Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Egel

Egel

30-01-2011 om 14:26

Faalangstige dochter

Dag allemaal, ik hoop dat jullie me wat tips kunnen geven hoe om te gaan met de faalangst van mijn dochter van 9. Ze is van zichzelf niet heel erg onzeker. Sociaal gaat het redelijk goed, hoewel ze niet erg veel speelafspraken heeft, maar op school gaat het leuk. School zelf gaat uitstekend (extra rekenen (kien), alle Avi's uit toen ze begin groep 4 zat) en ze is dol op alle aspecten van school. Maar ik merk steeds vaker dat ze niet zo goed over zichzelf denkt. Daar maakte ik me wat zorgen over. Nu mijn concrete vraag: ze volgt nu een online typecursus, dat gaat heel gemiddeld tot nu toe. Ze vindt het in principe ook leuk om te doen. Als je in een oefening de 4e fout maakt, moet je de oefening overmaken. Af en toe gebeurt dat en dan wordt ze doodzenuwachtig. Met opgetrokken schouders en bijna zonder ademhalen doet ze het nogmaals. Vervolgens gaat die oefening steeds weer fout. Soms huilt ze bijna. Het erge is: ik herken het precies van mezelf. Ik heb er zelf altijd ongelooflijk veel last van gehad: allerlei dingen (schooldingen vroeger bijvoorbeeld) gaan meestal bovengemiddeld goed, maar zodra het eens wat minder gaat, gaat het telkens mis en kan ik helemaal niets meer (ik voel me dan verlamd). Zodoende ben ik van VWO naar HAVO gegaan, alwaar ik 2x ben blijven zitten (wel uiteindelijk gehaald), waarna de hogeschool na 2 jaar mislukte.
Ik heb net met mijn man en haar samen erover gepraat (hij is gelukkig heel anders en zelfverzekerd), maar gezien mijn 'slechte voorbeeld' zou ik wel tips kunnen gebruiken. Excuus voor het lange verhaal.

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
bibi63

bibi63

30-01-2011 om 15:17

Hmm, de druk

Hoi,
Zo te lezen gaat het best goed met je dochter en is ze ook redelijk zeker.
Wat betreft zo'n typeles: ik denk dat de meesten hier last van hebben. Het gaat denk ik niet zozeer om het een keer fout te doen, maar de 'druk' die erop staat. Een praktijk test of examen is altijd veel lastiger. Als je af moet rijden met je auto en iemand kijkt op je vingers dan kun je dicht slaan en zenuwachtig worden en daardoor gaat het niet goed. Hetzelfde met een typetest/oefening. Als je weet dat je niet meer dan 4 fouten mag maken, dan verkramp je. Je kunt er nl. niet rustig over nadenken, je moet ook tempo maken.
M.a.w. het is lastig, maar volgens mij hebben veel mensen hier last van. Ik zou me er niet te druk over maken. Het is eigenlijk het principe 'presteren onder druk'.
Een oplossing heb ik niet. Ik denk dat als zij het 'examen' moet gaan afleggen voor haar typediploma, het nog veel lastiger wordt.
Gr. Bibi

dihanne

dihanne

30-01-2011 om 15:32

Tsja, lastig

lastig hoor! ik heb me nooit verdiept in faalangst, dus ben een leek op dit gebied.

Als ik lees wat je schrijft over school, maakt ze haar toetsen op school goed. Ze verprutst ze niet door faalangst, klopt dat? Misschien valt het dan toch wel mee?

Enerzijds is het goed, dat we onszelf herkennen in onze kinderen, en ze daardoor beter begrijpen.
Maar anderzijds is het denk ook belangrijk je eigen ervaringen los te kunnen laten, je kind ontwikkelt zich toch op haar eigen manier. Zoals je het beschrijft gaat het goed met je kind, ik zou haar niet onzeker maken door al te veel over faalangst te praten.

