Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Hoe leer je de kinderen om (bv aan tafel) een samenhangend 'gesprek' te voeren?

Herkennen jullie dat? Ik heb er 3 (7/9/12)

Zit je gezellig aan tafel, en ze willen alle 3 dingen vertellen. Ze hebben inmiddels aardig geleerd om niet door elkaar heen te kakelen (da's al heel wat) maar ondanks dat willen ze alle 3 allemaal heel veel kwijt. dat leidt vaak tot vreselijk vermoeiende gesprekken.

Kind 1 meldt iets leuks over de gymles

Ik reageer belangstellend

Kind 2 vertelt dat hij die middag met Pietje wil spelen

Ik zeg dat dat okee is

Kind 3 vertelt dat ie een 10 op topo heeft gehaald

Ik complimenteer hem

Kind 2 meldt dat ie dan wel bij Pietje gaat spelen omdat ze bij de vijver bootjes willen maken van rietstengels

Kind 1 gaat nog even door over de gymles

Kind 3 vertelt nu in detail hoe de topotoets ging

Kind 2 moet opeens een samenvatting kwijt van dat spannende donald duckverhaal dat ie gisteren in bed las

Ik knik geinteresseerd

Kind 1 vertelt nog even dat ze na de gym niet hoefden te douchen

Kind 2 meldt dat ze laatst ook al zulke leuke riet-bootjes hadden gevouwen

Kind 1 zegt dat ie ook al weet wat ze vrijdag met gym gaan doen

enzovoorts enzovoorts.

Ik doe soms vreselijk mijn best om het gesprek aeen beetje samenhangend te houden, maar het gebeurt zo vaak dat ze alle 3 over 'hun eigen ding' praten, en ik eigenlijk 3 gesprekken tegelijk gaande probeer te houden. Doodvermoeiend soms.

Is dit de leeftijd? Wordt het beter? Nog tips hoe ik ze kan leren dat 'een echt gesprek voeren' meer is dan een ander uit laten praten en dan je eigen onderwerp aansnijden??

Ik ben benieuwd....

Ingrid (en okee, ik chargeer nu wel een beetje hoor. soms gaat het beter dan dit. maar toch...)

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
ijsvogeltje

ijsvogeltje

17-06-2009 om 15:58

Ingrid

Als ik jouw voorbeelden lees, denk ik dat ze vooral moeten leren op hun beurt te wachten. Het valt mij op dat - terwijl je met kind 1 in gesprek bent over gymles - ook reageert op de 10 voor topo van kind 2, en de speelafspraak van kind 3. Ik zou tegen kind 2 en 3 zeggen: jongens, even stil, ik ben nu nog even met kind 1 aan het praten, zometeen is het jouw beurt. Kind 1 kan dan echt zijn verhaal kwijt, en je kunt een ´echt´ gesprek voeren. Daarna mag kind 2, en dan 3.

Luisteren

haha! Ik moet wel een beetje lachen om de 'gesprekken' bij jou aan tafel, veel volwassenen doen het eigenlijk nog steeds, zeker als ze ergens erg mee zitten/bezig zijn.
Een goede tip heb ik niet echt voor je. Misschien kun je proberen de anderen bij het gesprek te betrekken door de ander te vragen van 'leuk he voor X dat ....' of 'wat vind jij daar van, dat ...' 'wat zou jij doen als jij ...'. Ook gewoon zeggen tegen ze dat ze niet alleen stil moeten zijn en elkaar moeten laten uitpraten maar ook naar elkaar moeten luisteren ..
Succes!

IngridT

IngridT

17-06-2009 om 16:17 Topicstarter

Ja, ijsvogeltje,

daar heb je in principe helemaal gelijk in. Maar het is (voor mij, en denk ik ook voor de kinderen) altijd zo lastig te bepalen wanneer een onderwerp is afgerond. Het is ook niet zo dat na elke opmerking van wie dan ook onmiddellijk van onderwerp wordt gewisseld. Maar dingen komen zo vaak weer 'terug' 10 voor topo? Super! Was je tevreden? ja! Klaar (denk ik en kind 1) Maar dan blijkt een minuut later dat er toch nog even moet worden gezegd dat klaasje ook een 10 had, en dat ze voor volgende keer australie moeten, en dat is lekker weinig plaatsen. Snap je?

