Help, kind heeft gestolen!

Verder niets

Ze wordt al flink gestraft, daar zou ik het bij houden.

Ik heb zoiets ook ooit gedaan toen ik jong was met een vriendin, toen hebben we in een aantal winkels een flinke berg speelgoed gestolen. Mijn vriendin biechte het op aan haar ouders, die bij mij thuis kwamen. Gelukkig had mijn moeder al door dat er wat mis zat, want ik was heel erg beteuterd die middag en wilde niet praten. Ik weet niet wat er verder met de spullen gebeurd is, ik denk dat een van de ouders die terug heeft gebracht. Ik heb ze in elk geval niet meer gezien. En ik heb het daarna ook nooit meer gedaan. Verdere straf had ik toen ook niet gekregen. Ik geloof dat mijn moeder zag dat ik al flink genoeg onder de indruk was van alles. En dat was voldoende.

Nou

in mijn ogen is er toch een passende straf opgelegd. Tja, het is niet leuk, maar wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten.

Nou

Ik zou er zeker een aantal goede gesprekken tegen aangooien maar daarnaast zou ik zelf ook nog een straf geven. De hand van de wet mag zich dan ook al er om bekommerd hebben maar zelf zou ik toch ook wel wat willen zeggen hierover. Ik zou zelf dus ook straf geven. Daarnaast zou ik er uiteraard ook over willen praten.

Overigens vind ik het dan wel weer netjes van je dochter en haar vriendin dat ze niet vertellen wie nou echt het plan heeft bedacht. Ze hebben tenslotte allebei meegedaan dus ze zijn allebei stom geweest. Wie het eerste idee heeft doet er niet zo toe zou ik zeggen.

Hoewel ik zeker boos zou zijn ben ik het met de voorgaande schrijvers eens dat je dochter waarschijnlijk reuze geschrokken is en zelf ook snapt dat dit heel stom was.

Ik zou ook nog aan haar uitleggen dat ze boft dat ze nog zo jong is dat ze geen strafblad krijgt maar dat een strafblad je heel lang kan achtervolgen en allerlei negatieve gevolgen kan hebben met betrekking tot werk, visum aanvragen en nog veel meer.

Andere optie..

Ik heb zelf nog geen kinderen in deze leeftijd, maar denk dat ik zelf niet nog extra straf zou geven. Een Halt-traject is best intensief en waarschijnlijk zitten daar ook opdrachten bij als een brief sturen aan de winkelier en een opstel maken over de gevolgen van stelen. Hierover in gesprek blijven en geen medelijden hebben dat ze haar zakgeld moet afstaan en tijd kwijt is aan HALT, dat lijkt me het beste.

Een andere optie die ik je wil voorleggen (zonder je bang te maken) is dat het niet jouw dochter en vriendins idee was om te stelen, maar zij door anderen onder druk zijn gezet. Ik heb in de stad waar ik woon via mijn werk veel te maken met jeugdgroepen en daar zie ik dat zij vaak jongere kinderen inzetten om te stelen. Dit omdat de jongeren van de jeugdgroepen te bekend zijn bij de beveiligers in winkelgebieden en daarom zich niet meer kunnen vertonen.
Welicht kun je hier via je dochter (zonder dat je haar een uitvlucht biedt) meer over te weten komen?

Succes, kan me voorstellen dat het enorm schrikken is!

Ook ervaring (lang)

Hier helaas ook ervaring met een stelend kind, maar daar zijn wij zelf achter gekomen.
Zoon (toen ca april groep 7) had allemaal verpakkingen van snoep en chocola in zijn prullenbak op z'n kamer liggen, en wilde niet verklaren hoe dat daar kwam. Uiteindelijk gaf hij toch toe dat hij het gestolen had bij de AH bij ons in de straat. Alle verpakkingsmateriaal heb ik toen meegenomen, en ben met zoon en verpakkingsmateriaal naar de AH gegaan. Daar heeft zoon (in mijn bijzijn) een gesprek met de (assistent) bedrijfsleider gehad en heeft alle gejatte snoep betaald (afbetalingsregeling bij mij).
Een week of 2 later bleek hij er echter weer zonder geld gewinkeld te hebben (kwamen we vlak voor schooltijd achter). Tijdens schooltijd heb ik de bedrijfsleider ingeseind dat ik 's middags opnieuw met zoon zou komen. Zoon heeft toen een gesprek onder 4 ogen gehad in het kantoortje en kwam terug met de mededeling dat een volgende keer de politie ingeschakeld zou worden. Dus daar een flink gesprek over gehad met zoon, wat dat inhoudt etc. Helaas bleek toen vlak voor het Paasweekend dat hij zich weer had laten gaan. We zijn toen niet teruggegaan naar de winkel omdat ik mijn Pasen niet wilde laten verpesten met politie/ opgepakt worden etc. (Non reden, ik weet het.)
Omdat zoon een diagnose (Asperger) heeft, en we nog bij Fornhese (GGZ) liepen, hebben we het daar (ook) aangekaart, en daar kregen we toen een paar tips. Het stelen bleek/ leek vooral te gebeuren als hij naar (of van) sport ging, wat vlak voor etenstijd was. Waarschijnlijk had hij gewoon honger en kon de verleiding niet weerstaan. En omdat wij het niet goed vonden dat hij snoep kocht, heeft hij er dus zelf een 'oplossing' voor gevonden. Als tip van Fornhese kregen we het advies hem een boterham te geven voor hij naar sport ging (maagvulling). Ook kregen wij de tip een snoepbudget voor hem vast te stellen, zodat hij met onze toestemming snoep kon gaan kopen en er dus geen reden tot stelen meer was. Sindsdien is het (bij ons weten) niet meer voor gekomen (zit nu in de 3e).