Je hebt het over de concrete vraag, over die typecursus. Ik zou, denk ik, een regel instellen dat ze een oefening op een dag een (1!) keer kan herkansen. Gaat het dan weer fout, dan is het klaar voor die dag, kan ze het morgen weer proberen. Nu weer even wat anders doen. Dat voorkomt misschien dat ze zich er zo vast in gaat bijten. Even afstand nemen en ontspannen. Het plezier erin houden.

groet,
Dihanne

Annet

Annet

30-01-2011 om 15:47

Leren leren

Slimme kinderen hoeven soms op school weinig moeite doen goede resultaten te halen. Het gevolg is dat ze niet leren leren.
Mijn jongste is daarom al vroeg op muziekles gegaan. Hier moet hij wel voor werken. En dat gaat soms met veel frustratie. Het is niet eens faalangst denk ik, maar pure frustratie dat hij iets niet in één keer kan.
Momenteel leert hij typen met een cursus op cdrom.
En oh, wat wordt hij boos als de resultaten niet in een stijgende lijn naar boven gaan. Ik heb heel wat uitleg moeten geven over hoe de hersenen moeten oefenen met opdrachten te geven aan de vingers. En dat je nar een tijdje oefenen, moet stoppen om je hersenen eerst de kans te geven die info te verwerken. Vaak achter elkaar herhalen helpt niet! Maar doe je dezelfde oefening de dag erna nog een keer, dan gaat die plotseling wel.
Jongste begint dit effect nu te accepteren en de boosheid is er haast niet meer. Hij oefent nu twee keer per dag eventjes en gaat prima vooruit.
Super leerzaam voor hem!

Een goede leestip van horen zeggen, is: Help ik word slim.
http://www.maatwerkt.nl/index.php?table=boekenplank&ID=58&mode=Nieuw
Dat helpt kinderen om te leren hoe leren werkt.

Een leuke website is: http://www.lereniseenmakkie.nl/

Egel

Egel

30-01-2011 om 21:51

Bedankt (blijf beetje bezorgd)

Bedankt tot nu toe, erg fijn de reacties. @Bibi63, inderdaad, het is misschien (nog) niet zo'n groot probleem en zij (en ik) zijn bepaald niet de enigen. Wat spanning voor falen is wel normaal, maar toch maak ik me wat zorgen, ook gezien mijn geschiedenis (op de basisschool ging alles nog heel goed). Ik moet het in ieder geval niet te groot maken.
@Dihanne, het zou inderdaad wel kunnen dat ze toetsen op school wel goed maakt, nu je het zegt. Ze zit wel op een school waar behoorlijk weinig toetsen worden gemaakt en ze krijgen ook geen cijfers. Maar er zijn wel af en toe cito's en zo. Ze vindt dat nog regelmatig leuk ook. Dochter is wel gefrustreerd als ze moet stoppen bij de tweede keer de oefening fout. Zou dat niet juist meer spanning opleveren? Ik weet dit nog niet. Tussendoor ontspannen is wel goed. Goed dat je zegt dat ik mijn ervaring niet teveel moet projecteren op mijn dochter (nou ja zo zeg je het niet). Het is goed om dat niet zo erg te laten merken maar het is zo herkenbaar hoe ze zich ontwikkelt (gelukkig niet helemaal)....
@Annet. Bedankt voor de links. Ik ga ze nog beter bekijken (en het boek misschien bestellen). Muziekles is wel goed voor de frustratie en het doorzettingsvermogen denk ik. Ze heeft les sinds haar 6e en het gaat redelijk. Het sporten levert bij haar iets meer frustratie op. Maar dat is niet echt een aanknopingspunt he... slim om te laten zien hoe het werkt, bij jouw zoon werkt het blijkbaar. Ik blijf een beetje bezorgd over hoe het zal gaan, of ze inderdaad zonder te veel frustratie kan leren leren met niet veel faalangst. Meer reacties welkom!

Chippie

Chippie

31-01-2011 om 09:18

Hier ook zo'n eentje...

Onze jongste is een enorm strebertje. Taakbrief moet zo snel mogelijk af (en is dus ook op woensdag af) en toch is meneer bang dat hij de taakbrief niet af krijgt. Het gat bij zwemles was een drama. Hij loopt in alles ver voor maar schrijven is nog een drama.