Misschien moet ik idd bij ieder 'nieuw' onderwerp wat wordt aangesneden maar eens dubbelchecken of het vorige is afgerond. Maar volgens mij werten ze dat zelf vaak ook niet. Als iemand anders ergens over begint zitten ze nog steeds met hun hoofd bij hun vorige 'ding' en dat komt dan zomaar opeens weer terug.

Ingrid

IngridT

IngridT

17-06-2009 om 16:22 Topicstarter

Bizzyb

Dat probeer ik ook wel. dat van 'wat zou jij doen' en 'leuk he voor X'

Maar soms wilde ik dat het iets meer vanzelf ging. Dat ik niet steeds als een echte gespreksleider moet proberen om de boel niet te laten ontaarden in 3 gefragmenteerde monologen. Is misschien ook wel wat veel gevraagd op deze leeftijden. Zoals je zegt, zelfs volwassenen hebben soms nog moeite mee...

Hmmmm

Nouhou, ik zou d'r maar van genieten. Als je het hele hutje mutje straks twee jaar ouder hebt, luisteren ze wel degelijk naar elkaar en proberen elkaar af te troeven c.q. de grond in te boren. Dus die discussietechnieken komen vanzelf, maar of het dáár nu áltijd echt gezelliger op wordt?
Volgens mij strijden je kinderen vooral om jouw aandacht. Echtgenoot eet niet mee begrijp ik? Lastig, maar aan de andere kant toch ook wel gezellig dat geklets aan tafel (ja, zelf die lagerhuisdebatten hier, doorspekt met humor kunnen we een hoop hebben van elkaar...behalve jongste met z'n lange tenen).

Holiday

Holiday

17-06-2009 om 19:46

Gezellig

Oh ja lekker van genieten! Zoals je het beschrijft, klinkt het echt reuze gezellig. Over een paar jaar zitten er misschien een paar stuurse pubers aan tafel tijdens het eten. Als je ze al aan tafel hebt..

Geen tips voor je, maar het klinkt echt supergezellig!

IngridT

IngridT

17-06-2009 om 20:54 Topicstarter

Okee.

Ik zal er van genieten. maar soms, heel soms, lijkt het me heerlijk, stilte aan tafel. maar jullie hebben gelijk, het is ook wel weer fijn DAT ze van alles te melden hebben!

Enne Silone...ik heb wel een man die af en toe mee eet, als hij er is is het op een of andere manier rustiger. Eigenlijk mag ik echt niet klagen. dan wisselen we zowaar wel eens wat woorden met elkaar terwijl de kinderen luisteren. Maar als ik er alleen tussenin zit danis het net of ze voornamelijk allemaal tegen mij willen praten. En dan hebben ze soms dusdanig de overhand (zie voorbeeld boven) dat het al snel ontaardt is dit soort oeverloze gesnater.

maar dank voor de relativering. Over een paar jaar (begrijp ik nu) denk ik hier verlangend aan terug.

Ingrid

Maylise

Maylise

17-06-2009 om 21:27

Normaal

Ik denk ook dat het op die leeftijd heel normaal is dat ze nog niet langdurig een gesprek kunnen voeren met meerdere mensen over een onderwerp, zeker als dat onderwerp hun niet interesseert en ze liever over hun eigen onderwerp beginnen.

Overigens is interesse voor elkaars onderwerp inderdaad ook niet altijd een onverdeeld genoegen. Ik vind het altijd heel vervelend dat als de jongste kinderen wat vertellen de kinderen die daarboven zitten en tieners zijn daar dan op in gaan hakken of zogenaamd geestige opmerkingen over maken. Dan heb ik inderdaad liever dat ze langs elkaar heen praten

Toch begint het steeds geciviliseerder te worden aan tafel. Dat is mij zeer aangenaam. Ik vind het leuk dat we nu echt ontspannen gesprekken kunnen hebben zonder dat er steeds wat is.

Maylise

IngridT

IngridT

17-06-2009 om 21:41 Topicstarter

Proest maylise...

'Ik denk ook dat het op die leeftijd heel normaal is dat ze nog niet langdurig een gesprek kunnen voeren met meerdere mensen over een onderwerp'

Echt langdurig hoeft niet hoor! Maar langer dan 30 seconden zou best leuk zijn bij vlagen...hahaha!

Nee, ik snap precies wat je bedoelt met dat iets geciviliseerdere, 'ontspannen gesprekken zonder dat er steeds wat is'. Af en toe merk ik dat dat lukt. En dat is precies waar ik me op verheig, dat dat steeds vaker gaat gebeuren....maar misschien moeten we dan idd eerst nog door wat nukkige, stuurse, dwarse puber dips heen....

