Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Agchie

Agchie

03-01-2010 om 13:30

Drukke zoon

Onze oudste (6,5 jaar) wordt van leuke dingen heel erg druk. Hij verheugt zich er enorm op, is superenthousiast en wil dat het liever nu dan over een uur gebeurt. Zijn enthousiastme is aanstekelijk, maar ook vaak wel irritant. Hij kan niet meer ophouden met vragen wanneer het begint en is vooraf vaak boos om niks en is reacties van zijn zusje (bijna 4) aan het uitlokken.

We hebben ontdekt dat hij rustig wordt van het lezen van een Donald Duck, dus dat mag hij regelmatig doen.
Het probleem is voor mij echter dat hij van steeds meer dingen "hyper" lijkt te worden. Was het eerst alleen als we ergens naartoe gingen (bijvoorbeeld het zwembad), nu is het ook als we bezoek krijgen. Zelfs als we bezoek krijgen van mensen die we niet kennen of als het bezoek is dat 's avonds komt als hij in bed ligt.
Nu proberen we hem zo kort mogelijk van te voren te vertellen als er wat staat te gebeuren, of we vertellen het hem niet (als hij toch al in bed ligt). Maar dit heeft weer gevolgen voor de duidelijkheid en structuur die hij óók hard nodig heeft om goed te functioneren.

Tja, en naderhand is hij óók boos, want dan was het te kort, of wilde hij niet dat de mensen weer weggingen etc.

Wie-o-wie herkent dit en heeft tips hoe hiermee om te gaan. Ik wordt er zo langzamerhand best moe en geirriteerd van...

Alvast bedankt,

Agchie

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Pippin

Pippin

04-01-2010 om 10:13

Agchie

Hoi, ik herken het wel een beetje.
Bij onze zoon werkte het heel goed, om hem zoveel mogelijk van te voren te vertellen wat van hem verwacht wordt, waarom, en wat hij kan verwachten.
Dus dingen ruim van te voren aankondigen, niet spannend maken en ook vertellen dat het misschien wel tegen gaat vallen. Bijvoorbeeld: We gaan naar opa, want die is jarig. Het is anders dan anders omdat opa jarig is. Je kan daar niet tv kijken of computeren. Maar opa vindt het heel leuk als jij komt, dus ik wil wel dat je mee gaat en probeert een beetje gezellig te doen. Zoiets. Heb je daar wat aan?
Bij onze zoon werkte het overigens absoluut niet om het maar kort van te voren te vertellen, want dan had hij niet voldoende tijd om het een en ander te verwerken.
En verder, als hij heel druk ging doen uit enthousiasme, spraken wij hem daar op aan. 'Wat leuk dat je zo blij bent, ik heb er ook zin in, maar het duurt nog een week, dus het is nu klaar.'

Agchie

Agchie

04-01-2010 om 10:28

Het werkt beide niet

Heel kort van tevoren vertellen of heel lang van tevoren. Hij heeft of te weinig tijd om zich voor te bereiden, hoewel hij dat redelijk aankan. Of hij heeft teveel tijd om zich op te draaien.

Hij is heel enthousiast en wordt dan heel druk, ik krijg het dan niet voor elkaar om hem te kalmeren. Ik probeer het dan inderdaad te benoemen, maar de opmerking "nu is het klaar" daar kan hij niets mee.

Het is sowieso een wiebelkind hoor, het is al moeilijk om rustig te zitten, geduld is een woord dat in zijn woordenboek niet voorkomt.

Ik denk wel dat het wegvallen van alle structuur in de kerstvakantie (hoewel wij zoveel mogelijk structuur vasthouden door op vaste tijden te eten, op te staan en naar bed te gaan). Ik heb ook het vermoeden dat het meer snoepen, andere dingen eten etc veel bijdraagt aan de drukte.

