Even mijn stoom kwijt [pleegzoon was naar zijn tante]
Ik moet echt even mijn stoom afblazen, ik ben niet echt blij met wat er vandaag gebeurde.
Zoals ik al eerder vertelde hebben wij sinds begin augustus een pleegzoon in huis, hij is 9 en wordt binnenkort 10. Vanaf het begin doen we heel voorzichtig in materieel opzicht. Hij krijgt alles dat hij nodig heeft, maar we zijn voorzichtig met andere dingen. Juist omdat zijn biologische moeder dat allemaal niet kan bieden, en wij hem ook niet willen overvoeren. Daarnaast blijft het belangrijk dat hij de waarde van dingen inziet, en dat hij zich niet laat "omkopen". Dat ligt nogal gevoelig, vanuit zijn verleden namelijk, en hij is nogal gehecht aan "spullen". Hij heeft erg de neiging om overal van te zeggen dat het van hem is, en hij pronkt met alles dat hij heeft. Deels is dat natuurlijk ook wel normaal voor zijn leeftijd, maar zijn gedrag is daarin best extreem. Als we hem belonen (om allerlei redenen die vooral met gedrag te maken hebben), doen we dat vooral met aandacht en complimentjes, en niet met spullen.
Deze week heeft hij herfstvakantie. Op maandag hebben we samen wat in huis getut, en heeft hij samen met mijn man een paar uurtjes gebouwd aan een grote lego-auto. Grote fun! Op dinsdag zijn we naar de dierentuin geweest, we hadden kaartjes cadeau gekregen van mijn tante die ze had gewonnen met een loterij, de kaartjes lagen al vanaf augustus voor deze vakantie klaar. 's Avonds zijn we lekker gaan eten met z'n drietjes in een wokrestaurant. Op woensdag zijn we samen met onze honden lekker naar het bos geweest. ALlemaal leuke dingen dus, maar niet overdadig in geld, en ook wel enigzins zuinig. We willen hem juist niet overvoeren, ook in overleg met de pleegzorginstantie en de begeleiding doen we dat zo.
Gisteren en vandaag was hij uit logeren bij een tante van zijn moeder. Met haar hadden we nog niet eerder kennis gemaakt, behalve uit de verhalen van pleegzoon. Hij verheugde zich enorm, en uit de verhalen die we hoorden had dat erg te maken met materialistische dingen. Hij krijgt er namelijk altijd van alles, en nogal dure dingen ook. Maar hé, hij heeft ook recht op contact met familie, dat is reuze belangrijk voor hem.
Tante kwam hem gisterochtend ophalen, en vanavond zou hij om 8 uur thuis gebracht worden. Het stoorde me al dat ze gisteren een half uur later was dan afgesproken, en vanavond kwam hij ook weer een kwartier later thuis dan we hadden afgesproken. Ik ben zelf nogal punctueel, dus dat vind ik vervelend. Maar goed, daar kan ik nog wel overheen komen.
Wat me echter ontzettend stoorde, op een manier die me echt het stoom uit de oren deed komen, was de materialistische verwennerij in deze 2 dagen. Ongelooflijk! Pleegzoon kwam thuis met een nieuwe Nerf Blaster, een apparaat dat hij van mij helemaal niet mag hebben omdat ik het geen verantwoord speelgoed vindt. Maar over deze aanschaf is helemaal niet overlegd met ons, het is gewoon aangeschaft. Verder kreeg hij 2 paar nieuwe schoenen, terwijl hij die helemaal niet nodig heeft. Maar pleegzoon was op het strand wat onvoorzichtig geweest en had niet goed opgelet, waardoor hij natte voeten had opgelopen. Hup, gelijk naar de winkel en nieuwe schoenen kopen, en doe er dan ook maar 10 (!!!!) paar nieuwe sokken bij, en ach, nog een paar nieuwe gympen. Nogmaals: hij heeft ze niet nodig, en er is niets overlegd. Natte voeten betekent dus gewoon beter opletten in mijn ogen......
En buiten de blaster, de schoenen en de sokken kwam hij thuis vol van verhalen wat ze allemaal hadden gedaan in die 2 dagen. Activiteiten die wij uitsmeren over 2 weken. Natuurlijk is hij er helemaal vol van.