De straf die zoon van de winkel had gekregen, was dat hij een half jaar lang niet alleen in de winkel mocht komen. Alleen met ons erbij. Daar was hij wel van onder de indruk. Hij had elke keer als hij met mij mee was het idee dat hij in de gaten werd gehouden.
Afgezien de straf van de winkel hebben wij hem ook een winkelverbod opgelegd. Van ons mocht hij geen enkele winkel alleen in. Het vertrouwen in je kind ben je kwijt en dat moest hij terug verdienen. Pas toen hij naar de middelbare school ging en onderweg diverse supermarkten en andere winkels zou tegenkomen hebben het het verbod opgeheven. Het valt dan niet meer te controleren. Maar het vertrouwen was ook toen nog niet helemaal terug. Inmiddels is hij aan het 3e jaar begonnen, en ik bedenk mij nu dat ik hier al heel lang niet meer aan heb gedacht. Ergens in de loop van het 1e jaar zal het vertrouwen denk ik toch weer teruggekomen zijn.

Het ergste aan de hele gebeurtenis vond ik dat het vertrouwen in je kind weg was. Natuurlijk is het erg en niet leuk dat je kind gestolen heeft (heb zelf ook wel eens eeb velletje stickers gestolen vroeger, maar ben nooit gepakt), maar dat het vertrouwen beschaamd is vond ik vele malen erger. Hij heeft toen ook regelmatig tekst en uitleg moeten geven over diverse dingen. Vond hij niet leuk, maar we hebben hem uitgelegd dat dat allemaal met het vertrouwen te maken had, en dat dat niet heel makkelijk terug te krijgen is.

Maak je niet druk

joh, heb ik vroeger ook gedaan, een aantal keer weet ik zelfs! in de drogist, voornamelijk snoep, ok het ging wel om minder (rolletje snoep) maar ik ben echt geen crimineel geworden. Zelf nooit gesnapt (gelukkig) maar ze zal vet geschokken zijn! Ik verwacht niet dat ze het nog een keer doet en kijk maar eens waarom ze het heeft gedaan en vertel dan waarom het niet mag (maak het visueel: als ze zelf een winkeltje had en dingen ingekocht, dan wil ze ook inkomsten hebben...

The day after...

We zijn inmiddels een dag verder en de eerste schrik is wat gezakt. Ik heb zelfs goed geslapen vannacht en dochter ook. Ik ging om 21.00 uur even bij haar kijken en ze lag vast in slaap, de emoties zullen er ook wel ingehakt hebben bij haar.

Vandaag hebben mijn man en ik met haar gepraat. We waren er inmiddels achter dat ze al een paar keer meer iets heeft gepikt, samen met haar vriendinnetje. Gelukkig is grote zus vandaag niet thuis, dus we hebben even de rust om ons alleen op haar te richten. De opmerking van Tango om de consequenties van een strafblad met haar te bespreken, vond ik een hele goede en hebben we gelijk maar aan haar uitgelegd. Zoiets achtervolgt je je hele leven in beroepskeuze, studie, partner, etc. We hebben dus benadrukt dat ze enorm veel geluk heeft gehad dat ze naar Bureau Halt wordt gestuurd en dat als het nog een keer gebeurt, er serieuzere problemen van kunnen komen. Ook hebben we uitgelegd dat het vertrouwen in haar weg is, en dat het heel lang kan duren voor we dat weer terug hebben.