Hoe doen andere ouders dat, een druk kind kalmeren? En helemaal als we dan al ergens zijn (op bezoek) en hij springt bijna uit elkaar van blijdschap en enthousiastme....hoe krijg je hem dan rustig?
Een van de dingen die bij hem werkt is een DD lezen, maar die heb ik dan ook altijd bij mij. Maar dat werkt jammer genoeg niet altijd.

Pippin

Pippin

04-01-2010 om 10:47

Lastig

Hoe gaat het dan, als je hem zegt dat het klaar is? Wordt hij dan boos, of luistert hij gewoon niet?
Ik vind het wel moeilijk hoor. Enthousiasme is toch eigenlijk goed. Maar ik lees tussen de regels dat jouw zoon echt doordraait en dat het een negatieve uitwerking op hem heeft. Dan heeft hij denk ik toch begrenzing nodig. Als we ergens op bezoek gingen, namen we onze zoon mee naar buiten of iets dergelijks. Met een wandeling ging zijn energie in iets anders zitten dan op en neer springen.
Ook stimuleren wij hem regelmatig om zich af te zonderen. Dus in een andere ruimte gaan zitten, bijvoorbeeld.
Toen onze zoon zo oud was, zaten wij met hem wat dit betreft in een negatieve spriraal. Hij hoorde te vaak: 'Doe niet zo druk'. Deze spiraal heeft ons veel ellende gebracht. Ik zou daar voor oppassen als ik jou was. Als je merkt dat het allemaal teveel is voor je zoon en dat hij er last van heeft, zou ik wel hulp gaan zoeken. Wij hebben daar te lang mee gewacht.

emma43

emma43

04-01-2010 om 20:10

Zo jammer

Het is zo jammer,een kind gaat iets leuks doen ,wordt daardoor te enthousiast ,waardoor het uiteindelijk niet leuk eindigd.mijn zoontje heeft sovatraining gedaan waar hij ook leerde om over zijn gevoel te praten en uit te leggen wat er dan gebeurt.Hij heeft geleerd om stevig te staan,niet mee te gaan in het gevoel.Dat leer je niet in 1 training,mijn zoontje heeft er verschillende gehad.Door negatieve ervaringen(op school) heeft zoon zichzelf aangeleerd om zich af te sluiten,dat is niet goed.Het is heel erg vervelend voor je zoontje.als mijn kinderen echt over-enthousiast zijn en doordraaien kan ik ze niet terug halen.Zoon voelt het nu aankomen roept zelf dat hij het niet aankan en gaat even weg.Toen hij jonger was,haalde ik hem even uit de situatie,ging ik een eindje met hem wandelen tot hij rustig was en als we dan terug gingen dan hield ik hem bij me en concentreerde ik me op hem,dan kon hij rustig blijven.Ik merk het nu nog,als het teveel voor hem wordt ,komt hij naast me zitten of op schoot,hij is nu 9.
Misschien kun je het proberen,als je gaat vertellen dat jullie iets gaan doen,naast hem zitten,zorgen dat hij rustig blijft,door over zijn rug te wrijven ,zorgen dat hij zich daar op concentreert.Zelf heel rustig blijven,rustig vertellen en proberen om hem niet mee te laten gaan met zijn gevoel.Dat is heel moeilijk,maar het is te leren.

Agchie

Agchie

04-01-2010 om 21:22

Reactie

@ Pippin: Als ik tegen hem zeg dat het klaar is, dan kalmeert hij simpelweg niet, of is binnen een paar minuten weer op zijn drukst aanwezig.

Ik kan enorm genieten van zijn enthousiastme en ik ben heel bang voor een negatieve spiraal. Ik merk dat ik de laatste tijd (onder andere door vermoeidheid van mijn kant) zelf een korter lontje heb en daardoor ook korter op hem reageer. Gevolg is dat hij nog drukker wordt. Daar werk ik aan, door vroeger naar bed te gaan en minder activiteiten te doen.