Maar goed, mij komt dus het stoom uit de oren. Omdat ze niet overlegd hebben over het speelgoed, omdat er zo gemakkelijk gestrooid wordt met materiele zaken, terwijl wij juist een ander beleid hebben en er zo voorzichtig in zijn. Mijn man en ik hebben het gevoel dat ze zo de ellende van pleegzoon willen afkopen, en het effect is precies averechts. Pleegzoon woont bij ons, wij zij verantwoordelijk voor hem en voor zijn uitrusting, en ik wil dus gekend worden in dit soort dingen. Als hij kleding koopt, wil ik daar invloed op uitoefenen.
Natuurlijk krijgen we ook wel eens wat, afdankertjes van anderen die te klein geworden zijn bijvoorbeeld, en daar kijken we samen naar wat we mooi vinden en wat we geschikt vinden, uiteraard heeft pleegzoon invloed op alles dat hij draagt. Hij hoeft niets te dragen wat hij niet mooi vindt. Maar we vinden het wel belangrijk dat hij er verzorgd bijloopt. Zo mag hij van ons niet in een trainingspak of joggingpak naar school bijvoorbeeld, en hij mag ook niet zijn boxershort boven de broekrand dragen, met zijn broek halverwege zijn achterste. Regels die er zijn omdat we ook nog wat waarden en normen willen bijbrengen. Maar goed, alles is natuurlijk persoonlijk, subjectief en relatief, dat begrijp ik ook wel....
Nou ja, het helpt om het even van me af te schrijven. Ik ben redelijk uitgestoomd, en ik kan het ook wel van me afzetten. En tegelijk vraag ik me af waarom dit mij nu zo raakt, waarom ik er zo van slag door ben, en zo boos. Daar mag ik zelf nog wel even op reflecteren. En in de tussentijd ben ik ook wel benieuwd hoe jullie dit ervaren, en hoe jullie ertegenaan kijken. Voor ons is alles nieuw, als nieuwbakken kersverse pleegouders van een 9-jarige..... jullie hebben vast al eerder met dit bijltje gehakt.
Helaas
Dankzij de vraag van Jasmino komt wel een discussie op gang over pleegzorg. En Marjan, ik vind jou reactie getuigen van gebrek aan respect voor de eigen ouders, weer een mooie illustratie hoe er blijkbaar omgegaan wordt met ouders van uithuisgeplaatste kinderen. Ik kan me niet voorstellen dat mijn eigen moeder zoiets zou doen met de families van de kinderen die bij haar waren.
Amen
Amen, Anne J. Ook voor Richard heb ik veel begrip. Misschien heeft deze man wel meer verstand van zaken dan wij ons met zijn allen voor kan stellen, wie zal het zeggen.
Ik kwam hier eigenlijk om te zeggen dat ik in dezelfde rubriek dadelijk een nieuwe draad ga starten, omdat het hier is waar de discussie wordt meegelezen. Ook ik zie in de reactie van 'een pleegmoeder' mijn visie weer zoooooo bevestigd. Ik heb het idee dat veel pleegouders denken dat ze geweldig goed werk doen, maar geen idee hebben hoe lapperdepoepie de besluitvorming plaatsvindt, blind vertrouwen hebben in het systeem en erin meepraten, maar in feite onder de noemer weldaad meedoen aan een enorme misdaad. Voor wie vindt dat ik op basis van aannames conclusies trek: zo voelen ouders in de jeugdzorg zich, alleen kost het hun dan wel hun kind(eren) en het respect van de buitenwereld: zij zijn tot skum gedegradeerd.
Voor de liefhebber, ik start'm onderaan.