Toen we vanavond aan tafel zaten, pakten we de draad van het gesprek weer op. We hadden dochter vanmiddag gevraagd om na te denken over het 'waarom' van haar stomme aktie en wat zij zelf een 'passende straf' zou vinden. We hadden haar gezegd dat we daar antwoord op wilden hebben en dat ze daar maar eens grondig over na moest denken.
Tijdens het eten gaf ze aan dat ze ertoe gekomen waren omdat ze die spulletjes graag wilden hebben èn omdat het spannend was. En een passende straf vond zij om terug te betalen aan de winkel.
Ze zei echter ook dat het bij haar maar moeilijk doordrong dat het zo erg was wat ze gedaan had. Haar vriendin was "veel erger geschrokken dan zij".

Moeilijk hoor, allemaal. Eigenlijk zijn we best blij met de verwijzing naar Halt, zij zullen ook gesprekken voeren met ons kind en ons ook begeleiden in hoe hier het beste mee om te gaan. We willen haar thuis in elk geval niet te zwaar straffen, ze krijgt haar straf al bij Halt. Maar de teugels zullen wel even aangehaald worden qua vrijheid. Dat zal ze langzamerhand weer terug moeten verdienen.

Voor nu laten we het maar even rusten. Het heeft ook geen zin om het kind er constant over door te zagen, denk ik...

Ik ben blij met jullie reacties, dank daarvoor!

Strafblad inderdaad

Toch zou ik haar ook vertellen dat er in iedere generatie een deel kinderen zit die dat doet. Ze is niet de enige. Blijkbaar is het ook een soort fase? En dat het typisch iets van deze tijd is om daar zwaar op in te zetten in de politiek. Het is zoals het is, dus ze zal zich moeten hernemen. Met een strafblad heb je moeilijkheden op scholen en op de arbeidsmarkt. Vertrouwen inderdaad, dat komt te voet en gaat te paard.

Tja

Het is een fase in een kinderleven, niet goed te praten overigens. Ik vind dat er tegenwoordig erg streng gestraft wordt, direct naar Bureau Halt. Vroeger was een goed gesprek met ouders voldoende bij first offenders.Overigens vind ik het wel een aardig bedrag waarvoor ze gestolen heeft, ik hield het vroegre bij een oogpotloodje....

Het verbaast me overigens wel dat Maylise nog een eigen straf zou geven, huisarrest ed het zou nooit in me opkomen om dat te geven.. Wat zou je dan voor straf moeten geven en helpt het? (ik denk niet dat het nou veel toevoegt)

Ik zou ook straf geven

Ik vind het te makkelijk om het alleen aan de maatschappij over te laten.

Ik vind echter ook dat een straf bij een vergrijp moet horen. Wat mij betreft zou het vertrouwen dus geschonden zijn en zou hij/zij voor een nader te bepalen periode niet meer alleen mogen winkelen.

Wat laconiek

Ik verbaas me erover dat veel mensen zo laconiek reageren in de trant van: o joh, dat heb ik vroeger ook gedaan of het al voldoende gestrafd vinden.
Ik denk dat mijn kind bij wijze van spreken alle hoeken van de kamer nog eens zou zijn. In ieder geval zou hij van ons ook nog wel degelijk een paar pittige gesprekken en een forse straf kunnen verwachten.

Vroeger

Ik heb het vroeger ook gedaan, ik was 6, de snoepjes waren te verleidelijk. Er valt niets aan goed te praten, ik wist dat het niet mocht, doorzag natuurlijk nog niet alles wat er met diefstal samenhangt.
Ik moest op gesprek bij de winkelbaas. Die belde mijn moeder. En niets was zo erg als mijn ouders weer onder ogen moeten komen na de diefstal. Alleen een zwaar gesprek trouwens en ik dacht zonder eten naar bed. Maar ik weet het nu nog, het gevoel van schande en dat ik mijn ouders had teleurgesteld. Dat was echt meer dan genoeg. Nooit heb ik meer iets gestolen.

Maar puck

Het kind is al gestraft, bureau Halt notabene terwijl het de eerste keer is. Daarbij nog de vernedering van het teruggaan naar de winkel. Een pittig gesprek van de ouders erbij en klaar hoor, wat mij betreft. Dat is niet laconiek zijn. Dat is het genoeg vinden voor een eerste keer.

Maar

het kind is wel al 12, dat is wat anders dan 6. En het was goed voorbereid en uitgevoerd, geen impuls-daad bij lekkere snoepjes. Ik vind het gewoon best heftig.

Tirza

Margriet

Zo'n ernstig vergrijp zou ik niet alleen door de maatschappij laten bestraffen. Kijk als een kind kliert op school en na moet blijven dan ga ik echt geen extra straffen geven. Echter dit is dusdanig ernstig dat ik wel zeker daar zelf ook iets mee zou willen.

En waarom bijvoorbeeld huisarest? het lijkt me duidelijk dat dit kind voorlopig even niet alleen buiten te vertrouwen is. Kind zal het vertrouwen terug moeten verdienen. En daarnaast hoeft een straf niet altijd educatief te zijn. het mag ook gewoon vervelend zijn.