Mijn man heeft ASS, kan daardoor niet begripvol reageren op zijn gedrag, die probeert hem dan te "dwingen" rustiger te worden door onder andere boos op hem te worden of straf te geven. Terwijl ik zie dat dat juist averechts op hem werkt.
Dank je voor je reactie. Het zet me wel aan het denken...misschien moet ik toch verder stappen ondernemen. Aan de andere kant misschien nog even afwachten of het beter gaat als hij het ritme van school weer heeft. Lastig hoor!

@Emma43: Dank je voor het delen van jouw ervaring. Ik ga me verdiepen in die sovatraining. Het lijkt me voor mijn zoon erg nuttig. Hij heeft zich nog niet afgesloten, en heeft het gelukkig erg naar zijn zin. Zijn leerkrachten herkennen het over-enthousiaste (en daardoor afgeleid zijn of druk) wel terug, maar ervaren het gelukkig niet als belastend in de klas.
Dat wandelen is wellicht een goed idee, hij bloeit altijd erg op van één-op-één aandacht. Misschien inderdaad voorafgaand aan een activiteit een flinke wandeling met hem maken....begint hij er wat rustiger aan. Dit ga ik zeker proberen.
En over de wijze waarop we het hem vertellen ga ik ook nadenken, wat bij hem past. Hij houdt niet zo van aanrakingen .
Bedankt, het helpt me verder!

anna van noniemen

anna van noniemen

04-01-2010 om 22:17

Je weet

dat een ASS erfelijk kan zijn? En het gedrag dat je beschrijft kan ook goed bij een ASS passen.... (en ADHD bijv.)

Agchie

Agchie

05-01-2010 om 12:36

Ja, helaas

Ja ik weet het en het vermoeden is er dan ook wel bij ons we in die richting moeten zoeken. Maar over het algemeen functioneert hij behoorlijk goed. We willen niet te lang wachten met testen, maar tegelijk willen we ook niet te vroeg/onnodig een soort etiket plakken.
Zolang het op school echt goed gaat en we thuis tegen dingen aanlopen, blijven we op zoek naar vormen waarin we het kunnen opvangen....zodra dat niet meer lukt dan gaan we ermee aan de slag.

Bij mijn man is het pas afgelopen november vastgesteld, daar moeten we eerst maar even van bijkomen .
Hij heeft overigens ook altijd goed gefunctioneerd....totdat hij een langdurige relatie had en er kinderen kwamen.
We houden het scherp in de gaten. Dank je wel!

anna van noniemen

anna van noniemen

05-01-2010 om 12:41

Agchie

Ik bedoelde ook niet dat je meteen naar een etiketje moest rennen hoor, maar je kan wel je manier van aanpakken op ASS gaan aanpassen. Het is een kwestie van uitproberen. Het ene kind reageert op van te voren alles vertellen. Het andere kind moet je pas op het laatste moment dingen vertellen. Wij kiezen voor zo kort mogelijk voor de actie vertellen wat er gaat gebeuren. Ik heb 1 zoon met ADHD, zoon 2 heeft wat ADHD en ASS kenmerken maar niet duidelijk genoeg nog om er ook een etiketje op te plakken. Maar wij passen dus wel veel aan op hen....En soms werkt het ook weer niet.....31 december werden wij langzaam gestoord van de stuiterballen....tja, ik kan niet om 23:00 pas vertellen dat we vuurwerk gaan afsteken, dus dat wisten ze al langer...maar goed, dat is 1 dagje....

Agchie

Agchie

05-01-2010 om 14:54

Dat dacht ik ook niet hoor!

Het is gewoon fijn als mensen met je meedenken. Ik kan me soms gewoon verbazen over andermans kinderen, hoe rustig die in bepaalde situaties zijn....dan denk ik, hoe krijgen ze dat voor elkaar.

Ach, ik ben gewoon blij met mijn stuiterballetje en zijn zusje die bij tijden er ook wat van kan. Hun enthousiastme kan ook erg aanstekelijk zijn en tot nu toe kan ik er van genieten, het ergert me niet....maar het maakt me wel doodmoe.
Dus als er mensen zijn die nog ideeen hebben over wat ik kan proberen om hem te kalmeren.....helemaal welkom.

