Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
mar-ank

mar-ank

01-06-2009 om 20:51

Help! mijn dochters 'lusten niets'

Ik heb twee dochters, 8 en 10 jaar oud, die erg moeizame eters zijn. Ze 'lusten' niks, alles wat vreemd is is 'vies', warme maaltijden zijn iedere avond weer een ramp.
Wat eten ze wel? Macaroni (zonder saus), rijst (zonder saus), gebakken aardappels (en friet natuurlijk), pannekoeken, vlees (maar lang niet alles).
Grootste probleem is dus de groente en sauzen. Eigenlijk vinden ze alle groenten vies, behalve komkommer, rauwe worteltjes en tomaat. En saus lusten ze sowieso niet.
Ik ben het zo langzamerhand zo zat dat alles wat je kookt helemaal ontleed wordt! Ze moeten wel altijd proeven, maar dat gaat met veel protest gepaard, en ze zitten soms werkelijk te kokhalzen om 1 stukje groente weg te werken (met een heel glas water om het weg te spoelen).
Het is niet dat ik bang ben dat ze niet de juiste voedingsstoffen binnenkrijgen, want het gebrek aan groente compenseren we met veel fruit. Maar ik zou zo graag zien dat ze eens met smaak een lekkere maaltijd eten. Zonder gezeur!
Tips? Ik kan me nauwelijks voorstellen dat er nog iets is wat we niet al geprobeerd hebben, maar wie weet...
Wat ik vooral zoek is herkenning. Zijn mijn dochters de enige slechte eters, of zijn het er meer?!?!

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Guinevere

Guinevere

01-06-2009 om 21:42

Hier een kwestie van eet-zelfvertrouwen

Ach, ik weet zeker dat je veel reacties zult krijgen van mensen met van die kieskeurige kinderen. Mijn zoon van bijna 7 valt niet meer in die categorie gelukkig. Hij heeft zijn (echte) eetprobleem overwonnen namelijk. Voor een deel komt dit doordat hij er nu van overtuigd is dat hoe ouder hij wordt, hoe meer dingen hij zal lusten. En dat blijkt ook echt zo te werken. Op deze manier zit er geen druk achter dat hij alles maar lekker moet leren vinden. Als ie 12 is lust ie champignons en olijven, zegt ie. Dingen die nieuw zijn laat ik hem voor het eten één minihapje van proeven. Lust ie het niet, best, dan hoeft hij niet (krijgt hij weer sla oid). Lust hij het wel, mooi zo! Wie weet een aanpak die werkt bij jouw dochters?

Marjoleine64

Marjoleine64

01-06-2009 om 22:17

Hier een zoon van 11 ...

die ook nog steeds moeilijk eet. Al 10 jaar lang... Eigen schuld, wij hebben in het begin te veel toegegeven. Maar om het dan te doorbreken is heel erg moeilijk, maar we zijn langzaamaan op weg naar een normaler eetpatroon. Hij eet nu bijna alle soorten vlees en vis zonder problemen, rijst en pasta in kleine porties zonder veel morren, en sommige groenten gaat ook al redelijk (wortel, sperzieboontjes, bloemkool). Als er pindasaus bij zit vindt hij nasi etc ook plotseling lekker, en lekkere romige sauzen zelfs met groente gaan er ook in (ovenpasta, met kaas erover). Ook hier wordt het gebrek aan groente gecompenseerd met fruit, maar ook dat is beperkt tot banaan, peer en appel.
Helaas hebben we dé oplossing dus nog niet gevonden, maar ik denk dat het vooral een kwestie van lange adem is en consequent volhouden en laten proeven. Met hele kleine stapjes kom je er uiteindelijk ook.
Marjoleine

mar-ank

mar-ank

01-06-2009 om 22:23

Wij ook

Wij zijn in het begin ook te makkelijk geweest. Kwam doordat het consultatiebureau zei: maak er vooral geen drama van, dan heb je iedere avond strijd. Als ze 6,7 jaar zijn gaan ze vanzelf eten.
Dat advies hebben we braaf opgevolgd, maar helaas klopte het tweede deel niet, en zitten we dus nu nog met de gebakken peren (en die lusten ze ook niet, denk ik!).