Ik ben blij als er bij hem ook eens iets tegen zit, dat hij er moeite voor moet doen, etc. Dan kan ik uitleggen dat niet alles in één keer goed hoeft te gaan, dat je op zwemles zit om het te leren en niet om te laten zien dat je het al kunt, etc. Ik zou dus blij zijn met die type-oefeningen. Prima moment om je dochter te leren dat niet alles in één keer goed hoeft te gaan, dat je van fouten leert, etc etc.

Dendy Pearson

Dendy Pearson

31-01-2011 om 10:02

Hier naar cursus

Mijn dochter van 8 (groep 5) liep begin van dit jaar helemmaal vast op zichzelf. Ondanks dat ze altijd A's haalt voor haar cito's had ze ineens alleen maar onvoldoendes voor haar werk. Helemaal gestressed was ze. Afgekloven pennen en nagels. Allemaal nieuwe vakken en dan ook ineens een andere sfeer in de klas ( meidenvenijn). Een sportieve (goede) juf die er nogal de wind onder heeft en niet pampert. Het werd dochter serieus teveel.
Iom de ibér is de juf erg complimenteus geworden naar dochter, zij heeft heel erg de goedkeuring nodig. Hierdoor is ze alweer een stuk zekerder geworden. Ze heeft ook weer haar plaats tussen de meiden gevonden.
Maar omdat wij verwachten dat zij later toch problemen gaat krijgen door haar faalangst en we nou eenmaal er niet altijd kunnen zijn om haar handje vast te houden hebben we iom de ibér haar opgegeven voor een faalangstreductiecursus. En we hopen dat dat haar een steuntje in de rug geeft.

Dendy

Annet

Annet

31-01-2011 om 17:47

Nog een interessante site over faalangst

Ik zie Dendy hierboven schrijven: ibér is de juf erg complimenteus geworden naar dochter, zij heeft heel erg de goedkeuring nodig.

Op de volgende site (wel veel leeswerk over meerdere pagina's) kun je veel vinden over faalangst. Even uit mijn hoofd is het niet zo zinvol om heel veel complimenten uit te delen. Dat effect blijft totdat er minder goede resultaten zijn in het werk. Wat wel zin heeft om over het proces te praten, de aanpak.
http://www.eduratio.be/dweck.html (

Dendy Pearson

Dendy Pearson

31-01-2011 om 22:58

Idd annet

Het effect van veel complimentjes is van korte duur, daarbij zijn er natuurlijk ook momenten dat er gewoon geen reden voor een compliment is. Want dochter doet ook wel eens iets niet goed. Dochter is trouwens wel opgeknapt ervan. En ieder kind groeit van een compliment.
Ik neem aan dat ze bij die cursus leert dat het niet erg is om te falen, want daar zit het probleem.

Dendy

makakos

makakos

05-02-2011 om 10:51

Complimenten

"En ieder kind groeit van een compliment"

Dat hangt er heel erg van af. Hier een erg slimme zoon die alles op z'n sloffen deed en buitengewoon goed prestaties afleverde. Van de juf kreeg hij erg veel complimenten en ze noemde hem soms "het brein".

Hij heeft mede hierdoor absoluut geen objectief zelfbeeld op kunnen bouwen (hoe zo zo super, hij had er toch niets voor gedaan)en voelde een enorme druk op zich om te blijven voldoen aan het beeld van "het brein". Complimenten moeten dus vooral gekoppeld worden aan de inzet en niet zozeer aan de prestatie.

Met een kind met faalangst heb je een lange weg te gaan. Blijven praten dat fouten maken bij het leven hoort, veel je eigen fouten benoemen en dingen doen die gewoon niet in een keer goed KUNNEN gaan. Heel veel succes!

Fraz

Fraz

05-02-2011 om 11:21

Recies makakos

zoon hier is ook slim en faalangstig. Het probleem is dat hij meer bezig was met slim overkomen (slim zijn) dan met slim worden. Bij iets nieuws was hij bang dat hij het niet zou kunnen en dus door de mand zou vallen. Dan zou hij van zijn voetstuk vallen (veel te verliezen aan prestige dus). De zaak is hem er van te overtuigen dat iets al weten geen uitdaging en verdienste is. Juist iets nieuws onder de knie krijgen en nieuwe dingen leren en fouten durven maken en je ervoor inzetten is iets om trots op te zijn.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.