Overigens ben ik bezig een zitbal aan te schaffen, kijken of hij daarmee iets langer aan tafel kan blijven zitten, in plaats van hangen, staan, achterstevoren, op de tafel....etc.

billie

billie

08-01-2010 om 01:21

Agchie

Als je uitgaat van iets als ass, en misschien is dat helemaal niet onverstandig om in je benadering mee te nemen, kun je misschien beter eerst goed analyseren wat hem precies onrustig maakt. Of misschien lukt dat niet, maar kun je uitproberen wat bij hem werkt en in hoeverre. Ik zou iig insteken op voorkomen, en niet zozeer kalmeren, dan ben je eigenlijk te laat en het is maar de vraag of kalmeren uberhaubt kan.
Het klinkt iig alsof (ook door de repeterende vragen die hij bljft stellen) het hem toch ergens niet duidelijk is. Misschien heeft hij wel een slecht besef van tijd, en zul je daar op moeten insteken of misschien helpen picto´s. Succes iig het is een hele zoektocht.
Ik herken trouwens wel iets van dat doorschieten bij zoon (met diagnose ass) toen hij jonger was. Wat bij hem hielp was hem apart nemen, en dan (maar apart nemen nam gelijk al de onrust weg eigenlijk) vriendelijk maar directief toespreken. Soms was het wel nodig hem vaker apart te nemen. Echt apart dan, in een rustige kamer oid. (niet dat ik hem lang wegkreeg bij al dat spannends, hij wilde niets missen, maar even hielp al)

Agchie

Agchie

10-01-2010 om 13:35

Bedankt billie - eerste resultaat!

Ik heb gisteren direct een en ander uit kunnen proberen. Mijn man en ik gingen uit eten en daarna naar het theater. Onze oppas kwam en daar is hij heel erg gek mee. Echt "stuiterrisico"!
Om te voorkomen dat hij helemaal door het dolle heen zou zijn, hebben we hem het pas vrij laat verteld. Dat kon, omdat ik zeker wist dat hij het leuk zou vinden.

Bovendien heb ik het hem verteld op een moment dat hij bezig was met iets wat hij ook heel erg leuk vind (spelen met een vriendje, op zijn kamer, met een luistercd aan), en waar hij in principe mee door zou gaan tot de oppas er was. Mijn gedachte erachter was dat hij dan niet direct in de wachtmodus gaat, omdat hij nog lekker bezig is met iets en er geen loze tijd viel!

Verder heb ik hem inderdaad even apart genomen en het hem rustig verteld, ik ben een beetje meegegaan in zijn enthousiasme, maar heb hem ook vrij vlot weer naar zijn vriendje gestuurd.
Hij ging helemaal blij naar zijn kamer, waar hij zijn vriendje verteld heeft wie onze oppas is en wat ze ging doen (pannenkoeken bakken), waarna hij weer heerlijk ging spelen. Het lukte op deze wijze om te voorkomen dat hij ging stuiteren. En ik blijf het zeker proberen.

Hem kalmeren tijdens een "spannende" activiteit, wil ik inderdaad proberen te doen door hem apart te nemen of buiten uit te laten razen (wel op een leuke manier natuurlijk).

Wat betreft picto's....die gebruiken we al en dat werkt goed...tot op zekere hoogte. Want als hij 's morgens ziet dat er 's middags iets leuks staat te gebeuren, dan kan hij bijna niet wachten tot het zover is.
Hij heeft bijvoorbeeld woensdags drumles, dat weet hij en dat ziet hij op het bord. Maar vervolgens is hij maandags er al mee bezig, dat hij zo graag wil dat het nu woensdag is en dat hij naar drumles wil. Ik weet niet goed hoe ik daar het beste mee om kan gaan. Hij kan klokkijken, kent de dagen van de week op een duimpje....heeft een vrij goed tijdsbesef. Lastig hoor!

Hebben jullie daar nog ideeen voor?

