-2012 om 14:02
Driftbuien 10 jarige
Mijn jongste dochter van 10 heeft regelmatig driftbuien. In het verleden had ze dat ook al, maar sinds een paar weken is het bijna wekelijks.
Ze schreeuwt, scheldt, en kan uren door gaan.
Ben me suf aan het piekeren waar het vandaan kan komen, meestal is er een onderliggende oorzaak,maar kan er niet achter komen.
Ze is 10 jaar en weet dondersgoed waar ze mee bezig is, Ik ben een alleen staande moeder en vind het heel moeilijk om er goed mee om te gaan, je moet het wel in je eentje doen..Ik probeer altijd rustig te blijven, waarschuw haar 1x, als ze er voor kiest niet te stoppen met schreeuwen en schelden, staat er een sanctie op. wat ik ook consequent uitvoer. Maar het helpt allemaal niks,ik ben eigenlijk een beetje ten einde raad, heb alles geprobeerd, heeft iemand tips voor mij?

MariaB
06-08-2012 om 15:55
Wat zegt ze er zelf over?
Achteraf? Schaamt ze zich of blijft ze bozig? Heeft ze een verklaring ervoor? Hoe voelt ze zich voor de uitbarsting? En heb jij zelf het idee wat er onder zit? Nee, dat schrijf al, daar kom je dus niet achter. Misschien wil ze meer zelf bepalen?
Ik ben beniuew wat ze zelf zegt want het kan voor haar toch ook niet prettig zijn, urenlang een driftbui.

Ster70
06-08-2012 om 17:24
Drift.
Ze schaamt zich niet na de tijd, volgens haar heeft ze volkomen gelijk.Meestal ontstaat het als ze haar zin niet krijgt.
Boos blijft ze ook niet echt,ik praat het altijd uit met haar als ze weer voor rede vatbaar is.
Je hebt gelijk dat het voor haar zelf ook nooit prettig kan zijn als een driftbui uren duurt,maar op dat moment kan je haar niet 'bereiken'. het wachten s dus gewoon op het moment dat ze gekalmeerd is. het probleem is echter dat ik in een flat woon en er niet op zit te wachten om buren aan mn deur te krijgen. ik heb geleerd om het nl te negeren,maar ja, in een flat??

MariaB
06-08-2012 om 18:26
Okay...
Nee dat kan ik me voorstellen van die buren. En zelf weggaan? Bij een kind van tien kan je toch wel een uurtje weg? Als ze merkt dat ze jou ermee heeft bijvoorbeeld doordat je bang bent voor wat de buren denken, heeft ze je in de tang natuurlijk. Je zou zelfs een buur die je vertrouwd in de arm kunnen nemen: uitleggen van de driftbui en of ze de volgende keer eens wil opletten of het ophoudt als jij weggaat. Zo snijdt het mes aan twee kanten:
1 je kan kijken in hoeverre je dochter jou ook manipuleert door door te gaan als ze doorheeft dat ze je ermee heeft en/of op te houden als jij weggaat
2 je krijgt waarschijnlijk een medestander die het voor jou ook vervelend vindt.
Sterkte, het is niet makkelijk dit in je eentje. Ik weet er alles van.

A zorac
06-08-2012 om 22:50
Machteloos
Hier ook eentje die flinke driftaanvallen kan krijgen al duren die hier gelukkig niet lang. Maar heftig zijn ze wel. Met veul agressie.
Meestal is de oorzaak een dag lang zich wegcijferen. Ze geeft toe bij een ruzietje met haar zus, leent dierbare spullen uit als een ander erom vraagt, gunt een broertje een voordeeltje dat ze eigenlijk best zelf had willen hebben. En krijgt daar uiteraard niet evenredig veel voor terug, want niet iedereen is zo genereus als zij. Dan wil de vlam wel eens in de pan slaan als ze bij een futiel dingetje haar zin niet krijgt en dat kan dan heel groot worden.
Vaak voelt ze zich heel machteloos, omdat ze niet snapt dat anderen niet net zo gul en meegevend in het leven staan als zij. Ze kan niet marchanderen, niet foetelen, alle technieken die broer en zus en vriendinen tot in de finesses beheersen om hun zin te krijgen. Boos worden is haar enige middel.
Herken je dat misschien?
Ik heb de oplossing nog niet gevonden, want ik wil haar eigenlijk niet leren om wél sluw en slinks te worden. Duidelijker grenzen trekken, vaker nee zeggen hebben we haar al wel voorgehouden, maar echt lukken wil het nog niet.

Ster70
07-08-2012 om 10:53
Je hebt gelijk
Ik ben wel eens weg gegaan,3 kwartier ongeveer, later hoorde ik van mn oudste dochter dat ze nog lang heeft lopen tieren.
Ik heb niet veel contact met de buren, die wonen hier net. andere buren zijn altijd aan het werk,dus die zie ik haast nooit.Maar je hebt gelijk, ze manipuleert me absoluut, dat merk je gewoon.Ooit zei ze eens;dan krijg ik toch lekker een driftbui? Ik ben gescheiden en in die driftbuien probeert ze ook mn ex en ik tegen elkaar op te zetten, gaat ze haar vader bellen en zich over mij beklagen. Gelukkig hebben mn ex en ik een goede band, dus dat zal haar niet lukken, maar dat soort dingen doet ze dus.
Ik vind het vooral moeilijk omdat ik er alleen voor sta op zo'n moment, je hebt niet meer iemand naast je die het even van je over kan nemen. Dit kost zoveel energie!
Ik blijf heel lang rustig, maar soms lukt dat ook even niet meer...