Ingrid

IngridT

IngridT

17-06-2009 om 21:50 Topicstarter

Oh jee lidwientje....

wat bedoel je nou? Dat de gemiddelde-ouder-met-kind al snel afzekt naar deze ietwat bedenkelijke, infantiele manier van communiceren?

Of dat mijn kinderen het prima doen, omdat ze voor het einde van de basisschool al op het communicatieniveau zitten van een gemiddelde ouder?

Lollol!!

Ingrid (ik vind dat deze discussie wel een grappige kant opgaat eigenlijk!)

Luisteren naar elkaar

Ik herken het wel. Zo ging het een paar jaar terug ook bij ons. Ik heb op een gegeven moment (ik was het ook zat) verplicht gesteld dat áls de een wat zegt de ander 'verplicht een vraag moet stellen'. Hier zijn er 2 aan tafel en het ging vooral om 12.00 uur zo. Net of ze dan nog vol energie zijn en even álles willen vertellen van de vorige dag én de ochtend. De avond (als papa er ook is) verliep iets rustiger...ze zijn dan moeier, drukker ook met het eten (opscheppen, snijden etc.) en veel dingen hebben ze dan al tussendoor even verteld.
Die verplichte vraag werkte best wel aardig. Ze vonden het wel moeilijk en soms vroegen ze aan de ander de stomste dingen. Maar het zorgde ervoor dat hun gedachten (waarmee ze anders het volgende verhaal al aan het bedenken waren) wel móesten concentreren op het verhaal van de ander. Dus ook geen kans meer om nog aanvullend gedachten te spuien, als ze écht luisterden naar de ander waren ze die ondertussen al weer vergeten. Probeer dat eens....
Gewoon als een soort 'regel' brengen, van jullie zijn nu zo en zo oud al en ik vindt dat jullie beter zouden kunnen luisteren naar elkaar. En vanaf nu als 1 van ons een verhaal verteld moet iedereen verplicht 1 vraag stellen aan het eind van het verhaal die óver het verhaal gaat. (anders vragen ze b.v. "hoe laat is het?" ) Probeer dat eens....uiteindelijk hebben wij de regel losgelaten omdat het op een gegeven moment vanzelf al beter ging. Maar dat zal ook met de leeftijd te maken hebben. Ik weet wel dat het in drukke tijden, als er veel bijzondere dingen zijn, andere dingen dan het geeikte patroon écht erg kon zijn. Op gewone dagen viel het allemaal nog wel mee.
En écht het komt goed, hier doen ze dat allang niet meer....(15 en 11)en luisteren ze gewoon naar elkaar.
groeten albana

Grappig lidwientje

Bij mij werkt dat dus net andersom. Face to face ben ik volgens mij een 'luisteraar', terwijl ik op schrift (ool bijv) de neiging heb om door te emmeren over mezelf....

amk

amk

18-06-2009 om 22:53

Hihi

IngridT: weet je zeker dat je niet het gesprek beschrijft zoals mijn vriendinnen en ik dit altijd voeren. Er gaan rustig 3 of 4 onderwerpen tegelijk over tafel en ieder haakt er lustig op in.
Ik vraag me af of het ook anders kan dan met meer als 3 personen. Bij ons namelijk niet. En dat al een jaar of 20.

Abby

Abby

23-06-2009 om 11:33

Vraag stellen

Leuk draadje dit. Herkenbaar IngridT, mijn kinderen zijn 8 en 11 en hebbben 'the art of conversation' ook niet echt in de vingers, nog. Soms heb ik hetzelfde gevoel als jij, dat ik wel erg m'n best moet doen als gespreksleider. Humor helpt, maar dan moet ik wel iets erg absurds of gewaagds in de strijd gooien. Zo willen we alle 3 aandacht, bedenk ik nu. Ik ga het idee van Albana een keer proberen; verplicht een vraag stellen. dat ze in ieder geval er even bij stilstaan, dat we met meerderen zijn, dat het leuk is daar aandacht aan te besteden.
groet, Abby

margje van dijk

margje van dijk

23-06-2009 om 14:40

Herkenbaar

Hier is het precies zo, IngridT.