Bedankt in ieder geval tot zover. Het helpt om weer opnieuw na te denken hoe we het aanpakken. Fijn!

billie

billie

10-01-2010 om 22:01

Agchie

Fijn! Klinkt heel erg goed!
Misschien kun je iets van organisatie inbrengen waarbij zijn schema steeds maar voor een dagdeel of een dag bijv te zien is? De rest leg je zeg maar weg, en je hangt steeds dat gedeelte op dat voor hem te behappen is?

Agchie

Agchie

17-01-2010 om 20:17

Sorry, was even druk

Het is al even geleden dat ik reageerde, maar het was een hele drukke vermoeiende week.

Ik heb besloten om de standaard dingen gewoon op het weekschema te laten staan, maar pas op de dag zelf eventuele extra dingen op te schrijven. Hij heeft namelijk wel behoefte aan de duidelijkheid van het weekschema, maar wordt drukker van alle leuke extra's....

De juffen op school herkennen ook de onrust bij hem, maar kunnen gelukkig heel goed daarmee omgaan. Ze herkennen wel ADHDkenmerken bij hem, maar geven aan dat ze hem met een labeltje geen andere behandeling zouden geven dan ze nu doen. Ze doen het nu ook echt heeeeeel goed. Hij krijgt veel een-op-een uitleg. Ze letten niet te veel op zijn wiebeligheid, en ze begeleiden hem heel goed. Ik ben erg blij met ze.
De problemen zijn eigenlijk ook meer thuis dan op school.

Vraagje: hebben jullie ervaring met valeriaan of valdispert voor jullie drukke kinderen. Ik las er net wat over in het archief, het spreekt me wel aan om de scherpste randjes van zijn gedrag zo af en toe af te halen. En vooral om hem wat meer rust te geven.

Bedankt in ieder geval voor de input!

Guinevere

Guinevere

17-01-2010 om 22:08

Agchie

Ja, ik denk dat je mijn bijdragen in het archief hebt gevonden. Ik geef idd. soms valeriaan aan mijn ADHD-er. Dit doe ik trouwens al van jongs af aan, omdat ik indertijd met mijn handen in het haar zat. Valeriaan zorgde er tenminste voor dat onze (toen) dreumes meer dan 6 uur per dag sliep. Toen had ik nog geen idee van ADHD. En nu krijgt hij nog steeds af en toe valeriaan na uitwerking van de medicatie, op dagen dat het écht niet gaat. Dat maakt het voor iedereen prettiger in huis. Zoon heeft meer rust om te luisteren, hypert minder. En daardoor zijn wij allemaal ook minder gestresst. Ik zou zeggen, probeer het een keertje met een lichte dosering (er zijn verschillende soorten, wij hebben kleine witte drageetjes). Suf wordt onze zoon er trouwens niet van, alleen rustiger. Ik zou het alleen niet op eigen houtje elk dag gaan geven, dan liever laten uitzoeken wat er aan de hand kan zijn met je zoon.

Agchie

Agchie

27-01-2010 om 13:41

Dank je

Dank je Guinevere, ik heb het even op me in laten werken. Maar ben er nu ook wel achter dat een deel van zijn drukke gedrag verklaard wordt door mijn eigen reactie op hem. Ik zit momenteel zelf in therapie en daar kwam dit ook ter sprake.
De laatste tijd kreeg hij erg weinig ruimte voor zijn eigen emoties en ideeën...ik ben er weer mee bezig om daar verandering in te brengen. Helaas heb ik daar niet van de ene op de andere dag een rustiger zoon mee

De valeriaan ben ik een beetje dubbel in. En ik vraag me af waarom ik het zou doen...omdat hij zelf last heeft van zijn onrust, of zijn omgeving of ik....
Ik denk dat ik het voornamelijk voor hemzelf wil doen. Maar ik ben er nog niet uit.
Hij zal het in ieder geval niet consequent gaan krijgen.

Groetjes,

Agchie

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.