Pippin

Pippin

02-06-2009 om 09:37

Ook een superproever

Mijn oudste is ook een zeer moeilijke eetster. Heel veel dingen krijgt ze niet door haar keel. Niet alleen warm eten, maar ook veel broodsoorten, drinken en fruit lust ze niet. Maar dat is HAAR probleem. Ze mag absoluut niet zeggen dat iets vies is. Modder is vies, poep is vies, als de maaltijd, waar ik mijn best op heb gedaan vies wordt genoemd, wordt ik heel boos. Dan kan ze op haar kamer gaan zitten.
Ze hoeft niet te proeven. Als ze het niet lust, dan eet ze maar niet. Ik houd er wel in zoverre rekening mee, dat ik nooit twee dagen achter elkaar iets kook wat ze helemaal niet lust. En ik zorg dat er altijd kale pasta of kale rijst bij is. (wij eten nooit gekookte aardappelen, want die lust ik weer niet))
Als we bij anderen eten, eet ze meestal niets, klagen is bij anderen natuurlijk helemaal uit den boze. Als ze van kamp terug komt is ze meestal uitgehongerd. Tja, jammer dan, je krijgt er niets van.
Ik zou dus echt niet accepteren dat er commentaar geleverd wordt op het eten. Dat vind ik ontzettend onbeleefd voor de kok.
Pippin

Martien

Martien

02-06-2009 om 13:18

Zelf een moeilijke geweest

Daarom ben ik al heel snel heel consequent geweest, alles wordt geproefd, zonder discutie (wel commentaar, prima gaat er gewoon nog een schepje bij, heb ik welgeteld 1x moeten doen). Wat ik wel doe, ik dingen die ikzelf niet lust toch klaarmaken (vb bonen, spinazie, fishticks, ...). Ik moet dan ook proeven. De kinderen hebben dat altijd geweldig gevonden en dan aapte ik de kinderen wel eens na (vieze bekken, protesteren dat ik moet proeven), maar uiteindelijk met de glimlach een kleine portie opeten. Zo hebben ze ook geleerd dingen te eten die ze niet lekker vinden en eten ze ondertussen al heeel veel.
Zeker niet pikken dat eten vies genoemd wordt. Ze mogen altijd zeggen dat ze het minder lekker vinden en moeten nooit grote porties eten (begonnen met theelepels en ondertussen zijn het soeplepels). Hierdoor eten ze ook veel gemakkelijker bij andere mensen.
Groetjes en sterkte

Wilma

Wilma

02-06-2009 om 14:33

Wel laten proeven

Al is 't een minihapje. Veel kinderen zijn toch wel gevoelig voor de opmerking dat je naarmate je ouder/groter wordt, je steeds meer gaat lusten. Met eten nog een klein kind, tja, dan ben je dus nog láng niet 'groot'.
Misschien zijn jouw meiden er ook wel gevoelig voor, 't is allicht te proberen.

Groetjes en succes!

Wilma

Sjillie

Sjillie

04-06-2009 om 19:36

Herkenning

Mijn oudste, net 7, heeft ook zo'n 5½ jaar alle warm eten geweigerd.
Inmiddels eet hij mee en proeft hij van alles. Bij mijn zoon blijkt vooral temperatuur erg belangrijk te zijn, eten moet bijna koud zijn. Ook griezeld hij van sausjes/ te nat eten.

Wat hem echt geholpen heeft is dat we hem foto's hebben laten zien van hem waarop hij als dreumes lekker aan het eten is.

Gr Sjillie

Machtstrijd....

mij is verteld dat dit een machtstrijd is en dat ze op die manier proberen te zien hoever ze kan gaan met het niet eten. Mijn dochter ging ook die kant op en ik heb heel resoluut gezegt dat er gegeten wordt wat de pot schaft. En lussen we het niet dan maar niet...dan ook helemaal niks meer. Ze krijgen vanzelf wel weer honger....geen warm eten dan ook geen lekkers, snoep oid. De warme maaltijd is gewoon een van de belangrijkste maaltijden van de dag en de voedingstoffen hebben ze gewoon simpelweg nodig. En beloon ze met een lekker toetje die ze zelf mogen uitzoeken. Eten ze hun bord niet leeg, dan ook geen lekker toetje. En om ze te stimuleren natuurlijk niet het bord helemaal volscheppen, maar wel zoveel dat ze niet met honger op bed gaan. Jij bent de ouder en jij bepaalt de regels van het hoe en wat eten...geef een duidelijke grens aan. Mijn dochter weet nu dat wanneer het bord niet leeg gegeten wordt ze ook geen toetje krijgt. En natuurlijk zijn er dingen die ze echt, maar dan ook echt niet lusten (heb ik ook) dan zorg je voor een tussenoplossing, maar wel een complete maaltijd. Ik kook geen aparte maaltijden voor haar...dan eet ze niet die groente die je serveert bij de rijst.