Dit staat los van gesprekken die er uiteraard ook gevoerd zouden worden.

Hmm

Het gaat hier om een meisje van 12, niet om een kleuter zonder goed besef van mijn en dijn. Ze heeft al vaker gestolen, heeft nu voor een flink bedrag gestolen, doet het o.a. voor de spanning. Ondanks dat ze betrapt is en er politie bij geweest is, dringt het niet helemaal tot haar door en ze is lang niet zo geschrokken als haar vriendinnetje. Op de vraag wat haar een passende straf lijkt, komt ze met het voorstel de winkel terug te betalen, iets wat ze van HALT toch al moet, dus da's geen extra straf.

Ik heb het idee dat het kind helemaal niet of niet helemaal doordrongen is van wat ze heeft gedaan. Mede gezien het feit dat ze het al vaker gedaan heeft en het doet voor de spanning, zou ik eerder denken aan wat gesprekken met een psycholoog.

skik

Toen ik kind was

heb ik als 6 jarige (samen met jongere zus) een ontbijtkoek gestolen bij de bakkerij twee huizen verder, achterom de bakkerij in. Praktisch als ik toen al was, nam ik gelijk een groot mes mee om de ontbijtkoek te kunnen snijden
Tja, op die leeftijd is het nog grappig.

Zelf zou ik zeker nog flinke preken geven (is tenslotte ook straf) en de bewegingsvrijheid beperken. Samen met de maatregelen die al genomen zijn, lijkt me dat ruim voldoende.

Skik?

Ik begrijp uit de startposting dat het de eerste keer was!
Dan is bureau Halt, terug naar de winkel, winkelverbod + een goed gesprek en waarschuwing genoeg, naar mijn mening.

Fio

Lees het bericht 'the day after...' van even zonder naam van 3 dagen geleden dan nog even.

skik

Skik

He,raar,die heb ik gemist. Maar die posting lezende....zou een zware sanctie dan nog iets toevoegen? Ik denk toch echt dat een dergelijk gesprek in combi met bureau Halt en de andere sancties uiteindelijk meer zoden aan de dijk zet dan zwaar straffen.

Fio

Ik zou praten met een psycholoog ook niet als straf bedoelen maar als hulp. Veel kinderen pikken wel een keer iets, dat kan je een fase noemen, maar meermaals stelen en dan nu ook nog voor een fors bedrag, pikken voor de spanning, dat vind ik geen gezonde ontwikkeling.

skik

Skik

Ik doelde eerder op de zware straffen die sommigen willen inzetten.

Maar wat is straf?

Ik vind het niet meer alleen mogen winkelen, een logisch gevolg van het wangedrag: blijkbaar kan het kind de verantwoordelijkheid nog niet aan, dat moet dus teruggedraaid worden. Het is te veel of te vroeg gegeven verantwoordelijkheid.

Kaatje

Ik lees her en daar huisarrest, de term fors straffen, etc. Ze heeft een verwijzing naar Halt,wat een fors traject schijnt te zijn, gesprekken thuis, winkelverbod voor drogisterijen van een jaar, vader zelf moeten opbellen, terug naar de winkel, wat toch ook een blamage is...alles bij elkaar is dat straf genoeg.
Nog een vraag: te vroeg gegeven verantwoordelijkheid...wanneer mogen kinderen dan zelf winkelen volgens jou?

Fiorucci

Het ene kind kan het met zes jaar prima, het andere kind blijkbaar nog niet met 12. Daar valt dus niets algemeens over te zeggen. Als ouder is het dus ook een kwestie van uitproberen, sommige zaken zijn lastig in te schatten, en vooral: vooraf is het soms onmogelijk te voorspellen hoe het gaat.

Kaatje

Dat zal ongetwijfeld. Maar er komt een moment dat een kind toch alleen de stad in zal gaan. Ik blijf erbij dat route stevige gesprekken daar meer goede invloed hebben op het kind dan strenge straffen.

Fio

Ja, oke, dat zelf terug moeten naar de winkel en zelf vader bellen is idd al straf vanuit huis. Wat ik eigenlijk bedoel is dat ik in zon situatie niet zou zeggen dat bureau Halt al gestraft heeft en dat ik er als ouder verder helemaal niets meer mee doe. Daarmee zou ik het idee geven dat ik het accepteer wat mijn kind gedaan heeft. Zeker bij een ernstig vergrijp zoals dit komt het daar niet mee weg. Ik realiseer me ook dat dat een beetje inconsequent van mij is, want als mijn kinderen op school straf krijgen dan laat ik het daar ook bij, maar winkeldiefstal vind ik toch een ander kaliber.