Ster70
07-08-2012 om 10:53
Je hebt gelijk
Ik ben wel eens weg gegaan,3 kwartier ongeveer, later hoorde ik van mn oudste dochter dat ze nog lang heeft lopen tieren.
Ik heb niet veel contact met de buren, die wonen hier net. andere buren zijn altijd aan het werk,dus die zie ik haast nooit.Maar je hebt gelijk, ze manipuleert me absoluut, dat merk je gewoon.Ooit zei ze eens;dan krijg ik toch lekker een driftbui? Ik ben gescheiden en in die driftbuien probeert ze ook mn ex en ik tegen elkaar op te zetten, gaat ze haar vader bellen en zich over mij beklagen. Gelukkig hebben mn ex en ik een goede band, dus dat zal haar niet lukken, maar dat soort dingen doet ze dus.
Ik vind het vooral moeilijk omdat ik er alleen voor sta op zo'n moment, je hebt niet meer iemand naast je die het even van je over kan nemen. Dit kost zoveel energie!
Ik blijf heel lang rustig, maar soms lukt dat ook even niet meer...

Natalie
07-08-2012 om 12:39
Mijn dochter ook
Ja, ik ken dat ook hoor. Mijn dochter van 10 jaar heeft ook vaak van die driftbuien, al worden die de laatste tijd wel steeds minder. Ook schreeuwen, schelden. Als ik haar dan op haar kamer zet, gaat ze met de deur klapperen of er steeds tegenaan schoppen. Idd. om helemaal gek van te worden. Ik ben ook een gescheiden en alleenstaande moeder. En wat je dan ook doet, boos worden, rustig blijven. Het helpt allemaal niets. Ook zij krijgt die buien als ze haar zin niet krijg. Voor mijn eigen rust, ben ik idd wel eens een uurtje weg gegaan. Mijn dochter kwam dan huilend achter me aan rennen, maar hoe moeilijk ik het ook vond, ik ben toch gewoon weggereden. Als ik dan 3 kwartier tot een uurtje weer terug kwam, was het vaak rustig en lag er een briefje op de tafel, met 'sorry, mam'. Als ik dan met haar ging praten en ik vroeg waarom ze nou zo reageerde, zei ze meestal dat ze dat niet wist, maar dat het vanzelf gaat. Met heel veel moeite heb ik er uit weten te trekken dat zij er moeite mee heeft dat haar vader helemaal niet meer met mij wil communiceren. Hij is vreselijk boos en daar kan ik ook niets aan veranderen. Ik heb hem in ieder een mail gestuurd, waarin ik dit heb aangegeven, maar er(zoals gewoonlijk)geen reactie op gehad. Ik heb mijn dochter ook maar aangespoord er met hem eens over te praten.
Of dit de reden is dat het de laatste tijd een stuk beter gaat met die driftbuien, weet ik niet zeker, maar er was bij mijn dochter in ieder geval wel iets wat haar heel erg dwars zat. Misschien is er bij jouw dochter ook wel iets waardoor ze die buien heeft. Waarschijnlijk heb je er al eens met haar over geprobeerd te praten, maar het is denk ik ook een kwestie van volhouden, want als kinderen er moeite mee hebben erover te praten, zullen ze natuurlijk ook niet veel zeggen en zelfs in het begin ontkennen. Dat is tenminste de ervaring die ik heb met mijn dochter.
Een heel verhaal. Ik hoop dat je er iets aan hebt.
Groetjes, Natalie

Ster70
07-08-2012 om 17:24
Heel herkenbaar, natalie.
Hier heb ik zeker iets aan, ik herken veel in je verhaal. mijn dochter schopt en trapt ook tegen alles aan wat ze tegen komt.
Ze werd wel de laatste paar maanden buitengesloten door een aantal meisjes in haar klas, toen begonnen de driftbuien ook. ik heb uitgebreid met haar hier over gesproken, ik ben er denk ik wel 10x over begonnen, maar elke keer verzekerd ze me ervan dat dat absoluut niet zo is en wil ze er niet over praten.
Soms denk ik ook wel dat het wat met de scheiding heeft te maken,hoewel wij al bijna 2 jaar uit elkaar zijn. en ik heb gelukkig wel een goede verstandshouding met mn ex.
Evenb weg gaan lijkt me ook de beste oplossing, ik heb alleen nog een dochter van bijna 14 (lees puber die het zwaar te verduren krijgt als ik weg ben. reageerd ze het rustig af op haar zus. Maar ik volg toch je raad op en ga de volgende keer gewoon even weg.