angel3
28-04-2009 om 12:07
Herdenken met kleuter?
Eigenlijk zou ik zoon van 6 (en dochter van 3) mee willen nemen naar een herdenkingsplek bijv kamp amersfoort op 4 mei. Gewoon overdag, maar om er toch es met hem een gesprekje over te hebben. Hij is erg geinteresseerd in vele zaken, heeft nog niet specifieke vragen over deze tijd in de geschiedenis gesteld, maar ik denk dat het interessant en goed kan zijn. Tegelijk vraag ik me af of het niet te heftig is? Ik ken Kamp amersfoort zelf niet, weet iemand of dit geschikt is voor kleine kinderen? of hangen daar de levensgrote foto's van opgestapelde lijken??? Wie heeft hier een mening over?
Het moet natuurlijk allemaal helemaal niet, maar ik voel wel de behoefte nu in deze tijd om hem hier in contact mee te brengen.
liora
28-04-2009 om 14:19
Elk jaar
Hoi Angel,
Mijn zoon neem ik altijd mee naar de herdenking bij mij om de hoek. Dit doe ik sinds drie jaar. Hij is nu bijna zes.
Ik heb niet de indruk dat hij het echt snapt, maar hij proeft wel de sfeer en leert om echt goed stil te zijn.
Liora
Annet
28-04-2009 om 19:42
Liever eerst een plaatselijke herdenking
Ik zou eerst beginnen met een locale herdenking bij het plaatselijke monument. Dan kun je uitleggen waar je in het algemeen bij stilstaat (gestorven mensen in oorlogen).
Voor een zesjarige lijkt me dat wel voldoende.
De kampen vragen toch meer besef van de 2e wereldoorlog en de gevolgen voor bepaalde bevolkingsgroepen. Mijn dochter van 11 is daar nu wel mee bezig. Mijn 6-jarige zoon gaat dit jaar voor het eerst mee naar de dodenherdenking in het dorp.
Nivea
28-04-2009 om 22:43
Ik zou...
Ik zou het dichter bij huis houden. Mijn zoontje is ook geintresseerd in de oorlog (overopa heeft in verzet gezeten) maar ik vind een kleinschalig monumentje meer dan genoeg. Een monumentje in het bos waar twee mensen zijn doodgeschoten door de vijand, vind ik wereldschokkend genoeg.
Ik vertel nu ook nog niet over vernietigingskampen, vele miljoenen doden, etc. Maar wel bv het verhaal over Anne Frank (bv Arend van Dam, Lang geleden...)
Nivea
28-04-2009 om 22:45
Wij zijn...
Wij zijn ook wel eens op een begraafplaats geweest van Canadese soldaten. Mijn zoontje denkt dat daar 'alle' doden van de oorlog liggen. Ik laat hem nog even in die waan, het was voor hem (en voor mij) al grootst genoeg om al die witte kruizen te zien. Daar maak je het ook persoonlijk door te vertellen hoe een soldaat heette, waar hij is geboren, waarom hij naar NL kwam, etc.
janeausten
29-04-2009 om 13:53
Ook hier lokaal
de basisschool heeft een monument in de buurt geadopteerd en de klas van zoon (6 jaar) mag dit jaar samen met groep 8 helpen. Een oud-verzetsstrijder is langs geweest om wat te vertellen en de juf heeft er aandacht aanbesteed (aan het waarom van het lokale monument). Hebben wij thuis ook gedaan, verder niets. Zoon heeft ook met oma van 92 even gekletst over de oorlog (of zij nog iets wist) dat was wel een mooi gesprekje. Verder dan dit willen wij nog niet gaan, wij willen nadrukkelijk niet alleen WO2 meenemen maar ook de huidige tijd, vandaar de keuze om daar nog mee te wachten.
egberdien
29-04-2009 om 21:48
Ook hier
naar de lokale herdenking, dat is al indrukwekkend genoeg. Hier spelen we met de muziekvereniging koralen en de last post, daarna stilte en het Wilhelmus.
Dochter van toen bijna 4 moest een paar jaar geleden heel erg huilen. De muzikanten waren aan komen lopen met de grote trom (om de maat aan de geven), en de tromslager mocht niet meedoen met de koralen en stond dus alleen achter het orkest, dat vond ze zoooo zielig en gemeen!
dirksmama
30-04-2009 om 10:27
Hier ook adoptie
School hier heeft ook een monument geadopteerd, waar de hele school elk jaar herdenkt.
Voor mij wel speciaal, omdat ik vroeger klasgenoten had wiens ouders getuige waren van de slachtpartij dat het lokale monument herdenkt.
angel3
04-05-2009 om 20:20
Blij dat ik niet gegaan ben
ik heb erg getwijfeld om te gaan, mede omdat hij nog zwemles had tot na 6en, dan nog moest eten en dan erg moe is. Anyway ik dacht: eerst maar es op de tv laten kijken. Hij had 1000 vragen en moest heel hard huilen. Hij zei: ik wil daar helemaal niet aan denken als we 2 min. stil moeten zijn.
Toen heb ik gezegd dat hij ook aan iets anders mocht denken als ie maar stil was of bijv. aan dat het niet leuk is als mensen elkaar uitschelden of pesten.
Heftig genoeg al dit zo.
Hij wil wel graag een kamp zien maar gezien zijn gevoelige aard wachten we daar maar een paar jaartjes mee....
Nivea
05-05-2009 om 21:54
Gisteravond...
Gisteravond zat ik nog aan dit draadje te denken. Ik zou maar beginnen met gewoon op tv kijken. Wij deden het ook zo. Inderdaad veel vragen...