Ik probeer ze ook in elk geval ná elkaar te laten vertellen, en niet door elkaar heen. De gave om te luisteren naar wat een ander zegt is hier ook nog niet gezinsbreed doorgedrongen (en dat verwacht ik ook nog niet echt), maar gewoon je verhaal er doorheen knallen terwijl broertje net iets vertelt vind ik niet goed. Maar het tafereel dat jij beschrijft waarbij JIJ de enige samenhang vormt, dat is hier ook zo.

Overigens stuur ik ook wel eens. Dan vraag ik: bedenk eens alledrie wat vandaag het leukst / minst leuk was, en dan om de beurt zeggen. Of we bespreken het eten (dat gaat hier met punten, elke maaltijd krijgt een score tussen 1 en 5). Dan zit er dus wel samenhang in. Al levert dat nog steeds soms de meest hilarische/merkwaardige gesprekken op. (Jongste: "Kijk, als het nou alleen deze macaroni met saus was, zou ik zeggen, een 4. Maar nu die sla erbij zit moet ik er een 3,5 van maken. Of zal ik er nog een kwart bij doen? Wat zit er eigenlijk tussen een half en een kwart". Middelste: "Ik vind die sla juist lekker. Ik geef vandaag een 4,5 plus 10% van de wortel uit 5 kwadraat". Oudste: "Tussen een half en een kwart ligt een achtste. Je kunt ook zeggen: 4 min plus een achtste. Of je rondt het af, dan zeg je: een 3,9". Jongste: "Ja, maar dat klinkt heel veel. Dat klinkt haast nog meer dan 4. Hoe kan dat nou?" Etcetera).

Het vervelendst vind ik als iemand zich miskend voelt en in tranen uitbarst omdat ik niet naar hem luister. Zucht Gelukkig komt dat niet zo vaak voor.

Verder laat ik het maar wat op z'n beloop, ik denk dat ze het inderdaad vanzelf leren en anders.... kan ik er toch weinig aan doen vrees ik

Margje

margje van dijk

margje van dijk

23-06-2009 om 15:02

Totaal OT, maar dat sommetje met die halve en die achtste klopt natuurlijk niet. Er was al eerder nog een kwart bij gekomen.

Nou ja, doet er niet toe, maar zelf vind ik het uitermate vermakelijk als de gesprekken van mijn kinderen zich blijkbaar zonder probleem rondom getallen kunnen afspelen.

Ik weet niet precies wat minder 'sociaal' is: langs elkaar heen praten of eigenlijk alleen maar over getallen praten

Margje

Op school doen ze het toch ook zo?

dan wordt er toch ook duidelijk maar aan 1 spreken het woord gegeven en de gespreksleider die werkt dat onderwerp dan breder uit en nodigt anderen uit om erover mee te praten.

althans ik zie onze meester die heel erg bedreven doen die enkele keer dat ik hem bezig zie (zo knap !).

(mijn dochter scoorde niet zo best in betrokkenheid in de kring, enigst kind, ik zal er aan werken als we een logeerkind hebben .

Katrien

Katrien

23-06-2009 om 18:13

Dochter van 9

is ondertussen erg bedreven in het converseren aan tafel. Zitten we met z'n drietjes aan tafel, dan begint zij: "Papa, hoe was het op het werk vandaag?" en als hij antwoordt, gaat zij daar weer op in, enz. Tot papa's werk uitvoerig werd besproken en dan ben ik aan de beurt "En, mama, waren de kindjes braaf vandaag?" enz.

Wanneer ook mama's werk uitvoerig werd besproken, vraag ik "Hoe was het op school, Dochter?" waarop Dochter kort antwoordt: "Leuk". Verder vragen levert maximum een "we hebben gelezen en gerekend" op.

Die kant van het tafelconverseren (vertellen over de eigen dag), daar moeten we nog aan werken.

Katrien

IngridT

IngridT

24-06-2009 om 13:36 Topicstarter

Hee! mijn draadje is opeens weer opgeleefd!

Ik wsas hem even uit het oog verloren.

De herkenning doet al heel wat. Dank, Margje! Wat ze bij jou met cijfers hebben hebben ze hier met de Donald Duck. 70 % van de 'samenhangende' gesprekken gaan over de Donald Duck hier, schat ik zo in...

Ik vind de 'verplichte vraag' van Albana trouwens wel een goed idee. Misschien ga ik die maar eens uitproberen zo af en toe. Dat geeft ze misschien net even dat duwtje in de goede richting om eens echt te luisteren naar wat een ander zegt ipvin de startblokken te zitten wachten op de eerste volle seconde stilte zodat je je eigen varhaal kunt beginnen.....

Ingrid

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.