Mijn dochter is een appelmoesfreak...echt op alle maaltijden moet een klodder appelmoes. Prima, want daarmee eet ze wel wat er op tafel staat. Ik vind het vreselijk als ik haar macaroni incl saus, maar met een klodder appelmoes. Zij moet het opeten, niet ik!!! En zo nu en dan is er eventjes "geen" appelmoes meer en zo leert ze ook dat eten ook zo zonder appelmoes ook wel lekker is...

Succes met je zinnige eters...

mar-ank

mar-ank

06-06-2009 om 15:20

Klinkt zo simpel

maar is het niet in de praktijk. Bij de een wordt het gillen als ze moet eten wat de pot schaft. En die gaat dan gerust zonder eten naar bed. Morgen krijg ik toch weer een boterham is haar gedachte. De ander zit letterlijk te kokhalzen aan tafel. Dat is geen leuk gezicht, en bovendien; ik weet precies hoe dat voelt. Als kind waren er twee dingen die ik echt niet wegkreeg: rijst en tuinbonen. Maar ik moest ze wel eten. En dan zat ik ook te kokhalzen. Nu eet ik nog altijd geen tuinbonen, maar ik heb wel rijst leren eten. Eet het zelfs meerdere keren per week, en met smaak. Maar, zodra ik er bij na ga denken dat het rijst is wat ik eet, ga ik meteen weer kokhalzen. Juist, ja, het zit tussen de oren. Maar krijg het er maar eens tussenuit!

Ik moet zeggen dat beide dochters wel hele kleine stapjes vooruit doen. Ze moeten in principe alles proeven wat er op tafel komt. Dat gaat heel moeizaam, maar af en toe blijkt er toch iets tussen te zitten wat wel lekker is. Oudste dochter heeft nu net ontdekt dat garnalen eigenlijk helemaal niet vies zijn! De jongste is reuze trots dat zij kers-tomaatjes lust en haar zus niet.

Zeer verfijnde smaakpapillen

Haha, hier nog zo'n kieskeurige eter! Hier is het met name de 'mondbeleving' zullen we maar zeggen en hoe het oogt: geen viezeltjes en draadjes enz. Geen prutjes of dingen 'door elkaar'.
Met koken hou ik er dus wel rekening mee, dat ik kale rijst/macaroni enz apart hou. Hij moet alleen wel alles proeven en zijn bord leegeten. Niet leeg, geen toetje.

Angst...

Is het niet bij jou dat je niet wilt dat jou kinderen dingen tegen hun zin moeten eten, omdat jij dat in je jeugd misschien wel moest doen. En door het kokhalzen je misschien wel schaamde, omdat je dit overkwam. En je ouders hier misschien boos over werden dat je dat deed, terwijl je het misschien helemaal niet met opzet deed. En dus misschien je dochter hiermee ontzien wil en denkt dat ze door kokhalzen echt dingen niet lussen, want dat deed jij tenslotte ook.

Het is mooi dat de meiden toch mee gaan in het proeven van het eten, want dan kunnen ze tenminste eerlijk zeggen of ze iets wel of niet lekker vinden. En waar je ook helemaal gelijk in heb is dat het ene kind het andere niet is. Probeer het eten van de warme maaltijd gezellig en leuk te houden, want zien eten is doen eten. ALthans daar heeft mijn dochter last van....want die eet bijv bij opa en oma rustig rijst met kipkerrie, terwijl ze het thuis niet wilt eten. Ook een gouden tip die ik ooit eens gekregen heb, maak het niet jou probleem van. Zij vinden het eten niet lekker, zij willen het niet eten, prima toch!!! En dat is idd makkelijker gezegd dan gedaan...Ik weet het. En maak niet van een mug een olifant... zolang ze maar iets eten heb je al heel wat gewonnen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.