Absoluut niet meepraten
maar wel altijd de belangen van pleegje voorop blijven zien en het is niet in zijn belang dat hij tijdens 1 uur bezoek zoveel eten wegwerkt dat wij er als gezin een avond van mee kunnen eten een berg snoep waar wij als gezin echt drie weken mee doen. Zo kan ik nog veel meer dingen opnoemen. Zijn moeder heeft hem niet kunnen beschermen tegen ernstig huiselijk geweld, dat is haar niet aan te rekenen maar zij heeft daarna geen stappen gezet om aan de situatie te werken. Is dat haar te verwijten, nee want ze houdt van hem maar is het dan goed dat hij daar weg gegaan is ja absoluut, en als er dan geen pleeggezin is komt hij in een tehuis terecht, is dat dan goed, nee! Niet ieder kind kan thuis wonen er zijn nu eenmaal mensen die niet voor hun eigen kinderen kunnen zorgen en dit erkennen is voor sommige kinderen nu eenmaal de beste beslissing die er genomen kan worden. En natuurlijk moet je jeugdzorg bij de les houden en in tegengas bieden als er dingen gebeuren die niet in het belang zijn van jouw pleegkind. Wij hebben tot voor kort ook contact gehouden met biofamilie buiten bezoek om tot wij er achter kwamen dat er ernstige dreigementen richting moeder en kinderen geuit zijn en moet je dan nog die risico's nemen? Ik lees hier weinig reacties vanuit de dagelijkse praktijk. En ik ben ook diegene die mijn tijd en energie belangeloos inzet om het kind naar therapie te brengen, dus de schade te laten herstellen die anderen in het verleden hebben aangericht.....
Marjan, ik hoop dat je hier niet met je eigen achternaam schrijf
want anders is je privacy en die van je pleegkind wel weg nu.
Marjan
Ziet ernaar uit dat dat je eigen naam is, ik zou forumbeheer even mailen om dat aan te passen!
Je bent nl vrij makkelijk terug te vinden op het onuitwisbare www.. (Volgens mij)
Het beste voor haar kind?
Iedere moeder wil het beste voor haar kind? Als dát nou toch eens waar zou zijn! Welke meetlat je ook gebruikt, er zijn toch echt ouders die *niet* uit zijn op het belang van hun kind.
Tirza
Pfff zeg
Dit vervolg van het draadje had ik even gemist. Echt ongelooflijk wat hier allemaal wordt geschreven.
Richard schrijft: Wetenschappelijk gezien is een kind meestal het beste af bij de eigen ouders, ook al wordt het nog zo mishandeld.
Dus we moeten kinderen maar mishandeld laten worden, want het is nu eenmaal het beste om bij de eigen ouders te wonen?!?
Ik schreef al eerder dat ik werk voor een voorziening van pleegzorg en nu zal ik dus wel van alles over me heenkrijgen, maar ik wil hier toch de pleegzorg even verdedigen hoor. Van de kinderen die ik zie in pleeggezinnen zijn er echt maar weinig van wie ik denk dat de ouders het evt. wel zelf zouden kunnen. Ouders die hun kind niet konden geven wat het nodig had, doordat ze zelf beperkt zijn, drank of drugs gebruiken of hun eigen belangen voorop stelden. Kinderen die verslaafd geboren werden, opgroeiden in een vieze, onveilige omgeving etc. etc.
En ik wil echt toegeven dat er dingen misgaan in de jeugdzorg en er ook kinderen onterecht uit huis geplaatst worden. Maar andersom heb ik ook kinderen terug naar ouders zien keren die dan na verloop van tijd opnieuw in de pleegzorg belandden. En wat doet dat allemaal met een kind?
Verder zal ik de laatste zijn die zal zeggen dat het contact met eigen ouders niet belangrijk is. Natuurlijk is het van belang dat kinderen weten waar ze vandaan komen, hun roots kennen en hun ouders indien mogelijk regelmatig zien. Dat ze dan verwend worden door ouders, dat hoort erbij, vaak is dat het enige dat deze ouders voor hun kinderen kunnen doen. Ik leg dat ook uit aan pleegouders en meestal begrijpen ze dat dan best, al blijft het soms lastig, helemaal als pleegouders ook eigen kinderen hebben.
Maak die contacten met de moeder daarom in het geheim, schrijft Richard ook nog. Waar is dat voor nodig? Lijkt me helemaal niet verstandig ook. En natuurlijk zitten er gezinsvoogden tussen die hun werk niet altijd even goed doen, maar ja het blijven ook mensen natuurlijk. En waar mensen werken.....
Jasmino, nog even voor jou, ik vind het echt naar dat iemand zo op deze manier inbreekt in jouw draadje en ik bewonder de manier waarop je je hebt verdedigd. Het is goed dat Emine een nieuw draadje is gestart. Misschien dat ik daar later ook nog reageer, maar zag nu nog weinig reacties daar.
Archivering
Beste forummers,
Dit draadje wil ik binnenkort archiveren. Verdere discussie in het andere draadje wat vanavond naar de rubriek Algemeen gaat verhuizen.
Met vriendelijke groet,
Forumbeheer Ouders Online
